Ik had een neef in Den Haag - Vijfeeuwenmigratie.nl

De eerste Pasar Malam
werd in 1958 in de Haagse
Dierentuin gehouden.
Het idee kwam van
Tjalie Robinson en
Mary Brückel-Beiten,
die met de winst een
fonds wilden oprichten
voor de Indische Kunst
Kring. [HC)
106
samenleving', en hetzelfde programma werd in
het Koninklijk Instituut voor de Tropen in
Amsterdam bijgewoond door H.M. de Konin­
gin. Later volgden opvoeringen in Maastricht
en Zeist. De Indische cabaretavonden mochten
een doorslaand succes zijn, het is niettemin bij
een 'eenmalig' initiatief gebleven. Alleen de
Kunstkring in Den Haag zou een Indisch programma
blijven aanbieden, maar dan in eigen
kring en niet langer met het doel een breed
Hollands publiek te trekken.
Dat lag anders met de Pasar Malam Besar, die in
1998 zijn veertigjarig jubileum vierde. sl Het
idee voor een Indische jaarmarkt kwam van
Tjalie en Mary Brückel-Beiten, de eerste voor­
zitster van de rKK. Zij wilden met de winst een
fonds oprichten voor de Kunstkring. Het initiatief
sloeg echter zozeer aan, dat een herha­
ling niet kon uitblijven. Een succesformule was
geboren. Tjalie's zoon Rogier Boon kwam net
van de Kunstnijverheidsschool in Amsterdam
(de latere Rietveldacademie) en ontwierp het
geheel, zoals hij ook het gezicht van het tijdschrift
Tong Tong van meet af aan bepaalde.
Over de beginjaren van de Pasar herinnert
Lilian Ducelle zich:
De eerste pasars waren heel eenvoudig. Alle­
maal stands met Indische mensen, er was
toen immers nog geen contact met Indonesië.
Dat kwam pas na de dood van Soekarno lang­
zaam op gang. Ik had destijds goede contacten
met een vriendin in Singapore en met het
materiaal dat zij aanleverde, maakte ik de
prachtigste modeshows, met kleding van
India tot Timor. We trokken al snel zo'n 15
tot 20.000 bezoekers. Vooral de jaren in de
Houtrusthallen hadden allure. Allemaal echt
Indische stands. Superb eten ook. IJs-Shang­
hai voor een gulden. Heerlijke tijden. s2