Esquire

heel weinig artiesten, overigens. Dus toen
zeiden mijn ouders: “Prima, als jij je niet aan
de regels thuis kunt houden, dan moet je het
maar op jezelf proberen. Ga de wijde wereld
maar in.” Dat deed ik.’
‘Ik had net een platencontract bij EMI. Mijn
producent kende de drummer van Waylon
Jennings. Hij introduceerde me bij mijn grote
idool. Ik ging naar de Verenigde Staten,
om Jennings te ontmoeten en om muziek
met hem te maken. Ik ging met hem optreden,
zat zelfs bij hem aan de keukentafel.
Hij vond het prachtig dat ik me ook Waylon
noemde, maakte er zelfs grapjes over: “Dan
denken ze dat ze van de ene Waylon af zijn,
komt de volgende binnen.” Hij is altijd een
grote lastpak geweest voor alle producenten
en platenbazen. Dat herken ik.
Hij heeft die naam goedgekeurd, dus moet
ik hem ook hooghouden. Als mensen gaan
googlen op Waylon, komen ze ook foto’s van
Waylon Jennings tegen. Ik zou wel kunnen
optreden onder de naam Willem, maar
ik voel me erg prettig bij de naam Waylon.
Het is een deel van mijn karakter. Kijk, Waylon
is een naam die ik kreeg toen ik begon
met muziek maken en omdat Waylon Jennings
mijn grote idool was. Als kind ga je je
idool nadoen, dus ik deed Waylon Jennings
na. Dat was vrij logisch, als kind droeg ik die
naam al.’
‘Een jaar ben ik in de Verenigde Staten geweest.
Toen ik thuiskwam, ging ik samenwonen
met mijn vriendin, die ik had leren
kennen voordat ik naar de VS ging. Alles was
helemaal te gek. Ik ging settelen. We trouwden
zelfs en kregen een kind. Ik bleef muziek
maken, ging in coverbandjes spelen. Om geld
te verdienen heb ik veel verschillende baantjes
gehad, maar altijd een blauwe maandag.
En altijd werd ik weer ontslagen omdat
ik liever muziek maakte. Maar juist op dat
vlak ging het steeds minder goed. Ik speelde
wel muziek, maar maakte het niet. En als je
in een coverbandje speelt, wordt het je vaak
heel moeilijk gemaakt. Het is leuk om de
huur van te betalen, maar het beleg op je boterham
wordt je niet gegund. Boekingskantoren
concurreren teveel met je, je bent vaak
‘Je denkt dat het ook
anders kan? Veel plezier
ermee, zou ik zeggen.’
de dupe van dingen die daar niet sjofel zijn.’
‘De eerste keer dat ik coke gebruikte, herinner
ik me nog wel. Ik was 23. Eerst een klein
beetje, uit nieuwsgierigheid. En stoer doen,
dat komt er ook bij kijken. Daarna steeds
meer. En na mijn scheiding ging het helemaal
los. Echt, helemaal niks boeide me nog.
Niks, niks, niks. Ik weet niet waarom. Echt
niet. Het was gewoon leegte. Ik pikte ook
niks op. Ik probeerde prikkels op te vangen,
maar probeerde het met drugs in mijn hoofd
en dat gaat gewoon niet. Je leest al die verhalen
over artiesten die drugs hebben gebruikt
en de meest geniale albums maakten.
Het was voornamelijk coke, in combinatie
met blowen. En als dat niet voorhanden was,
alles wat wél voorhanden was. Paddo’s, pillen,
als er maar iets gebeurde daarboven. Ik
wilde vluchten, uit alles waar ik op dat moment
tussen leefde. De coverbandjes, de
echtscheiding, het gebrek aan prikkels. Uiteindelijk
leidde het tot een overdosis.
De drugs waren een uiting van de frustratie.
Van niet kunnen doen wat ik wilde. Ik zag
mijn zoon ook helemaal niet in die tijd. Mijn
ex-vrouw wilde dat ook niet, omdat ze wist
dat ik helemaal van de kaart was. Het contact
was in die periode echt niet goed.
Het was een moeilijke periode, maar het
vormde me. Je leert jezelf kennen. Je leert je
echte vrienden kennen. Je leert wat belangrijk
is voor je. En je gevoelsleven wordt anders.
Je wordt ook veel egoïstischer. Als je
drugs gebruikt, wordt je een heel naar persoon.
Ik ben er zo open over, omdat ik weet
dat ik die geschiedenis heb. Ik wil eerlijk zijn
en zeggen: “Ik ben de allergrootste klootzak
op deze aardbol geweest.” Maar ik probeer
het nu weer goed te maken.’
‘Ik herinner me het keerpunt. Het was een
gesprek, vlak na wat repetities. We hadden
weer eens allemaal nummers gespeeld die
niet van ons waren, en ik had er genoeg van.
Tegen de gitarist van onze band – dezelfde
als waarmee ik nu nog speel – zei ik: “Ik
mis een écht applaus. Bij ons klappen mensen
wel als we een liedje hebben gezongen,
maar een echt applaus, mensen die écht voor
óns juichen.” Ik stapte samen met hem en
de bassist uit het bandje, en nu speel ik nog
steeds met ze.
Om toch geld te verdienen, moest ik daar-
Blauw overhemd van tiGeR OF sweden € 119
Blauw-wit gestreept vest van Matinique € 79,95
Blauwe broek van tiGeR OF sweden € 129
Zwart jasje van Matinique € 239
Blauwe suède schoenen van BOss BlaCk € 239