Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele

47
Torhout, tegen Seys, op St. Pietersdag; en in Oktober tegen Staf De Geeter, en dat
er van weerskanten de baan, over een afstand van 4 Klm. een dubbele haag werd
gemaakt door de toeschouwers!
De eerste match won ik met een halve lengte, en den tweeden verloor ik met wel
300 meters!
Van af 1905 ging het in stijgende lijn, met vernieuwde belangstelling. Naast Seys
en de specifieke straatkoersers van dien tijd, kwamen er nieuwe en andere opdagen,
die al wat van den eigenlijken baanrenner mee hadden, als daar waren: Wancour,
Abel en Guido Devogelaere, Jules Masselis, Urbain Steyaert, en meer andere, met
aan de leiding hun aller koning der Kermiskoersen: Kamiel Haeck van Aalter, met
zijn ordonnans ‘Nandje’ Dewaele!
* * *
Op een dag, 't was in 1904, stonden we startensgereed, te Beythem bij Roeselare.
Seys stond scratch, en uw dienaar er naast.
- Als we dien kunnen krijgen, zei hij tegen me, wijzende op een kloek gebouwde
kerel van 21 jaren, dan winnen we vast en zeker de koers.
Ik kon niet eens 't wiel van Seys houden, want mijne ster, die nooit glansrijk
gepinkeld had, was heelemaal aan 't uitgaan!
Maar Seys kreeg ook die kloekgebouwde kerel niet, die niemand anders was dan
Cyriel Van Hauwaert, en de koers won met meer voorsprong dan hij kreeg bij den
uitzet.
Om te betoonen dat hij kampioen geboren was, want dat was eene der eerste
koersen eener loopbaan die des te verdienstelijker is geweest, omdat Cyriel zoo niet
met eigen middelen, althans met eigen macht, zich dien weg naar de glorie van de
sport heeft moeten banen!
Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven