Lees scriptie - Vereniging van Verzamelaars van Oude Fondsen

van de opgegeven koersen en de gerelateerde omzetten. Ook het bewaken van
de correcte beurstijden was hen toevertrouwd. Het bestuur had plaatsen
aangewezen waar op de vloer de diverse waardepapieren verhandeld moesten
worden. Op papier bestonden er welgeteld 82 (denkbeeldige) hoeken waar de
prijsvorming van 1459 obligaties evenals 292 buitenlandse en 307 Nederlandse
aandelen (en certificaten daarvan) plaatsvond.
1.1 De vloer op
Voor een nieuwkomer was het gebeuren ronduit onoverzichtelijk. Vele
hoeklieden verhandelden verschillende fondsen en in de hoeken bevonden zich
meerdere hoeklieden. Echter in de praktijk van alledag werd één en ander snel
duidelijk. Nadat er op de gong was geslagen, vond de handel plaats in open en
gesloten hoeken. In open hoeken kon een ieder die daartoe gemachtigd was
vanaf 10.00 uur prijzen afgeven, desgewenst luidkeels. Klanten mochten er
rechtstreeks commissievrij met elkaar handelen (franco handel) en zo kwamen
de transacties gedurende beurstijd hoor- en zichtbaar tot stand. Met het bieden
van een prijs en/of het laten op een prijs (in beide gevallen voor een bepaald
aantal stukken) in het betreffende fonds gaven kopers en verkopers aan op welk
niveau men zaken wilde doen. Op een conveniërend bod reageerde de verkoper
met "aan jou" of "je hebt ze"! Bij een lating was de respons bij de koper "van
jou" of "geef mij die"! Al naar gelang de orders of de eigen positie
(handelsvoorraad) werden er stukken aangelapt of afgenomen. Aldus kwam men
doorlopend tot zaken in aandelen van grote ondernemingen, staatsobligaties en
leningen van de Bank Nederlandse Gemeenten.
In de gesloten hoeken gaven de opdrachtgevers hun opdrachten
schriftelijk of mondeling door aan de hoeklieden. Voor een gedegen
koersvorming met zoveel mogelijk bestens (tegen de eerst volgende notering af
te rekenen) en gelimiteerde koop- en verkooporders was de beurstijd verdeeld in
11