Ik had een neef in Den Haag - Vijfeeuwenmigratie.nl

- --- ----- ---------
in '954 werd dominee
G. van Haasen officieel
aangesteld als predikant
bij de Haagse Hervormde
Gemeente met als op­
dracht het werk onder
indische Nederlanders
te verzorgen. Hier de in­
zegening van een huwelijk
begin jaren vijftig.
[Part. coil. P.P. van Haasen)
111
te weliswaar opnieuw heeft betreden, maar
niet voor lang. Zijn fysieke conditie stond hem
dat niet toe en in 1969 kwam hij te overlijden.
Wel had hij toen de basis gelegd, niet alleen
voor de pastorale belangen van protestantse
Indische repatrianten, maar ook voor talloze
sociaal-diaconale activiteiten, waaronder ba­
zars, bijbellezing, kook- en handwerkcursussen,
koor en technische cursussen voor de
jeugd. Dat alles naast de gewone kerkelijke
diensten met Indische hapjes toe, zoals nasi­
rames, gado-gado en Indische gebakjes en
koekjes. Een traditie die in de decennia na zijn
dood zou worden voortgezet, zij het dat de gemiddelde
leeftijd van de PIGL-ers zich heden
ten dage nauwelijks meer leent voor activitei­
ten waarin ook de Indische jeugd zich kan herkennen.
Peggy en Herman Meijer behoren nog
steeds tot de vaste kern van het langzaam slin­
kende gezelschap.
De formule is: één ernstige dag, één vrolijke
dag. Eens in de maand komt er een predikant
die de bijbel uitlegt. Veel van de PIGL-tjes
wonen namelijk in bejaardenhuizen en zijn
niet meer in staat om zondags naar de kerk te
gaan vanwege het vervoer. Naar PIGL worden
ze gebracht door gepensioneerde vrienden.
De vrolijke ochtend gaat over de PIGL-tjes die
om de wereld reizen. Maar soms ben ik moe
hoor van altijd maar die sawahs en klapper­
bomen. Dan zeg ik: volgende keer krijgen
jullie iets over Wales of Schotland te horen.
Ik pas het wel aan, want ze houden nogal van
'magie'. Dan vertel ik iets over de legendes,
bijvoorbeeld over Tristan en Isolde. Dat vin­
den ze zo mooi. Het moet een beetje geheimzinnig
zijn. 6o