Het rijke Vlaamsche wielerleven Karel Van Wijnendaele

105
Ik begeer niet aan overmoed te doen, maar 't is toch niet omdat we bij de stichting
waren, dat het niet mag gezegd en beleden: dat ‘Sportwereld’ in de na-oorlogsche
periode meer heeft bijgedragen tot den bloei van de sport in 't algemeen, dan Cyriel
Van Hauwaert zelf voor de herwording in 1907!
Ik onthoud het mijn leven lang! 't Was op een dag van Oogst 1912, dat M. August
de Maeght, destijds bestuurder van ‘La Société Belge d'lmprimerie’ - later
burgemeester van Halle - naar Torhout kwam waar ik toen woonachtig was, om te
vragen:
- Of ik met hem een blad wilde helpen stichten dat ‘Sportwereld’ zou noemen?
Hij was vergezeld van mijn goeien vriend, wijlen Leon Van den Haute, met wien
ik sedert een drietal jaren samenwerkte aan ‘Sportvriend’, een sportblad dat in die
tijden uitgegeven werd te Izegem.
- Misschien wel, was mijn antwoord, maar ge zult me tijd tot bedenken geven.
Ik had immers moreele verplichtingen tegenover den uitgever van ‘Sportvriend’.
Maar deze, die de opkomst van ‘Sportwereld’ niet erg scheen te vreezen, en daarom
zegde:
- Gij moet weten wat u te doen staat en waar ge best zult zijn.
Te voren bedreef ik mijn eerste ‘jongelingszonden in proza’, in een lokaal blad
‘De Torhoutenaar’ om naderhand mee te werken aan ‘Het Sportblad’ van mijn vriend,
wijlen Constant Cleiren, en aan ‘Onze Kampioenen’ van dien flinken sportmakker
Gustaaf Van der Linden. Zoodat ik bij gebreke aan faam, toch al wat naam had in
de wereld die aan wielersport deed.
Ik miek er gebruik van om ‘hooge voorwaarden’ te stellen voor mijn medewerking
die, tot mijn grootste verbazing, met den slag werden ingewilligd, zonder de minste
afdinging.
Karel Van Wijnendaele, Het rijke Vlaamsche wielerleven