ZoKa 2003 - Kampkrant.pdf - De Argonauten

Martijn werd de komende uren in leven gehouden
met de aardbeienlimonade uit de brandstoftank, die door Bert en
Paul in de kombuis van de benzine werd gescheiden. Deze
oplossing werkte echter kort en op de lange termijn was
Martijn’s situatie kritiek. Nadat Jurian zijn EHBO tevergeefs op
Martijn had toegepast en Rene Martijn haarfijn had uitgelegd
waarom scheurbuik al jaren niet meer in het verzekeringspakket
zat, schreeuwde Roeland vreugdevol uit het kraaiennest: “Land,
land in zicht! We zijn aan de overkant!”. Er was weer hoop voor
Martijn! In Engeland waren er genoeg dokters die de scheuren in
zijn buik zouden kunnen hechten.
Toen riep Tom: “Dit is Engeland helemaal niet, kijk maar naar die
mooie schoorstenen!. En onze deskundige Tom had gelijk, hij had
de unieke schoorstenen en oliereservoirs herkend. We waren
weer bij Europoort! De mooie verroeste kiel was blijkbaar
onderweg langzaam weggeroest. Zonder kiel waren we zo ver
verleierd, dat we weer terug bij af waren. Er was echter geen
tijd om te treuren, de scheuren in de buik van Martijn werden
steeds groter. Omdat er in de verre omgeving geen dokter was te
bekennen, moesten we noodgedwongen hulp zoeken bij het eerste
de beste bedrijf: Chemacalis. Toevallig had Chemacalis net een
nieuwe
stof ontwikkeld, Epirchoregianixine, die ze nog moesten
testen. Ze wilden daarom maar al te graag de
stof, die bedoeld was om gaten op te vullen, uit
te proberen op een levend wezen. We hadden
helaas geen andere keus, dus stemde we toe.
Het middel had een verbazingwekkend goede
werking. Binnen enkele seconden waren de
scheuren in Martijn’s buik weer opgevuld. De
enige vraag die nog blijft is of het
wonderstofje nog nare bijwerkingen heeft. We
zullen het zien op Engelandkamp….
50