Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele
Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele
11 Van een sober leven en mager bestaan. Hoe ik tot de Wielersport gekomen ben?... Weet ik het zelf! Ik was eene der oudste van een zeer kroostrijk gezin, maar zonder veel kroostrijke voordeelen. Kwam eerst later, toen er werd gepredikt dat er met ‘doppen’ zooveel te verdienen was, als met werken! Mijne moeder bracht 15 kinderen op de wereld! Is ook al lang geen mode meer! Mijn stiefvader had niets dan den wil ‘om veel te werken’. Daarmee moest hij met die bende jongens door de wereld. Maar mijne moeder?... Die hielp meê, met raven en met slaven, tehuis! 't Kweeken van konijnen en 't bestellen van pinten bier. Want bij ons was 't herberg! Mijn eigen vader?... Nooit gekend. Hij stierf toen ik 18 maanden oud was. Er altijd veel spijt van gehad, vooral toen ik nog jonger was, van mijn vader niet te hebben gekend. Want van menschen die hem wel hadden gekend, dikwijls gehoord: - Dat hij zoo goed liedjes kon maken! - En ik die er 't besluit uit haalde ‘van dichterlijk geboren te zijn’! Daarmee dat, toen ik rond de 15 draaide, alle papierkens wel genoeg waren om er verzen op te fabrikeeren. Niet verwarren met poëzij! Toen ik 20 werd, had ik eene flinke kliënteel: van Pastoors die in te halen waren; maatschappijen met hun 50-jarig bestaan; jubelfeesten allerhande van ‘Bolders’ en ‘Hooge Rookers’, of van 50 jaren huwelijk, en ‘bij de geboorte van hun eerste kind’! Met dat eerste kind?... Was men altijd zeker van zijn stuk en zijn bijval, ten minste bij den vader en de moeder, en zeer dikwijls bij de schoonmoeders ook. Want als deze Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven
12 het nu nog niet te best doen met vader en moeder, het kind, ziet ge, dat maakt 'n weeke plek in de ziel! Ik was dus fabrikant van ‘opschriften’ en van ‘gedichten die voren te dragen waren’! En op den duur? Waarachtig daar kwam wat Poëzie bij! Want 'k leerde Tollens ‘overwintering op Nova Zembla’ verteren, en Ledeganck's ‘Drie Zustersteden’ deklameerde ik op een stoel in de herbergen! Nu en dan overlees ik nog eens al die ‘jongelingszonden’, zoo rond Paschen! Dan ben ik vergevingsgezind genoeg, om het zelfs met mijn eigen klaar te spelen en te zeggen: - Hij wist niet wat hij deed! Maar toch?... Mijn dochter Hilda zou het kunnen belijden, van dat Eerste-Communie-gedichtje, van 't Klooster van Wacken en van dat Kerkje! Daar zit algelijk iets in! Want ik kan het moeilijk lezen, zonder een traantje te lossen! - Of ik dat nu van mijn moeder had, of van mijn vader?... Ja, ik heb gedaan lijk al de menschen die 20 jaren geworden zijn: meenen ‘dat er wat in steekt’ - om niet te zeggen: dat er veel in steekt! Met een wereld van begoochelingen het blijde, volle leven in gestapt! Als men niet dweept aan dien ouderdom, wanneer zou men het dan?... * * * Ik zou 12 jaren gaan worden als ik mijn Eerste Communie deed. En in die tijden was 't nog mode, ten minste in de werkersstanden, dat de kinderen dan thuis bleven uit de school, om vader en moeder bij te springen, en te helpen werken en zorgen. Ik was een der oudste, en moeder die 't zei: - Jongen, gedaan met broeken te verslijten op de school- Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven
- Page 1 and 2: Het rijke Vlaamsche wielerleven Kar
- Page 3 and 4: Vermits ons Heere van alles zijn ge
- Page 5: Deel I 9 Karel Van Wijnendaele, Het
- Page 9 and 10: 14 geerte om te lezen en te verneme
- Page 11 and 12: 16 werd zoodanig geheimzinnig gedaa
- Page 13 and 14: 18 bied. Maar 't was ook al. Geen g
- Page 15 and 16: 20 Maar de schimmel die 't zich nie
- Page 17 and 18: 22 te studeeren. En 'k deed dat nie
- Page 19 and 20: 24 Ik zou nooit een Jan Breydel wor
- Page 21 and 22: 26 Geen maandloon in de Scala. Bij
- Page 23 and 24: 28 winterwerk was. Veel hoefde ik e
- Page 25 and 26: 30 Met kloppend hert en een pols di
- Page 27 and 28: 32 stonden. Gevraagd en getaald, to
- Page 29 and 30: 34 Uit de eerste jaren der Wielersp
- Page 31 and 32: 36 dere of meerdere gehalte, maar '
- Page 33 and 34: 38 De tweestrijd van den stayer Ste
- Page 35 and 36: 40 ouders die 't niet geeren hadden
- Page 37 and 38: 42 over 1000 meters het ook moet we
- Page 39 and 40: 44 dit hoofdstuk bijna uitsluitelij
- Page 41 and 42: 46 Seys was, wat in 't sappig West-
- Page 43 and 44: Eene overgangsperiode. 48 Dat deze
- Page 45 and 46: 50 om vol te houden, bij inzinkinge
- Page 47 and 48: 52 Van der Stuyft kennen, die de zo
- Page 49 and 50: 54 Cyriel Van Hauwaert's lastig beg
- Page 51 and 52: 56 ons. Maar wij willen toch iets v
- Page 53 and 54: 58 - Jules?... - Hier, Cyriel! Hij
- Page 55 and 56: 60 Wat Protin en Houben waren, voor
11<br />
<strong>Van</strong> een sober leven en mager bestaan.<br />
Hoe ik tot de Wielersport gekomen ben?... Weet ik het zelf!<br />
Ik was eene der oudste van een zeer kroostrijk gezin, maar zonder veel kroost<strong>rijke</strong><br />
voordeelen. Kwam eerst later, toen er werd gepredikt dat er met ‘doppen’ zooveel<br />
te verdienen was, als met werken!<br />
Mijne moeder bracht 15 kinderen op de wereld! Is ook al lang geen mode meer!<br />
Mijn stiefvader had niets dan den wil ‘om veel te werken’. Daarmee moest hij met<br />
die bende jongens door de wereld. Maar mijne moeder?... Die hielp meê, met raven<br />
en met slaven, tehuis! 't Kweeken van konijnen en 't bestellen van pinten bier. Want<br />
bij ons was 't herberg!<br />
Mijn eigen vader?... Nooit gekend. Hij stierf toen ik 18 maanden oud was. Er altijd<br />
veel spijt van gehad, vooral toen ik nog jonger was, van mijn vader niet te hebben<br />
gekend. Want van menschen die hem wel hadden gekend, dikwijls gehoord:<br />
- Dat hij zoo goed liedjes kon maken! -<br />
En ik die er 't besluit uit haalde ‘van dichterlijk geboren te zijn’! Daarmee dat,<br />
toen ik rond de 15 draaide, alle papierkens wel genoeg waren om er verzen op te<br />
fabrikeeren.<br />
Niet verwarren met poëzij!<br />
Toen ik 20 werd, had ik eene flinke kliënteel: van Pastoors die in te halen waren;<br />
maatschappijen met hun 50-jarig bestaan; jubelfeesten allerhande van ‘Bolders’ en<br />
‘Hooge Rookers’, of van 50 jaren huwelijk, en ‘bij de geboorte van hun eerste kind’!<br />
Met dat eerste kind?... Was men altijd zeker van zijn stuk en zijn bijval, ten minste<br />
bij den vader en de moeder, en zeer dikwijls bij de schoonmoeders ook. Want als<br />
deze<br />
<strong>Karel</strong> <strong>Van</strong> <strong>Wijnendaele</strong>, <strong>Het</strong> <strong>rijke</strong> <strong>Vlaamsche</strong> <strong>wielerleven</strong>
Change language