Untitled - Gemeente Maastricht

23
De gemeente kan niet op voorhand reeds aangeven hoe gehandhaafd wordt met
betrekking tot de driejaarsclausule: de beoordeling of de bedoelde drie jaren een
aanvang hebben genomen dan wel of er reeds gedurende een aaneengesloten
periode van drie jaren sprake is van het niet uitoefenen van de ongewenste functie zal
in het kader van de normale dagelijkse handhavingspraktijk plaatsvinden. Paragraaf 7
van de toelichting van dit bestemmingsplan behoeft in dat verband niet te worden
gewijzigd. In de regels ontbreekt daarentegen een inhoudelijke omschrijving van de
driejaarsclausule. Deze dient dan ook alsnog te worden opgenomen.
Conclusie: deze zienswijze is in zoverre gegrond dat in de regels een inhoudelijke
omschrijving van de driejaarsclausule zal worden opgenomen.
X. mr. J.M. Schuller, Plantage 20, 2311 JD Leiden
In juni 2012 is een principe-verzoek ingediend ten behoeve van het splitsen van het pand
Bredestraat 26. Ambtelijk is overeengekomen hiertoe een minnelijk traject in te slaan om tot
een volledig uitgewerkt plan te komen zonder een beroep te doen op termijnen. Inmiddels is
het, op basis van het ontwerp-bestemmingsplan Centrum, niet langer mogelijk om het
bestaande pand op te splitsen in zes wooneenheden. Deze opsplitsing is echter de enige
mogelijkheid om het pand voor de familie te handhaven. Voorts betekent het niet kunnen
opsplitsen ook een aanmerkelijke waardedaling van het pand. Verzocht wordt om het pand
alsnog te mogen opsplitsen in zes wooneenheden.
Gelet op het feit dat het principe-verzoek dateert van vóór de tervisielegging van het
ontwerp-bestemmingsplan en dit toentertijd rechtstreeks mogelijk was op basis van het
voorgaande bestemmingsplan zal “gestapeld wonen” als bestaande functie voor het pand
worden opgenomen in bijlage 3 (Bestaande situatie functies en goothoogten).
Conclusie: deze zienswijze is gegrond.
XI. L. Starmans, p/a Architectes Mosaïque, Waterpoort 8, 6221 GB Maastricht
De planbegrenzing van het ontwerp-bestemmingsplan loopt gedeeltelijk over het perceel van
de familie Starmans aan de Wycker Grachtstraat 7. Verzocht wordt om deze grens te laten
opschuiven tot op de perceelsgrens.
Bovendien is het mogelijk dat de perceelsachtergrens wordt gevormd door de overblijfselen
van de absis van de voormalige kloosterkerk die op dit terrein heeft gestaan. Wellicht krijgen
deze overblijfselen een status als “dominant” of “kenmerkend bouwwerk”.
Het is inderdaad niet zinvol dat de bestemmingsplangrens dwars over het perceel verloopt.
Deze grens zal daarom zodanig worden aangepast dat het gehele perceel binnen het
plangebied van het bestemmingsplan Centrum komt te liggen en dat de achterperceelsgrens
tevens plangrens wordt.
Naar aanleiding van de zienswijze is de muur in de achterperceelsgrens beoordeeld. E.e.a.
heeft ertoe geleid dat deze muur de status van “waardevol cultuurhistorisch element” krijgt.
Conclusie: deze zienswijze is gegrond.