Untitled - Gemeente Maastricht

11
Woningsplitsing dient ontoelaatbaar te zijn indien de gesplitste woningen niet over
minimaal 30 m² eigen buitenruimte en 1,5 fysiek aanwezige eigen parkeerplaats op
redelijke afstand beschikken.
Kamerbewoning zou alleen moeten worden toegestaan indien er minimaal 6 m²
fietsenstalling/berging aanwezig is en 0,5 fysiek aanwezige parkeerplaats per kamer
op redelijke afstand.
Mantelzorg dient nergens te worden uitgesloten, gelet op de trend van
zelfredzaamheid in de samenleving. Het Bouwbesluit voorkomt in voldoende mate
gevaarlijke en onverantwoorde ontwikkelingen. Voorts is de voorraad grote woningen
moeilijker te (her)gebruiken indien niet wordt afgeweken van oude regels.
In het Bouwbesluit worden van rijkswege reeds kwalitatieve eisen gesteld aan
woningen. Daarnaast heeft het college van burgemeester en wethouders nog
specifiek beleid met betrekking tot woningsplitsing en kamerverhuur ontwikkeld in de
vorm van de notitie “Naar beleid voor woningsplitsing in Maastricht”. Dit beleid is voor
het eerst binnen dit plangebied verwerkt in een bestemmingsplan, waarmee de
gemeente ook voor het eerst een instrument in handen heeft om daadwerkelijk te
sturen op woningsplitsing, als gevolg waarvan er naar verwachting aanmerkelijk
minder splitsingsinitiatieven zullen worden verwezenlijkt. Het gemeentelijke beleid
voorziet niet in een verplichte buitenruimte voor gesplitste woningen. De noodzaak
hiertoe ziet de gemeenteraad ook niet in, te meer daar voor het overgrote deel van het
plangebied een “nee, tenzij”-beleid van kracht is, op basis waarvan in principe geen
medewerking aan woningsplitsing wordt verleend en alleen in bijzondere gevallen,
bijvoorbeeld ter voorkoming van leegstand of verloedering, daarop een uitzondering
wordt gemaakt. Het verplicht stellen van een eigen buitenruimte per gestapelde
woning past niet in dit beleid en is – gelet op de dichte bebouwingsstructuur van de
binnenstad – ook fysiek nagenoeg een onmogelijkheid. Het gemeentelijke beleid
voorziet tevens niet in een minimale oppervlakte voor fietsenstalling en berging in
geval van kamerverhuur, en zal ook niet overeenkomstig worden aangepast in het
kader van dit bestemmingsplan.
Voor parkeerplaatsen is het gemeentelijke parkeerbeleid van toepassing, zoals
verwoord in de nota Parkeren Maastricht en in de Parkeernormen Maastricht 2011. De
parkeernormen maken in de vorm van een bijlage deel uit van de regels.
In het bestemmingsplan wordt mantelzorg alleen uitgesloten in vrijstaande
bijgebouwen, ter voorkoming van ongecontroleerde bewoning van dergelijke
gebouwen. Burgemeester en wethouders kunnen echter afwijken van deze hoofdregel
en het gebruik van een vrijstaand als afhankelijke woonruimte in het kader van
mantelzorg toestaan. Mantelzorg in hoofdgebouwen alsmede in aan- en uitbouwen is
rechtstreeks toegestaan.
Conclusie: deze zienswijze is niet gegrond.
“Waarde – Maastrichts Erfgoed”: Om de beoogde kwaliteitsslag te maken moet
geregeld zijn waar sloop nodig is en dient inzichtelijk te zijn waar en hoeveel
uitbreiding per MPE-object mogelijk is.
Uitgangspunt van het MPE-beleid is om de bestaande kwaliteiten te behouden. Het
beleid is er niet op gericht om door middel van het vooraf regelen c.q. vastleggen van
te amoveren bouwwerken een kwaliteitsslag te forceren. De gemeente wil en kan niet
afdwingen dat legaal tot stand gekomen bouwwerken in een sloopregime worden
opgenomen om gunste van een kwaliteitsimpuls van het monumentale karakter van
de binnenstad. Doel van het MPE-beleid is dat enerzijds de bestaande gebruiks- en
bebouwingsmogelijkheden in stand worden gelaten maar dat anderzijds rekening