Ik had een neef in Den Haag - Vijfeeuwenmigratie.nl

92
In de Heulstraat, naast de kunstnijverheidswinkel
Boeatan, een tweede eetgelegenheid
opende. 14 De vereniging behartigde niet alleen
de belangen van mensen die naar Indië ver­
trokken, maar ook van degenen die tijdelijk of
voorgoed naar Nederland kwamen. Bovendien
verspreidde zij kennis over de koloniën in Het
Koloniaal Weekblad (vanaf 1934 Oost en West).
In 1911 opende het fameuze Waroong Djawa
zijn deuren, eerst op de Kortenaerkade num­
mer 10, later met vestigingen in de Lange Hout-
straat en in Scheveningen, aan het Gevers Dey­
nootplein. N.V. Het Indisch Restaurant en Van
Geemert zijn twee namen voor het oudste nog
bestaande Indische restaurant in Den Haag, in
1919 opgericht en vanaf eind jaren dertig bekend
onder de naam Tampat Senang. Bezoe­
kers konden er niet alleen rijsttafelen, maar
ook voor een langer of korter verblijf een kamer
huren voor zo'n 80 gulden permaand. 15
Huisvesting zochten de verlofgangers in van
oudsher bekende 'Indische buurten' als de Ar­
chipel, Duinoord (Sweelinckstraat, 2e Schuyt­
straat, Obrechtstraat) en het Statenkwartier
(Frederik Hendriklaan, Van Boetzelaerlaan).
Zij huurden er eigen woonruimte of woonden
in een pension. Bekend was hotel/pension
Duinoord aan het Sweelinckplein: 'het centrum
der gegoede Indische families'. In de jaren dertig
raakten het Valkenboskwartier en het Re­
gentessekwartier in trek, zoals de Daguerrestraaten
de Beeklaan. 16
Op de hoek van de Beeklaan en de Fultonstraat
was in 1930 de familie Meijer gehuisvest. Herman
Meijer was acht jaar oud toen hij in dat jaar
met zijn ouders en broertje naar Nederland
kwamY Zijn vader werkte in Indië bij de
Spoorwegen en het gezin had vele jaren doorgebracht
in een onherbergzame streek van
Zuid-Sumatra, waar de aanleg van een spoor­
lijn moest worden gerealiseerd. De Meijers waren
nog nooit in Nederland geweest. Niettemin
sprak het vanzelf dat ze hun verlofperiode in
Den Haag doorbrachten. Bovendien woonde
tante Jo, een zuster van vader, op de Statenlaan,
dus zij kon hen mooi wegwijs maken in het
Haagse.
De reis vanuit Indië maakten ze met het
stoomschip Patria, om in Marseille over te
stappen op een trein, de Lloyd Rapide naar Den
Haag. Aan de aankomst op het station bewaart
Herman een levendige herinnering.
Door een misverstand was tante Jo er niet om
ons op te halen. Maar er stonden wel mensen
te wachten met borden. Pa viel in handen van
een man die ons naar Des Indes bracht. Wist
pa veel. Moet je je voorstellen, we kwamen
zo uit de bossen, mijn broer en ik. We keken