Ik had een neef in Den Haag - Vijfeeuwenmigratie.nl

Scheherazade trok daaruit de conclusie dat de
jongeren zich gemakkelijker aanpasten aan de
Nederlandse samenleving dan volwassenen.
Dat proces verliep echter niet helemaal zonder
kleerscheuren.
West Side Story in Den Haag
Toen ze pas op school kwamen, moesten ze
in een lagere klasse met veel jonger meisjes,
in wier blonde, bleke hoofdjes reeds meer
schoolwijsheid stak dan in haar arme bruine
kopjes, en die met een zeker air naar de ont-
wikkelde bustes keken van de 'Oosterse nieu­
welingen' alsof er persoonlijke schande stak
in zulk een vroegtijdige fysieke ontwikkeling,
en diezelfde Haagse meisjes vonden onder
elkaar, dat Corrie en Nelly er met haar
brede neuzen en krachtig gebouwde figuren
net uitzagen als bruin gebraden, aangeklede
dienstmeisjes; maar het mannelijk deel der
schooljeugd dacht daar heel anders over en
ontwikkelde een profu sie van kalverliefde,
erg hinderlijk voor de donkere zusjes, en al­
leen gecompenseerd door een regen van ge­
schenken aan potloden, papeteries, ulevellen
en chocolaadjes. 36
Zeventig jaar nadat de journalist-romancier
P.A. Daum dit schreef, draaide het nog steeds
om meisjes, alleen waren het nu de Haagse
meisjes die zich in de belangstelling van Indi­
sche jongens mochten verheugen. Bovendien
was de tijd voorbij dat je meisjes kon veroveren
met ulevellen of chocolaatjes; aan de voor­
avond van de West Side Story (1961) was een
andere benadering nodig. Het begon allemaal
in de dagen na Koninginnedag 1958. Het was
erg onrustig in de stad en de politie sloeg de relletjes
tussen Indische en Haagse jongeren
nauwlettend gade. 37 Later dat jaar zou minister
Klompé aan de Daily Telegraph uitleggen dat
het allemaal om de gunst van de meisjes draaide
en dat de Haagse jongens jaloers waren dat
de meisjes als een blok voor de Indische jon­
gens vielen. Volgens de minister was dat een
heel natuurlijke zaak en niet iets om je echt
druk over te maken. Maar dat deed de Haagse
politie wel en in een rapport aan burgemeester
Kolfschoten schreef de hoofdcommissaris dat
de gerepatrieerden de Haagse jongeren volledig
waren gaan domineren. Het ging niet alleen
om de omgang met Nederlandse meisjes, hoewel
de gerepatrieerden volgens hem een niet te
onderschatten fysieke aantrekkingskracht op
hen uitoefenden, maar ook om hun bezoek aan
dancings of het bezit van bromfietsen. En het
begon de Haagse jongeren te irriteren steeds
weer het onderspit te moeten delven. 38
De eerste ongeregeldheden deden zich voor op
woensdag 7 mei 1958. Op de kermis op het
marktterrein aan de Herman Costerstraat maak-