Lees scriptie - Vereniging van Verzamelaars van Oude Fondsen
Lees scriptie - Vereniging van Verzamelaars van Oude Fondsen
Lees scriptie - Vereniging van Verzamelaars van Oude Fondsen
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
tastten de concurrenten elkaar nader af door zich (deels) uit te spreken over een<br />
gewenste koers en de daarop te kopen of verkopen stukken. Om 10.00 uur<br />
werden de noteringen definitief neergezet en nam het bied- en laatproces een<br />
aan<strong>van</strong>g. Door een quote te vragen, gaf een uitvoerder aan zaken te komen doen.<br />
Kwam een klant in de hoek informeren naar de markt in Unilever (laatste koers<br />
102,20) dan kreeg hij <strong>van</strong> de partij(en) een quote: Hoe zijn Unies? Reageerde de<br />
ene hoekman met tien à dertig voor vijf (5000 stuks) en de ander riep twintig à<br />
veertig voor vijf, dan wikkelde de opdrachtgever zijn koop- of verkooporder af<br />
tegen de voor hem gunstigste prijs. Die prijs werd doorgegeven en een nieuw<br />
ijkpunt. Bij gelijke prijzen deed degene die het snelst gereageerd had eerst<br />
affaire. In de voedingshoek kon een klant voor het uitvoeren <strong>van</strong> zijn Ahold<br />
orders terecht bij vier elkaar beconcurrerende partijen maar in flippen (Philips)<br />
stonden slechts Assman & Kroese en Van der Moolen & Co tegenover elkaar. In<br />
de regel was het meest kapitaal- en daadkrachtige hoekmansbedrijf de baas in<br />
een hoek. Maar een zwakke concurrent kon uitgroeien tot een geducht<br />
tegenstander en daarom was het zaak de grootste te blijven in eigen hoek.<br />
Tegelijk met het concurreren om orders op prijs moest men klanten aan<br />
zich zien te binden. Naast correcte uitvoeringen op scherpe prijzen verlangden<br />
opdrachtgevers op de hoogte te worden gehouden in die fondsen waarin men<br />
doorgaans opereerde. Een hoekman die zich actief opstelde en voor zijn fonds<br />
stond, kon de handel naar zich toe trekken. Hoe meer klanten, hoe meer orders<br />
en des te gevulder het orderboek. Daarmee verkreeg hij meer inzicht en was het<br />
makkelijker een markt te onderhouden. In de praktijk waren de orderboeken<br />
nooit echt gevuld. Meestal stonden de neuzen <strong>van</strong> de beleggers dezelfde kant op,<br />
want in opgaande stemming wilde een ieder kopen om pas als de markt draaide<br />
tot verkoop over te gaan (vice versa in een neergaande markt). De taak <strong>van</strong> de<br />
hoekman was de koers naar dat niveau te brengen waarop zo veel mogelijk<br />
koop- en verkooporders tot elkaar kwamen. Voor iedere uitgevoerde opdracht<br />
ontving de hoekman provisie als beloning waarbij voor eigen rekening en risico<br />
31
Change language