ZoKa 2003 - Kampkrant.pdf - De Argonauten

Inhoud
Eindelijk is het zover !.............................................................................3
Unleash The Dragon.................................................................................4
De spreuk van de dag...............................................................................5 6
Reisschema.................................................................................................8
De reis; Naar een eiland? ..................................................................... 10
Wat nemen we mee en hoe? ................................................................. 16
Het uniform .............................................................................................20
De Rode Draak van Wales.....................................................................22
Money, Money, Money............................................................................23
The Seven Wonders of Wales.............................................................25
Adressen...................................................................................................32
Draken: Goed of Slecht? ......................................................................34
Hygiene .....................................................................................................36
Sterrenkunde ..........................................................................................42
De Grote Overtocht ..............................................................................45
Bergwandelaar lees dit !........................................................................52
Climbing Calls...........................................................................................56
De kanokunst ........................................................................................... 61
Paardrijkunst...........................................................................................63
Soep van de Dag......................................................................................65
Swoppen....................................................................................................66
Fish and Chips, het recept ...................................................................68
Lucky Lugg................................................................................................70
Weather forecast ..................................................................................73
De Grote Finale.......................................................................................75
Sloepenrol 2003......................................................................................76
2

Eindelijk is het zover !
Het hoogtepunt van het jaar, het Zomerkamp, staat voor de
deur.
Voor de achtste keer in de Argonautengeschiedenis begint er een
buitenlandse reis voor de verkenners. Opnieuw is een lange
periode van voorbereiden voorbeid en gaat het feest echt
beginnen.
Het zal iedereen duidelijk zijn dat zo’n reis een heel gebeuren is.
Voor de goede gang van zaken is het noodzakelijk dat we een paar
goede afspraken met elkaar maken.
Allereerst zullen we reizen in baksverband. Tijdens de reis blijf
je als bak bij elkaar. Zo kan het dus niet voorkomen dat iemand
alleen door de trein naar Engenland zwerft. Elke bak heeft hun
bakscoach als reisleider.
Verder geldt
net als altijd,
geen alcohol
en niet roken
tijdens het
kamp.
Eenmaal in Engenland aangekomen hebben we nog een flinke rit
voor de boeg. De chauffeurs van de busjes zijn net zo vroeg
opgestaan als jullie en hebben al hun aandacht nodig om links te
blijven rijden. Het is aan jullie om de sfeer in de busjes te maken
en dat zonder de chauffeur af te leiden.
De
reis is een feest op zich en ik weet zeker dat we er iets leuks
van gaan maken!
3

Unleash The Dragon
Een van de gaafste ervaringen van je leven staat te beginnen. . .
Ik weet nog goed toen ik als 13-jarige verkenner voor het eerst
op Engenlandkamp ging (nu 12 jaar geleden).
Het kamp was ontzettend gaaf; klimmen, grotten, wandelen,
kanoën, paardrijden . . . . wat een avontuur. Ik vond het ook erg
spannend om zo ver van huis te zijn zonder mijn ouders en om een
andere taal te spreken. Alles was extra gaaf omdat ik samen met
mijn vrienden op stap was.
Tijdens het kamp heb ik
behoorlijk mijn grenzen
verlegd.
Ik was tevoren nooit zo’n
wandelaar. Ik was bang dat
het erg zwaar zou worden.
Zwaar is het zeker geweest
dat kamp, maar omdat het
altijd zo gezellig was tijdens
het wandelen en omdat je al
snel went aan een stukje
klauterwerk, was het prima
te doen.
Ik wist dat ik last had van hoogtevrees. Door op makkelijke
wanden te beginnen met klimmen en abseilen en langzaam naar
moeilijkere wanden over te stappen, durfde ik uiteindelijk van
een 40 meter hoge wand te abseilen. Dat is net zo hoog als een
gebouw van 14 verdiepingen.
4
Geloven jullie al hoe
belangrijk abseilen is?

Ik had ook erg last van claustrofobie en durfde niet
echt
door de smalle opening van de grot te kruipen. Geholpen
door stafleden en onze gids en de mogelijkheid dat ik eventueel
door
grotere gangen kon kruipen, heb ik
het geprobeerd en ben ik toch naar
binnen gekropen. Na een tijdje in de
grot
durfde
ook ik door de smalle
‘Letterbox’ en ‘Wormhole’ heen.
Met veel plezier denk ik nu terug aan mijn eerste stappen in de
buitensport tijdens het kamp in 1991. Nog steeds ben ik een
vervent wandelaar, hou ik erg van de bergsport en ben ik
regelmatig in grotten te vinden. Ik had mijn grenzen
verlegd, de
draak in mij losgemaakt.
Ik weet zeker
dat ook jullie dit kamp je grenzen zullen
verleggen
en verkennen. Vandaar deze uitnodiging;
‘Laat de draak in je los’,
kortom . . . . .
5

De spreuk van de dag
Alle cultuurvolken bezitten een
schat van spreuken vol diepe
levenswijsheden. Spreuken zijn
gezegden en uitspraken, gegroeid
uit de eeuwenlange ervaring van
mensen,door bekende en
onbekende
wijzen geformuleerd.
Van generatie tot generatie
werden ze mondeling doorgegeven.
In hun grote eenvoud waren ze
begrijpelijk voor allen. Nu liggen ze
begraven
in dikke woordenboeken
en in speciale verzamelingen.
Ze leven niet meer in de mond van
de mensen.
Je koopt een boekje met
oosterse wijsheden, Chinese,
Indische, Arabische
wijsheid of een boekje met
Nederlandse spreekwoorden.
6
Je vindt ze fantastisch,
maar je hoort ze niet meer
in de dagelijkse omgang van
mensen.
In ons kamp willen we dit
jaar de oude wijsheden
weer met elkaar gaan delen.

Enkele voorbeelden:
“Wees jezelf; Anderen lopen er al zoveel
rond”
“Als je alleen maar toekijkt, gaat 't leven
aan je voorbij.”
“Goed ruzie maken is niet zo erg
maken.”
“Een glimlach kost niets, maar doet wel iets.. .”
" Wat is de overeenkomst tussen
initiatief? . . . . Zet hem op.”
7
als je ruzie ook kunt goed
een baseballcap en eigen
Na deze voorbeelden vraag ik jullie om zelf ook een spreuk van de
dag te verzinnen of op te zoeken.
Een organisatie die speuken
verzint is bijvoorbeeld . Waarschijnlijk
weten je ouders
of je grootouders
ook nog wel een paar mooie spreuekn
en wijsheden.
In het kamp kan je jouw spreuk aan het
begin van de dag dan zelf
toelichten en uitleggen waarom jij die
spreuk, hebt gekozen.
Veel succes,
Frixos

Reisschema
Dinsdag
5 Augustus 2003
We verzamelen om 06.00u op de parkeerplaats van Plaswijkpark
o p de hoek van de Adrianalaan en de Ringdijk in Rotterdam-
Schiebroek.
Hier hebben we even de tijd om alle bagage in de
b usjes te laden. Om 06.30u gaan vertrekken we richting de A16
om zo via België naar Frankrijk te rijden.
Om
12.30 vertrekt in Calais voor ons de trein naar Folkestone.
We moeten uiterlijk een uur van te voren aanwezig zijn. We
rijden dan door naar onze eerste
kampplaats Heol Senni in het
mooie
nationaal park de Brecon Beacons in Wales.
De geschatte aankomst tijd is 18.00u op het kampterrein. Daar
zullen we dan
de tenten opzetten. Neem voor die avond brood
mee want de keuken moet dan ook nog opgebouwd
worden. Reken
er wel op dat het dan nog hard werken is, want alle tenten
moeten nog opgezet worden. De volgende dag begint het eerste
deel van het kamp.
8

Donderdag 14 augustus 2003
We
breken ons kamp af en vertrekken naar onze tweede
kampplaats, het dorpje Mordiford in de buurt van Hereford in
Engeland. Hier wachten onze Engelse vrienden, de familie Daines,
op ons met de kano’s. Ons kampterrein ligt aan de rivier de Lugg
vlakbij de rivier de Wye.
Zaterdag 23 augustus 2003
De thuisreis begint. 's Ochtends vroeg om 07.00u vertrekken we
richting Folkestone. Daar nemen we de trein van
13.00u naar
Calais. De geschatte aankomsttijd in Rotterdam is 18.00u op de
hoek Adrianalaan-Ringdijk. Om te voorkomen dat wij of de ouders
lang staan te wachten kunnen de ouders na 16.00u ‘s middags
bellen naar 010 2181261 om te horen of de trein niet gemist
hebben.
9

De reis; Naar een eiland?
Op
kamp naar Engeland en Wales is een
hele onderneming. Bij de voorbereidingen
hoort natuurlijk het plannen van de
reis. Dat Groot Brittanie een eiland is
dat had je natuurlijk wel gezien. Zo was
je natuurlijk allang opgevallen
dat ze nog
geen
Euro hebben, ze drinken alleen
maar
thee, rijden aan de linkerkant, etc.
Kortom reden te meer om er een eiland
van
te maken. Maar is het nog steeds
een eiland? Het antwoord is eigenlijk
nee! Hoewel je er
ook met de boot
heen kan varen, iets dat we alle andere
kampen hebben gedaan, kan je er ook
gewoon heen rijden; Door een tunnel.
Een klein stukje geschiedenis
Zo’n 13000 jaar geleden zat Engeland nog gewoon aan Europa
vast. Maar door de werking van de aarde ligt het nu op een
afstand van ongeveer 40 kilometer. Deze korte afstand is tussen
Calais en Folkestone; het kanaal. Jarenlang heeft men al
gedroomd om een vaste verbinding te maken tussen Frankrijk en
Engeland. In de tijd van Napoleon kwam het eerste echte idee.
Zo had de franse mijnbouw ingenieur Albert Mathieu in 1802 het
idee om een lange gang te graven in de vorm van
een oude mijngang. Daardoor zouden dan
postkoetsen kunnen rijden. Je raadt het al, dit
idee heeft het nooit verder gered dan een paar
schetsjes een boek. Maar zo waren er meer
ideeën.
10

In het stoomtijdperk werd er in Engeland een
spoorwegnetwerk
aangelegd. Een logische stap hierin was
natuurlijk de aanleg van een tunnel naar het
vaste land. De eerste
voorstellen werden gedaan in 1830. Zo’n dertig
jaar later had de
franse ingenieur Thome de Gamond in totaal
zeven verschillende
ontwerpen gemaakt voor een tunnel. Naar aanleiding daarvan is in
1880 een begin gemaakt met het boren
van een tunnel. De
Beaumont & English tunnelboormachine begon
met graven aan
beide kanten van het kanaal. Deze is
nooit ver gekomen.
Misschien wel omdat die engelsen het maar
niets vonden dat die
Europeanen zo maar naar Engeland konden
komen. Wie weet
waren ze wel van plan Engeland te veroveren?
Maar het idee van een
tunnel hield nog steeds
vele mensen bezig.
Eindelijk zei de Britse
minister van defensie
in 1955 dat hij niet
meer bang was voor
een militaire invasie via een tunnel. Daarom
werd er in 1957 een tunnel studie groep opgericht. In 1960 deden
ze het voorstel omeen
verbinding te maken bestaande twee
hoofdtunnels
en een service tunnel. In 1973 ging het project van
start, maar helaas er kwam een oliecrisis. In 1975 werd het
project, zonder resultaat, alweer beeindigd.
Bijna 10 jaar later, in 1984, besloten de Birtse
en Franse
regering om samen op zoek te gaan naar bedrijven
die een
verbinding wilden maken (en betalen) tussen de twee
landen. Zo
werden er
vier ideeën bedacht door vier verschillende bedrijven:
11

• Europont; Een brug met overspanningen van 5
kilometer! Het was een zeer modern plan met moderne
technieken zoals kunststof kabels. Helaas werd dit te
riskant gevonden en ook te duur.
• Euroroute; Een combinatie van tunnels en bruggen. Een
autobrug zou over verschillende kunstmatige eilanden
gaan. Een treintunnel zou hier onderdoor gaan.
• Channel Express way; Een combinatie van zowel auto als
trein tunnel. Dit idee werd te laat ingediend.
• Eurotunnel; Dit idee was gebasseerd op het project uit
1973-1975 met de twee hoofdtunnels en een service
tunnel.
In 1987 werd de overeenkomst getekend tussen Eurotunnel, de
Britse regering (premier Margaret Thatcher) en de Franse
regering (premier François Mitterrand). In 1994 reed de eerste
trein door de tunnel.
12

De tunnel
De tunnel
bestaat uit;
• Twee hoofdtunnels van 7,6 meter in diameter waardoor
de treinen rijden
• Een service tunnel van 4,8 meter in diameter die als
onderhouds- en vluchttunnel dient. Ook wordt hierdoor
verse lucht in de tunnels gepompt.
• Verbindingstunnels om de 375 meter verbindt de drie
tunnels met elkaar. Hierdoor kan onderhoud
gedaan
worden aan de hoofdtunnels of kunnen mensen vluchten in
geval van nood. Mocht er brand in de tunnel uitbreken dan
worden de verbindingstunnels automatisch gesloten met
brandwerende deuren. De speciale tunnelbrandweer
oefent geregeld om vanuit de verbindingstunnels mensen
binnen een uur uit de tunnel te krijgen via de verbindings
en service tunnel.
Hoofdtunnels rond 7,6m
13
Servicetunnel

De tunnels zijn gelegd tussen Calais in Frankrijk en Folkestone in
Engeland. Gemiddeld ligt de tunnel ongeveer 50 meter onder de
zeebodem. Door de hoofdtunnels
rijden de treinen, de Shuttle
genaamd.
Iedere trein kan zo’n 120 personenauto’s meenemen en
twaalf touringcars. De personenauto’s komen boven elkaar in de
trein te staan. Er zijn dus twee verdiepingen
in een wagon. Per
trein zijn twee locomotieven die de trein voortduwen of trekken.
Mocht er een uitvallen dan kan de ander altijd veilig de mensen
verder brengen.
De auto’s
worden door de bestuurders zelf aan boord van de
wagons gereden. In de wagons zitten welliswaar ramen maar het
is maar de vraag wat je daar aan hebt als je in een tunnel rijdt.
De reis van Calais naar Folketsone duurt ongeveer 35 minuten. Je
rijdt daarvan 50 kilometer door de tunnel. Het is dan ook de
langste tunnel aan een stuk. Van die 50 kilometer
heb je 38
kilometer zee boven je hoofd.
14

De Argonauten naar en door de tunnel
Voordat we bij de tunnel zijn zullen we nog een eind moeten
rijden naar Calais. De afstand is ongeveer 300 kilometer vanaf
Rotterdam. Omdat het een door-de-weekse dag is moeten we ook
rekening houden met de drukte op de weg. Vandaar dat we zo
vroeg vertrekken. Onderweg zullen we geregeld stoppen om de
benen te strekken en de chauffeur even uit te laten rusten.
Nadat we de tunnel zijn gepasseerd rijden we verder in Engeland.
We moeten hier links rijden. Help je de chauffeur even
herinneren?
De afstand in Engeland is ca. 400 kilometer. Al met
al leggen we de reisdag een afstand van ca. 750 kilometer af. Ook
al zit je alleen maar, het zal een inspannende dag zijn voor
iedereen. Vooral voor de chauffeurs, bedenk dat zij even vroeg
zijn opgestaan als jij en dat ze de hele tijd inspannend bezig zijn.
Gedraag je dus rustig in het busje want anders zou je weleens
meer kilometers moeten lopen dan je eigenlijk bedacht had voor
het kamp.
Maak er met z’n allen in
ieder geval een leuke
reis van en geniet van de
verschillende landschappen
die je onder weg zal
zien. Misschien helpt
een leuk boek of een
cassette bandje de reis
nog comfortabeler te
maken. Veel plezier en
tot ziens aan ‘de
overkant’.
15

Wat
nemen we mee en hoe?
Als jij besluit om maar eens je tas te gaan inpakken
is de staf hard bezig om de groepsspullen te
inpakken. Omdat dat een heleboel spullen zijn zal ik
dat niet beschrijven in jullie paklijst.
De
paklijst is een kleine aanvulling op de groepspaklijst daarom
kan het beter “ Wat kan ik nog meenemen nadat de groepsspullen
in het busje zijn geladen?” heten!
Een mededeling voor onze papa’s en mama’s!
Het is de bedoeling dat de onderstaande spullen door de
verkenners zelf wordt ingepakt, dat voorkomt een hoop gezoek in
het kamp. Bovendien herkent uw zoon dit jaar zijn eigen T-
shirts!
Wat gaan we echt meenemen?
- Brood voor de eerste reisdag. Er staat een hele lange reis op
ons te wachten, dus neem
voldoende mee!
- Deze kampkrant een exemplaar
blijft thuis en de ander neem
je mee, je kan er bijvoorbeeld
je eigen logboek in bijhouden.
- Het uniform, dit pak je niet in maar trek je compleet aan, zie
hiervoor ook het betreffende
artikel.
16

Overige kleding:
Het is nog steeds
niet uitgevonden
een
luxe tent met
een wasserette,
dus
let op wat
je
meeneemt!
• Onderbroeken,
neem er genoeg mee!
• Sokken; Ook een paar goede wandelsokken
• Pyjama, of slaapondergoed.
• Regenkleding ,geen zeilpak (ook te zwaar voor bikkels)!
• Bovenkleding, shirts en broeken.
• Warme trui………is lekker bij een kampvuur of als je in de
bergen bent en het weer slaat om.
• Een naald en draad, voor als er een knoop sneuvelt.
• Mok voor het tandenpoetsen
• Toiletartikelen, verstandig is om lippencrème mee te nemen
je bent de hele dag buiten!
• Zonnebrand voor de ultieme look!
• Handdoeken en 2 theedoeken.
• Slaapzak en een isolatiematje (liever geen dikke
schuimrubber matten en zeker geen luchtbedden).
• Klein kussentje is geen overbodige luxe is ook lekker voor de
reis.
• Een plasticzak voor je droge vuile was.
• Iets om in de grotten aan te trekken
(een oude lange broek en een shirt met
lange mouwen).
• Goed ingelopen wandelschoenen,
sportschoenen en slippers
17

• Zwemschoenen (bijvoorbeeld afgetrapte sportschoenen),
deze draag je ook
bij het kanovaren.
• Een plastic zitlap, iets
sterker dan een
vuilniszak.
• Zaklamp
• Inklapbaar zakmes
van normaal formaat
• Leuk is om
misschien een snel schets apparaat mee te nemen
(weggooi camera b.v).
Handbagage
Op het kamp neem je elke dag een klein
rugzakje mee.
Hierin zit naast je reserve kleding je brood, je
gevulde veldfles en je zakmes
Per bak moet er tevens mee:
• De baksverbandtrommel
• Kaartentas, Kompas, Kaarthoekmeter
Zakgeld
Het zakgeld dat je meeneemt
kan je direct op de kampbank
storten. Naar onze mening heb je betrekkelijk
weinig zakgeld
nodig. Het zal een beetje afhangen
wat je er allemaal mee doet.
Veel ansichtkaarten of weinig, veel souvenirs of weinig.
Kortom:
bespreek thuis met elkaar wat ongeveer je zakgeld moet
zijn.
18

Wat nemen we niet mee?
Radio’s,
mobiele telefoons,
mp3 speler, mini disk,
eigelijk alles dat op
batterijen werkt
behalve
je zaklamp en gehoorapparaat.
Je kunt wel een aantal
bandjes of
CD’s meenemen
om op de stereo’s van de
busjes te draaien tijdens
het autorijden.
Denk erom dat je tijdens
je reis je identiteitskaart
of paspoort bij de hand
houd.
Alle spullen die je meeneemt zij gemerkt! Zodat we niet avonden
bezig zijn om uit te venten Zet duidelijk je naam overal in en
geen speciale tekens, want die heeft de staf al!
Probeer je bagage zo compact
mogelijk mee te nemen. Geen
luxe koffers of 100 losse
plastictassen want dat is
allemaal niet handig.
Heel veel succes met het
inpakken van je tas!
19

Het uniform
Over de hele wereld zijn heel
wat groepen die allemaal onder de
naam scouting vallen. Veel van
die groepen houden zich met het
spel van scouting bezig op een heel andere manier dan wij dat
gewend zijn. Ook al spreken vele
van de leden van die groepen een
hele ander taal en hebben
ze een heel ander cultuur. Toch
hebben
we ook wat gemeen
met hun: We spelen allemaal het spel
van scouting en dragen daarbij
het uniform. Over het laatste
gaat dit artikel.
Als we op reis gaan hebbenwe
natuurlijk ons compleet uniform
aan. Nog even voor diegene die
het vergeten zijn! Het geheel
bestaat een kleurige combinatie (wit, licht en donkerblauw?) van
een
lange broek, overhemd
en de groepsdas. Het geheel wordt
afgekleed met een Argonauten
cap, dasring, fluitenkoord en
scoutriem.
Ons
uniform is een visite kaartje in Wales en Engeland en
bovendien een goede introductie. Zorg er daarom ook voor dat je
uniform het hele kamp er compleet en schoon blijft uitzien.
Of
je uniform compleet blijft
hangt van je zelf af. Als je het na
het omkleden naast je tas opbergt
is de kans groot dat je onderdelen
de volgende keer niet kan vinden.
Besteed dus in ieder geval wat
aandacht aan het opbergen van je
uniform. Mocht het uniform een
keer vies worden dan was je het
simpelweg uit. De staf heeft
hiervoor Biotex bij zich.
20

In het Wales / Engeland kamp wordt het uniform
gedragen
zoals in een normaal zomerkamp (niet links of zo……!)
We openen in uniform en dragen daarna de rest van de dag
kampkleding. Bij excursies of passagieren (het bezoeken van een
stadje) dragen we ons uniform wel de hele dag.
Dus na de dagopening kleed je je geheel om in kampkleding. De
activiteiten die we gaan doen zijn vaak inspannend en het uniform
moet na het kamp ook nog aan kunnen. Zorg er dus voor dat je
uniform in goede staat is. Een broek waar bij de eerste keer
bukken
al van voor naar achteren scheurt is duidelijk niet in
goede staat!
Argo Cap
Naambandje
evt. MBL
Districstteken
Scoutriem
Blauwe Broek
(afrits broek?)
21
Argo Das met
fluitkoord en fluit
Bakslinten
Argo Badge
Union Jack
Ned. Vlag
evt. Linten
World Scouting
Badge

De Rode Draak van Wales
Zo als jullie kunnen zien op het plaatje hieronder, bestaat de vlag
van Wales uit drie delen. Zo is ene helft van de vlag wit en de
andere helft is groen. Het opvallendste aan de vlag is echter de
rode
draak die op de voorgrond staat. Deze rode draak staat niet
voor niets op de vlag van
Wales, het is al eeuwen het
symbool van het land. Het is
een symbool dat de kracht en
grootheid van alle Welshmen
symboliseert. Maar sinds
wanneer is deze draak dan een
symbool van Wales geworden?
Als we dat willen begrijpen moeten we een stukje terug in de
geschiedenis gaan. Een best wel groot stukje zelfs, we moeten
terug naar de tijd dat de Romeinen de baas war en in Wales.
Dat
is rond het jaar 0 als het Romeinse Rijk op zijn hoogtepunt is. De
draak was toen een symbool van een Romeinse l egereenheid,
het
cohort. Dit is een tiende van een legioen. Toen de Romeinen een
paar eeuwen later
werden verdreven uit Engeland en Wales, bleef
de draak nog steeds een symbool dat stond voor de macht, die de
Romeinen vroeger hadden in Wales. In de eeuwen die volgde werd
de draak door de opeenvolgende machthebbers in Wales gebruikt
als symbool van
macht. De draak werd voor eeuwig verbonden met
Wales toen een
grote Welshe adellijke familie in de vroege
Middeleeuwen met een lekker onuitspreekbare Welshe naam, de
Llewelyn's, de macht over het grootste gedeelte van de Britse
eilanden uitoefenden. En zoals je waarschijnlijk al had bedacht:
het familiewapen van de Llewelyn’s was een vurige rode draak. En
de Welshmen verlangen stiekem nog terug naar de periode dat
deze draak heerste over Groot-Brittanië….
22

Money, Money, Money
Vroeger had elk land zijn eigen munteenheid. Maar met de komst
van de EURO in 2002 kwam daar verandering in. Onze vertrouwde
Gulden werd vervangen door de Euro, een gemeenschappelijke
munt voor 12 landen van de Europese Unie. Dit heeft als groot
voordeel dat je binnen de EU kan betalen met de zelfde
munteenheid, terwijl je vroeger altijd geld moest wisselen als je
naar het buitenland ging.
Zoals de meeste van jullie wel zullen weten, is Groot-Brittannië
ook lid van de EU. Zij heeft er alleen voor gekozen om niet mee
te doen aan de Euro en hebben nog
steeds de POND STERLING
(aangeduid met het £-teken) als munteenheid.
Wanneer er
nu een Engeland-kamp
nadert,
raakt de staf plotseling
geïnteresseerd in de waarde van dat
Engelse Pond. Zeker wanneer de
aankoopprijs van het Pond Sterling nogal
wisselt, worden we echt heel
zenuwachtig. De prijs van de Pond is
namelijk bepalend voor de prijs van het
zomerkamp.
Zo’n £ koop je tegen een bepaalde prijs (koers). Die koers wordt
door diverse factoren bepaald, vooral vraag en aanbod spelen
hierbij een belangrijke rol. Een grote vraag betekent namelijk
een hoge prijs. Andere factoren die meespelen zijn de koers van
de Amerikaanse Dollar en de prijs van de aardolie. De
verkenners die al economie op school hebben weten hier
natuurlijk alles van.
23

Het Engelse geld is net als
hier in Nederland in tienden
verdeeld.
Het werkt dus bijna hetzelfde als met de euro. We
noemen dit overigens het decimale stelsel. De Pond (Pound) is
verdeeld in 100 Pence (Pennies). Jullie zullen vooral te maken
krijgen met de munt van £1 en bankbiljetten van £1 en £5. Bij
het ter perse gaan van deze kampkrant schommelt de waarde van
£1 rond de € 1,40.
De belangrijkste muntstukken
zijn:
1 Penny £0,01 = ± € 0.014
5 Pence £0,05 = ± € 0.07
10 Pence £0,10 = ± € 0.14
50 Pence £0,50 = ± € 0.70
1 Pound £1,00 = ± € 1.40
Tip: Geef de pond niet uit als de euro want
dan is het snel op!
Ik zou het zeer op prijs stellen als de oudere jongens de
jongsten in deze een beetje zouden willen
bijstaan. In het kamp
gaat de kampbank uiteraard weer open en kun je geheel gratis
een rekening openen. Je kunt dan bij Martijn
tegen een wel heel
gunstige
koers Ponden kopen.
Deze of door
jezelf gekochte
Ponden kunnen worden
afgegeven bij Martijn. Hier
kun je dan telkens geld
opnemen wanneer je dat
denkt nodig te hebben.
Bijvoorbeeld als we gaan
passagieren gaat de
kampbank open. Uiteraard
kan er bij aankopen in de
TOKO giraal betaald worden.
24

The Seven Wonders of Wales
“In der beschränkung
zeigt sich der
Meister” is een bekend
Duits gezegde,
wat betekend dat de
ware
Grootmeester
zich van anderen
onderscheidt door
dat hij
zich beper-
kingen weet op te
leggen. Het
is maar
goed dat ze in Wales
nog nooit van dit
gezegde gehoord
hebben,
want als je
je verdiept in een zo
geweldig
boeiend en
veelzijdig land als
Wales kan van dit
spreekwoord geen
sprake meer zijn.
Hoewel het land maar ongeveer 400
kilometer van Nederland ligt, heeft het een
totaal verschillende
aanblik. Het land is een
mengeling van
ruige bergen, golvende
heuvels, vreedzame akkers en ongerepte
kustgebieden. Wales
maakt deel uit van Groot Britanië
maar uit het feit dat de
mensen spreken over Engeland en Wales
kun je wel afleiden dat
een inwoner van Wales er nadrukkelijk
prijs op stelt Welshman
te zijn.
25

Wat is er dan zo bijzonder aan Wales?
Als ik deze vraag zou moeten beantwoorden dan zou ik
nog wel even bezig zijn en omdat ik toch een beetje
meester wil zijn zal ik me beperken tot zeven dingen
die je dit kamp absoluut niet mag missen.
Iets dat je direct zal opvallen als je door Wales rijdt en de
borden met plaatsnamen bekijkt is de taal die ze in Wales
gebruiken; het zogenaamde “Welsh”. Zou je bijvoorbeeld een
idee hebben hoe je Llanfairpwllgwyngyllgogerychwrndrobwyllllantisiliogogogoch
uit moet spreken?
Llanfairpwllgwyngyllgogerychwrndrobwyll-llantisiliogogogoch is de
naam van een klein station in Wales. Het is maar goed dat je er
geen treinkaartje naartoe hoeft te bestellen. Dit kan ook niet
meer, want het station is al een tijdje gesloten, maar het
plaatsje waar het station ligt trek nog altijd veel toeristen die
graag foto’s maken van het bord met de naam van het station of
het plaatsje.
26

Erg bijzonder is de natuur van Wales, dat twee nationale
parken
heeft. Eén van die parken is The Brecon Beacons. Prac
Cenedlaethol Bannau
Brycheiniog
ontleent zijn naam aan
enkele goed
gevormde pieken in het
centrum van
het gebied, gevormd
door de
gletsjers die hier in de IJstijd lagen .
De hoogst hiervan is de Pen y fan, die
2907 ft. (ca 886m) is.
Ten oosten van deze
berg ligt Forest Fawr, het koninklijke
jachtgebied. In het zuiden
van het park bestaat de bodem uit
kalksteen. Je vind hier dan ook veel grotten. Er zijn grotten die
je zo in kan lopen, maar
ook grotten waarin je goed de weg moet
weten (tenminste, als je er ook weer uit wilt komen). In dit
gebied zijn ook schitterende
watervallen, zoals bij Ystradfellte.
Groot Britanië
27
De oppervlakte van het park is
ongeveer 1344 km
zomermaanden druk bezocht.
Je kunt er ondermeer wan-
2 en de stadjes
die er om heen liggen
kijken er als het ware op uit.
Het gebied is vooral in de
delen, klimmen, speleoën, roeien,
zeilen, kanovaren, vissen,
zwemmen, paardrijden, of natuurlijk
gewoon genieten. Je
kunt in elk geval stellen dat dit
park één van de mooiste is van
alle 10 nationale parken van

Een derde opmerkelijk iets, dat oprecht een wonder
genoemd kan worden, is het Offa’s Dyke Path. Het
Llwybr
Clawdd Offa is nu een “long distance footpath “, maar
diende
vroeger een heel ander doel. Het dijktracé dateert uit
de tijd
van koning Offa die regeerde van 757 tot 796 na Christus.
Op de
dijk
die meer dan een man hoog, op sommige
punten meer dan 18 meter breed en voor grote
delen uit steen opgebouwd was, werd voortdurend
gepatrouilleerd om de Engelsen in de gaten te
houden. De dijk had slechts incidenteel een
militaire functie en diende
eigenlijk
om de grens tussen
Wales en Engeland aan te
geven. De dijk had een lengte
van 81 mijl = 130 km.
Een groot gedeelte van de dijk
is inmiddels door erosie of
ploegen verdwenen.
Een vierde wonderlijk iets is de Mappa Mundi. Hoewel dit wonder
zich eigenlijk net over de grens namelijk in Hereford bevind zal
ik het er toch even over hebben want het is wel heel bijzonder.
De
Mappa Mundi is een kaart van Engeland uit de middeleeuwen.
Het is de grootste, meest gedetailleerde en best bewaarde
middeleeuwse kaart van de wereld. De kaart is gemaakt op de
huid van een kalf en is te bezichtigen in de prachtige oude
kathedraal van Herefordshire, de county
waarin Hereford ligt. In de kathedraal is ook
een hele bijzondere bibliotheek met boeken
die meer dan 1250(!) jaar oud zijn. De
bibliotheek wordt ook wel een “chained
library” genoemd omdat alle boeken er met
kettingen aan de kasten vast zitten.
28

Het vijfde wonder is het stadje Hay on Wye.
Waarschijnlijk heeft je leraar Engels het regelmatig over dit
stadje, maar voor alle zekerheid zal ik je er toch wat over
vertellen. Het stadje Hay on Wye (=veld
waar de Wye doorheen
stroomt) is een heel klein en pittoresk stadje. Het stadje heeft
een groot kasteel dat door de Reuzin Mathilda in 1 nacht is
gebouwd. Dit is echter niet de rede dat
het stadje zo beroemd
is. Het stadje is vooral bekend om
zijn vele
(tweedehands) boekwinkeltjes.
Als je opzoek bent
naar
het ene boek dat nog mist in je collectie is dan
zul je hier zeker slagen.
Het zesde wonder van Wales vormen
de “Castles” van
Wales. Wales wordt ook wel het
land van de kastelen genoemd. Naast
het eerder genoemde kasteel in Hay
on Wye
zijn er in Wales meer dan
400 andere kastelen. De meeste
hiervan dateren uit de
middeleeuwen en getuigen van ruige
tijden. In de buurt van ons
kampterrein in Heol Senni staan
meerdere kastelen. Onder
andere in Brecon, in Bronllys en in Builth. De meeste kastelen zijn
zeer goed bewaard, maar soms moet
je goed opletten want dan
kan je ineens midden tussen de ruïnes
staan.
29

Het wonder dat dit rijtje compleet maakt, is volgens mij
toch wel het landschap. Als Zeearend ben ik 4
jaar geleden in 10 dagen van Noord Wales
naar ons kampterrein in het zuiden van Wales
gelopen. Een toch die een diepe indruk heeft
achter gelaten. Op deze wandeling zijn we een
heleboel tegen gekomen. We gingen van de
Mount Snowdown (de hoogste berg van
Wales), via de adem benemende uitzichten
aan de kust, over de bijna onbewoonde en kale
hoogvlakte in het midden van Wales, via
groene dalen met beekjes
en door
uitgestrekte bossen naar Heol Sennie.
Ook jullie zullen heel veel verschillende
landschappen tegen
komen in het gedeelte
van Wales waar wij het kamp zullen
doorbrengen. Het landschap waar
we doorheen wandelen/rijden
veranderd om de kilometer. Het kan zelfs om de minuut
veranderen, als het weer
omslaat van een strak blauwe lucht naar
regenbui.
Dan ziet alles er opeens heel anders uit, maar nog
steeds mooi!
30

Wales heeft nog veel meer wonderen,
dit zijn slechts de meest bijzondere
waar wij ook mee te maken krijgen in
ons kamp. Wil je er nog meer over weten
of gewoon eens kijken waar we terecht
komen, kijk dan eens op internet.
Hieronder staat alvast een lijstje met
adressen om je wat op weg te helpen:
Veel plezier in Wales !
Aias
http://www.visitwales.com
De “VVV” van Wales
http://www.breconbeacons. org/
Nationaal Park de Brecon
Beacons
http://www.offas-dyke.co.uk/
Het Offa’s Dyke Path
http://www.hay-on-wye.co.uk/ Het plaatsje Hay-on-Way
http://www.hereford.uk.com/ of Het plaatsje Hereford,
http://www.herefordwebpages.co.uk/ ook met info over Mappa
Mundi
31

Adressen
Het kan voor ons van groot belang zijn om te weten
waar u zich ophoudt gedurende
ons Wales /
Engeland kamp. Bent u zelf niet
bereikbaar, dan
willen we graag weten met wie we
dan wel contact
op kunnen nemen in speciale gevallen.
Voor het
kamp krijgt u een formulier waarop
dit ingevuld
kan worden.
Maar voor u is het natuurlijk belangrijk waar wij
ons bevinden gedurende het kamp. Hieronder volgt
een overzicht van adressen:
Het hele kamp Mobiel
De Argonauten zijn gedurende het hele kamp te bereiken op het
nummer 06-22210326. Mocht de telefoon uit staan dan kunt u
een boodschap in spreken op de voice mail. Let wel we gebruiken
het alleen als NOOD telefoon.
32

Voor de zekerheid geven we u ook de adressen van de
plaatsen waar we verblijven. Voor het geval dat de mobiele
telefoon dienst weigert.
Van 5 augustus tot 14 augustus zijn we in Heol
Senni
We zijn dan bereikbaar via:
The Welsh Mountain Centres
Argoed Lwyd Libanus
Brecon, Powys LD3 8EN
Telefoon/Fax:
00 44 1874 622 914
Van 14 augustus tot 23 augustus 2003
zijn we in Mordiford
We zijn dan bereikbaar via:
Peter & Madge Dainses
Mill Farm Barn
Fownhope
HEREFORD
HR 1 4NT
Telefoon: 00 44 1432 860 893
Op 23 augustus 2003
vertrekken we richting
Rotterdam
33

Draken: Goed of Slecht?
Niemand weet
zeker of draken echt
bestaan. Er wordt
over ze gesproken in
oude legenden
en sagen, maar niemand
weet of deze
geheel op de waarheid
berusten. Het
is wel opvallend dat al
eeuwen overal
ter wereld draken
voorkomen in geschriften en worden
afgebeeld.
En het rare is dat ze in
verschillende gebieden te vinden zijn die
nauwelijks contact met elkaar hadden, van
China tot Europa. Je zou haast wel
denken
dat
ze daarom wel moeten bestaan….
Het is opvallend dat er op verschillende manieren tegen de draak
wordt aangekeken. In Europa wordt de draak vanaf de
Middeleeuwen al gezien als een wezen van het kwaad dat moet
worden verdelgd. Het is een wezen van de duivel die niks anders
dan
kwade intenties heeft. De Europese legenden vertellen ons
daarom
ook over dappere ridders die nobel ten strijde trokken
om dit kwaad voor eens en voor altijd te doen
verdwijnen van de
aardbodem. En als we kijken naar het
aantal draken vandaag de
dag dan zou je zeggen dat het ze nog aardig gelukt
is ook.
Een bekend voorbeeld van een ridder die er op uittrok om een
draak te verslaan is St. Joris. Hij trok
dapper ten strijde tegen
een draak die elk jaar jonge maagden
opeiste van de stad waarin
Joris woonde. Als de stad geen maagden aan de draak zou leveren
zou hij de hele stad in vuur en vlam hebbendoen
opgaan. We
weten allemaal dat de dappere Joris aan dit verschrikkelijke
tafereel een einde heeft gemaakt.
34

Toch worden draken niet overal ter wereld gezien
als de handlangers van het kwade. Zo staat bijvoorbeeld in China
de draak symbool voor het goede. In de Chinese literatuur wordt
de
draak omschreven als een statig en nobel wezen dat door zijn
eeuwenlange leven enorm wijs is. Het is daarom ook niet zo gek
dat
de draak in China werd vereerd. Op Chinese feestdagen is
het nog steeds niet ongewoon als je een “carnavalsdraak”
ziet
lopen door de straten.
Naast de ver schillen zijn er ook nog overeenkomsten. Draken
worden overal ter wereld gezien als machtige wezens
en staan
daarom
ook vaak symbool voor macht. Omdat de meeste draken
ook heel oud worden, staan zij ook nog voor eeuwigheid. Deze
eeuwigheid
is nu ver te zoeken, draken lijken te zijn
uitgestorven. Maar de afgelopen
jaren claimt een enkele
wandelaar rond de river
Wye ’s nachts een draak te hebben
gezien. Of hun verhalen op waarheid berusten daar zullen we
misschien wel
nooit achterkomen… Of toch?
35

Hygiene
Weet je wat het belangrijkste is voor de staf
en de koks in een
kamp?
Normaal besteden we tijdens weekends en kampen
al zo veel
mogelijk zorg aan al die dingen die vallen
onder
het kopje
“hygiëne”.
We weten zeker dat je hierdoor veel ellende
kunt voorkomen
36

Besmetting en infectie
Micro-organismen die ons ziek maken, kunnen we al
bij ons dragen, maar het is ook mogelijk dat ze naar
ons toe getransporteerd worden. Je spreekt dan
van een besmetting.
Een besmetting kan totstandkomen door:
1. Direct contact met een besmet persoon. Hierbij worden
door lichamelijk contact micro-organismen overgebracht van een
besmette naar een gezonde persoon.
2. Aanhoesten. Iemand die een besmettelijke ziekte heeft,
kan soms door niezen of hoesten zo veel schadelijke microorganismen
in de lucht verspreiden dat deze door een
gezond persoon worden ingeademd.
3. Indirect contact. Een besmetting kan soms ook op
indirecte wijze totstandkomen. Uit hetzelfde kopje drinken
bijvoorbeeld kan dan voor besmetting zorgen.
4. Water en voedsel. Door het nuttigen
van besmet eten en
drinken kunnen schadelijke micro-organismen
het maagdarmkanaal
binnendringen. Onze koks doen er dan ook alles aan
om zo hygiënisch en gezond mogelijk te koken.
Was dus je handen
voor je hen gaat helpen en voor het eten.
5. Dieren kunnen ook een besmettingsbron
zijn. Insecten kunnen bijvoorbeeld als gastheer
fungeren. Raak ook nooit dode dieren aan, die je
ongetwijfeld op wandelingen
tegen zult komen.
37

Dit jaar is een bijzonder kamp. In Wales zijn een
heleboel
gewone dingen anders. Ander drinkwater bijvoorbeeld,
andere uitzichten, spannende nieuwe activiteiten. Het is daarom
meer dan
eens belangrijk om te letten op onszelf en onze
hygiëne.
Aanwijzingen van de staf op het gebied van de gezondheidszorg
moeten echt worden opgevolgd.
Een aantal jaren geleden waren we op weg naar een zomerkamp.
We bleven bij een ander zeeverkenners groep slapen. Bij die
groep heerste een hevige griep. De staf had verboden om daar
naar het toilet te gaan. Een verkenner negeerde dat verbod. Als
gevolg
was dat onze groep ook flink ziek is geworden door één
iemand.
Het kombuis:
Het voortreffelijke koks
duo is ook dit jaar weer
aanwezig. Ze zijn op
reinheid gesteld en zeer
allergisch voor microorganismen.
Uitsluitend door een
blinkend kombuis,
kunnen wij voorkomen
dat het niet een
broedplaats van allerlei
bacteriën wordt.
Er moet steeds met heet water afgewassen worden. Alleen dan
zijn we er zeker van dat alle borden, mokken, schalen en bestek
schoon de kast in verdwijnen. Het ontsmettingsmiddel Dettol
speelt in de keuken en zeer belangrijke rol.
38

Even een aantal regels voor een hygiënisch geslaagd
kamp:
Het water:
Het drinkwater
smaakt anders dan bij ons thuis. Het is dan ook
even wennen. Iedereen gebruikt zijn eigen mok om uit te drinken!
Bezoek aan het toilet:
Na het gebruik
van het toilet doop je je handen in een emmer
met Dettol je pakt het dweiltje daar uit en doet de wc bril mee
af. Zo voorkom je een hoop ellende. Staat
er geen emmer: Zorg
dat
er dan een emmer komt.
Kleding:
Trek regelmatig schone kleding aan, berg geen natte spullen op.
Je vuile droge kleding berg je apart op in een vuile
kledingzak.
Natte
s pullen worden op de waslijn gehangen. Slapen doe je in je
pyjama of slaaponderbroek, niet in je zwembroek of vuile
onderbroek van overdag.
De
nachtrust:
Zorg voor
een goede nachtrust. Te weinig slapen veroorzaakt een
verlaagd weerstand en dan ben je vatbaar om ziek te worden.
39

Verwondingen:
Verwondingen hoe klein ook, steeds door een
staflid laten behandelen. Meld ook direct
wanneer je je niet lekker voelt.
Tijdens het hel kamp bevindt de E.H.B.O.
trommel zich in de staftent.
Medicijn
gebruik:
Indien je thuis regelmatig medicijnen gebruikt, geef dat even aan
op het “Gezondheidsformulier. Ik verzoek je om voldoende
medicijnen mee te nemen.” We kunnen dan samen met jou in de
gaten houden dat je ze op tijd inneemt. Jurian is wettelijk
bevoegd om medicatie te geven.
Bescherming
van onze voeten:
Er is in Engeland
niet alleen sprake van oppervlaktewater
verontreiniging. Ook de bodem
van het water is vaak een
verzamelplaats van alles wat de brave
burger van de brug laat
vallen. Glas hoort daar ook bij. Daarom ook in dit kamp
ZWEMSCHOENEN aan
bij het zwemmen en
kanovaren.
Als je blaren hebt kun
je deze bij onze
blarenspecialist Hans
Stoutjesdijk
behandelen!
laten
40

Jou persoonlijke hygiëne:
Natuurlijk houden de stafleden er toezicht op dat iedereen zich
goed
wast. Maak het nou niet te moeilijk. Zorg ervoor dat je de
dag goed gewassen
begint.
Bij het kampterrein
in Mordiford stroomt langs het kampterrein
een prachtig riviertje. Ook dit jaar zullen we weer een kabelbaan
bouwen zodat je nog sneller te water kunt.
In Heol Senni hebben we de luxe dat er douches aanwezig zijn.
Na terugkomst op het kampterrein gaat iedereen douchen in het
Mountain
Center. Elke bak heeft er zijn eigen kleedkamer, maar
oefen alvast met
high-speed douchen, want erg veel tijd om
eronder te staan heb je niet. Er zijn namelijk maar twee douches
voor iedereen.
41

Sterrenkunde
In Engeland kun je veel meer sterren zien dan hier
in Nederland. Het is
best aardig om eens te kijken
of je bepaalde sterren herkent. Ik zal er
persoonlijk voor zorgen dat er iedere dag een ster
goed te zien is. (de zon)
Wist je dat.
• De dichtst bijzijnde ster na de zon, zich op
een afstand van meer dan 4 lichtjaren van de
aarde bevindt.
• Niet alle sterren die we zien sterren zijn, dit
kunnen bijvoorbeeld
ook planeten, satellieten,
kometen en meteorieten.
• Sterren gerangschikt zijn in sterrenbeelden
die dikwijls vernoemd zijn naar mythologische
figuren.
• De poolster niet altijd
precies boven de noordpool
staat.
• We met het blote oog slechts zo’n 300
sterren kunnen waarnemen terwijl het
voor
ons gevoel er veel meer zijn. En met behulp
van een gewoone verrekijker zie je al
snel
tweemaal zo veel sterren.
• Dat vallende sterren eigenlijk geen sterren
zijn. Maar kometen, schroot, atmosferischstof
en over boord geworpen aliens die in de
dampkring verbranden. Meerdere vallende
sterren noemen we een sterren regen.
42

• Dat tot nu toe nog geen verkenner
gewond is geraakt door een vallen de ster.
• Zeelieden en piloten met behulp van de
sterren hun plaats op aarde kunnen bepalen.
• De komeet halley eens in de
69 jaar vanaf de aarde te
zien is en dus ook in een
baan om de aarde draait.
• De maan zelf geen licht
uitstraalt maar het zonne
licht weerkaatst als een
soort spiegel.
• Sterren gloeiende gasvormige lichamen zijn
die door het heelal bewegen meer door de
grote afstand lijkt alsof ze stilstaan.
• Wetenschappers sommige
planeten waar kunnen nemen
doordat ze het licht van een
ster zien verspringen. Dit komt weer doordat
het licht door de aantrekkings kracht van de
planneet wordt afgebogen.
• De aarde draait met een
snelheid van ongeveer 1600
km per uur.
• De afstanden in de ruimt zo
groot zijn dat ze niet in
kilometers uit te drukken
zijn, hiervoor gebruikt men
lichtjaren.
• Dat de doorsnee van onze melkweg 100.000
lichtjaren is.
43

De Grote Overtocht
Omdat ook de ( meeste)
stafleden, net als de meeste van jullie, al
een tijdje niet me er in Engeland en/of Wales waren geweest,
besloten zij maar
weer eens een blikje te werpen aan de overkant
van het Kanaal. Zoals
jullie allemaal weten is de overtocht naar
Engeland de laatste
jaren een stuk duurder geworden.
Omdat de
meeste stafleden,
m et uitzondering van Tom, toch
ook af en toe
eens studeren en
dus in principe arme zielige studentjes
kunnen
worden genoemd,
moest
er een alternatief worden gevonden voor
de overtocht met
de
dure ferry of de ook te dure tunnel.
Nu weten jullie waarschijnlijk wel dat vroeger toen Aad nog
schipper
was van de groep, wij nog geen gebruik konden maken
van de ferry en de tunnel nog niet was gegraven.. De
ferry was
toen nog zo duur
dat het alleen nog toegankelijk was
voor rijke
zakenbobo’s. Maar hoe gingen we dan naar de overkant, hoor ik
jullie denken. Zwemmen
is inderdaad misschien een
beetje aan de
verre kant, zelfs
voor echte bikkels. Ik zal het jullie eens
vertellen:
Vroegûh, toen Aad
nog jong was en Hans
nog een broekie,
voer de groep met de
Hoop vanuit Rotterdam naar Dover.
Vandaag de dag
kijk je daar misschien gek
van op, maar bedenk
wel dat er nog niet
zoiets bestond als
de ARBO. Nu is de
Hoop van nature
een binnenvaarder en is ze niet geheel
zeewaardig. Daar
was echter een
hele simpele oplossing voor: er
werd altijd een maand van te voren een kiel onder
de Hoop gezet,
die er vervolgens
na het Engelandkamp weer gewoon af werd
gehaald.
Doordat er een kiel onder de Hoop zat, hadden we niet
zoveel last meer van de deining en de golven
en konden we als het
redelijk weer was zonder enige problemen oversteken.
45

De staf had al bedacht dat er op deze manier een stuk
goedkoper naar de overkant kon worden gevaren. En zo gezegd,
zo gedaan. In het weekend dat de palen van de Hoop werden
vervangen en de Hoop dus toch niet vast kon liggen, werd de
Hoop door Raymond naar de werf gevaren. Binnen no time werd er
een nieuwe verroeste kiel onder de Hoop gezet. Hoewel mooie
roest ook niet lelijk is, besloot Raymond toch Edwin maar even te
bellen. Edwin begreep de noodzaak van het probleem en kwam
meteen in actie. Met zijn artistieke gaven schilderde Edwin een
mooie draak op de kiel, die gebaseerd was op het thema van dit
jaar. Edwin zat overigens midden in zijn verhuizing, maar Edwin
kennende kunnen we concluderen dat hij toch niet zoveel
uitvoerde en dus tijd genoeg had om wat serieuzere en
belangrijkere zaken te ondernemen.
Toen de kiel eindelijk was versierd met
een mooie roze, met witte draak (we
noemen hem Zwelgje), kon de grote
overtocht beginnen. De reis begon al met
een tegenslag, dus dat beloofde al niet
veel goeds. Toen de Hoop de Maasvlakte
passeerde stuitte ze op een enorme
baggerpoel en kwamen, doordat ze nu
natuurlijk een diepe kiel hadden,
helemaal vast te zitten. Waar
is Elmer
als je hem nodig hebt? Gelukkig
hadden
een aantal stafleden een tijdje geleden
al wat ervaring opgedaan
met het
voortbeweging in een enorme baggerpoel
die de Waddenzee heet, en hadden
ze de
Hoop zo weer los getrokken
en werd de
tocht naar Engeland voortgezet.
46

Toen de Hoop uiteindelijk de Maasvlakte was gepasseerd,
en
de staf dus niet meer kon genieten van de horizon die gevuld
was met prachtige schoorstenen en oliereservoirs, die volgens
onze deskundige Tom gebouwd waren in een unieke
architectonische stijl, verscheen er een klein zwart met wit
stipje aan de horizon. Wat het stipje nu eigenlijk was, kon je niet
goed zien. Toen de Hoop wat dichterbij was gekomen, werd al
snel duidelijk dat het hier ging om een
drenkeling die al de hele tijd met een
Afrikaanse vlag aan het zwaaien was richting
de Hoop. Omdat Tom dacht dat het een jonge
blonde
dame in nood was, trok hij zijn ‘Argo-
to-the-Rescue-shirt’ aan en sprong zonder
schroom in het water om haar te hulp te
schieten.
En het was inderdaad een dom blondje, maar
niet zo één als Tom had gedacht. Het was Hans,
die zo bruin was dat je het verschil tussen hem
en zijn zonnebril nauwelijks kon zien en die
duidelijk zijn haar weer overdreven had
geblondeerd met de inmiddels
bij velen al
bekende ‘Blond-Spray’. Nu
bleek dat Hans,
terwijl hij vanuit zijn vliegtuig
uit Afrika naar
het mooie Nederlandse landschap aan het kijken was ( Veeel
mooier dan het Afrikaanse landschap waar je
snel op uitgekeken
raakt, aldus Hans ), de Hoop had zien vastliggen
in de Maasvlakte.
Hans was daarom meteen uit het vliegtuig gesprongen om de
Hoop te hulp te schieten. De kwaliteit van de Afrikaanse
parachutes bleek echter zo goed te zijn dat hij een paar
kilometertjes uit de richting was geland. Gelukkig voor hem kon
de Hoop hem nog oppikken omdat hij van kilometers ver kon
worden gezien. Zo bleek die afschuwelijke ‘Blond-Spray’ toch nog
ergens goed voor te zijn.
47

Nadat de Hoop na een aantal uren lekker doordraaien een
beetje warm begon te worden en we midden op zee waren
aangekomen, begon het geluid van de motor te veranderen.
Volgens onze muziekkenner, Maarten, leken ‘sound’ en de ‘beat’
van de Hoop gewoon anders te zijn dan normaal: de ‘vibe’ was
gewoon anders. Er kwamen ook opvallend minder roetwolken uit
de schoorsteen. Rene en Edwin begrepen meteen dat er iets goed
mis moest zijn en doken, vanuit het bubbelbad die de staf op het
voordek had gemaakt , meteen de machinekamer in. Rene
verzekerde ons dat er iets goed mis was. Al snel ontdekten ze
dat de brandstof van de Hoop met een vreemde substantie
vermengd was. Door deze verkeerde vermenging zou de motor
binnen korte termijn stilvallen en zou alleen een èchte expert op
motorgebied ( sorry Edwin en Rene ) hem
kunnen maken.
De staf zat nu dus met de gebakken peren.
En niet de
overheerlijke peren die Bert in de kombuis aan het
bereiden was.
En daarom moest onze kersverse groepsleider,
Edwin
R. van
Drunen, geflankeerd door zijn ‘evil sidekick’
HansS,
in actie
komen. Nadat hij alle potentiele gedachten had verhoord, bleek
al snel wie de ‘schuldige’ waren. Van schuld
bleek echter
geen
sprake. Jurian en Roeland hadden in hun
onschuld
namelijk
aardbeienlimonade in de tank gegooid omdat
ze niks beters
konden vinden. Ze dachten dat aardbeienlimonade
in ieder geval
beter
was dan helemaal niks. De stakkers, die hebben nog een
lange weg te gaan…...
48

Nu de motor defect was, moesten Jurian en Roeland wel
met een oplossing komen. Ze werden bijgestaan door Hans vd
Tas, die een stuk praktischer was geworden na zijn verblijf in
Afrika. We zullen maar denken dat een
halfjaar zonder WC en douche toch ook z’n
voordelen kan hebben. Al snel kwam het trio
op het idee om dan maar te gaan zeilen, daar
waren ze in ieder geval wel goed in, dachten
ze. Nu was er een klein probleempje: er was
geen zeil. Wat een aantal rollen Pagetoiletpapier
en een klein iel mastje wel niet
allemaal kunnen oplossen !!
Na een klein uurtje zeilen deed zich er echter nog
een probleem
voor. Martijn,
positief ingesteld als hij altijd is, had maar een
beperkte
hoeveelheid vers fruit meegenomen, omdat hij niet
rekende op de vele
tegenslagen. En hoewel de bemanningsleden
van de Hoop alle
gevaren dapper hadden getrotseerd, hadden ze
helaas wel kostbare
tijd verloren. En daar was Martijn nu de
dupe van! Doordat
hij de laatste tijd bijna geheel op zijn
zelfbereide Drinkontbijt®
had geleefd, kon zijn lichaam ‘normaal,
gezond’ voedsel niet meer verwerken. Hij kon nu onmogelijk zijn
heerlijke fruitpapje
bereiden,. En van het AOC-kamp hebben we
allemaal geleerd
wat er dan gebeurd…..
49
Page plan MS De Hoop
In groenten en fruit zitten vitamines die je lichaam hard nodig
heeft. Als je te weinig van deze vitamines binnenkrijgt krijg je
een levensgevaarlijke ziekte, We kennen deze ziekte als
scheurbuik, wat vooral in de tijd van de roemruchte AOC een
levensgevaarlijke ziekte was. En toen in de buik van Martijn
kleine scheurtjes ontstonden, was gauw duidelijk waar we mee te
maken hadden. Rene verzekerde ons dat er iets goed mis was en
dus moest er iets gebeuren en snel ook!

Martijn werd de komende uren in leven gehouden
met de aardbeienlimonade uit de brandstoftank, die door Bert en
Paul in de kombuis van de benzine werd gescheiden. Deze
oplossing werkte echter kort en op de lange termijn was
Martijn’s situatie kritiek. Nadat Jurian zijn EHBO tevergeefs op
Martijn had toegepast en Rene Martijn haarfijn had uitgelegd
waarom scheurbuik al jaren niet meer in het verzekeringspakket
zat, schreeuwde Roeland vreugdevol uit het kraaiennest: “Land,
land in zicht! We zijn aan de overkant!”. Er was weer hoop voor
Martijn! In Engeland waren er genoeg dokters die de scheuren in
zijn buik zouden kunnen hechten.
Toen riep Tom: “Dit is Engeland helemaal niet, kijk maar naar die
mooie schoorstenen!. En onze deskundige Tom had gelijk, hij had
de unieke schoorstenen en oliereservoirs herkend. We waren
weer bij Europoort! De mooie verroeste kiel was blijkbaar
onderweg langzaam weggeroest. Zonder kiel waren we zo ver
verleierd, dat we weer terug bij af waren. Er was echter geen
tijd om te treuren, de scheuren in de buik van Martijn werden
steeds groter. Omdat er in de verre omgeving geen dokter was te
bekennen, moesten we noodgedwongen hulp zoeken bij het eerste
de beste bedrijf: Chemacalis. Toevallig had Chemacalis net een
nieuwe
stof ontwikkeld, Epirchoregianixine, die ze nog moesten
testen. Ze wilden daarom maar al te graag de
stof, die bedoeld was om gaten op te vullen, uit
te proberen op een levend wezen. We hadden
helaas geen andere keus, dus stemde we toe.
Het middel had een verbazingwekkend goede
werking. Binnen enkele seconden waren de
scheuren in Martijn’s buik weer opgevuld. De
enige vraag die nog blijft is of het
wonderstofje nog nare bijwerkingen heeft. We
zullen het zien op Engelandkamp….
50

Nadat Martijn weer was opgelapt besloten we maar naar
huis terug te keren. Hoewel Engeland niet hadden bereikt, vonden
we dat niet eens zo erg. Alle overwonnen tegenslagen hadden de
teamspirit en de onderlinge samenwerking enorm
versterkt. Er
waren bergen bedwongen en er was door diepe
dalen gegaan,
maar het wat het helemaal waard! We konden
nu dus met een
goede groep op kamp, dus:
England here we come!
MS De Hoop bij terugkomst uit Engeland
51

Bergwandelaar lees dit !
(En leef een poosje langer)
Deze titel stond boven de folder die de Engelse Mountain Rescue
teams een aantal jaren geleden uitgegeven hebben. Die titel
heeft de folder niet voor niets! Elk jaar weer moeten de moutain
rescue teams vele keren uitrukken. Meestal zijn het niet de
klimmers die in moeilijkheden raken, maar juist de argeloze
(buitenlandse) wandelaars die de gevaren van de bergen
onderschatten.
In de bergen kan het weer heel snel omslaan. Aan de ene kant van
de top is het nog schitterend weer, maar zodra je over de top
bent, breekt het noodweer los. Verder kan het in een dal lekker
warm zijn terwijl erbovenop de berg een gure wind waait.
Andersom kan het echter ook, beneden in het dal is het bewolkt
en koud, maar zodra
je boven de wolken komt schijnt het
zonnetje en is het
plotseling lekker warm.
Kortom: Het
weer in de bergen is niet te voorspellen!
Het weer is voor ons een reden om iedereen te verplichten in zijn
tas warme kleding
en water/wind dichte kleding mee te nemen.
Voor lekker weer
mag iedereen natuurlijk ook nog luchtige of
zwemkleding meenemen.
52

Aan de voeten kan je het best stevige schoenen dragen.
Lichte bergschoenen zijn meestal het prettigst. Deze
beschermen de voeten voldoende tegen zwikken en vocht en ze
zijn niet al te zwaar en stijf van zool. Naast niet ingelopen
schoenen zijn sokken de grootste reden voor blaren. Zorg dus
dat je schoenen voor het Engelandkamp zijn ingelopen en draag
tijdens het lopen alleen sokken waarin geen gaten of stopplekken
zitten.
Haal tijdens het lopen, wanneer nodig, je sokken op en
maak je schoenen stevig vast.
Verzorg ook je teennagels goed!
Alles
wat je mee neemt
tijdens
een wandeling gaat in
een tas. Wij raden voor het
bergwandelen een kleine
rugtas aan. Schoudertassen of
andere uitvoeringen zijn
meestal onhandig of
gevaarlijk. (Wanneer jullie nog
een tas moeten kopen: een
rugtas van 25 liter is meestal
groot genoeg)
In iedere groep die in de bergen op pad gaat moet minimaal een
EHBO trommeltje, een kompas, een stafkaart een iemand met
enige ervaring in de bergen aanwezig zijn.
Wanneer je ondanks alle voorbereidingen
toch de weg mocht
kwijtraken, dan moet je altijd terug gaan naar het laatst bekende
punt. Mocht je door andere redenen de weg kwijt (gaan)
kwijtraken, bijvoorbeeld door mist, Schiet dan een aantal
bekende punten een maak een kruispeiling zodat je weet waar je
zit en houdt vanaf dat moment een logboek bij. Op deze manier
kan je dan terugredeneren waar je fout bent gegaan.
53

Verder zeggen de Engelsen dat voor het bergwandelen
het kunnen lopen het allerbelangrijkste
is. Dit lijkt een open
deur,
maar ieder Pinksterkamp en Engelandkamp weer blijkt dat
een aantal jongens overschatten hoe goed zij kunnen lopen.
Bergopwaarts!
Wanneer een Auto een steile berg op gaat zal hij terug moeten
schakelen. Bij de mens is dit net zo! Als je naar boven gaat zal je
merken dat, wanneer je bij het klimmen het tempo verlaagd en je
passen kleiner maakt, je uiteindelijk sneller boven bent dan
wanneer je naar boven probeert te rennen. Hardlopers zijn in
deze letterlijk doodlopers.
Probeer altijd je voet gewoon af te rollen en zet je voeten niet
visgraadsgewijs neer. Afrollen is het gebruiken van je hele voet
van hiel tot teen. Probeer zo weinig mogelijk te rusten en
wanneer je rust goed te rusten.
Dalen
Het
afdalen van een berg is bijna even moeilijk en vermoeiend als
het bekli mmen ervan. Het afdalen vereist veel concentratie en je
moet
jezelf constant afremmen: wanneer je eenmal met grote
snelheid een berg afgaat kan je alleen ten koste van heel vele
energie jezelf nog afremmen. Probeer bij het afdalen weer
gewoon je voeten af te rollen en probeer schokken bij het
neerzetten van de voeten
op te vangen door je knieën te buigen.
54

Het kan een bergwandelaar overkomen dat hij op een of
andere wijze niet alleen met zijn voeten en evenwichtsgevoel af
kan. Hij zal dan een steuntje van de handen of een stok best
kunnen gebruiken om het evenwichtsgevoel te bewaren.
Als je wat last krijgt vasn je spieren tijdens het lopen, moet je
zorgen dat je niet geforceerd gaat lopen. Dan belast je namelijk
je lichaam niet normaal met als gevolg dat je de volgende dag
spierpijn hebt over de rest van je lichaam.
Als je het bovenstaande leest zul je begrijpen dat bergwandelen
niet zonder gevaren is. Het gaat echter veel te ver om te zeggen
dat bergwandelen een gevaarlijke
sport is, die alleen door grote
waaghalzen beoefend kan worden. Zolang je je bewust bent van
de gevaren en daar naar handelt dan zijn er weinig dingen mooier
den een bergwandeling. En bovendien
veilig.
55

Climbing Calls
In Wales zullen we onder deskundige leiding
gaan klimmen in de Groeves bij het dorpje
Crickhowel.
Aangezien er niet
te veel mensen in het gebied
mogen klimmen hebben wij de wanden voor
verschillende dagen gereserveerd.
Sportklimmen is een ontzettend leuke sport en de wanden bij
Crickhowel zijn erg geschikt voor zowel de beginnende als de
gevorderde klimmer.
materialen
omgaan.
Om veilig te kunnen klimmen
heeft de groep al haar eigen
klimmateriaal. Zo voorkomen we
dat we met lijnen en broekjes
klimmen, waarvan we niet weten
hoe de vorige gebruikers ze
gebruikt hebben. Om te zorgen
dat dit materiaal goed en veilig
blijft moet iedereen met de
grootste zorgvuldigheid met de
Omdat we buiten klimmen is het ook verplicht om
een helm te dragen als je aan het klimmen bent,
ook als je in de buurt van de rotswanden komt.
We zullen in Engenland de techniek van het
topropen gebruiken bij het zekeren. Dit houdt in
dat de zekeraar altijd boven de klimmer of de
abseiler staat.
56

Het voordeel hiervan is dat de zekeraar altijd bij je
is als je boven wordt vast- of losgemaakt. Zo hebben we op deze
plaatsen controle over de veiligheid van de klimmer en de
zekeraar. Het nadeel is dat de klimmer en de zekeraar elkaar
niet
altijd kunnen zien.
Voor het communiceren tussen de klimmer en de zekeraar, maar
ook met omstanders zijn de climbing calls ontwikkeld. Deze
worden over de hele wereld gebruikt en zijn in het Engels.
Het is absoluut noodzakelijk dat je deze
termen uit je hoofd kent. Op de volgende
baldzijden staan ze weergegeven. Leer ze
goed uit je hoofd!
Nu nog een paar tips:
• Probeer zoveel mogelijk met je benen
te klimmen en je niet
alleen aan je armen omhoog te trekken.
Door je been hoog te
zetten en daarna uit te drukken gebruik
je je armen bijna
niet.
• Probeer je zwaartepunt altijd boven je benen
te houden
zodat je niet onnodig aan je armen hangt.
• Hou je zwaartepunt (lees je kont) dicht
tegen de wand, dat
scheel een heleboel energie, zelfs bij een overhang.
Op die
manier kun je ook makkelijker met je benen bij steunpunten
komen.
• Probeer altijd op drie punten steun te hebben en zoek met
één hand of voet naar een nieuw steunpunt.
• Klim rustig en zeker; Haastig spoed is zelden
goed
Veel succes
57
Frixos

Voor het klimmen
Zekeraar Klimmer Actie
Below !
Taking in !
Climb when
ready !
Aye Aye !
Take in !
That’s me
Climbing !
Waarschuwing; Voordat
de zekeraar
de lijn naar beneden gooit.
De klimmer maakt de lijn aan zijn
broekje vast en laat dit
door een
staflid controleren. Als het
vast zit
roept hij; “Take in !”
De zekeraar haalt dan de lijn aan
zodat hij niet te los zit.
The lijn zit strak genoeg
De zekeraar is klaar en geeft aan de
je kan
gaan klimmen
De klimmer
staat klaar, maar klimt
nog niet !
De
klimmer
mag nu gaan klimmen
58

Tijdens het klimmen
Zekeraar Klimmer Actie
Below !
Below !
Slack !
Take in !
Hold !
Waarschuwing; Als de klimmer valt
of een van beide iets van de wand
laat vallen (bijvoorbeeld een steen)
De lijn zit te strak om te klimmen
De lijn zit te los om te klimmen
De klimmer geeft aan dat hij
waarschijnlijk gaat vallen
Wait ! De klimmer geeft
aan dat hij wil
rusten
59

Boven aan de klim
Zekeraar Klimmer Actie
Are you
safe
?
Coming
off
Belay
now
Na het abseilen
Zekeraar Klimmer Actie
I’m safe !
Take it
back !
De klimmer komt boven en gaat
bij
de afgrond vandaan zitten
De klimmer mag zijn lijn los maken
De klimmer kan naar beneden of naar
de abseilplaats wandelen
De klimmer gaaft aan dat hij veilig op
de grond staat en maakt de lijnen los
De klimmer
geeft aan dat hij de
lijnen los heeft en op een veilige
afstand staat. Nu kan de zekeraar de
lijnen inhalen.
60

De kanokunst
Je leest het
goed, dit stukje gaat over de
kunst va n het kanoën. Bijna iedereen die
waterbenen
heeft, en die hebben jullie
natuurlijk allemaal, kan makkelijk
en snel
met een kano o verweg.
We hebben dan ook verschillende soorten
kano’s op het eiland waarmee
iedere
zaterdagochtend vanaf 10 uur mee geoefend
kan worden. Toch
is het wel even wennen als
je voor de eerste keer weer in zo’n langwerpig
ding stapt. Als je het niet (meer) gewend
bent, lijkt een kano alleen maar een instabiel stuk plastic, die je
ook nog zelf vooruit moet branden ook. Je kunt je vast nog goed
herinner en toen je voor de eerste keer in een kano stapte. Vaak
gaat dat namelijk gepaard met een nat pak.
Op kamp is het varen met een kano nog
lastiger dan het op het eiland al is.
Naast dat je
ook moet opletten of je
niet omslaat, moet je opletten op de
omgeving en rare stromingen die je kano
opeens de andere kant op kunnen laten
gaan. En omdat
de tochten ook wat
langer zullen zijn dan je gewend bent,
moet je dit allemaal doen terwijl vermoeidheid je
reactievermog en af doet nemen. Ik weet nog wel dat een
verkenner dacht slim te zijn door de kortste weg te varen en zo
een stuk af te snijden, maar hij niet door had dat
er een sterke
stroming was op dat stuk. De stroming greep zijn kano en deed
hem omslaan. Zo zie je dat de snelste weg
niet altijd de beste
hoeft te zijn.
61

Het kanoën op de stroming is een enorme beleving. Het is
heerlijk
om door de stroom voortbewogen te worden. En iedereen
verheugt zich natuurlijk
op de wat snellere en wildere
stroomversnellingen. Kijk alleen wel
uit op die stukken als je niet
van plan was
d e visjes van dichtbij te gaan bekijken. Het is ook
vermoeiend
om elke keer j e kano opnieuw te moeten uithozen.
Bovendien moet de rest van de groep dan ook elke keer op je
wachten tot je weer in je kano
zit. Voor mensen die vaak omslaan
zal een kanotochtje van 20 kilometer dan al snel
een hele
marathon
blijken te zijn. Over de spierpijn die de dag erna volgt
zal
ik het maar niet hebben. Om de 3 of 4 kanotochten die we
maken met plezier
te doen is het daarom ook belangrijk dat je
over een redelijke
conditie beschikt.
Als jullie dit a lles in het achterhoofd
houden tijdens het varen
dan kijk ik er al naar uit om jullie te horen zeggen:”Wat een klein
rotstukje was dat, zulle n we nog een keer gaan!”
Aelos
62

Paardrijkunst
Zoals je weet is er een select gezelschap dat
weleens op het paard te zien is, namelijk eens
in
de vier jaar als we op waleskamp gaan (ik zelf
ben er een van). Ponytrekking is misschien wel
een van de meest besproken
onderdelen van het
Engelandkamp
en waarom? ... de pijn .. het
lijden
of de lol en de vreugde
achteraf. Voor wie niet goed weet wat
het (beruchte?) ponytrekking
inhoud, volgt in dit artikel een
korte omschrijving
van een dag ponytrekking met ter
verduidelijking enkele
gebeurtenissen.
Stel je voor; je bent
elf jaar en je komt ’s morgens vroeg, na een
tijdje rijden, met je ploegje aan in The Black Mountains in het
national park The Brecon Beacons.
Bij enkele stallen staan vier Engelse,
ervaren paardrijdsters
jullie op
jullie wachten. Nadat jullie je uit
de busjes hebben
gewurmd en op
adem zijn gekomen
beginnen deze
mensen je in het engels uit te leggen
hoe je zo’n edel
dier moet besturen.
Volgens vertalingen moet je, als je op het
paard zit, de teugels
aan de linkerkant aantrekken en het dier
in zijn rechterzij
schoppen om linksaf te gaan en voor rechtsaf
net andersom. Wil
je stoppen dan trek je de teugels helemaal aan, wil je harder dan
schop je het dier aan beide zijden in zijn zij. Daarna is het grote
moment daar, iedereen krijgt een paard toegewezen. En als je
eenmaal op het paard zit blijkt het logge, stinkend vierbenige
dier zich niets aan te trekken van het gesjor aan de teugels en
het schoppen in zijn zij. Het enige waar het dier in geintresseerd
is, is het achterwerk
van het voorgaande paard.
63

Het nadeel hiervan is dat je nooit je eigen weg kan gaan.
Maar het voordeel overtreft alles..... je kan namelijk tot in de
kleinste details waarnemen hoe het voorgaande paard een grote
smeuige drol op het gras van de Black Mountains neersmijt (tijd
voor de lunchpauze??, dacht het niet!)
Mocht je na dit stukje denken dat paardrijden helemaal niet lollig
is, nou dan heb je het mis. Het is een belevenis appart, misschien
wel het hoogte punt van het kamp. Ik zelf heb het paardrijden
altijd als volgt ervaren.
Als het paard nog stil staat dan gaat het best en je kan ver
kijken. Dan word besloten om een stapje verder te gaan.... we
gaan
lopen, het uitzicht word wat wazig en je schud met iedere
stap heen en weer. Op het moment dat je er aan gewend bent
ziet het paard iets wat intressants en gaat het stil staan om het
beter te bekijken, dit heeft gelijk als gevolg de hele rij met
paarden
stil staat en aangezien ze niet reageren op je
commando’s kan je het paard ook niet voorbij gaan( het lijkt wel
een hollandse file). In het busje terug twijfel ik altijd of we niet
een paard meegenomen hebben, want de lucht hangt nog dagen
om je heen.
Admetes
64

Soep van de Dag
Hans en Bert zwaaien de pollepel in de
keukentent. Vol overgave storten zij
zich op hun taak. Het resultaat is
onveranderlijk onbeschrijfelijk, evenals
het onthaal van deze culinaire
hoogstandjes.
Van alles komt er uit die witte kombuistent. Gezonde Hollandse
kost, Indische rijsttafels, zelfgebakken
taarten, stevige Engelse
ontbijtjes,
de koks staan voor niets.
Eigenlijk overtreffen zij keer op keer zichzelf door het
maken van niet te versmaden extra’s. En dat ze dan
een complimentje op zijn waarde
weten te schatten
spreekt vanzelf.
Naast de drie maaltijden per
dag en de tussendoortjes bij de
koffie kun je ook terecht
in onze TOKO. De hieronder
afgebeelde strip is een fragment
uit “Faces of gum” en niet
geschikt voor lezers jonger
dan
1,65 meter.
65

Swoppen
De Engelsen zijn er gek op!
Soms rennen ze zelfs met messen rond om hun doel
te bereiken!
Het
klinkt allemaal wat “moord-zuchtiger”
dan het in werkelijk is.
Engelsen vinden het gewoon heel erg leuk om insignes,
districtstekens etc. etc. te ruilen. Wanneer ze bij andere
verkenners een mooi insigne zien en de ander wijst op zijn beurt
een mooi insigne aan op de
Engelse blouse, dan grijpen
ze hun mes
en
snijden het er gewoon af.
Dat ruilen heet
SWOPPEN
Tot nu toe heeft
de ervaring ons
geleerd dat dit
swoppen bij
buitenlandse padvinders
veel populairder
is dan
bij
bijvoorbeeld
Argonauten.
de
Het komt zeer regelmatig voor dat een Engelse
scout een
trommel vol met te ruilen badges bij zich heeft. De verworven
artikelen worden meestal op een kampvuurdeken genaaid.
De
deken is als het ware een stukje “geschiedschrijving”.
66

Swoppen eist wel wat voorbereiding. Van te voren moet
je zorgen dat je een
voorraad te swoppen artikelen bij je hebt.
De
staf wil je daar best mee helpen. Wij kunnen bijvoorbeeld
zorgen dat er wat naambandjes zijn.
De “Dukdalf” van het district Rotterdamis
helaas niet meer
verkrijgbaar, aangezien deze zijn vervangen
door de “Duinrell-
kikker” van regio Rond de Rotte. De Argonauten badges
zullen,
net als altijd, favoriet
zijn. Ze zijn erg zeldzaam. Geef deze niet
weg!
Het zijn dure badges en je krijgt van ons geen nieuwe.
Gewone insignes zijn te koop, de meeste kosten € 1,50.
Tijdens het kamp mogen er geen uniformen
worden gesloopt. De
uniformen
blijven dus compleet. Wie wil swoppen, neemt dus
extra insignes van huis mee!
67

Fish and Chips, het recept
Een gewoon “patatje feest” is in Wales niet verkrijgbaar. Daar
heeft
men als hartige hap de “Fish and Chips”. Uit pure
nieuwschierigheid vroeg ik vier jaar geleden in een erkende “Fish
and Chips store”het recept.
De Chips
Men nemen 5 dikke aardappelen en
snijde deze rauw in ten hoogste
vier
patatten.
Het motto is hierbij: Hoe
dikker hoe beter! Hierna
werpe men
deze patatten
vanaf ongeveer twee
en
een halve
meter afstand in een
bak frituurvet die tot niet meer dan 80 graden celsius
opgestookt mag zijn. Let
op: als het vet warmer is dan deze
temperatuur, bestaat de
kans dat de aardappelen meteen
dichtschroeien en dan kan het
vet niet tot de kern dringen. Nu
late men de chips in drie uur gaar sudderen totdat deze in het
stadium van algehele doorzichtigheid zijn aangeland. Verpak de
chips nu in een oude krant
en plak dit luchtdicht af met plakband.
Graaf de handel in verse kleigrond in. De natur doet de drest. Na
vijf dagen opgraven
en serveren
in de krant.
68

De Fish
Men vange een zoetwaterschuimbekmakreel. Deze dient met een
haak aan de staart opgehangen te worden in een vochtige,
donkere ruimte. Zet een koekepan onder de vis. Na circa vier
weken
valt de vis vanzelf van de graat in de pan en is dus mooi
gefileerd en zelfs al bijna gaar.
Nu bestrooien wij de vis met een
sausje bestaande uit: Citroensap,
coca cola, instant puddingpoeder
zaagsel en behangplaksel. Als de
vis nu aan de randjes groen is en in
het midden rood is ze klaar en kan
in de zelfde krant als de chips
geserveerd worden. Azijn, zout en
slagroom naar smaak toevoegen!
69
Eet smakelijk!

Lucky Lugg
Er bestaat een spel
waarbij iemand een
woord noemt waarna je
dan onmiddellijk die
dingen noemt moet
opnoemen
die er bij jou
bovenkomen.
Bijvoorbeeld als iemand zegt: “Kampterrein
langs de River Lugg”.
Ik zou hier direct op antwoorden:
Een staflid probeert
stuntelend de teiltjes uit het water
te vissen en de kok gooi
onopgemerkt de teiltjes terug in de
rivier, of spelen op de
kabelbaan, genieten van een kampvuur
naast de rivier, leren
eskimoteren in de poel, als je terug komt van een wandel
tocht
dat er allemaal stieren naast je tent staan.
Het terrein in Mordiford is een heel ander terrein dan het
terrein in de Brecon Beacons. Het weiland ligt achter een
boerderij langs de River Lugg, een zijrivier van de River Wye.
Het land ligt hoger dan de rivier waardoor er langs de oever een
soort steile klif is met aan de oever een soort strandje.
70
Met de rivier doen we
echt van alles. We kanoen
erop, we zitten erlangs
(vooral ’s avonds), we
wassen en baden ons erin
als de omstandigheden er
naar zijn en sommige
scheren zich er tot aan
hun knieën in het water
staand.

Het dorp Mordiford ligt 100meter van het kampterrein.
Stel je van het dorpje niet te veel voor. Het telt een kerk, een
paar winkels, een pub en wat boerderijen.
Het is de zesde keer dat we in Mordiford mogen
kamperen. Dat
is vooral dankzij Peter Daines. Het land en de
boerderijen
behoren
namelijk toe aan een boer en een boerin,
die goede
vrienden zijn van de Daines family. Met de boerderij
en de
bewoners hebben wij weinig contact.
De naam Peter Daines heeft u vast al een aantal keren gehoord,
maar wie is nu die Peter Daines en welke rol zal hij in ons kamp nu
gaan spelen.
Peter leerde wij kennen via d e “eerste Barton Seascouts” uit
New Milton (bij Southampton
). Hij behoort op dit moment tot
onze Engelse vrienden kring. Peter is in de streek geboren en
heeft zijn hart volledig aan Wales
verpacht. Bij “de inboorlingen”
is hij nu geheel ingeburgerd. Vandaar dat Peter zo’n geweldige
relatie is.
Mr. Daines is de
eigenaar van Daines
enterprises
en hij
verhuurt aan ons de
kano’s en levert met
zijn familie
de
nodige deskundigen.
Evenals voorgaande
jaren zullen hij en
zijn familie in het
tweede deel van het
kamp aanwezig zijn.
71

Er is nog is iets dat ik aan jullie kwijt wil en dat gaat over
het
vee dat je in de buurt van ons kamp-terrein aan zult treffen.
Op de meeste boerderijen, in het dal van de Wye, wordt het
wereldberoemde Hereford Cattle
gefokt.
Hereford ligt dicht bij Mordiford
en is de
hoofdstad van Herefordshire
waarin de de
Wye vallei ligt. Hereford Cattle
is een zwaar
gebouwd rundersoort,
die speciaal voor
het
vlees
wordt gefokt. Dit in tegenstelling tot
ons Friese stamboekvee, dat vrijwel alleen
voor de melk wordt gehouden. Cornedbeef
wordt enorm vele geëxporteerd vanuit deze
streek.
Schapen zijn er ook in grote
hoeveelheid in Wales. Duizenden
ervan bevolken de zachte glooiende
weilanden. Dat Hereford een
belangrijk marktplaats voor is zal
jullie dan ook vast niet verbazen. We
proberen iedere keer weer om jullie
de veemarkt in actie te laten zien, maar of het lukt is steeds
weer de vraag?
72

Weather forecast
Een voorspelling door de meteorologische staf
voor
de periode van 3 t/m 23 Augustus 2003.
Wat is naar ons idee de weersverwachting voor het
aankomende zomerkamp. Dat is natuurlijk niet
gemakkelijk te beantwoorden, want zoals jullie
natuurlijk wel weten is er niets zo veranderlijk als het
weer.
Naar ons idee zal er echter geen neerslag van betekenis vallen
want als het regent trekken we gewoon ons regenpak aan en dan
kan het hemelwater ons niet meer deren. Natuurlijk blijft het
oppassen voor de overdrijvende huilbuien van stafleden die
wanhopig proberen het kamp in goede banen te leiden of door
donkere wolken die zich opeens boven het hoofd van de schipper
samenpakken en die naderen onweer voorspellen op momenten dat
er weer niet
naar hem geluisterd wordt.
De maximum temperatuur
blijft hopelijk
onder het kookpunt
van de kok die,
terwijl hij in de
warme keukentent
het eten net op tijd
heeft klaar gekregen,
van een staflid
te horen krijgt dat
de warme maaltijd
iets later wordt
omdat het middag
programma iets is
uitgelopen.
73

De minimum temperatuur is de verkenner die met angst en beven
voor het eerst bij een hoge wand moet abseilen en daarbij toch
vooral “cool” probeert te blijven.
De druk loopt op
als we tijdens
zijn allen
ons zelf denken
we op zijn tijd iets
en nemen.
Het zicht blijft goed als we dus met
zijn allen
ons best doen om van het kamp een
groot
succes te maken.
74
naar explosief
het kamp met
alleen maar aan
en vergeten dat
moeten geven
De wind blijft dan kalm waar
hij anders al gauw op zou lopen tot
orkaankracht. Natuurlijk waait
de wind dit kamp ook uit een
andere hoek want dit jaar geen
waterkamp in Friesland, maar een
landkamp in Engeland/Wales.
Al is dat natuurlijk niet gelijk een
klimaatsverandering toch is het weer heel wat anders.
Of het nu weer of geen weer wordt tijdens dit kamp, als we met
zijn allen ons best
doen om er een leuk en geslaagd kamp van te
maken, schijnt altijd de zon!
De meteorologische Staf

De Grote Finale
Vermoeid van de sportieve uitdagingen, maar vol van nieuwe
indrukken en fantastische ervaringen, zullen we aan de thuisreis
beginnen.
Vanuit Mordiford zullen we met de minivans naar
Folkstone rijden. Tijdens de reis geldt het zelfde als op de
heenreis: de chauffeurs hebben hun aandacht
nodig voor het
verkeer. Hou het dus gezellig in het busje.
In Folkstone stappen we op de trein die ons naar Calais zal
brengen. Van daaruit rijden
we met de busjes door naar
Nederland.
In Nederland zullen
we met alle busjes verzamelen op
een parkeerplaats bij de snelweg. Van daaruit rijden we dan als
groep door naar de parkeerplaats van Plaswijck Park aan de
Ringdijk waar we gezamenlijk zullen sluiten en waar je je moeder
weer in de armen kunt vallen.
Gedraag je gedurende de reis als een goed reiziger en laat zien
dat je een vertegenwoordiger van scouting en van onze groep
bent.
Fijne thuisreis!
Frixos
75

Sloepenrol 2003
MEEUWEN JAGERS
Pim Schenk Erik Goverde
Auke de Man Jordy Peeters
Ronald
de Graaf Koen Schenk
Arjen Groenheide Tom van der Hoek
Koen Peeter s Max Ligthart
STORMVOGELS AALSCHOLVERS
Evert Kerve zee Rene Flooren
Bart Mosterd Bernard Buitenhuis
Stefan Verschuren
Bart van der Hoek
Bart
Goeree Thijmen Nuninga
Stefan in het Hout Stan van Antwerpen
STERNEN STAF
Thomas Ripping
Tom Oostra
Mark
Ros Martijn Briejer
Bart Slingerland Rene Kervezee
Joost Mosterd Jurian Hensen
Hans van der Tas
Roeland Buitenhuis
Edwin van Drunen
Raymond Hoefman
Maarten van der Gaag
Jos Greeve
76
KOKS
Hans Stoutjesdijk
Bert Paul van
Mil