NLlit_paperback_opm19def:Wereld in woorden - Frits van Oostrom ...

580
Brugse wegwijzer: Hamy (ed.) 1908, App. iv,
en Kruip 2009 en 2010b. Immigranten: Thoen
1993 en 1994; bankier Rapondi als boekhandelaar:
Buettner 1988, zie ook Vandewalle (ed.)
2002, 59 en Maddocks 2006. Zie voor de
gebroeders Veckinchusen Vermeersch (ed.)
1992, 109, Spufford 2002, 336 e.v. en Vande -
walle (ed.) 2002, 112. John Goldbeter: Murray
2005, m.n. 265 e.v.; Centurio en Barbagialle/
Barbesaen: Corbellini 1997 en Murray 2005,
186; familie Adorno/Adorne: Geirnaert 1983
en Vermeersch (ed.) 1992. Broederschap
Hulsterloo: Brinkman 2005; zie voor de
confrérie rond de Droge Boom Strohm 1983,
Vermeersch (ed.) 1992, 250, Reynaert 1999c,
250 en Van der Meulen 2001; voor het gezelschap
van de Witte Beer: Reynaert 1999c, 38
e.v., Van den Abeele 2000, Brown 2000 en
2006, Murray 2005, 368, Pleij 2007b, 317 e.v.
(aldaar ook over de Poortersloge). Dupont
1996 handelt over prostitutie. Positie van de
vrouw in middeleeuws Vlaanderen: Greil -
sammer 1990. Moderne stadssociologie: Florida
2002 en 2005; Glaeser 2011.
Traditie en vernieuwing
Livre des mestiers/Bouc vanden ambachten:
editie: Gessler (ed.) 1931, zie verder Rhein -
felder 1937, Van der Have 2002 en Cotman
2004 alsmede hiervoor p. 30 en 84. Muziek -
leven Brugge: Dewitte 1974, Strohm 1983 en
1990, Andriessen 2002. Huize De Patiëntie
Buyle 1995. Parijse handschrift Apocalyps:
Van der Meer 1978, Smeyers e.a. 1993, De
Hommel 2001 en De Hommel & Koldeweij
2005. (Er lijkt ook een lijn te lopen tussen
deze stijl en die van tekeningen in het Wies -
badense handschrift, zie hiervoor p. 202 e.v.
en Kienhorst & Schepers (ed.) 2009, 91 e.v.).
Jan Praet: Bormans (ed.) 1872 en Reynaert
1983 (met deeleditie); zie ook Holleman-
Stevens 1964. Gevarieerde rijmschema’s en
dichtvormen: Van Driel 2012, 150 e.v. Poetic
individuality: Dronke 1986.
Goudmijn ‘Gruuthuse’
De belangrijkste vakliteratuur en nieuwe
standaard zullen weldra zijn de editie-
Brinkman en de monografie van Frank
Willaert over het middeleeuwse lied in de
Nederlanden. Ik dank Frank Willaert en
Herman Brinkman voor de meer dan collegiale
inzage in voorversies van hun werk. Tot
de publicatie daarvan zijn de voornaamste
algemene studies (na het pionierswerk van
Geerts 1909) Heeroma (ed.) 1966 (over
het onthaal daarvan Gerritsen 1969 en Van
Oostrom 1992b): Reynaert 1999c, diverse
bijdragen in Grijp & Willaert (ed.) 2008 en
Willaert (ed.) 2010.
Hier relevante deelstudies: Flach 1992, De
Bree 1994 en De Loos 2007 (over Aloeette);
Van Oostrom 1992b (over visie Heeroma en
onthaal ervan); Brinkman 2002a en 2005
(archiefgegevens, en zie dienaangaande ook
Geirnaert 2010); Brinkman 2002b en 2004
(over het Kerelslied); Dumolyn 2010 (politieke
allegorie). Over middeleeuwse bontwerkerij
(met veel aandacht voor Brugge) handelt
Delort 1978. Percheval vanden Noquer -
stocque: Brinkman 2004. Historische Egidius:
Geirnaert 2010. Vers 5 van het Egidiuslied
is een erkende crux: zie Damsteegt 1996,
Reynaert 1999c, 127 e.v., Stroop 2000, en
Duinhoven 2001 (met discussie). Melodie
annex streepjesnotatie van het lied: Velle -
koop 2002. Interpretatie: Komrij 1998; receptie:
Brinkman 2008.