Nieuwsbrief 18 - Zeesleepboot Holland

NIEUWSBRIEF
Stichting Zeesleepboot Holland
PESK
Jaargang 9
Nieuwsbrief 18
November 2009

2
Colofon:
Deze nieuwsbrief wordt
uitgegeven door de Stichting
Zeesleepboot Holland en is
bestemd voor haar vrijwilligers,
sponsoren, begunstigers,
donateurs, werknemers
en andere belangstellenden.
Nummer 18,
november 2009
Redactie:
Rob Balke
Hilda Boesjes-Beljon
Karin Lodder
Tom Schoonhoff
Deze nieuwsbrief is ook digitaal
beschikbaar op:
www.zeesleepbootholland.nl
Vormgeving Henry Drost
Oplage 3500 ex.
Stichting
Zeesleepboot Holland
Postbus 26
8860 AA Harlingen
T: 0517-433848
F: 0517-433836
E: info@zeesleepbootholland.nl
W: www.zeesleepbootholland.nl
Niets uit deze uitgave mag
worden vermenigvuldigd op
welke manier dan ook zonder
schriftelijke toestemming van
het bestuur van de Stichting
Zeesleepboot Holland.
FLEVODRUKHARLINGEN
FLEVODRUK HARLINGEN
FLEVOMEDIAHARLINGEN
Zeesleepboot Holland
The Helpful Hand
Of The
North Sea
Het meest aansprekende werk dat de Holland op Terschelling
verrichtte was uiteraard het bergingswerk. In de periode
1951-1975 heeft de snelle bergingsjager 161 schepen behouden
binnen kunnen brengen. In de zomermaanden zette de rederij
de Holland in als extra veer voor de dienst Harlingen-Terschelling.
In dit kader waren fraaie salons ingericht. Hiervan is de
‘eerste klas’ in oude luister hersteld.
Omdat de scheepvaart steeds veiliger werd kregen de bergers het steeds moeilijker.
Ook voor Doeksen bleek het niet meer rendabel een schip met stand-by
bemanning op station te houden.
Daarom werd besloten een andere bestemming voor de Holland te zoeken.
Tussen 1975 en 1998 werd de Holland verhuurd aan Rijkswaterstaat, directie
Noordzee. Aan het eind van deze periode verscheen het doemscenario ‘sloop’
aan de horizon.
Dankzij de oplettendheid van enkele liefhebbers werd dit unieke schip op het
nippertje gered en ondergebracht in de Stichting Zeesleepboot Holland. Deze
stichting beoogt de Holland in zo oorspronkelijk mogelijke staat te behouden
voor het nageslacht door middel van museale exploitatie voortvloeiende uit en
voortbordurend op haar vroegere taken.
Dankzij uw steun werd het mogelijk enkele forse restauratietrajecten in gang te
zetten. Na twee intensieve restauratieronden in de winters van 2004-2005 en
2005 -2006 vond de afgelopen winter een derde forse renovatie plaats. In beide
eerst genoemde perioden werden o.a. de complete boeg en het dek vervangen.
Van december 2006 tot en met maart 2007 waren het interieur en de hoofdmotor
aan de beurt. Om optimaal te kunnen functioneren in haar derde levensfase
werd de Holland o.a. voorzien van eigentijdse kombuisvoorzieningen. De motor
werd gereviseerd en er werd veel aandacht besteed aan veiligheid aan boord.
Diverse bedrijven en onze ploeg van vrijwilligers hebben weer een pracht klus
geleverd.
Dat deed men opnieuw in de winter van 2007-2008 toen alle leidingwerk werd
vervangen en de gastenverblijven werden voorzien van douche- en toiletvoorzieningen.
Dankzij een spontane sponsoractie van een aantal goede bekenden
kon in de winter van 2008 en 2009 de redershut worden gerenoveerd. Verder
werden de pompen aan boord overhaald, en kregen we een luchtdroger ten
behoeve van het pneumatische besturingssysteem van de machinekamer.
Opgeteld vergden de aanschaf van de Holland alsmede de vier genoemde
renovatierondes een financiële investering van een slordige twee en een half
miljoen euro. Ook voor de toekomst staan nog de nodige restauraties op stapel,
waaronder het overhalen van de hoofdmotor. Hiervoor, en voor haar voortbestaan,
is de Holland in hoge mate afhankelijk van de inzet van vrijwilligers en de
steun van sponsoren, begunstigers en donateurs.
De Holland is ingeschreven als Varend Monument bij het Nationaal Register
Varende Monumenten van de Stichting Federatie Oud Nederlandse Vaartuigen.

Woord van de voorzitter
Het vaarjaar 2009 is bijna spectaculair te noemen!
Naast de vaardagen in Nederland, is er
een grote internationale reis gemaakt: eerst een
aantal weken Schotland (6 groepen die in- en
uitvlogen), daarna naar Ierland, en uiteindelijk
naar Scandinavië en St. Petersburg. De laatste
bestemmingen werden aangelopen in het kader
van de Volvo Ocean Race, waar we voor onze
sponsor Delta Lloyd bij betrokken waren. U
leest verderop in deze nieuwsbrief hierover een
uitgebreid verslag.
Zowel voor schip als bemanning was dit een
forse inspanning. Het is allemaal perfect
verlopen, maar vraag niet wat voor kunst- en
vliegwerk ( of Vliegerswerk!) er soms aan te
pas moest komen.
Onze sponsors, reders, en subsidiegevers hebben
we deze keer in Rotterdam op de Holland
ontvangen. Het was weer een mooie dag, waarbij
men vol bewondering was hoe de Holland er
inmiddels uitziet. We hebben vooral benadrukt
dat we hun financiële bijdrage broodnodig hebben,
want er is nog steeds veel te restaureren
en te onderhouden.
Zo gaan we deze winter de hoofdmotor “overhalen”.
Dat is een project op zichzelf met sponsors,
Zeevaartschool, enz., waar in dit nummer apart
over wordt bericht. Een hele klus!
Als ik dit schrijf komt de oud-opvarendendag er
weer aan; altijd een gezellig evenement, voor
velen met de nodige emotie.
Emotie was er ook toen de Holland deze zomer
betrokken was bij een echte redding op zee.
U heeft ongetwijfeld de krantenartikelen (met
foto’s op de voorpagina’s van menig landelijk
nieuwsblad) hierover wel gezien. We hadden
toen ook een groep gasten aan boord. Wel, die
hebben de dag van hun leven gehad (zie ook
elders in deze nieuwsbrief).
Gelukkig hebben we weer enkele nieuwe sponsors:
Wärtsilä en Svitzer. Daarnaast hebben de
gemeente Harlingen en de Stichting Guusjen
Terschelling hun sponsorcontract verlengd. Zo
ook Nauta Holding B.V. en Fairmouth Marine
B.V. Ook zijn we blij en trots met en op onze
donateurs, particulieren die onze Holland een
warm hart toedragen.
In de huidige economisch moeilijkere tijd, is het
niet altijd eenvoudig sponsors te werven. Gelukkig,
en met de nodige inspanning van ons allen,
lukt dit.
Rest mij allen te bedanken die dit jaar hun
bijdrage aan de Holland hebben geleverd, en
u alvast een goede Kerst en voor volgend jaar
weer een uitdagend vaarjaar toe te wensen.
A.A. Olijslager
Voorzitter Stichting Zeesleepboot Holland
3

Holland als eerste ter plaatse
bij brand Waker
TERSCHELLING – Maandagavond 7 september 2009. De Holland is met een kleine 45 gasten
aan boord (ter gelegenheid van 100 jaar ‘Fontijne Holland’) onderweg van Vlaardingen naar
Harlingen, als een van de gasten melding maakt van een schip waaruit zware rookwolken
komen. De bemanning en kapitein worden gealarmeerd.
Het is rond een uur of zeven in de avond als
kapitein Bert Vliegers contact zoekt met de
Brandaris met de vraag of er een oefening
plaats vindt. Als dat niet het geval is zoekt de
kapitein contact met het schip zelf, het is de
Waker (voorheen de Solo van Greenpeace) van
de Kustwacht. De kapitein van de Waker meldt
dat er brand in de machinekamer is ontstaan en
dat zijn bemanning probeert deze te blussen.
Op de Holland, die zo’n 3 mijl verwijderd is
van de Waker en goed en wel het Stortemelk
is ingevaren, wordt het besluit genomen om te
keren. Inmiddels is alarm geslagen. De Holland
neemt een positie in, in de buurt van de Waker.
De brand is moeilijk te bedwingen en drie
bemanningsleden van de Waker krijgen te kampen
met ademhalingsmoeilijkheden. Ze worden
door inmiddels toegesnelde reddingsboten van
Vlieland en Terschelling van boord gehaald en
aan boord van de Holland gebracht. Onder de
gasten van de Holland bevinden zich twee artsen,
die zich over de mannen ontfermen. Korte
tijd hierop worden nog zeven bemanningsleden
van de Waker op de Holland gezet, ze zijn veilig
De Waker van de Kustwacht kampte met brand in de machinekamer, de Holland was als eerste
ter plaatse.
4
en in goede handen. Als ze allemaal in orde
lijken worden ze overgezet op MS de Mercuur
van de Koninklijke Marine, die ook in de buurt
is. De Holland moet door naar Harlingen in
verband met haar gasten. Anders zou ze zeker
in de buurt van de Waker zijn gebleven. Want,
het blijkt maar weer, het bloed kruipt………….
etc. Voor de Holland en kapitein Vliegers, met
40 jaar ervaring op het schip, herleefden oude
tijden. Vliegers: “als we de pomp aan boord
hadden gehad die momenteel klaar staat om te
worden geïnstalleerd hadden we zelfs kunnen
helpen met blussen.“ Voor de gasten die op
dat moment aan boord waren geldt dat ze de
zeesleepboot Holland hebben kunnen ervaren
op een unieke wijze, waarbij ze een tipje
meekregen van het werk waarvoor het schip
uiteindelijk is gebouwd in 1951. De bluswerkzaamheden
aan de Waker door de brandweer
en reddingsdiensten van Vlieland, Terschelling
en Harlingen zijn tot laat in de avond doorgegaan.
De brand liet zich moeilijk bedwingen.
De Waker heeft zware schade opgelopen. Het
schip is dinsdagochtend 8 september naar Den
Helder gesleept.

Van de kapitein...
Varen zit in je bloed, schepen bergen ook. Zowel bij vader als bij zoon.
Zoon Jan belt me eind augustus op met de vraag:”Pa, wat levert een verlaten schip op als je
het binnen brengt?” “Ligt eraan, hoezo?” “Nou, we hebben er een aan de draad!”
Wat was het geval: Jan voer op een sleper van Kotug, de ‘RT Spirit’ in de buurt van Rotterdam
toen er een aanvaring plaats vond tussen twee containerschepen. Van degene welke aangevaren
was, de ‘MSC Nikita’ was de bemanning van boord gegaan omdat het achterschip vol
liep. Kotug sleepte het contract in de wacht voor de berging en samen met nog een paar slepers
werd het onfortuinlijke schip naar het ankergebied 5 en later naar Europoort gesleept.
Het andere schip kon op eigen kracht verder. De Kustwacht schepen ‘Arka’ en ‘Waker‘ hielden
stand-by. (zie ook op http://brouwer.topcities.com/aanvaring.htm voor de foto’s)
Een paar dagen later waren we met de
‘Holland’ in Maassluis en omgeving om
met onze sponsoren naar de Wereld
Haven Dagen in Rotterdam te varen.
Natuurlijk even bij Jan geïnformeerd
waar ze met de hele santenkraam lagen,
want ik was uiteraard wel nieuwsgierig
hoe het spul er bij lag. Twee
dagen later, op zondag 6 september,
hebben we met het bedrijf Fontijne uit
Vlaardingen een paar tochtjes gemaakt.
Eerst van Vlaardingen naar Dordrecht
en terug en in de namiddag met een
andere groep van hetzelfde bedrijf
naar Europoort. Dit was mijn kans. Het
bergingswerk van de ‘MSC Nikita’ was nog in
volle gang: lossen van de lading containers en
het leeg pompen van het achterschip.
Jan stond op een van de slepers en het commentaar
vloog natuurlijk over en weer! Ik was
toch wel een beetje jaloers op hem. Bergingswerk
is het mooiste wat er is. Echt wel!
De volgende morgen, maandag de 7de vertrokken
we om een uur of 10 vanuit Vlaardingen met
45 gasten aan boord van Fontijne Beheer.
Het was prachtig weer, zonnetje en een rustig
zeetje. Het windje kwam uit de ZW, 3 Bf., zodat
we voor het lapje naar Harlingen voeren. We zouden
’s avonds rond 20.00 uur in Harlingen zijn,
waar ‘de Chinees’ klaar zou staan met het diner.
Bij het aanlopen van het Stortemelk zagen we
het kustwachtvaartuig ‘Waker’ even oost van de
verkenningston liggen.
De ‘Waker’, ex ‘Smit Houston’ van Smit International,
ex ‘Solo’ van Greenpeace, is nu van Svitzer
en in dienst van de Kustwacht ter bescherming
van boorinstallaties e.d.
Eenmaal in het Stortemelk, de vaarweg van zee
naar de Vlierede, komt Tom Schoonhoff op de
brug en zegt:”Kijk eens achterom, wat rookt die
‘Waker’ erg.” “Dat ding rookt altijd als die zijn
motoren start”, gaf ik als antwoord. Nadat ik keek:
“Maar niet zo erg!”
In eerste instantie dacht ik dat er een oefening
gaande was, maar na het schip via de radio
opgeroepen te hebben bleek dat de
machinekamer in de brand stond!
Direct omgekeerd en op de ouderwetse
manier er volle kracht op af!!
Even herleefden de oude tijden weer:
als eerste erbij!
Dus: Jan gebeld:”Je bent niet de
enige: wij liggen langszij een brandende
‘Waker’!
Hij kon zijn oren niet geloven! Hij had
ooit nog een tijdje ook op dit schip
gevaren!
Eenmaal bij het schip aangekomen
konden we eigenlijk weinig uitrichten,
we hebben geen brandbluspomp
meer! Oké, we konden de algemenedienst
pomp gebruiken, maar daar kunnen maar twee,
drie slangen op aangesloten worden en geeft
te weinig druk om de afstand te overbruggen.
Bovendien hadden we 45 gasten aan boord, dan
ga je geen risico’s nemen door langszij van een
brandend schip te gaan.
Inmiddels waren er hulpverlenings schepen van
Terschelling gearriveerd. De kapitein van de
‘Waker’ wilde in eerste instantie drie opvarenden
van boord hebben, welke bij ons aan boord
werden gebracht door een van deze snelle
schepen. Later volgden er nog zeven bemanningsleden.
Wij hebben wel perslucht apparatuur
en zaklantaarns afgegeven, want daar was
op de “Waker”gebrek aan. In eerste instantie
fungeerden wij als communicatie centrum voor
kustwacht en reddingsdiensten tot een inmiddels
ook ter plaatse gekomen Marine vaartuig, HMS
‘Mercuur’ het van ons over nam.
De mensen van de ‘Waker’ werden door een
reddingsboot overgezet op de ‘Mercuur’ en wij
zijn naar Harlingen gegaan. We kwamen twee
uur later aan dan bedoeld, maar onze Chinese
vriend had het eten warm gehouden. Na gegeten
te hebben stapten de gasten in de bus en terug
naar Vlaardingen.
Zo zie je maar weer, ga met de ‘Holland’ mee,
dan beleef je nog eens wat!!
Tot de volgende keer, of tot ziens Bert Vliegers
5

Holland tijdens Delfsail 2009
Van 22 tot en met 26 augustus 2009 vond in de Groningse zeehaven Delfzijl het vijfjaarlijkse nautisch
evenement Delfsail plaats. De zeesleepboot Holland was van de partij en vormde samen met
vele tientallen historische vaartuigen en windjammers een imposant decor. Duizenden bezoekers
genoten van een goed georganiseerd spektakel.
Open schip tijdens 50ste editie
Visserijdagen Harlingen
De Visserijdagen in Harlingen van 26 tot en met 29 augustus jl stonden in het teken van het 50-jarig
bestaan. Er werd groots uitgepakt.
Het werd een druk bezocht feest vol muziek, zang, dans, theater, cultuur, folklore, visserij, sport en
veel, veel meer. Op zaterdag 29 augustus werd de Holland aan de organisatie beschikbaar gesteld
door de gemeente Harlingen. Vele tientallen gasten maakten van de gelegenheid gebruik om
tijdens het Open Schip een kijkje aan boord te nemen.
6
Foto Joachim de Ruijter
Foto Henry Drost

Sponsordag 2009 in teken Wereldhavendagen,
Volvo Ocean Race en Schotland
Sponsordag 2010: donderdag 1 april
De sponsordag van Stichting Zeesleepboot Holland vond dit jaar plaats op vrijdag 4 september
te Rotterdam, tijdens de 32ste editie van de Wereldhavendagen.
Circa 70 gasten beleefden onder het genot van
een hapje en een drankje de vaartocht door het
Rotterdamse havengebied. De sponsordagen
op de Holland worden door relaties gezien als
een uniek netwerk- en ontmoetingsmoment.
In de salon vonden presentaties plaats van
de Volvo Ocean Race en de Schotlandreizen.
De catering werd verzorgd door Schotlandkok
Edwin Severijn, die menig compliment in
ontvangst mocht nemen.
Volgend jaar is de sponsordag weer vanuit Harlingen
en wel op donderdag 1 april 2010.
Foto’s Henry Drost
7

Werkspoor in de hoofdrol!
8
Uniek samenwerkingsverband Wärtsilä Nederland, Maritiem Instituut Willem
Barentsz Terschelling, Maritieme Academie Harlingen, Asea Brown Boveri en
Stichting Zeesleepboot Holland.
HARLINGEN – ‘It Giet Oan’ schreef bestuurslid Gerrit Vlot onlangs boven een kort verslag
met betrekking tot het project ‘Overhalen Werkspoor 2009- 2010’. Samen met Hilda Boesjes
en Karin Lodder zette hij in juni van dit jaar een traject in waarbij sponsors werden gezocht
voor een uitermate kostbare en onontbeerlijke renovatieronde van de unieke Werkspoormotor.
Een en ander resulteerde in een bijzonder samenwerkingstraject met Wärtsilä Nederland,
Maritiem Instituut Willem Barentsz Terschelling, Martieme Academie Harlingen, Asea Brown
Boveri en Stichting Zeesleepboot Holland.
De machtige Werkspoor 10 cilinder hoofdmotor
(bouwjaar 1951) van de Holland wordt
komende winter totaal gereviseerd. Wärtsilä
Nederland heeft besloten deze grote klus, waarbij
wordt samengewerkt met vrijwilligers van de
Stichting Zeesleepboot Holland, te sponsoren.
De werkzaamheden starten half november en
worden uitgevoerd door de Wärtsilä vestiging te
Harlingen. Ook de blowers worden onder auspiciën
van Wärtsilä gereviseerd door Asea Brown
Boveri te Rotterdam (ABB). Ook ABB treedt op
als sponsor.
Zoals in eerdere verslaglegging aangegeven is
deze actie mogelijk met de onderdelen van het
gemaal Blocq van Kuffeler die ter beschikking
zijn gesteld door Waterschap Zuiderzeeland.
Vanaf voorjaar 2009 zijn leerlingen van de Maritieme
academie Harlingen in het kader van hun
studie de reserve onderdelen aan het prepareren
voor (her) gebruik.
Ook zullen leerlingen van Maritiem Instituut
Willem Barentsz Terschelling (MIWB)betrokken
worden in het revisie proces. Dit uiteraard ook
in het kader van hun afstudeerrichting .
De werkzaamheden betreffen: zuigers (wisselen)
, zuigerveren, voeringen cilinder koppen,
kleppen, blowers, grondlager, nokkenaslager,
cilinder smeertoestellen ,blowers, inspectie
tandwieltrein, omzetinrichting, brandstofpompen,
verstuivers, drijfstanglagers, etc.

WERKSPOOR
Winter 2009-2010 - Project Overhalen Werkspoor - TMABS 3910
10 cilinders 4-tact direct-omkeerbaar - anno 1951
Kijk ook op www.zeesleepbootholland.nl
9

Nieuwe sponsors stellen zich voor
Wärtsilä reviseert de Werkspoor dieselmotor
Stichting Zeesleepboot Holland benaderde enige tijd geleden Wärtsilä met de vraag of wij de
Werkspoor dieselmotor uit 1951 kunnen reviseren. atdaging om een oude motor te reviseren,
zodat hij weer optimaal zijn werk kan doen. Wärtsilä stemde dan ook toe om deze motor als
sponsorproject te reviseren. Wij hebben de kennis en de ervaring. Geen enkele motor heeft
een geheim voor ons.
Bij dit project worden verschillende locaties van
Wärtsilä betrokken om zo tot het beste resultaat
te komen. Voor Wärtsilä is deze sponsoring
een mooie gelegenheid om een deel van onze
expertise te laten zien.
Het eerste ‘probleem’ bij de Holland is inmiddels
verholpen. Er zat een “bonk” in de motor.
Samen met de bemanning van de Holland
is er één unit (cilinderkop/zuiger en voering)
gedemonteerd. Er bleek teveel speling in de
drijfstanglager. Het lager is vervangen, de
cilinderkop schoongemaakt en de zuiger met
nieuwe zuigerveren teruggeplaatst. De bonk
is er uit! De komende tijd zal de motor volledig
worden gereviseerd. Daarnaast gaat Wärtsilä
kijken of de Holland efficiënter kan gaan varen.
Vanwege het historische karakter en zichtbaarheid,
kan de motor niet worden aangepakt. Dus
worden de efficiëntie mogelijkheden gezocht bij
de schroef en in de vaarsnelheid.
Wärtsilä heeft in Nederland negen vestigingen.
Zij houden zich onder andere bezig met
onderhouds- en reparatiewerkzaamheden,
automatisering, ontwikkeling van vernieuwende
producten en diensten, totaaloplossingen voor
de klant, trainingen. Daarnaast hebben wij
verschillende unieke projecten. Een voorbeeld
hiervan is het rebuilden van een motor die zes
maanden op de zeebodem heeft gelegen. De
motor verliet de Workshop in Zwolle na vier
maanden als nieuw.
Wärtsilä is in de maritieme en energiemarkten
wereldleider van complete voortstuwing- en
energieoplossingen voor de gehele productlevensduur.
Door de nadruk te leggen op
technologische innovaties en het nastreven van
optimale efficiëntie, maximaliseert Wärtsilä de
milieuvriendelijke en economische prestaties
van de schepen en energiecentrales van zijn
klanten. Wereldwijd werken er 19.000 professionals
en zijn we actief op 160 locaties in 70
landen. Wärtsilä Netherlands B.V. heeft een
uitgebreid netwerk opgebouwd van kenniscentra,
verkoopkantoren, productiefaciliteiten en
gespecialiseerde onderhoudswerkplaatsen en
is een belangrijk onderdeel van de wereldwijd
10
opererende Wärtsilä Corporation. In Nederland
werken er 1.700 mensen.
Voor meer informatie
Wärtsilä Netherlands B.V.
Tel: +31 (0)38 425 3451
E-mail: communicationsbenelux@wartsila.com
website: www.wartsila.com
Brief van Svitzer
aan Zeesleepboot Ho
SVITZER is een wereldwijd opererende maritieme
dienstverlener. Zij biedt de maritieme
wereld een breed spectrum aan diensten waaronder
haven-, offshore-, en zeesleepdiensten,
bergingen op zee, wrakopruimingen. Met ruim
4700 werknemers en een vloot van ruim 550
vaartuigen speelt SVITZER een belangrijke
rol in de maritieme wereld.
SVITZER is het oudste wereldwijd operende
bergingsbedrijf. Het bedrijf werd in 1833
opgericht door Emil Z Svitzer. Door overnames
en fusies van onder andere Wijsmuller (2001)
en Adsteam (2007) is SVITZER de laatste
decennia uitgegroeid tot een van de grootste
wereldwijde maritieme dienstverleners.
Het bedrijf bestaat uit drie divisies, haven- en
zeesleepdiensten, offshore en berging die worden
aangestuurd vanuit 5 regio’s.
Het SVITZER hoofdkantoor staat in Kopenhagen,
Denemarken.
In 1979 werd SVITZER een onderdeel van de
A.P Moller – Maersk Group.

Gemeente Harlingen verlengt
sponsorcontract
HARLINGEN – Burgemeester Paul Scheffer van Harlingen en penningmeester Sake Wijma
van de Stichting Zeesleepboot Holland hebben, op dinsdag 7 juli jl, hun handtekening gezet
onder de verlenging van het sponsorcontract tussen gemeente en stichting. De stichting
zal het geld gebruiken om de zeesleepboot Holland in de vaart te houden en zorgen voor de
instandhouding als varend erfgoed.
De in 1951 gebouwde Zeesleepboot Holland en
Harlingen hebben een belangrijke historische
band. Daarnaast wordt met de overeenkomst
de relatie van Harlingen met het Waddengebied
nogmaals nadrukkelijk onderstreept.
Temeer omdat de Holland een platform is voor
water- en milieu gerelateerde conferenties en
evenementen.
lland
Burgemeester Paul Scheffer van Harlingen en
penningmeester Sake Wijma van de Stichting
Zeesleepboot Holland hebben, op dinsdag 7
juli jl, hun handtekening gezet onder de verlenging
van het sponsorcontract tussen gemeente
en stichting.
Het was deze zelfde Holland die halverwege
de vorige eeuw in de zomermaanden standby
lag als extra veer van Harlingen naar Terschelling.
Van de jaren 50 tot en met de jaren 70
van de vorige eeuw verrichtte het schip haar
werkzaamheden als bergingsjager en veerboot.
De volgende kwart eeuw werd gevaren als
onderzoeksvaartuig voor Rijkswaterstaat.
De zeesleepboot Holland, met aan boord een
krachtige 10 cilinder Werkspoor hoofdmotor,
werd door de Stichting Zeesleepboot Holland
gerestaureerd en geconserveerd voor de
toekomst. Sinds het begin van deze eeuw is de
Holland officieel erkend als varend monument.
Harlingen is de belangrijkste uitvalsbasis voor
de nieuwe activiteiten van de Holland. Naast
de genoemde activiteiten op het water geldt
dat de zeesleepboot Holland trouwlocatie is
van de gemeente Harlingen . Daarnaast heeft
de Stichting binnen de gemeente Harlingen
met de Maritieme Academie een interessant
samenwerkingsverband ( zie blz 8 van deze
nieuwsbrief)
11

Uit de oude doos
Herinneringen aan een schrijfmachine
Door: Kees Dekker (Stichting Guusjen)
In de vorige Nieuwsbrief is met trots verslag gedaan over het in oude staat terugbrengen van
de Redershut, Sindsdien heeft menige bezoeker daar een kijkje kunnen nemen. Zo ook kapitein
Van der Wielen. Tot zijn verrassing zag hij daar de schrijfmachine staan waarover hij zich
tijdens de berging van de Duitse coaster ‘Bussard’ had ontfermd. Dat was in september 1959,
dus precies vijftig jaar geleden!
Reden voor mij om nu deze berging eens voor het voetlicht te halen.
De scheepverklaring begint zoals gebruikelijk met “De 13-de september 1959 lagen wij met de
sleepboot ‘Holland’ in de haven van Terschelling op station”.
Vervolgens wordt melding gemaakt dat om
08.28 uur de dienstdoende marconist via Norddeichradio
een Mayday bericht ontvangt van de
‘Bussard’: “Ship burning, position near Terschellingerbank
Lightvessel, need immediate
assistance”. Later bleek de werkelijke positie bij
boei ET 7 te zijn. De ‘Holland’ is om kwart over
tien ter plaatse. “Het schip brandde van voor
tot achteren, een dikke verstikkende rook steeg
op en hevige explosies werden waargenomen.
Direct werd met het blussingswerk aangevangen.”
staat in de scheepsverklaring, die als volgt
verder gaat: “Door het waterkanon werden grote
hoeveelheden water op het schip geworpen,
doch door de enorme hitte en de hevige explosies
(het schip had o.a benzol en colodium
aan boord) bleek spoedig dat het blussen een
hopeloze zaak was. Daar de ‘Bussard’ door de
Noordelijke wind naar de Terschellinger Gronden
dreef, werd besloten te trachten verbinding
tot stand te brengen”.
Dat lukt om 11.40 uur en de sleep gaat in NW
richting. Door de voortdurende explosies
vraagt men zich ondertussen wel af of het schip
niet zou kunnen barsten. In het begin van de
middag nemen de explosies eindelijk wat af en
wordt besloten om het Stortemelk in te varen
om de ‘Bussard’ in de West Meep aan de grond
te zetten. Door de grote hitte breekt de sleepverbinding
nog een keer, maar om 16.35 uur
kan geankerd worden bij de boei West Meep 7.
Inmiddels is ook de sleepboot ‘Wotan’ van collega
Bugsier gearriveerd en door beide boten
wordt het blussingswerk weer krachtig ter hand
genomen tot half tien ’s avonds. De ‘Stortemelk
II’ ontfermt zich nu over de ‘Bussard’ om het
schip op de Pannenplaat aan de grond te zetten.
De volgende dag, maandag 14 september,
wordt om 6 uur ’s morgens weer begonnen met
blussen. In de machinekamer brandt het nog
hevig en daarom wordt deze vol water gepompt
en in het ruim wordt met zeven stralen tegelijk
het vuur bestreden. In de middag neemt de
12
”De schrijfmachine in de Redershut.”
hitte in het achterruim iets af en is het daardoor
mogelijk met een 3-duims pomp het bluswater
weer uit het ruim te pompen. In de machinekamer
lijkt de brand bedwongen en ook deze
ruimte wordt leeggepompt. Om een uur of drie
is het in de machinekamer alweer mis, een
olietank begint weer te branden en de machinekamer
moet weer vol water worden gepompt en
wordt er besloten deze de hele nacht vol met
water te laten staan.
De dagen daarna blijft het halen en brengen.
Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat is men
in de weer omdat het vuur steeds weer oplaait.
In de nacht van 16 september wordt ook ’s
nachts om het uur geblust. De ‘Wotan’ vertrekt
op deze dag weer naar Borkum.
Op 17 september wordt besloten om met de
‘Bussard’ naar de haven van Terschelling te
komen. Het schip wordt gemeerd aan het eind
van de postbootkade, met de ‘Stortemelk II’ als
blusboot langszij. Nog steeds is de brand niet
geheel bedwongen. Verscheidene keren is het
nodig het ruim en de machinekamer vol water
te pompen.
Pas op 24 september kan het volgende worden
genoteerd: “24 september werd geblust en
tevens vuurhaarden uit elkaar gerukt. In de
namiddag werd nog nageblust en nu bleek

het vuur te zijn overmeesterd. Dag en nacht
wachtsman aan boord.”
Nu is er gelegenheid om te kijken wat er van
de lading te redden valt. Deze bestaat uit 4700
colli diverse goederen. Wat er van over is, is
nu voornamelijk schroot dat bij elkaar wordt
gezocht om het vervolgens in het beurtschip
‘Almeri’ over te laden. Het voorste gedeelte
van het ruim heeft het minst last van de brand
gehad, en van de partij schrijfmachines staat er
nu dus nog een exemplaar in de Redershut als
herinnering aan deze drukke dagen in september
1959! Jarenlang is de machine in gebruik
gebleven voor diverse soorten schrijfwerk en
vele bergingsverslagen zijn er op uitgewerkt.
Het overzicht ‘WERKZAAMHEDEN VAN DE
HOLLAND IN 1970’ op bladzijde 81 van het
boek ‘Holland, Paraat En Start Klaar’ (derde
druk, Willem Boot) is door kapitein Van der
Wielen ook op deze machine geschreven.
Het verhaal is nog niet helemaal uit. Tot 16
oktober is het steeds nodig gebleven om af en
toe oplaaiend vuur te blussen.
De lading is met de ‘Almeri’ naar Franeker
afgevoerd. Als vergoeding voor deze berging
krijgt de Rederij Doeksen de ‘Bussard’ in eigendom.
In oktober al verkoopt de Rederij het wrak
door aan de heer Louis Worms te Den Haag,
destijds een bekende scheepsmakelaar. De nog
bruikbare machineonderdelen verkoopt deze
meteen weer door aan Machinefabriek D.E.
Gorter te Martenshoek
Op 16 oktober wordt de ‘Bussard’ door de
‘Stortemelk II’ naar Harlingen gesleept en komt
een bergingskarwei dat langer dat een maand
geduurd heeft tot een einde.
“De ‘Bussard’ gemeerd aan de postbootkade.”
(foto’s J. Plenter)
“De ‘Stortemelk II’ sleept de ‘Bussard’ met
de ‘Holland’ langszij naar de haven. (foto W.
Maas)
”De sleep in de havenmond, ook de motorvlet
‘Zeehond’ is stand-by.” (foto J. Plenter)
13

Van Schotland naar Ierland,
Stockholm en Sint Petersburg en de
maanden daartussen
Eind april 2009 werd vanuit Harlingen koers gezet richting Engeland met als doel langs de
zuidkust richting Schotland te varen. Vorig jaar werd de noordelijke route gekozen. Langs de
Schotse Westkust werd, gedurende de maand mei, gevaren met gasten in exclusieve groepen
van maximaal 12 personen. Er kon door hen worden gegolfd op beroemde en minder
bekende maar zeker niet minder mooie golfcourses, er werd gevist, er zijn eilandtours georganiseerd
met natuurlijk bezoekjes aan distilleerderijen van fameuze Schotse whisky merken,
etc. Geslapen en gegeten werd er aan boord, waarbij topkok Eric Severijn weer zijn mannetje
stond en met lokale specialiteiten culinaire hoogstandjes presenteerde. Na Schotland zette
de Holland koers richting Ierland om daar als gastschip van sponsor Delta Lloyd genodigden
te ontvangen in het kader van de Volvo Ocean Race. De Holland was o.a. in actie tijdens de
inport races in de havenstad Galway. Van Galway gingen we via Nederland naar Stockholm
waar een vergelijkbaar programma werd geboden door Delta Lloyd. Waarna uiteindelijk half
juni koers is gezet naar de finish van de Volvo Ocean Race in Sint Petersburg. Begin juli was
de Holland weer terug in Harlingen. Voor de gasten was het prachtig maar voor de bemanning
van de Holland was het ook een ervaring om niet snel te vergeten. Bootsman Rob Balke hield
volgens een goede gewoonte een bemanningslogboek bij tijdens de reis waaruit hieronder
fragmenten.
23 tot 29 april
“Na een drukke voorbereidingsperiode waarbij
we weer veel voeding, (fris)dranken en brandstof
geladen hebben vertrokken wij
op 23 april 2009 ’s morgens om
05.00 uur uit Harlingen richting
Portsmouth. Het weer was
prachtig en de gasten genoten
volop van dit eerste stukje op
de Noordzee. Toen wij ’s avonds rond 21.00 uur
bij Dover waren was er helaas niet veel te zien
van de ‘White Cliffs of Dover’ door de nevel die
er hing. Na een zeer rustige nacht kwamen
wij ’s morgens om ongeveer 08.00 uur aan in
Portsmouth.
Gedurende de dag kon men even de wal op.
Vanwege het te verwachten weer vertrokken we
’s avonds wat eerder dan gepland (20.00 uur) De
wind trok behoorlijk aan ZW 7 – 8 en later NW
8, dus het was behoorlijk slingeren en stampen
wat voor een aantal onder ons niet echt prettig
was. De slaap werd behoorlijk verstoord. Op
zondagmorgen liepen we Cork binnen. Het weer
was enorm opgeknapt en de geruststelling op
de gezichten van de mensen sprak boekdelen..
Nadat velen even een wandeling aan de
wal hebben gemaakt, zijn we ’s avonds weer
vertrokken richting Tobermory op het eiland Mull.
Hier gingen we op dinsdagochtend 28 april om
06.00 uur voor anker. Gedurende de tocht was er
weer volop de gelegenheid om mooie plaatjes te
schieten. (Tom!) Na de dagelijkse schoonschip
routine brachten we de gasten met de Duary
(rubberboot) naar de wal zodat zij het eiland
konden gaan verkennen. Voor de bemanning be-
14
tekende dit even wat rust en konden ook zij even
de benen strekken en Tobermory verkennen. ’s
Avonds heeft onze kok Hans een Captainsdiner
gemaakt waarvan de gasten
Uit het logboek
van Rob Balke
en bemanning gezamenlijk
heerlijk hebben zitten smullen.
De volgende morgen,
woensdag 29 april, gingen
we om 06.00 uur anker op en
voeren we naar Oban alwaar de gasten gewisseld
werden. Bij het afscheid van de gasten werd
er hier en daar weer een traantje weggepinkt
en zijn er weer lovende woorden over schip en
bemanning gesproken.
29 april tot en met 3 mei
Op de wisseldag ten anker in de baai van Oban
hebben we even wat kunnen relaxen en onderhoud
kunnen geven tussen de schoonschip en
wasbeurten door. ’s Middags om een uur of vijf
kwam groep twee aan boord en vertrokken wij
weer naar Tobermory . Het anker op gaan ging
niet zonder slag of stoot, tijdens het indraaien
bleken er stukken stalen netten, touwwerk en
een stuk elektrakabel aan de ketting vast te zitten
die er verdomde rottig vanaf te halen waren.
’s Avonds konden de gasten genieten van een
heerlijk diner dat door onze culinaire tovenaar
Edwin bereid was. Onze kok Hans stond er vaak
van te kijken wat Edwin er allemaal van brouwde.
Hans en Edwin kunnen het samen trouwens
best vinden en werken dan ook veel samen. De
volgende dag vertrokken de gasten naar de wal
en konden wij verder gaan met wat onderhoud
en even de benen strekken in Tobermory. Helaas

was dit niet voor zolang omdat iedereen terug
aan boord moest omdat we eerder gingen vertrekken
vanwege het slechte weer dat onderweg
was. Dus gingen we om 16.00 uur anker op, in
plaats van 04.00 de volgende morgen, om naar
Campbeltown te gaan waar we in ieder geval
beschut zouden liggen voor de zuidwester wind
(kracht 9). Gelukkig bleef het slechte weer nog
even weg en konden we onderweg genieten van
het mooiste uitzicht, met de vreemdste eilandvormen.
Maar ook met een geweldig mooie
zonsondergang. De volgende morgen bleek dat
we niets te vroeg waren weggegaan want het
waaide behoorlijk. Helaas regende het ook flink.
Na de gebruikelijke en dagelijkse werkzaamheden
konden we ’s middags even de benen
strekken en de stad Campbeltown bekijken,
met haar vele pubs en mooie oude gebouwen.
’s Middags om 16.00 uur gingen we al weer
naar Brodick op het eiland Arran zo’n drie uur
varen van Campbeltown. Onderweg kwamen wij
een aantal vissersschepen tegen waarvan de
opbouw van de brug mooi geschilderd was met
een houtmotief maar verder was het met het
onderhoud bar gesteld. Op zaterdag gingen de
gasten een rondrit maken vanuit Brodick op het
eiland Arran. Na de lunch ging het anker op en
hebben we een tijdje liggen drijven om te proberen
wat vis te vangen. Hierna gingen we een
baai zuidelijker weer voor anker bij het plaatsje
Lamlash, ook hier kun je niet genoeg krijgen van
de schitterende omgeving. Ondertussen was het
de avond van het afscheid nemen en nog een
keer genieten van de kookkunsten van Edwin.
Op zondag 3 mei vertrokken we naar Troon, eens
even kijken of onze grote vriend de zeehond
er nog was. Vanuit Troon gingen de gasten en
enkele bemanningsleden via Glasgow terug naar
Holland. Voor de overige bemanningsleden is het
even een week rustig. De volgende groep gasten
en verse bemanning komen op 10 mei weer aan
boord voor het vervolg van de reis.
De week rust pakte even anders uit voor de achter
gebleven bemanning, het was zo’n bar weer
(windkracht 10 – 11) dat er van echt uitrusten niet
gesproken kan worden. Daar wij met de Holland
vlak bij de haven ingang van Troon lagen en het
zeetje zo de haven in kwam was het geen pretje
om op deze plek te liggen. Alle rotzooi die eerst
op de kade lag werd aan dek terug gevonden,
extra trossen moesten worden bijgezet zodat
het schip lag afgemeerd alsof het een groot
passagiersschip was. Pas aan het einde van de
week werd het een beetje rustiger en konden de
mannen er ondanks de regen er een dagje op uit
met een huurauto.
Op zondag 10 mei om 17.30 uur arriveerden de
gasten en nieuwe bemanning met de bus vanuit
Glasgow en kon onze reis beginnen. ’s Avonds
om 22.00 uur vertrokken wij naar het eiland Iona
om daar de volgende morgen om 07.00 uur ten
anker te gaan. Na een goed en stevig ontbijt
werden de gasten met de rubberboot naar de
wal gebracht om Iona te bekijken. Iona staat
bekend als het eiland waar vroeger de koningen
begraven werden. Er staat onder andere een
prachtige abdij. Het was wel druk met toeristen
op het eiland. Er was namelijk ook een Frans
passagiersschip, Le Diamant, ten anker gekomen
met Amerikanen aan boord. Aan het eind
van de ochtend gingen we weer anker op om
vervolgens zo’n anderhalf uur later bij Staffa weer
ten anker te komen. Staffa staat bekend om zijn
grotten waarvan er één zelfs ingevaren kan worden
met een (klein) bootje. Toen dit eiland ooit
ontstaan is moet dat een enorm oergeweld zijn
geweest. Het is een pracht gezicht al dat basalt
in al zijn grillige maar mooie vormen. Ook enkele
bemanningsleden hebben even de tijd gehad om
dit prachtige eiland te bekijken. Over het weer
hadden we deze dagen niet te klagen. Het was
dus volop genieten voor iedereen. ’s Middags
was het wederom anker op om bij Eigg wederom
ten anker te gaan waar we de nacht bleven liggen.
Een van de gasten, bekend met de visserij,
zette een staand want uit om zo te proberen wat
vis te vangen, de volgende morgen bleek dat dit
ijdele hoop was want buiten dat het net vast zat
aan de ankerketting was de schamele vangst niet
meer dan 3 kleine krabbetjes. Verder valt de hele
visvangst vies tegen want er is (nog) steeds niets
gevangen. In eerste instantie dachten wij dat er
voor toeristen personentransport beschikbaar
zou zijn voor en tocht naar het fluisterstrand (
singing sand) maar dit was een toekomstdroom
van de eilanders. Hierop werd besloten dat een
gedeelte van de groep de wandeling van ruim
drie uur ging doen, de rest kwam terug aan
boord. Zij zijn met de Holland omgevaren om aan
de andere kant van het eiland de wandelaars op
te pikken met de rubberboot. Onderweg werd er
nog een visser aangesproken of hij voor ons wat
vis of zo had. Vis hadden ze niet maar wel kleine
kreeftjes waar we heerlijk van gegeten hebben.
Het oppikken van de mensen ging niet zonder
slag of stoot, er was namelijk geen mogelijkheid
om af te meren, dus moest de rubberboot “stranden”
op het strand om de gasten af te halen. Dit
betekende bij het terugzetten van de boot in het
water wel een nat pak voor de bestuurder en
gasten. Gelukkig was het water niet al te koud
maar warm was het ook niet!
Een van de gasten maakte van de nood een
deugd en besloot zijn broek in te korten tot
een korte broek. Gedurende de dag gingen de
normale werkzaamheden natuurlijk gewoon
door want het is tenslotte geen vakantie reis voor
Lees verder op pagina 18
15

Holland ten anker in baai bij Lamlash (Isle of Arran/Scotland)

Stichting Zeesleepboot Holland
wenst u
Prettige Kerstdagen en een
Behouden Vaart in 2010

Vervolg van pagina 15
ons! Nadat iedereen weer aan boord was voeren
we naar het eiland Rhum waar een bezoek
aan een kasteel gepland was. Deze dag werd
afgesloten met een diner aan dek want het weer
werd alleen maar beter zodat er velen met een
rood verbrande kop in de rondte liepen. Na het
diner weer anker op en gingen op weg naar het
eiland Saint Kilda zo’n 10 uur varen (130 mijl)
van Rhum verwijderd. Dit kleine eiland is een van
de buiten Hebriden-eilanden. Daar ’s morgens
aangekomen was het weer verslechterd en was
het niet mogelijk om iemand af te zetten met
de rubberboot dus werd er besloten om met de
Holland een rondje eiland te maken en terug te
varen. Aangezien de wind aangewakkerd was tot
zuid - zuidwest 7 was het voor sommigen geen
pretje. Gelukkig was het maar een kleine acht uur
varen dus dat scheelde weer. Bij Barra gingen we
weer voor anker in een beschutte baai en gingen
de gasten de volgende morgen naar de wal voor
een rondrit over het eiland. ’s Middags gingen we
naar Tobermory en hebben de gasten hun laatste
avond aan boord gevierd met een heerlijk diner
en onder het genot van een drankje. Na een
bezoek aan de distilleerderij van Tobermory was
het wederom anker op en voeren we naar Oban
alwaar de wisseling van de gasten plaatsvond.
Wederom was dit weer een geslaagde reis en
kunnen de gasten terug kijken op een leuke tijd
aan boord van onze Holland.
15 mei tot 19 mei
De wisseldag op vrijdag de 15e was voor ons
een drukke dag. Dit kwam omdat de gasten één
op één gewisseld werden. De wasmachine en
droger draaiden overuren en de hutten moesten
in een razend tempo schoongemaakt worden.
Maar aangezien we al heel wat ervaring hebben
liep alles gesmeerd. Hilda droeg haar steentje
bij en gaf het geheel een huiselijk tintje door de
servetten van Edwin te strijken onder toezicht van
velen. Een van de nieuwe gasten is een journalist
van een golfblad die een stuk gaat schrijven over
onze Schotlandreis om zo een beetje reclame
te maken voor volgend jaar. ’s Avonds kwamen
we wederom ten anker in Tobermory en was er
gelegenheid om het eiland rond te gaan en werd
’s middags gegolfd door een aantal mensen.
In eerste instantie was het de bedoeling om de
volgende morgen vroeg te vertrekken, maar in
verband met de weersverslechtering gingen we
eerder anker op, dit ging niet van een leien dakje
want er zat een lijn van een kreeftenkooi rond de
anker ketting dus moest de rubberboot er weer
uit om de zaak te klaren. Jammer genoeg zaten
er geen kreeften in dus dat was dubbele pech.
Martin had de grootste lol maar ook voor hem
was het jammer dat er niets inzat. We zouden
eerst naar Staffa gaan en ’s avonds voor anker
18
bij Iona. Maar het weer werd er niet beter op
dus besloot Bert om in Loch Scridain (bij Mull)
te gaan ankeren voor de nacht. De volgende
morgen voeren we om 05.00 uur verder naar Port
Ellen waarbij we door de Sound of Jura gingen
wat weer mooie plaatjes opleverde voor de
fotografen. Het weer was erg wisselvallig, soms
veel wind en dan was het weer bladstil. Rond
11.00 uur kwamen we aan in de baai van Port
Ellen, de wind was weer behoorlijk aangewakkerd
dus moesten we zorgen dat de mensen
goed beschermd tegen het opspattende water
beschermd waren. Hiervoor hadden we een hele
aparte kledinglijn bedacht die geshowd werd
door Hilda. Erg charmant stond het niet maar het
was wel functioneel, want de gasten kwamen
droog over. Ook in Port Ellen kon men weer rond
toeren, naar de whisky distilleerderij en werd er
weer gegolfd. Aan het eind van de middag toen
iedereen weer aan boord was voeren we naar
Campbeltown waar de nacht werd doorgebracht.
Het weer werd er niet beter op, veel regen maar
gelukkig bijna geen wind. Voor de wandelaars en
golfers geen ideale omstandigheden maar dat is
nu eenmaal niet anders. Volgens goed gebruik
werd de laatste avond weer afgesloten met een
heerlijk diner waarbij ook afscheid genomen
werd van Edwin die zijn twee weken erop had
zitten, de volgende morgen op weg naar Troon
waar de gasten en enkele bemanningsleden
weer naar huis gingen. Het was even rust voor
de achterblijvers Bert, Chiel en Rob. Alleen op
woensdag moesten we even los van de kant voor
het afstellen van het magnetisch kompas die
door het laswerk in de redershut van slag was
geraakt. Verder waren er natuurlijk de nodige
schoonschip werkzaamheden en inkopen maar
daarna konden we even ontspannen.
23 mei tot 27 mei
De afgelopen week was het moment van onderhoud
en bevoorraden. Met name het herbevoorraden
leverde heel wat verbazing op bij de
dames achter de kassa in de Morrison supermarkt.
Chiel en ondergetekende hadden namelijk
vier winkelwagens nodig om de boodschappen
kwijt te kunnen. Er waren vele schappen die we
compleet hebben moeten plunderen en er waren
vele verbaasde blikken van andere mensen die
er naast grepen. We hadden twee taxi’s nodig om
alles aan boord te krijgen.
Na een paar dagen relatieve rust en onderhoud
zijn er op 23 mei weer nieuwe gasten gearriveerd.
Het weer was die dag niet zo best in
tegenstelling van de dagen ervoor. Geen goed
begin voor de laatste Schotland reis 2009. Tevens
zijn er twee nieuwe machinisten gekomen,
Rolf en Egbert, die de inmiddels vertrokken
machinisten af kwamen lossen. Deze twee mannen
hadden geen ervaring op de Holland maar

het duurde niet lang of het was voor hen, maar
met name voor Rolf, een fluitje van een cent
waarvoor hulde. Op vrijdag de 22ste kwamen
Annemiek (chef kok) en Ben van Houter alvast
aan boord om voorbereidingen te treffen. Annemiek
moest ook nog wat boodschapjes doen,
dus moest Chiel weer mee voor de volgende
lading van drie karren. Ben voer deze reis mee
om de golfers te filmen, zodat de promotiefilm
wat kan worden uitgebreid. Nadat de gasten
welkom waren geheten door Bert en hadden
geluncht gingen zij de wal op voor de eerste
golfdag. Na hun terugkeer vertrokken wij naar
het eiland Arran (Lamlash) alwaar ’s avonds gedineerd
werd. De volgende morgen was het om
05.00 uur anker op en werd de tocht voortgezet
naar Port Ellen waar men weer ging golfen. ’s
Morgens leek het goed weer te worden maar bij
het passeren van de Mull of Kyntire kregen we
wat meer last van de oceaandeining waardoor
menigeen last kreeg van wat zeeziekte. Gelukkig
duurde het niet al te lang en toen we eenmaal in
de baai bij Port Ellen lagen werden de gezichten
al snel vrolijker. Nadat de gasten aan wal waren
gebracht was er ’s middags voor de bemanning
een verrassing. Er zwommen namelijk een stuk
of 12 dolfijnen in de baai die op vis aan het jagen
waren. Vlak bij ons schip hadden we een prachtig
uitzicht op deze mooie beesten en we genoten
er dan ook met volle teugen van. Enkele dieren
maakten er een waar spektakel van. Nadat we
de volgende morgen waren vertrokken en in
Campbeltown aankwamen kregen we direct na
het afmeren bezoek van HM Customs (douane)
die nieuwsgierig waren wat we daar kwamen
doen en wat voor schip we waren. Er werden
papieren overlegd zoals passagierslijsten en
bemanningslijsten en na een rondleiding over
het schip vertrokken ze weer naar hun schip de
“Seeker”. Veel hadden ze niet te vragen want in
Troon waren hun collega’s al boord geweest.
Één van de douane mannen had twee jaar bij
de Nederlandse douane gewerkt en sprak een
aardig woordje Hollands. Het weer was niet echt
lekker. Er werd gegolfd onder ‘echte’ Schotse
omstandigheden. De volgende morgen om 07.00
uur vertrokken we weer naar Arran om daar zo’n
twee uur later te ankeren. Na een stevig ontbijt
gingen de gasten wederom golfen maar nu met
stukken beter weer. Na een geslaagde golfdag
was het anker ophalen en naar Troon varen om
daar de laatste avond en nacht aan boord door te
brengen. Die avond werd er weer een heerlijk diner
geserveerd door Annemiek, bijgestaan door
Chiel. ’s Avonds werden we door de gasten op
een hartverwarmende wijze bedankt voor onze
inzet wat iedereen een zeer goed gevoel gaf. De
volgende morgen kwam in Troon een inspecteur
van de Ierse scheepvaart inspectie aan boord
om het schip en onze certificaten te bekijken.
Golfen in Schotland
We mogen en kunnen in hun wateren varen met
maximaal 12 gasten en tot 30 mijl uit de kust. De
rest van de gasten van Delta Lloyd zullen de race
gaan volgen op een ingehuurd schip de “Happy
Hooker”. De naam Hooker is niet de betekenis die
misschien iedereen vermoed maar dit is een type
schip. In de middag vertrokken de gasten naar
het vliegveld in Glasgow na weer een leuke tijd
aan boord te hebben gehad. Ondertussen was
Age druk bezig met de reisvoorbereiding voor
de reis naar Galway in Ierland. Dit is zo’n 340
mijl dus met een anderhalve dag zullen we daar
aankomen. Bij Galway zullen we ten anker liggen
omdat er geen mogelijkheid is om in de haven
te liggen. Op vrijdag de 30ste komen er dan ook
weer enkele bemanningsleden aan boord. Tot zover
maar weer, dit was het laatste verslag vanuit
Schotland. Ik zal proberen vanuit Ierland ook een
verslag te versturen. Groeten Rob
Galway 28 mei tot 1 juni 2009
Na een zeer onrustige reis van zo’n 26 uur kwamen
we 28 mei om 18.00 uur in Galway Bay aan
waar we een ankerplaats kregen toegewezen.
De volgende morgen was er een meeting met
iemand van de Volvo Ocean Race over zaken
als het tijdstip wanneer en hoeveel gasten we
moesten ophalen die met ons mee konden varen
tijdens de eerste race dag. Ook moest er een
hoop geregeld worden aangaande de catering
die zowel aan boord van de Holland als op het
ingehuurde schip de Happy Hooker verzorgd
moest worden. Toen we eenmaal zagen hoe
dat schip er uit zag was de reden van de Ierse
scheepvaart inspectie om ons met niet meer dan
12 passagiers te laten varen nog onbegrijpelijker.
Wij mochten slechts met 12 passagiers varen en
zij met 96!?
Onze Duary heeft nog nooit zoveel draaiuren
gemaakt in Galway we verslonden benzine bij
19

het leven. Verder hadden we de Holland vol met
vlaggen, banners en promotie-zeilen gehangen
om zoveel mogelijk reclame voor Delta Lloyd te
maken. Op vrijdag de 29e kwamen Jan, Ruben
en Dirk aan in Galway en nadat we eerst voor
hen de benodigde pasjes hadden geregeld
konden die aan boord even bijkomen van hun
‘wereldreis’. Galway is een leuk stadje dat bekend
staat als universiteitstad. De haven is erg klein
maar lag vol met allerlei zeilschepen, jachten en
rubberboten. Zaterdags waren de eerste twee races
die voor de boot van Delta Loyd slechts een
5e plaats opleverden. Op zondag was er een zogenaamde
Pro Am race waarbij amateurs met de
profs mee mogen zeilen. Helaas was er deze dag
weinig wind zodat het er niet echt spectaculair
uit zag. Het weer was deze dagen echt uitzonderlijk,
met temperaturen van ruim boven de 25
graden. Dus de zonaanbidders hadden volop de
tijd om zich te laten braden. Gedurende de races
werden we constant in de gaten gehouden door
de Garda, Ierse politie, die zelfs foto’s maakte
van ons en de Happy Hooker. Waarschijnlijk
om te kijken of we niet teveel gasten aan boord
hadden genomen. Een van de mooiste schepen
was toch wel van het team Puma die een grote
Poema in zijn zeilen had staan die vlekkeloos in
elkaar overgingen. Ook het schip van de Ieren,
de Green Dragon zag er mooi uit. Na de eerste
race dag kwamen de mannen van de Delta Lloyd
boot even langszij voor een biertje en voor de
beroemde Hollandse kroketten. Op maandag was
het voor ons even een drukte van jewelste, wat
voor de meesten van ons niet mee viel na een
avondje stappen. Deze dag was namelijk de dag
dat alle spullen van het Delta Lloyd team die niet
mee konden met hun container bij ons aan boord
gebracht werden en gestouwd moesten worden
in de blauwe salon. Hierbij waren bijvoorbeeld
een reserve zwaard, roer, stagen en bagage van
de zeilers. Na de gedane arbeid was er voor de
liefhebbers de gelegenheid om te zwemmen
waar Rolf graag gebruik van maakte. ’s Avonds
om 18.00 uur gingen we anker op en voeren we
naar Rotterdam, een afstand van 790 mijl, zo’n
2,5 dag varen. Onderweg was het ook prachtig
weer dus toch een beetje vakantie gevoel.
Op donderdagmorgen 06.00 uur meerden we af
op het Koninginnehoofd bij Hotel New York waar
het schip in afwachting lag voor een ontmoeting
met de Volvo Ocean Vloot nabij Hoek van Holland
op 9 juni. Daar was een z.g. “Scoring Gate”
waar de zeilboten punten kunnen verdienen.
Wij waren in de gelegenheid om stores, water en
wellicht olie te laden. Ook werden er weer bemanningsleden
wisselen voor de laatste weken
van onze reis.
Tot zover maar weer, de eerste 3100 zeemijl zitten
erop de groeten en tot ziens. Rob
20
TIPS voor 2010
Donderdag 1 april 2010
Sponsordag vanuit Harlingen
Vrijdag 9, zaterdag 10 en zondag 11
april
Vaartochten voor donateurs
Mei 2010
18 april – 27 mei
Zeesleepboot Holland goes Scotland
III (zie ook onze website onder de knop
‘Holland goes Scotland’)
Juni 2010
Oerol Terschelling
11-20 juni
Geheel verzorgde vaartochten voor
bedrijven en sponsoren naar Oerol eiland
Terschelling
Juli 2010
Terug in de tijd beleef met de Holland
een overtocht
26 juli - 15 augustus
Vaartochten Terschelling - Harlingen /
Harlingen - Terschelling
Holland in samenwerking met Stichting
Guusjen
Kaartverkoop via Rederij Doeksen
Voor meer informatie website en nieuwsbrieven
Zeesleepboot Holland en Rederij
Doeksen vanaf januari 2010
Augustus 2010
19 – 23 augustus
Sail Amsterdam
Geheel verzorgde vaartochten voor
bedrijven en sponsoren

Merchandise
U kunt onderstaande producten aan boord kopen of via e-mail of telefoon bestellen.
Hierbij moeten wij aantekenen dat de telefoon uitsluitend op de dinsdag en donderdagochtend
bezet is. Uw bestelling kunt u zelf afhalen op ons kantoor te Harlingen. U
kunt een en ander ook via de post laten bezorgen, hiervoor worden verzendkosten in
rekening gebracht.
Boek HOLLAND PESK
Prijs: € 24,50
Plus verzendkosten
à: € 8,50
HOLLAND MEESLEPEND is een boek over mensen en hun band met de legendarische Terschellinger zeesleepboot ‘Holland’, verteld in
veertig interviews. Van de bouw tot de dreigende sloop en de moeizame, maar prachtig geslaagde restauratie. Aan het woord komen eerst de
mannen die bij vliegend stormweer uitvoeren naar een schip in nood, en de achterblijvers, vrouwen en kinderen. Zij allen maakten de ‘Holland’
tot méér dan een schip – een begrip, een jongensdroom zelfs. Dan volgt het verhaal van die andere redders, de mannen en vrouwen die
de boot hebben behoed voor de sloop. In 1998 verkocht Rederij Doeksen de ‘Holland’ aan een bewonderaar van het schip, maar daarmee was
het behoud, de beoogde restauratie, nog lang niet zeker. Dat het toch is gelukt, is het werk geweest van mensen die er met de volharding van
een zeesleepboot aan hebben getrokken om sponsors binnen te halen. En het is het werk van de mannen met de gouden, eeltige handen, die
als vrijwilliger de restauratie hebben aangepakt en die de ‘Holland’ thans varende houden. Maar waarom doe je dit allemaal, waarom laat je
je meeslepen door zo’n oude boot? Dát is het geheim van de ‘Holland’.
JAN HEUFF (1948) woont en werkt op Terschelling als publicist en fotograaf. Recente boeken van zijn hand zijn ‘Vaarwijzer Waddenzee’ en
‘Jhr. J.W.H. Rutgers van Rozenburg, de Terschellinger museumreddingboot’. Hij was vijftien jaar eindredacteur van Terschelling Magazine.
12 verschillende ansichtkaarten
Zeesleepboot ‘Holland’e 4.90
Uitgave: Flevodruk Harlingen
Pakketje met
10 ansichtkaarten van de
Zeesleepboot Holland
Prijs: € 4,90
Plus verzendkosten
à: € 3,50
ISBN 978-90-70886-77-6
Uitgave: Flevodruk Harlingen i.s.m. Stichting Zeesleepboot Holland
100 jaar Rederij Doeksen.
Luxe gebonden
De Reederij 1908-2008 in linnen
Koninklijke Doeksen
omslag.
€ 37,50
Willem J J Boot Plus
verzendkosten
à: € 8,50
1
Kalender
Zeesleepboot Holland 2010
Prijs: € 17,50
Plus verzendkosten
à: € 6,75
HOLLAND
MEESLEPEND
Mensenwerk op en rond de Terschellinger zeesleepboot
JAN HEUFF
Voor bestellingen bel: 0517-433 848 (dinsdag- en donderdagochtend)
of mail uw bestelling naar:
info@zeesleepbootholland.nl.
Uw contactpersoon is: Petra Hofstra.
JAN HEUFF HOLLAND MEESLEPEND
Meeslepend is een boek over
mensen en hun band
met de legendarische Terschellinger
zeesleepboot ‘Holland’,
verteld in veertig interviews.
Boek Holland Meeslepend
Prijs: € 21,50
Plus verzendkosten
à: € 7,50
Documentaire
Zeesleepboot
Holland,
Paraat En
Start Klaar
Nu € 10,-
Bouwpakket
Zeesleepboot Holland
Prijs: € 65,00
Plus verzendkosten
à: € 8,50
Kersttip
DVD Guusjen!
Prijs: per DVD
€ 15,-
Plus verzendkosten
à: € 4,00
Boek Guzjen
Prijs: € 7,50
Plus verzendkosten à: € 4,50
Pet
Nu € 10.-
Plus
verzendkosten
à: € 4,50
21

Nieuws in het kort
Oud Opvarendendag 2009: een gezellige en
volle bak!
Het eerste Lustrum van de oud opvarendendag
stond in het teken van zon, gezelligheid en
…..vanzelfsprekend weer fraaie verhalen uit
vroegere tijden.
De oud opvarenden werden in de salon welkom
geheten door Johan Swart van Stichting Guusjen.
Johan kon ons tevens verblijden met de
mededeling dat de Stichting Dirk Mentz Fonds
een financiële bijdrage levert aan het project
“Overhalen Motor”. Fantastisch nieuws!
Daarna hebben wij op gepaste wijze stilgestaan
bij twee oud opvarenden die ons ontvallen zijn:
Hille van Geenen en Iemke Stada.
Andre Olijslager riep vervolgens de aanwezigen
op om naast het zijn van oud opvarende, ook
donateur te worden van de Holland. Donateurs
zijn voor onze stichting van groot belang voor
het voortbestaan en dus ook om nog jarenlang
deze dag te kunnen blijven organiseren.
Om 13.00 uur vertrokken wij en waren de geuren
van de vissoep van Flang ook doorgedrongen
tot de salon: hoogste tijd voor een hapje.
Na het nuttigen van koffie en wat andere drankjes
keerden wij terug en lag de Holland rond
16.15 uur weer op haar oude zo vertrouwde
plekje.
Verheugd waren wij om 17 nieuwe donateurs
te mogen verwelkomen: geweldig en bedankt
daarvoor. Dat betekent wel dat wij diegenen die
nog geen donateur zijn hierbij oproepen zich bij
de anderen aan te sluiten.
Tot volgend jaar! (zie foto blz. 24)
De “Holland” als sieraad voor het huis
De passie voor de Holland kent vele uitingen
en kan soms ver gaan. Op ruim 2 uur rijden
van Harlingen ligt het Twentse stadje Goor,
Gemeente Hof van Twente. Hier woont sinds
enige jaren André Bouma, 41 jaar jong, geboren
te Franeker en z’n hele leven lang verwoed
Terschellingganger. André is één van die vele
donateurs die de Stichting Zeesleepboot Holland
rijk is. Sinds een aantal weken siert een
heuse windwijzer in de vorm van De Holland
zijn huis. De eerste en enige in Nederland?
André vertelt:
“Sinds een aantal jaren ben ik vanuit nostalgische
gevoelens donateur geworden van de
Stichting en ieder jaar ben ik te gast op de
donateurdagen. En op het moment dat de Holland
bezit van je neemt, gaat het van kwaad
tot erger. In eerste instantie ging ik tijdens de
vakantie op Terschelling een avond naar een
rondleiding op het schip. Toen werd ik donateur
en voer een ochtend mee op het schip tijdens
22
een donateurdag.
Vervolgens kocht ik
één boek, en nog
en, een film, het
bouwpakket (waar
ik een jaar over
deed en waarvan ik
een ‘making off’ film
maakte), een t-shirt
en tot slot de rest
van wat er nog te koop was. En nog was mijn
“honger” niet gestild. Toen ik een jaar geleden
met mijn vrouw sprak over de wens om een
schoorsteenkap op mijn huis te willen plaatsen,
werd ik getipt dat een kennis deze kappen op
maat maakte. En deze meneer gaf aan dat hij
graag eens iets anders wilde maken dan een
“haan” als windwijzer. Aan de hand van een
uitvergrootte bouwtekening ging hij vervolgens
aan de slag en de bijgaande foto is het uiteindelijke
resultaat”
Stichting Zeesleepboot Holland op
Europoort 2009
Op uitnodiging van sponsor Marine Insurance
International BV was de Stichting Zeesleepboot
Holland van 3 t/m 6 november jl. aanwezig op
een van de grootste professionele maritieme
shows van Nederland, Europoort 2009 te Rotterdam.
De Holland werd in de gelegenheid gesteld
zich te presenteren aan potentiële nieuwe
sponsors, donateurs en bedrijfsdonateurs.
Verder werd aandacht gevraagd voor nieuwe
projecten zoals het overhalen van de hoofdmotor.
Hotel Oepkes op Terschelling stelde voor
de presentatie haar prachtige model van de
Zeesleepboot Holland beschikbaar.
Watermaker voor de Holland
Vroon Offshore Services BV Den helder
heeft de Stichting Zeesleepboot Holland een
(gebruikte)watermaker geschonken. Deze compacte
watermaker is in een uitstekende staat en
werkt volgens het verdampingsproces om van
zeewater drinkwater te maken.
De installatie kan aangesloten worden op het
koelwatersysteem van een hulpmotor en zal
naar verwachting in staat zijn om 2000 ltr. drinkwater
per 24 uur te produceren.
Met deze installatie zijn wij in staat het watergebruik
tijdens het varen aan te vullen.
Columnist Hans Vandersmissen overleden
Hans Vandersmissen (58) is op 12 oktober jl
in zijn woonplaats Witmarsum overleden.
Hans Vandersmissen was een gewaardeerde
vriend van de Holland. In de stukken die hij
schreef zal hij blijven voortleven.

De mensen achter de Holland
Wouter Elzinga, topverkoper van merchandise aan boord van de Holland.
“Ik ga uit mij dak als ik Bert een goed gevulde kas kan overhandigen”
In elke nieuwsbrief besteden we in de rubriek “Mensen achter de Holland” aandacht aan een
van onze bemanningsleden. Dit maal is onze Wouter aan de beurt. Hij is een van de vrijwilligers
van het eerste uur. Volgens eigen genealogisch onderzoek stamt Wouter uit een geslacht
van scheepsbouwers en aan scheepvaart gerelateerde beroepen. Aan boord van de Holland
komen gasten hem tegen met hapjes, die hij zelf ook bijzonder smaakvol vindt, en als verkoper
van boeken, dvd’s en andere merchandise. Hierin staat hij zonder meer zijn mannetje. Niet
voor niets werd hij eerder dit jaar uitgeroepen tot topverkoper. Over zijn passie de Holland
raakt hij nooit uitgepraat. Wie met Wouter naast zich door een fotoboek bladert krijgt een zee
aan informatie.
Wouter is een rasechte Amsterdammer. Hij
werd in het jaar van de bevrijding na de Tweede
Wereldoorlog geboren op 10 juli 1945 in de Pieter
Aertsstraat. Wouter heeft een broer die drie
jaar ouder is. Leren was niet Wouters sterkste
punt. Hij volgde speciaal onderwijs. Zijn werkzame
leven bracht Wouter door in dienst van
diverse bedrijven waaronder Van Gent en Loos.
Het grootste deel ( 35 jaar) was hij werkzaam
bij KLM Cargo.
Graag maakt Wouter melding van het gegeven
dat ook bij hem de scheepvaart en nautische
zaken in de genen zitten. Hij voert hiervoor de
volgende historische feiten op: Voorvader Klaas
Roelofs Elzinga was van 1808 tot 1866 brugwachter.
Voorvader Pieter Bloem was van1808
tot 1879 schippersknecht; voorvader Anne Elzinga
was 1833 tot 1909 Scheepsbouwmeester
te Amsterdam; Johan Wilhelm Elzinga was van
1859 tot 1941Scheepstimmerman; Hermanus
Elzinga, Wouters grootvader was van 1887 tot
1961 kraandrijver en Wouter vader Johannes
Louis Elzinga (1916 tot 1995) vervulde voor de
oorlog het beroep van dokwerker bij de ADM
werf.
Wouter Elzinga herinnert zich uit zijn jeugd: “
Hoewel ik in de Pieter Aertsstraat woonde was
ik vaak op de Handelskade te vinden waar
mijn grootvader woonde. Dit was natuurlijk een
machtig mooi speelterrein. Stel je eens voor
je logeerde op twee hoog naast het Lloyds
hotel. Aan de voorkant het laden en lossen van
de zeeschepen en de achterkant het rangeer
terrein de Rietlanden. Het is hier waar mijn
interesse voor de scheepvaart ontstond. Je
had alles daar in de directe omgeving, van
Werkspoor tot Kromhout en diverse andere
beroemde bedrijven.
Vaak ging ik met mijn maatjes stiekem rondkijken
in de Werkspoorfabrieken, in een hal waar
wel 10 motoren zoals te vinden op de Holland
gebouwd werden. Meestal bleven we rond-
Wouter Elzinga
neuzen tot we werden ontdekt door een boze
bewaker.”
Zijn eerste heel bewuste ontmoeting met de
Holland was in de zomer van 1954.
Wouter: “Ik maakte twee reizen met de Holland
mee als passagier. Een kennis maakte er een
foto van. Ook mijn vader maakte een foto van
de Holland. De plaatjes zijn nog steeds in mijn
bezit. Sindsdien volgde ik de Holland. Ik vond
het een mooi schip. Ik was toen 9 jaar oud.
Regelmatig drentelde ik op de steiger. Ik wilde
23

dolgraag eens aan boord kijken. Zo af en toe
zag ik wel iemand scharrelen, maar de moed
zonk mij in de schoenen bij het zien van hun
straffe diplomaten gezichten. “
Aan boord kwam Wouter uiteindelijk pas in
1999 toen hij zich meldde als vrijwilliger. Ook
dit is weer een bijzonder verhaal. Wouter: “Op
Terschelling hoorde ik dat ze vrijwilligers zochten.
Ik wilde mij meteen gaan melden maar mijn
vrouw Ansy hield mij tegen.”
Wouter was echter vastberaden en besloot op
een later moment af te reizen naar Den Helder.
Tegen zijn echtgenote vertelde hij dat hij ging
golfen. Wouters vader had hem na zijn overlijden
een set golfclubs nagelaten en Wouter
ging bepakt en bezakt op pad. In zijn bagage
zat naast zijn golfmateriaal de nodige lectuur
over de Holland. Wouter: “Aangekomen op het
terrein van de oude rijkswerf kreeg ik dan na
jaren de Holland in het oog. Er was niemand
aan boord. Het was een troosteloze aanblik. Er
moest heel wat gebeuren. Bij de poort wisten
ze het telefoon nummer van de schipper (Bert).
Ik nam contact op met Bert en werd vrijwilliger
van de Vriendenkring Sleepboot Holland,
lidmaatschapnummer 190823. Ik bezit de
clubkaart nog steeds.
Momenteel woon ik samen met Ansy aan de
buitenkant van de stad in een rijtjeshuis. Ansy
en de rest van de familie vinden het leuk dat ik
dit werk doe. Het is beter dan voetbalsuppor-
Oud opvarendendag 2009
24
ter, vinden ze. In mijn huis heb ik een speciale
kamer vol naslagwerken over schepen en een
aanzienlijke verzameling platen, posters en
boeken met de Holland als thema.”
“Welke reis ik met de Holland nog graag zou
eens willen maken? Langs de Franse kust
vanuit Antwerpen, dat lijkt me prachtig.’’
“Mijn liefste herinneringen bewaar ik aan de
reis van Stockholm naar Sint Petersburg die ik
afgelopen zomer mocht meemaken.’’
“Mijn taken aan boord zijn heel divers. Ik noem:
het schoonhouden van het schip, rondleidingen
verzorgen, bardiensten, wachtlopen, verkopen
van artikelen (dat vind ik heel leuk) in de winter
roestbikken en schilderwerk en de willekeurige
bezoeker laten zien wat we in huis hebben.”
Wouter volgde afgelopen voorjaar samen met
een aantal Holland-collega’s met succes de
cursus Basic Training voor zeevarenden, maar
zou in de toekomst best nog wat meer aan veiligheidstraining
willen doen. Verder wijst Wouter
op de kwetsbaarheid van een relatief kleine
groep enthousiaste vrijwilligers.
“Waar ik super trots op ben is wanneer ik na
een middag verkopen aan Bert een goed
gevulde kas kan overhandigen. Daar ga ik echt
van uit mijn dak!
Tot slot nog een opmerking: We moeten heel
voorzichtig omspringen met onze Holland.”
(Foto Harlinger courant, Jan Heuff)

Vervolg VOLVO Ocean Race 2009
Door: Rob Balke
24 juni - 1 juli Rotterdam – Stockholm
Na binnenkomst Rotterdam hebben we een
paar dagen rust gehad waarbij er ook weer
bemanning gewisseld is. Daarna zijn we bij
de race voor Hoek van Holland geweest. Het
was een knobbelig zeetje, waar met name de
gast koks niet echt goed tegen konden. Maar
gelukkig hebben we dan altijd nog onze eigen
jongens voor assistentie. Na een vaartocht in
Rotterdam en twee dagen Maassluis vertrokken
we de 12e juni naar Scheveningen voor Vlaggetjesdag.
Na de vaartocht en nadat de gasten
en catering spullen van boord waren zijn we om
24.00 uur vertrokken naar Stockholm.
Rond 17.30 uur kwamen we bij de sluis in
Brunsbuttel en zo’n half uur later begon onze
tocht door het Kieler kanaal. Helaas voor ons
moesten we onderweg vastmaken om tegenliggende
scheepvaart langs te laten. Dit duurde
ruim een uur dus we waren pas ’s nachts om
02.30 uur bij de sluis in Holtenau (Kiel). Na
een schutting van zo’n 20 minuten konden we
dan eindelijk weer een beetje vaart maken
en begonnen we aan de laatste 476 mijl van
onze reis naar Stockholm. Op woensdag 17
juni kwam om 16.00 uur de loods aan boord
en begonnen we aan een prachtige tocht naar
Stockholm waarbij we onderweg de mooiste
plekjes tegen kwamen. De loods maakte
gebruik van een elektronische zeekaart om
zijn weg te vinden tussen al die eilandjes. Op
radar was goed te zien hoeveel eilanden we
passeerden. Aan het water staan prachtige
zomerhuisjes. In Stockholm meerden we af aan
een kade tegenover het oude centrum waar de
boten van de Volvo Ocean Race lagen afgemeerd.
Vanaf het schip hadden we goed zicht
op de prachtige oude en klassieke schepen die
voorbij voeren. Op donderdag de 18e hadden
we een partij aan boord voor de “Hollandse
club” en “Dutch Chamber”. Natuurlijk moest er
haring geserveerd worden. Aangezien deze nog
schoon gemaakt moesten worden was er voor
Adrie een schone taak weggelegd. De haring,
bitterballen, kaas en niet te vergeten drop werden
enorm gewaardeerd door de Hollanders.
Op vrijdag zijn er een aantal mensen de wal op
geweest om te gaan kijken bij het dansen rond
de Meiboom en voor een bezoek aan het Wasa
museum. Ook de volgende dag werden er
diverse bezienswaardigheden bezocht. Stockholm
is een prachtige stad waar veel te zien en
te beleven is.
Op zondag de 21e was de Inport Race, eerst
leek het er op dat er weinig wind zou zijn maar
hoe dichter we bij het parcours kwamen des
te meer wind kwam er. Dit resulteerde in een
prachtige race waar Delta Loyd jammer genoeg
(weer) als 5e uitkwam. Daar we ook in Zweden
niet met 80 gasten mochten varen maar slechts
met 59, moest een deel van de gasten met een
ander scheepje mee (de Ballerina) hiervoor
moesten we regelmatig eten en drinken overzetten.
De catering werd verzorgd door Robert,
een Zweed die een beetje Hollands sprak.’s
Avonds zorgde hij ook voor de maaltijden voor
de zeilers en walploeg van Delta Lloyd maar
ook voor ons. Op maandag de 22e werd er
een Pro-Am wedstrijd gezeild. Dit is een race
waarbij de Profs samen met amateurs/gasten
aan boord een race zeilen. Bert en Tom deden
mee met de tweede race. Ze vertelden dat het
niet meeviel om aan de lieren te staan met het
hijsen van zeilen. Na afloop voelde Tom zich of
dat hij de Olympische spelen had gewonnen.
Na de races waren de prijsuitreikingen.
Voor de rest van ons zat er na het werk weinig
anders op dan even de hengel uit te gooien en
wat kleine visjes te vangen, maar Adrie vond
meteen een heel speciaal en apart vis-biertje
uit. Het is niet bekend of de vis dit ook lekker
vond.
Gedurende de dag werd de Holland bevoorraad
met reserve materieel en kleding van de zeilers
zodat de Holland meer op een vrachtboot
begon te lijken. De dinsdagavond stond in het
teken van een feest voor alle zeilploegen en
wal teams, het feest werd opgeluisterd door een
DJ en een samengestelde band uit de Puma
ploeg. Het feest duurde tot 24.00 uur in verband
met ons vroege vertrek op de 24e , dit was om
08.00 uur ’s morgens vroeg. Age stond ook achter
de bar maar klaagde de volgende morgen
wel dat hij zo naar bier stonk. Wouter genoot
ook met volle teugen en stal ’s avonds de show
met het rondgaan met hapjes en haring. Het
weer was geweldig mooi in Stockholm dus
iedereen liep rond in korte broek om zoveel als
mogelijk te bruinen. De finish in St. Petersburg
is eigenlijk alleen nog maar een formaliteit, de
prijswinnaars zijn nu al bekend.
Stockholm- Sint Petersburg-Harlingen
Na een korte reis van anderhalve dag, met
heel mooi weer, kwamen we donderdag in
de namiddag aan bij het loodsstation van St.
Petersburg. Voor velen van ons was het een
hele aparte ervaring om Rusland aan te doen.
De tocht naar binnen duurde zo’n vier uur en
onderweg zagen we goed de verschillen tussen
25

oud en nieuw. Verder is de haven van St. Petersburg
enorm in ontwikkeling en is er, net als
op de Nieuwe Waterweg, een stormvloedkering
gemaakt die wel heel veel lijkt op die van Rotterdam.
Bij de ingang van de haven staat nog
met grote letters ‘Leninggrad’, misschien toch
nog wel een beetje heimwee soms? Verderop in
het kanaal lag er een verscheidenheid aan passagiersschepen
en ijsbrekers. Eerst dachten we
dat wij vlak bij de Hermitage zouden komen te
liggen maar later bleek dat wij aan een ponton
kwamen te liggen waar ook de ‘Johan de Wit’,
van de marine, lag aangemeerd.
Voor ondergetekende betekende dit een weerzien
met heel veel oude en zeer goede bekenden
en het duurde dan ook niet lang voordat
er over en weer bezoekjes werden afgelegd en
een afspraak werd gemaakt om met zijn allen
het marine schip te bezoeken op vrijdagmiddag.
Voor Jan betekende dit dat er ook aan
wat verse melk, brood en dergelijke gekomen
kon worden. In St. Petersburg is er iemand
van de Russische Scheepvaart Inspectie aan
boord gekomen om te kijken of de Holland wel
geschikt was om met 80 passagiers te kunnen
varen. In tegenstelling tot hun Ierse en Zweedse
collegae waren de Russen heel snel bereid
om toestemming te geven waar wij natuurlijk
heel blij mee waren. Ook het inklaren door de
26
Douane en Immigratie verliep vlekkeloos.
Finish
Op zaterdag 27 juni was dan eindelijk de
finish dag voor de zeilers. Om een en ander
te kunnen volgen vertrokken we vrijdagavond
om 24.00 uur met gasten en jongens van de
Russische catering voor het bijwonen van de
finish, ’s morgens om ongeveer 04.00 uur.
Onderweg was het steeds een druk overleg
met Tom Tauber die constant updates doorgaf
waar de boten zich bevonden. Gedurende
de gehele nacht bleven de meesten van ons
wakker om de gasten van allerlei hapjes en
drankjes te voorzien. Het viel in het geheel
niet mee om tijdens deze lange nacht wakker
te blijven. Dankzij het mooie weer en het feit
dat de zon bijna niet onderging was het echt
genieten. Van de Johan de Wit voer een van de
logistieke mensen, Rene Schutte, mee om te
kunnen ervaren hoe het varen op de Holland is.
Het was een enorm spannende finish tussen
Telefonica Bleu en Puma die uiteindelijk door
de boot van Telefonica Bleu verslagen werd. De
boot van Delta Loyd werd jammer genoeg laatste
omdat ze op het laatste ogenblik last kregen
van veranderlijke wind. Het moge duidelijk
zijn dat iedereen behoorlijk moe was en velen
zochten daarom maar een plekje waar ze even
een kort tukje konden doen. Zowel aan dek, of
zoals de Russische koks in de messroom. Wij
waren met de Holland als enige buitengaats om
vooral de boot van Delta Loyd maar ook alle
andere schepen welkom te heten. De andere
schepen met pers en gasten kwamen pas ’s
morgens naar buiten dus besloot de organisatie
van de Volvo Ocean Race dat alle boten maar
buiten moesten blijven en dat pas om 10.30 uur
iedereen naar binnen mocht, voor de zeilers
viel dit niet mee. Na binnenkomst en nadat de

emanningen ingeklaard waren evenals alle
spullen die wij uit Stockholm voor hen meegenomen
hadden was er een samenkomst met
een lekker biertje en natuurlijk ook weer kroketten.
Na deze drukke en enerverende dag waren
we er wel klaar mee en moesten we maar eens
relaxen.
’s Avonds waren een aantal mensen van ons
uitgenodigd aan boord van de Johan de Wit
waar een party was met veel hoge gasten.
Op zondagmorgen hebben we met z’n allen
Sint Petersburg bekeken met een bezoek aan
de Hermitage, een bezoek aan het Wodka
museum en een rondrit door de stad. De toer
werd begeleid door Tatjana, een Russin, die in
het Engels veel uitlegde. Helaas voor haar leek
haar stem op die van Wendy van Dijk (Ushi)
zodat iedereen de slappe lach kreeg. Tijdens de
rondrit waren we in de gelegenheid om de wel
bekende Matroeska’s te kopen waar iedereen
gretig gebruik van maakte. De Hermitage is
een zeer groot museum dat eigenlijk niet in één
dag te bezichtigen is maar we hebben wel een
goede indruk gekregen van al die pracht en
praal.
Voorafgaand aan het Wodka museum kregen
we eerst een lunch met vooraf Borstj soep en
als hoofdgerecht gort met een gehaktbal. Het
laatste ging wel maar de soep en gort waren
niet echt (eigenlijk echt niet) in te nemen. Na
de rondleiding in het Wodka museum werden
er drie soorten Wodka door ons geproefd met
er tussendoor een snackje. In het museum
kochten menigeen flessen Wodka die heel
handig als Matroeska’s verpakt waren. Na deze
grandioze dag kwamen we moe maar voldaan
terug aan boord.
’s Avonds was de prijsuitreiking waarbij Bert,
Tom en Sake waren uitgenodigd. Tijdens deze
avond werd onder andere de Holland unaniem
uitgeroepen als het beste en meest gastvrije
schip. Neemt Delta Lloyd in de toekomst weer
deel aan de Volvo Ocean Race dan is de Holland
zeer zeker weer in beeld als gastschip.
Na een goede nachtrust vertrokken we op
maandagmorgen weer naar zee voor de laatste
1012 zeemijl van deze reis die wederom weer
door het Kielerkanaal zou gaan. In de vooravond
werden we opgelopen door de Johan de
Wit die vroeg ons op korte afstand te mogen
passeren voor een fotosessie, natuurlijk was
dat goed en er werd aan beide zijde flink
gefotografeerd. Naar goed gebruik hebben wij
gegroet met de vlag wat zeer gewaardeerd
werd. Na het uitzwaaien van beide bemanningen
vervolgde de Johan de Wit haar reis naar
Den Helder via het Skagerak en wij richting het
Kielerkanaal. Het weer was onderweg perfect.
Woensdag 01 juli kwamen we om 17.00 uur
aan bij de sluizen van Kiel en een half uur later
waren we al geschut. Onderweg bij Rensburg
werd voor ons het Wilhelmus gespeeld als
groet aan een Nederlands schip. Toen wij als
antwoord de scheepshoorn lieten loeien schrok
iedereen zich rot. De tocht duurde daarop zo’n
6,5 uur dus rond 23.30 uur hadden we dan de
sluizen van Brunsbuttel verlaten. Op donderdagmiddag
2 juli liepen we om ongeveer 15.00
uur Harlingen binnen. Tot zover dit laatste
verslag van deze reis, voor diegene die deze
reis mee mochten maken was dit een onvergetelijke
mooie ervaring. Tot ziens aan boord waar
een ieder zijn sterke verhalen over de laatste
havens zelf kan vertellen. Rob
Originele pietdrukmeter terug aan boord
Daags na de Oud Bemanningsledendag
kwam Sjoerd de Haan op Terschelling
aan boord van de Holland waar hij een
authentieke piekdrukmeter schonk aan
de Stichting Zeesleepboot Holland in
de persoon van Hans Arnold. De Haan
heeft het meetinstrument ooit gekregen
van oud hoofdmachinist Evert van Urk.
De piekdrukmeter dient voor het meten
van de verbrandingsdruk van de hoofdmotor.
Na een test bleek de oude meter
nog prima te werken.
Sjoerd hartelijk dank!
27

Holland
goes
Het programma ziet er als volgt uit:
Heenreis 19 april - 26 april 2010
Beleef de overtocht van Nederland naar
Edinburgh Schotland en vaar mee langs kustplaatsen
als Stromness(Orkney’s), Kyleakin,
Tobermory (Isle of Mull) en Oban. Zin om een
wacht mee te lopen, dat mag! Maaltijden worden
samen met de bemanning georganiseerd.
De passagiersaccommdatie bestaat uit zes
tweepersoonshutten. Alle zes hutten hebben
douche en wc. Inschrijving geschiedt op individuele
basis. Maximaal 12 passagiers.
Inschepen kan al op zondagavond 18 april v.a.
20.00 uur. Vertrek op maandag 19 april 2010 om
06.00 uur vanuit Harlingen Maandag 26 april
2010 wordt u vanuit Oban teruggebracht naar
Glasgow Airport en vliegt u weer naar Schiphol.
Reisduur 8 dagen, 7 overnachtingen.
Prijs: € 2.785,00 all in p.p.
SCHOTLAND
Van maandag 26 april tot en met vrijdag 21 mei
ligt de ‘Holland’ in de wateren aan de spectaculaire
Schotse westkust. In die periode zullen wij
diverse meerdaagse tochten maken. De meeste
reizen zullen 5-daagse reizen zijn (uit en
thuis).Inschrijving voor deze reizen geschiedt
in principe op groepsbasis (van maximaal 12
personen). Daarbij is het mogelijk in te schrijven
voor groepen vanaf 4 personen. De passagiersaccommodatie
bestaat uit tweepersoons hutten.
De 5-daagse reis
U vliegt op dag 1 met KLM vanaf Schiphol naar
Glasgow. Hier aangekomen gaat u per touring-
28
edition
2010!
Varen, golfen en genieten van de Schotse Westkust in mei 2010
De 60 meter lange bergingsjager Zeesleepboot Holland (1951) is sinds 2000 officieel erkend
als nautisch monument. Het stoere werkschip onderscheidde zich al tijdens haar operationele
jaren in de vorige eeuw vanwege de aanwezigheid van destijds bijzonder chique
passagiers accommodaties. Eigenaar Rederij Doeksen zette de Holland namelijk zowel
in voor bergingswerk als personenvervoer van Harlingen naar de Waddeneilanden. De
Stichting Zeesleepboot Holland restaureerde de Holland en maakte haar tevens geschikt
voor ontvangsten en meerdaags verblijf volgens eigentijdse maatstaven. Voormalige bemanningsverblijven
werden gastenverblijven, de historische kombuis werd geoutilleerd met
apparatuur en mogelijkheden van nu. Dit alles echter heel nadrukkelijk met behoud van
de klassieke en oorspronkelijke uitstraling. De Zeesleepboot Holland anno nu vaart onder
Lloyds, Scheepvaart Inspectie en internationale certificering. De Stichting Zeesleepboot
Holland houdt de Holland in de vaart middels exploitatie en met de niet aflatende steun van
donateurs en sponsoren. In 2010 wordt voor het derde achtereen volgende jaar de reis naar
de Schotse westkust ondernomen en wel in de periode van 18 april t/m 27 mei. Tijdens het
verblijf in Schotland worden 4-, 5- en 6-daagse arrangementen aangeboden.
car naar het schip in de haven van Troon. Daarvandaan
zal in de volgende dagen een aantal
eilanden -met hun eigen unieke historie, natuur
en golfbanen- worden aangedaan. Te denken
valt aan: Isle of Arran (met de Lamlash Golf
Club); Kintyre met de beroemde Machrihanish
Golf Club); Isle of Islay (met de indrukwekkende
“The Machrie”) en Isle of Mull (waar de
mogelijkheid wordt geboden te spelen als gast
van de Tobermory Golf Club). We eindigen dan
in Oban (Glen Cruitten Golf Club).
In overleg zullen keuzes worden gemaakt.
Voor mensen die niet golfen of hun golfreis met
een dagje willen onderbreken zijn er mogelijkheden
kastelen, tuinen, ruïnes, de imponerende
Schotse natuur en niet te vergeten een van de
vele wereldvermaarde whisky distilleerderijen
te bezoeken. Maar ook kunt u kiezen voor:
zeevissen of het organiseren van een lezing of
training. Aan het eten en drinken aan boord zal
speciale aandacht worden geschonken. Vanuit
Oban wordt u teruggebracht naar Glasgow
Airport en vliegt u op dag 5 weer naar Schiphol.
De reis kan afhankelijk van het totale reisschema
ook in omgekeerde volgorde worden
gemaakt.
Reisduur: 5 dagen, 4 overnachtingen.
Prijs: € 2.785,00 all inn p.p.
Dit is inclusief top catering, greenfee’s, rondleidingen,
transferkosten met KLM.
Desgewenst kan worden afgeweken van het
aangeboden reisschema, zowel qua tijdsduur
als qua programma. Graag stellen wij in overleg
met u dit programma op. Voorbeelden hiervoor
zijn:

De 4-daagse reis
Zie ook informatie 5-daagste reis. U vliegt op
dag 1 met KLM vanaf Schiphol naar Glasgow.
Per touringcar wordt uw gezelschap vervoerd
naar het schip in de haven van Oban. Daarvandaan
zal in de volgende dagen (afhankelijk
van uw wensen) een aantal eilanden worden
aangedaan. We eindigen in Troon. Vanuit Troon
wordt u teruggebracht naar Glasgow Airport en
vliegt u op dag 4 weer naar Schiphol.
Reisduur 4 dagen, 3 overnachtingen.
Prijs: € 2.385,00 all in p.p. (richtprijs)
De reis kan afhankelijk van het totale reisschema
ook in omgekeerde volgorde worden
gemaakt.
De 6-daagse reis
Zie ook informatie 5-daagse reis. U vliegt op
dag 1 met KLM vanaf Schiphol naar Glasgow.
Per touringcar wordt uw gezelschap vervoerd
naar het schip in de haven van Oban. Daarvandaan
zal in de volgende dagen (afhankelijk
van uw wensen) een aantal eilanden worden
aangedaan. We eindigen in Troon. Vanuit Troon
wordt u teruggebracht naar Glasgow Airport en
vliegt u op dag 6 weer naar Schiphol.
Reisduur 6 dagen, 5 overnachtingen.
Prijs: € 3.285,00 all in p.p. (richtprijs)
De reis kan afhankelijk van het totale reisschema
ook in omgekeerde volgorde worden
gemaakt.
Terugreis 20 mei – 27 mei 2010
Groep 8 zal een groot gedeelte van het verblijf
aan boord varend meemaken. U maakt de
overtocht van Schotland naar Nederland.
Voorafgaand hieraan zult u met ons gedurende
enige dagen langs de kust van Schotland
diverse havenplaatsen bezoeken. Na een
verblijf van 7 nachten zal op de achtste dag
worden ontscheept in Nederland. U kunt tijdens
deze reizen desgewenst (geheel vrijblijvend!?)
wachtrondes meedraaien met de bemanning.
De maaltijden zullen samen met de bemanning
worden georganiseerd.
De passagiersaccommodatie bestaat uit tweepersoons
hutten. Inschrijving voor deze reis
geschiedt op individuele basis.
Maximaal 12 passagiers.
Prijs: € 2.785,00 all in p.p.
Reisdata
Heenreis (8 dagen) 19 april - 26 april
Reis 2 (4 dagen) 26 april - 29 april
Reis 3 (5 dagen) 29 april - 3 mei
Reis 4 (5 dagen) 3 mei - 7 mei
Reis 5 (5 dagen) 7 mei - 11 mei
Reis 6 (5 dagen) 1 mei - 15 mei
Reis 7 (6 dagen) 15 mei - 20 mei
Terugreis (8 dagen) 20 mei - 27 mei
LET OP!
De genoemde prijzen, data en programma’s zijn onder voorbehoud. Er kunnen zich hierin nog
wijzigingen voordoen. De prijzen zijn inclusief transferkosten vanaf het vliegveld in Nederland naar
het schip. Een aanmelding is pas definitief, nadat u een schriftelijke opdrachtbevestiging heeft
ontvangen en de betaling aan de Stichting Zeesleepboot Holland volledig is voldaan. Graag vernemen
wij van u of u interesse heeft voor een van deze unieke reizen en naar welk programma uw
voorkeur uitgaat. U kunt hiervoor contact opnemen met:
Tom Schoonhoff: e-mail adres: tom@zeesleepbootholland.nl, mobiel: 06 54 38 42 37
Hilda Boesjes-Beljon: e-mail adres: hilda@zeesleepbootholland.nl, mobiel: 06 51 02 84 44
Algemene informatie:
De programma’s worden zodanig ingevuld dat zoveel mogelijk in de (vroege) ochtenduren gevaren
zal worden, zodat er gedurende een groot gedeelte van de dag ruimte is voor diverse activiteiten
op de te bezoeken eilanden. Er zijn natuurlijk volop mogelijkheden tot golfen, culturele beleving,
wildlife experience, zeevissen, wandelen en whisky…. Deze activiteiten worden in overleg met u
door ons georganiseerd. Niets moet! Geeft u de voorkeur aan improvisatie ter plaatse of het zelfstandig
invullen van uw tijd dan wordt u daarvoor graag alle ruimte geboden. Een speciaal voor u
ingehuurde chef-kok zal vakkundig zijn gasten van ontbijt tot en met diner verrassen en verblijden
met culinaire belevingen. Maximaal aantal gasten: 12
29

30
Sponsoren van de zeesleepboot Holla
Hoofdsponsoren
• ABN AMRO Bank N.V.
• Koninklijke Doeksen B.V.
• Friesland Bank N.V
• Heerema Group
• Stichting Guusjen
• Wärtsilä Netherlands B.V.
Sponsoren
• AEGON N.V.
• Damen Shipyards Group
• Delta Lloyd N.V.
• Fairmount Marine B.V.
• Fugro N.V.
• Gemeente Den Helder
• Gemeente Harlingen
• Greenfield Capital Partners B.V.
• Hanzevast Shipping BV
• Holland Casino
• InterMaat B.V. (Boer & Croon
Strategy and Management Group B.V.)
• Kamer van Koophandel
Noordwest-Holland
• Royal Friesland Foods
• Meeùs Vastgoed Management
• Mr. R.H. Meppelink, notaris,
Amsterdam
• Nauta Holding B.V.
• Onder de Luifel BV
• Paques B.V.
• Rijkswaterstaat, directie Noordzee
• Familie Staatsen
• Sight Partners Management B.V.
• Stichting Ouwe Jongens
Krentenbrood
• N.V. T.E.S.O.
• Waterschap Zuiderzeeland
Subsponsoren
• Conyplex B.V.
• Ferus Smit Scheepswerven B.V.
• IMSA Amsterdam
• MAISON VAN DEN BOER
• Marine Insurance International B.V.
• Stadtlandet Shipping B.V.
• Svitzer Salvage B.V.
• Ted Peek
• Van der Velde Consultancy
Official suppliers
• Allship Marine Projects v.o.f.
• Deloitte, Accountants
• Flevodruk Harlingen B.V.
• Meeùs Assurantiën
• Mennens
• Piet Zoomers B.V.
• Sailtron B.V.
• Studio Eke van Mansvelt
• Winder Limmen B.V.
• Kamera Express
Begunstigers
• ANWB Fonds
• Dorus Rijkers Fonds
Bovendien gesteund door:
Compass Group Nederland Holding
Gemeente Terschelling
Hessel, Groene Weide
ING Real Estate B.V.
Koninklijke Vopak N.V.
Koninklijke Volker Stevin Noord Nederland
B.V.
Petroplus N.V.
Terschellinger Ondernemers Vereniging
TuinmanSleijfer Advocaten en Weitenberg
Assurantiën

nd
Bestuur
A.A. (André) Olijslager (voorzitter), mr. K.A. (Karin) Lodder (secretaris),
drs. S. (Sake) Wijma RA (penningmeester), mr. F.G.M. (Fritz) Conijn,
J.H.J. (Jos) Paques, G. (Gerrit) Vlot.
Raad van Toezicht
Mr.drs. A. Offringa (voorzitter), mr. C.H.A. Collée, drs. J.W. Doeksen
Comité van Aanbeveling
P.H.M. Scheffer (burgemeester van Harlingen), mr. H.C.J.L. Borghouts (commissaris
van de koningin van Noord-Holland), G.J. Doeksen (oud president-commissaris
Doeksen Transport Group B.V.), A. Jorritsma-Lebbink (burgemeester van
Almere), Luitenant-generaal der mariniers R.L. Zuiderwijk (Commandant Zeestrijdkrachten),
dhr. J. Jorritsma (commissaris van de koningin van Fryslân), mr. J.
Visser (burgemeester van Terschelling).
Stichting
L.G. (Bert) Vliegers (kapitein), T.W. (Tom) Schoonhoff (manager),
H. (Hilda) Boesjes-Beljon (commerciele zaken).
31

Inschrijfformulier donateurs
JA, ik monster aan als donateur...
en draag zo mijn steentje bij aan het in de vaart houden van de Zeesleepboot Holland
Naam: ............................................................................................................
Adres: ............................................................................................................
Postcode: .......................................................................................................
Plaats: ............................................................................................................
Tel: .................................................. E-mail adres: ........................................
Datum: ...........................................................................................................
Ik heb € .......... (min € 30,- per jaar) overgemaakt op rekening nr. 62.71.42.052 t.n.v. Stichting
Zeesleepboot Holland, penningmeester te Harlingen o.v.v. Donatie zslb Holland
Handtekening: NB18
Inschrijfformulier bedrijfsdonateurs
JA, ik monster aan als bedrijfsdonateur...
en draag zo mijn steentje bij aan het in de vaart houden van de Zeesleepboot Holland
Naam: ............................................................................................................
Adres: ............................................................................................................
Postcode: .......................................................................................................
Plaats: ............................................................................................................
Tel: .................................................. E-mail adres: ........................................
Datum: ...........................................................................................................
Ik heb € .......... (min € 1000,- per jaar) overgemaakt op rekening nr. 57.54.89.596 t.n.v.
Stichting Zeesleepboot Holland, penningmeester te Harlingen o.v.v. Donatie zslb Holland
Handtekening: NB18
S.v.p. opsturen naar Stichting Zeesleepboot Holland, Postbus 26, 8860 AA te Harlingen
32