Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele

94
Aan den vertegenwoordiger des Konings en enkele vooraanstaande genoodigden
moest de uitleg gegeven:
- Door dringende zaken weerhouden te Parijs.
Van vieze karweien gesproken!
* * *
Tijdens den winter van 1913-1914 kreeg Marcel een aanbod van ‘Alcyon’, om in
1914 voor dit rijwielmerk te rijden. Hij was echter verbonden bij ‘Peugeot’, en er
was bij gevalle van contractbreuk, een vergoeding voorzien van 20.000 franken - die
toen nog van goud gemaakt waren, of beter: een goudweerde vertegenwoordigden.
De onderhandelingen liepen niet vlot, want ‘Peugeot’ liet zich niet zonder verzet
het gras van onder de voeten maaien. Buysse zelf verliet niet geeren zijn goeden
vriend en verzorger Arthur Barthelemy, lijk hij ook veel sympathie had voor een der
zonen van den grooten rijwielfabrikant Peugeot. Maar van den anderen kant stond
zijn boezemvriend Odiel Defraeye, in de rangen van ‘Alcyon’, terwijl hij vermoedde
dat in 1914 ‘Peugeot’ zijn grootste troeven zou zoeken uit te spelen, in de Ronde van
Frankrijk, met Filiep Thijs, wat voor Buysse beteekende: niet de eerste rol kunnen
spelen.
‘Alcyon’ verhoogde gedurig de geldelijke voorwaarden, bij zoover dat Buysse
eindelinge besloot van te aanveerden.
Later heeft hij het me dikwijls gezegd:
-'k Ben bij ‘Alcyon’ gegaan ter wille van het geld, want zaken zijn zaken. Maar
met mijn hert ben ik bij ‘Peugeot’ gebleven.
De beredeneering van ‘Alcyon’ was de volgende:
-'t Jarent hebben we Odiel Defraeye en Marcel Buysse, de twee beste renners der
twee laatste Ronden van Frankrijk, die we kost wat kost willen winnen.
Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven