Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele

88
te worden. Na rijpe overweging echter kwam Desgrange tot het besluit, van hem een
straf op te leggen, maar niet buiten koers te stellen.
Ik meen dat er geen beter en klaarsprekender middel is, om het meesterschap van
Buysse in die ronde te onderlijnen, dan met de uitslagen zelf. In den eersten rit
behaalde hij de tweede plaats ; een derde in den zesden rit ; een eerste in den vierden,
zevenden, elfden, twaalfden en vijftienden rit. En als we de plaatsen niet opgeven
door hem behaald in de andere ritten, dan is het doodeenvoudig omdat hij tengevolge
van breuk of andere tegenslagen, uitgeschakeld werd. Maar in die Ronde werd hij
maar één keer regelmatig gelost en 't is door Filiep Thijs op den Tourmalet in
Bayonne-Luchon. Maar als de koers regelmatig verliep, was hij al zijn tegenstrevers
den baas bij de beklimming van de bergen, zoodat Desgrange na afloop schreef:
- Defraeye is een groote overwinnaar geweest in 1912, maar Buysse was hem
ontegensprekelijk de betere bij de beklimming van de bergen: Nooit te voren hebben
we zoo iets gezien van een anderen renner.
Ik meen vergeten te hebben van te zeggen, dat hij op 't einde van 1912 naar
Duitschland trok, twee Zondagen te reke: naar den Grooten Prijs van Saksen, dien
hij won tegen Crupelandt in den sprint, maar met 18 minuten voorsprong op de andere
tegenstrevers.
En 's Zondags nadien won hij de Ronde van Cassel, met 20 minuten voorsprong.
Ik geloof dat het de eenige periode is waarin Buysse uitsluitend voor zijn beroep
leefde, en de uitslagen bleven niet achter.
* * *
Hierboven vindt ge een opsomming der plaatsen die hij behaalde, in de Ronde van
Frankrijk van 1913. Die cijfers zijn sprekend. Maar beteekenisvoller zijn enkele
bijzonderheden die volgen.
Brest-La Rochelle won hij niettegenstaande twee band-
Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven