Lees scriptie - Vereniging van Verzamelaars van Oude Fondsen

afrekeningskoers het gemiddelde van de tot stand gekomen koersen, vanaf het
moment van opgave tot aflooptijd, moest vormen! Iedere order bracht courtage
maar met dat automatische gegeven hield een handelaar zich niet bezig. Prijzen
afgeven, opdrachten binnenhalen en daaraan verdienen vormden diens
uitdaging.
Het rekenkundig bepalen van de middenprik was eenvoudig maar het
lonend uitvoeren van een dergelijke order was een vak apart. Als een hoekman
stukken mocht kopen (of verkopen) tot het slot, zette deze in de regel direct een
beginprijs neer. Afhankelijk van de marktontwikkeling en (eventuele) acties van
de concurrentie werd er verder aan gewerkt. In een lege markt moest zo snel
mogelijk het niveau voor aanvangszaken worden opgezocht. Afwachten in een
liquide fonds was minder gevaarlijk maar de omvang van de order bepalend
voor de mate waarin. Het koersverloop zelf sturen en niet afhankelijk raken van
anderen was voor beide het devies. Met het achter de hand gehouden deel van de
order kon de uitvoeringkoers beschermd of juist geforceerd worden. Terwijl de
ene hoekman voor zijn opdrachtgever de koers wilde drukken, konden zijn
concurrenten belang hebben bij hogere prijzen. De belangentegenstellingen
tussen de marktpartijen naderden richting het eind van de handelsdag hun
climax. Op de gong van 16.30 uur werd de slotnotering neergezet en de
prijsrange waarbinnen afrekening plaatsvond definitief.
Een koper onder of een verkoper boven het koersgemiddelde uitvoering
geven en daar zelf ook geld aan overhouden was daarbij het ideaal. Echter in de
praktijk niet zonder risico, want het koersverloop kon ook tegen de handelaar
ingaan. Dan werd er evengoed tegen het gemiddelde afgerekend maar legde hij
er geld op toe. In de kantlijn van het beursboekje hield men de positie bij en
deze kon op een rustig moment in de schrijfzaal worden doorgerekend. Dit door
de affaires op identieke prijzen te salderen en de uitkomsten te waarderen tegen
een ijkkoers. Het was cruciaal te weten hoe men er voor stond en het aanvoelen
van de marktrichting en dienovereenkomstig zelf stemming maken mede
40