Bulletin 26 - Vereniging voor Klinische Psychotherapie

Voor het eigen onderzoek betreffende de relatie tussen een eetstoornis en
persoonlijkheid is gebruik gemaakt van het Ontwikkelingsprofiel. Van 93 vrouwen is
een ontwikkelingsprofiel gemaakt aan de hand van interviews en met aanvullende
gegevens uit dossiers. Daarnaast was er een controlegroep van psychiatrische
patiënten zonder eetstoornis en een controlegroep van een normale populatie.
Resultaten.
Het profiel van de gemiddelde eetstoornispatient laat veel scores onder de 50 zien.,
vooral het niveau symbiose (30) en verzet (40). Scores op de onderste drie niveaus
zijn er nauwelijks. Ook op de bovenste twee niveaus zijn er nauwelijks score.
Fragmentatie en structuurloosheid ziet men bij eetstoornis- patienten niet en in die
zin verschillen zij van de controle groep van psychiatrische patienten. Er is ook een
duidelijk verschil met de controlegroep van de normale populatie. Het ontbreken van
basisvertrouwen (39) springt daarbij in het oog.
De ontwikkelingsprofielen bij anorexia en boulemie zijn ongeveer gelijk.
Wanneer er structuurloosheid is dan moet men rekenen op een lange duur van de
stoornis, hetgeen ook geldt als er een geringe individuatie is.
Bij clusteranalyse valt op dat de in de literatuur genoemde drie clusters in dit
onderzoek niet naar voren komen. De totale eetstoornisgroep laat in dit onderzoek
twee clusters zien. Bij de ene groep ligt de piek op het ontwikkelings niveau
‘symbiose’ en bij de andere groep behalve een hoge score op ‘symbiose’ ook op
‘verzet’. Omdat de onderzochte groep relatief een gering aantal patiënten had
moeten deze twee clusters meer gezien worden als een detaillering binnen de groep
geremd/vermijdende patiënten.
De conclusie bij dit onderzoek is dat er veel comorbide persoonlijkheidspathologie
is en met name neurotische disadaptieve stoornissen.
Zij is tenslotte van mening dat de dimensionele persoonlijkheidsdiagnostiek, het
ontwikkelingsprofiel, thuis hoort in het programma van de eetstoornissen. Dit gezien
de vele disadaptieve en de weinige adaptieve gedragspatronen. Het afnemen en
bespreken van het ontwikkelingsprofiel is een goed uitgangspunt voor het opstellen
van een behandelplan