Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele

90
klimming van dezen Col nam hij tien minuten voorsprong, en behield ze tot het einde
toe.
Maar de schoonste prestatie leverde hij toch in Genève-Belfort. Hier laten we
Desgrange aan 't woord, in ‘L'Auto’, waaruit we vertalen:
- Vandaag, bij de beklimming van den Ballon d'Alsace, het schoonste gezien uit
mijn lange loopbaan als sportjournalist, en inrichter der Ronde.
- Buysse kwam aan den voet van den berg. Stapte gezapig af om zijn wiel te draaien
en 't gepaste verzet te nemen. Dit gedaan zijnde, trok hij zijn broek wat hooger op,
zette zijn muts in juiste positie op 't hoofd, sloofde even de mouwen van zijn trui op,
zette zich in den zadel, en dan begon de heerlijkste beklimming die ik ooit van een
renner zag.
- Een voor een haalde hij zijn tegenstrevers bij. De laatste, dien hij in 't zicht kreeg,
was Petit Breton. Als hij gekomen was op ongeveer 20 meter van dien tegenstrever,
die met den kop op de stuurstang moeizaam vooruit kwam, en bezig was ‘met er
alles uit te halen’, ging Buysse even een praatje slaan met zijn sportbestuurder, die
naast hem reed. We wisten niet wat hij zei, of vertelde, maar twee minuten later
konden we 't raden: de guidon wat dieper vast genomen, de rug wat meer geplooid,
en in gestrekte vlucht ging hij op en over Petit Breton, die ons den indruk gaf van te
blijven stilstaan!
- Als Buysse ongeveer 100 meter voorsprong had, richtte hij zich op, keek om en
grijnslachte! Al zijn tegenstrevers lagen geveld en gesneuveld. En 't is met 1 minuut
20 sekonden voorsprong, dat hij den top van den Col bereikte, en de aankomst, die
beneden den berg lag.
- Neen, we herinneren ons niet ooit zulk een meesterschap gezien te hebben van
een renner, bij de beklimming van de bergen, zelfs niet van René Pottier, de held
van dien eigensten Ballon d'Alsace.
Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven