De hel van het noorden Winnen in de Vuelta Vervelende breuk De ...

print
over fietsen | clubblad ETP Zutphen | augustus 2012 | 47e jaargang, nr 3
De hel van het noorden
Winnen in de Vuelta
Vervelende breuk
De koers

inhoud |
Van de voorzitter
Dossier fietsmaat
Fietsadvies: 29-er, 27 inch of gewoon
26?
Voorrijden rondje Markelo
De heupbreuk
Winnen in de Vuelta
Meneer Gerhard
Opening crossveld groot succes
NK Jeugdwielrennen 2012 in Elim
Parijs Roubaix
De Koers
Annemoon en mountainbiken
colofon
pagina 2
pagina 3
pagina 4
pagina 4
pagina 5
pagina 13
pagina 14
pagina 14
pagina 16
pagina 16
pagina 18
pagina 18
Sprint is een uitgave van de Wieler- en Toervereniging ETP Zutphen
Redactie:
Mark Disselhorst, Don Muschter, Marc Bloem, Erik Besaris, Evert Oltuis, Reint van Asselt
Ontwerp en opmaak:
Erik Besaris
Digitale druk:
Print en Copy Service, Zutphen
Verzending:
Delta, Zutphen
Wieler- en Toervereniging ETP Zutphen
Voorzitter : Stan Hompe, Rietbergstraat 78, 7201 GK Zutphen tel.: 0575-512607
Vice-voorzitter : Martin Botter,Het Regelink 4, 7232 HG Warnsveld tel.: 0575-521576
Secretaris : Jannes van Santen,De Loofgang 3, 7207 MC Zutphen tel.: 0575-527086
Penningmeester : vacant
Toerclub ETP Zutphen
Voorzitter : Stan Hompe, Rietbergstraat 78, 7201 GK Zutphen tel.: 0575-512607
Secretaris : Jannes van Santen, De Loofgang 3, 7207 MC Zutphen tel.: 0575-527086
Penningmeester : Eddy Roelofs, Aagje Dekenstraat 25 ,7207 KL Zutphen tel.: 0575-571772
Website : www.etp-zutphen.com
Wielervereniging ETP Zutphen
Voorzitter : Martin Botter , Het Regelink 4, 7232 HG Warnsveld tel.: 0575-521576
Secretaris : Derk Somson, Weerdslag 67, 7206 BT Zutphen tel.: 0575-526048
Penningmeester : Gé Tijhaar, Schekmanshof 8, 7231 GN Warnsveld tel.: 0575-571435
Website : www.etp-zutphen.nl
Clubhuis Wielerpark : Laan naar Eme 95, 7204 LZ Zutphen tel.: 0575-520847
Kantinebeheerder : Gerard Lam,Spittaalstraat 23,7201 EA Zutphen tel.: 0575-519306
KOPiJ VOOR NuMMER 4 iNLEVEREN VOOR 1 NOVEMBER AS BiJ iNfO@ETP-ZuTPHEN.COM
iNTERESSE iN TOERfiETSEN Of WiELRENNEN ? MELD u ZiCH BiJ HET SECRETARiAAT !
Van de voorzitter |
Stan Hompe
Als je je leven niet kunt vullen met dagen, vul
dan je dagen met leven.
Augustus is de vakantiemaand. We proberen
te relaxen of zijn doodmoe van het reizen naar
de vreemde bestemming en zijn opnieuw aan
vakantie toe.
We maakten plannen om de Mount Ventoux of
de Alped’huez te beklimmen of geven toch de
voorkeur om een plek in eigen land te vinden,
want Nederland is , als het weer mee zit, een
fantastisch vakantieland.
We nemen als we gaan fietsen ook buiten clubverband
onze helm mee omdat de slogan zet je
helm op je kop niet zou moeten zijn ..helm op
..vergeet het maar… want we kennen allemaal
de gevolgen van het niet dragen.
Hulde aan Coco Samuels ! De slogan ( zie boven
) om de aktie van Coco Samuels te steunen
om de Alpe d’huzes te beklimmen heeft niet
alleen € 500,- opgebracht , maar zij beklom ook
zes maal de beroemde berg.
Ze was vanuit de vereniging niet de enige ,totaal
bracht de aktie 28,5 miljoen op.
Snode plannen werden gesmeed om van het
voormalige Zutphania terrein naast ons clubgebouw
een crossterrein te maken . Vertegenwoordigers
uit onze vereniging hebben een
plan ingediend bij de Gemeente Zutphen welke
resulteerde in de huur van het gehele terrein ,
voorlopig tot augustus 2013 , de aanleg van een
perfecte crossbaan en het opnieuw aansluiten
van de terreinverlichting ditmaal vanuit ons
clubgebouw. De poort is verplaatst richting ons
clubgebouw.
Kijk, als je in de buurt bent, eens naar de resultaten.
Het gaat toch nog een mooie zomer worden !
Stan Hompe
Voorzitter Wieler- en Toervereniging ETP Zutphen
Reint van Asselt | Dossier fietsmaat
Erik Besaris
Reint had op zijn 12e een racefiets. Een Peugeot.
Net als zijn 3 zussen. Het was een stalen frame
maat 60. Ruim te groot. Maar zo ging dat in die
tijd. n tweede hansje van een vriendin van een
zus. ‘Mijn eerste tochtjes reed ik met collega’s
van mijn vader, ondanks het leeftijd verschil kon
ik goed meekomen.’ Die rondjes waren vlak. Halverwege
was er altijd een pauze voor koffie met
appelgebak. ‘Met mijn zussen en buurtkinderen
reden we altijd rondje Holterberg of een rondje
Posbank’.
Als jeugdrenner reed hij zijn eerste wedstrijd.
‘De ronde van Zutphen, als jeugdrenner, zonder
licentie. Omdat ik te laat starte kon ik niet meer
in de touclips komen, maar ik werd toch 4e!’
‘Staat nergen in de analen, da’s wel jammer. Pas
in 2010 heb ik mijn tweede wedstrijd gereden bij
de ETP, de Ronde van Luttenberg. Toen werd ik
vroegtijdig uit de wedstrijd gehaald.
In datzelfde jaar heb ik de Otztaler Rhadmaraton
gereden, het was heel zwaar, vooral vanwege de
weersomstandigheden’. In 1993 heeft Reint zijn
eerste serieuze buitenlandse tocht, La Marmotte.
Reint is een echte klimmer, licht en soepel peddelt
hij de bergen op.
Dat heeft hij n 2011 weer bewezen met de Alpe
d’Huzes. ‘Dat was voor mij een reden om geen
wedstrijden te rijden dat jaar. Ik heb toen vooral
getraind voor de de Alpe d’Huzes’. Hij reed met
een team van Achmea, zijn werkgever. ‘Ik vond
eigenlijk wel saai, zes keer de Alp op te fietsen.
Maar tegelijkertijd was de sfeer en alles erom
heen een enorme ervaring. Een fantastisch evenement.
Eén groot feest. We hebben toen ruim
150.000 euro opgehaald’.(!)
Toen Reint lid werd van de ETP fietste hij bij
de B, jaren later is hij bij de A gaan fietsen, op
verzoek van Christiaan Timmer. ‘Ik vond het de
eerste jaren erg leuk bij de A: hard fietsen, technisch
goed fietsen en het competitie element
spraken mij aan’.
Afgelopen winter heeft hij een forse blessure opgelopen:
een heupbreuk. Na de val, wat eigenlijk
De ronde van
Zutphen, als
jeugdrenner,
zonder licentie
niet zo heel ernstig leek, had hij flink pijn, maar
zoals we kennen uit de wielrennerij, je stapt toch
weer op. Niet dat dat zo makkelijk ging. (ondergetekende
heeft nooit eerder zo een ingewikkelde
manier gezien om op de fiets te stappen). ‘Na
- 2 - - 3 -
geboortedatum:
9 maart 1963
beroep/studie:
Al 17jaar bij Achmea, nu als
ledselschade behandelaar
lid van de ETP-Toer en
Wieler:
volgens mij sinds 1999
aantal kilometers:
tja ik hou dat niet zo exact bij , maar dat
zal ongeveer rond de 5000 per jaar zijn
een paar honderd meter lukte het niet meer en
ben ik huiswaarts gekeerd, althans ben ik naar
huis geduwd.
Het herstel duurde natuurlijk langer dan ik
wilde. Twee maand na het ongeval zat ik weer op
de racefiets, ik kwam niet verder dan een rondje
Vorden. Helemaal naar de klote’.
Op de Tacx trainde Reint om weer conditie te
krijgen en de spieren een beetje bij te houden.
Inmiddels heeft Reint alweer de nodige colletjes
bedwongen.
‘Wat ik nog heel graag zou doen is een aantal
klassiekers te rijden: Parijs Roubaix (zal wel 2014
worden), Milaan San-Remo, Ronde van Vlaanderen,
die staat voor 2013 gepland. En nog een
keertje de Marmotte, na 20 jaar...en dan natuurlijk
voor goud’
Sinds zo’n 3 jaar terug werd Reint trainer op de
baan in Apeldoorn. ‘Ik geef opstapavonden aan
mensen die kennis willen maken met de baansport
en clinics voor bedrijven en scholen’. Reint
is iedere vrijdagavond bij een opstap avond,
samen met nog 3 trainers, en geeft ongeveer 1
clinic in de maand.

Mountainbike aanschaffen: 29-er, 27 inch of gewoon 26? |
fietsadvies
Don Muschter
Met de recente fundamentele verbeteringen aan
de geometrie van de 29-er MTB is een revolutie
ontstaan in deze fietsdiscipline. De 29-er biedt
zijn bereider drie essentiële voordelen: de banden
geven veel meer demping dan op een full suspension
26-er fiets. Het fietst veel comfortabeler én
sneller. En in bochten meer rubber van de (grotere)
band op de grond en dus meer grip.
Maar ook met het 27 inch frame dient zich een
nieuwe ontwikkeling aan.
Ten aanzien van de te kiezen maatvoering is de
formule simpel. Roelof: “26 inch zal gaan verdwijnen.
In het algemeen geldt: ben je kleiner
dan 1.70 meter kies dan een 27,5, anders de 29er.
Een deel van de grotere MTB-ers zal voor de
27,5 gaan, vanwege de vermeende grotere wendbaarheid
van de fiets (Roelof ziet dit voordeel persoonlijk
niet ten opzichte van het huidige 29-er
gamma). Niet elk merk voert een 27,5-er MTB
overigens.”
Een goede MTB van CUBE of Cannondale koop
je voor zo’n 850 euro. Een mountainbike is qua
aanschaf dus minder duur dan de racer. De eerste
winst qua gewicht van de fiets zit hem in de
aankoop van een set andere wielen.
De 29-er van Cipresa, het eigen merk van Roelof,
kan vanaf eind augustus getest worden. Overweeg
je een MTB aan te schaffen, dan is een dag
testrijden op de Posbank een aanrader.
Voorrijden nieuw rondje Markelo |
Ronald van der Meer
Voor het eerst in jaren is er een tweetal avonden
georganiseerd waarbij twee hoofdzaken zijn behandel.
Op deze avonden hebben we voor het eerst
met een aantal mensen zaken doorgenomen die
te maken hebben met in de groep rijden en in de
waaier rijden.
Op de eerste avond met een achttal mannen en
vrouwen vertrokken vanuit het clubhuis. Door het
aantal deelnemers hebben we goed met de deelnemers
kunnen doornemen waar op te letten als je
in de groep rijd. Belangrijke zaken als niet met je
voorwiel langs het achterwiel van je voorganger komen
en goed bochten nemen en remmen worden
doorgenomen. Duidelijk wordt tijdens deze eerste
avond dat fietsen niet alleen maar gaat over hard
fietsen.
Naast hard fietsen is rijden in een groep van een
andere orde. Tijdens de rit veel gesproken over het
coachen van elkaar. Geef andere aan wat jij doet of
wat andere doen.
Coachen is iets anders dan schelden omdat een
persoon niet doet wat jij denkt dat hij of zij doet.
De tweede avond stond in het teken van waaier rijden.
Ook deze avond weer een mooie kleine groep.
Er staat een lekker windje dus kunnen we mooi
ervaren wat de voordelen zijn van het rijden in een
waaier. Het vasthouden van het juiste tempo op de
kop van de molen lukt prima!
Door dat er redelijk wat wind staat ervaart iedereen
goed waar de wind vandaan komt en dat de molen
soms wisselt van draai richting als wij van rijrichting
veranderen.
Tijdens de rit kijken we nog even naar de zadel
hoogtes van de diverse deelnemers, sommigen
kunnen dit nog wel kunnen aanpassen. Ook de
positie van de voet in het pedaal kan voordeel opleveren
tijdens langere en zwaardere ritten. Na een
lekkere rit komen we na 55 kilometer weer terug bij
het clubgebouw. Of we gezien de positieve reacties
volgend jaar dit weer organiseren hangt af van de
deelnemers. Het is goed om te overwegen nieuwe
leden dit standaard aan te bieden. Want hard
fietsen kunnen we wel, maar veilig, netjes en hard
rijden in een peletonnetje is andere koek.
De gebroken heup | gezondheid
Gerrit Wansink, sportfysiotherapeut, manueel therapeut
Het komt nogal eens voor in de wielersport; een
breuk in de heup. Vorig jaar tijdens de rampetappe
in de Tour de France waar, voordat
Johnny Hoogerland in het prikkeldraad de
wereld overging, Vinoekoerov en Jurgen van der
Broeck al uit de greppel waren gehaald bij Pas
de Peyrol. Het reilen en zeilen van Robert Gesink
dit jaar. wordt erg gespiegeld aan zijn breuk
opgelopen na een val in Doesburg. Dichter bij
huis hebben we bij de ETP de afgelopen winter
ook te maken gehad met , voor zover mij bekend,
3 mensen met een heupfractuur. En zonder
uitzondering hebben al deze mensen nog een
stukje doorgefietst of zelfs nog een paar dagen
doorgelopen. Wat kunnen we er nu aan doen en
hoe kunnen we een clubgenoot helpen , dat wil ik
in onderstaand artikel uitleggen
Wielrennen/toerfietsen staat in Nederland bekend
als een sport met relatief weinig blessures. In
een jaar worden naar schatting 1700 wielrenners
met een blessure behandeld op de Spoed Eisend
Hulp [SEH] afdeling. Dit komt neer 0,87 SEH
behandelingen per 100.000 uren wielrennen. Dat
is veel lager dan het gemiddelde voor alle sporten
[ 8,4 SEH behandeling per 100.000 sporturen].
Van de 1700 wielrenners die er op de SEH
afdeling komen , worden er gemiddeld 300
opgenomen in het ziekenhuis [ 18 %], en dat is
veel hoger dan het gemiddelde van de overige
sporter [ 5 %]
De blessures zijn dus over het algemeen
ernstiger, dit komt waarschijnlijk doordat ruim
97 % van de fietsblessures door een val wordt
veroorzaakt. 38 % van deze opnames is ten
gevolge van hoofdletsel, 23 % letsel van het been,
en van die 23 % , zijn er liefst 13 heupfracturen.
2/3 van de opgenomen wielrenners is 35 jaar of
ouder.
Heupfracturen ontstaan bij mensen boven de
50 vaak door een zogeheten laagenergetische val.
Dat wil zeggen: je bent lekker aan het peddelen,
schuift onderuit en valt vol op je heup. Bij
jongere mensen is er vaak sprake van een grote
kracht [ lees snelheid] . Bij jongere mensen tot
50 jaar zal ook altijd, na de behandeling van
de heupfractuur, een vervolgonderzoek plaats
vinden naar de botkwaliteit.
HOE CONSTATEER JE EEN HEuPFRACTuuR?.
Meestal zie je dat de gevallene veel pijn heeft in
de liesstreek en of uitstralend naar de achterkant
van de bil . Vaak ligt het been helemaal naar
buiten gedraaid en lijkt het soms korter. De
patiënt kan er niet of nauwelijks op staan. Denk
maar aan de beelden van Vino die nog de indruk
gaf op de fiets te willen stappen.
EHBO
De breuken bevinden zich vaak op 2 plaatsen
* in en rond de rond de kop van het bovenbeen
* aan de grote haak die je aan de buitenzijde van
de bil voelt.
Als je de patiënt verdenkt op een breuk ,
denk dan toch in eerste instantie aan je eigen
veiligheid, en die van het slachtoffer. Daarna
moet je de houding van de patiënt comfortabeler
maken, door de ligging van het been te ondersteunen
met kussentjes die je maakt van kleding.
En er voor zorgen dat het slachtoffer niet
afkoelt. Daarna kijk je pas naar de fiets [hoewel
dat ook vaak anders gebeurt]. Vervoer naar het
ziekenhuis is altijd noodzakelijk dus 112 bellen.
BEHANDEliNG
In het ziekenhuis vindt verdere behandeling
plaats nadat een foto is gemaakt. De heupfractuur
is een ernstige fractuur die regelmatig
complicaties geeft, maar dat is vaak ook afhankelijk
van de algehele gezondheidstoestand .
De behandeling bestaat grof weg uit 3 opties.
• niets doen , dit wordt vaak gedaan als de
breuk mooi stabiel is. Dat wil zeggen indien
geen stuurbewegingen
maken, en ook
niet doortrappen
op wildroosters
er geen verplaatsing van de botdelen heeft
plaatsgevonden
• operatie en stabilisatie met schroeven en platen
• vervangen van de heup door een totale heup
prothese [vaak standaard bij mensen boven
65 jaar].
COMPliCATiES
De grootste complicatie is het afsterven van
de heupkop. De heupkop wordt door slechts 1
bloedvat van voeding voorzien . Vaak is dit vat
ook mede aangedaan bij een breuk, door het
verlies van doorbloeding vindt er een langzaam
versterven van de heupkop plaats. Dit proces
kan zich soms 1,5 jaar tot na de breuk nog
openbaren. Soms is er heel moeilijke of zelfs
onmogelijke consolidatie. Daardoor blijft er
voortdurend frictie tussen de botdelen en groeien
de botdelen niet aan elkaar. Door de klap kan
de kop van het bovenbeen in de kom gedrukt
worden en deze ernstig beschadigen.
- 4 - - 3 -
NA DE OPERATiE
De eerste dagen doet de heup en de wond pijn.
Vervolgens wordt er al snel werk gemaakt
van het mobiliseren.
Vaak komen de patiënten na 2 of 3 dagen weer
uit het ziekenhuis en start de revalidatie. Na
een operatie mag je veelal direct normaal lopen
met behulp van krukken . Bij niet geopereerde
situaties mag je soms 3 tot 4 weken helemaal
niet belasten. Fietsen op een home trainer
mag al weer snel, dit bevordert namelijk de
bewegelijkheid en spierconditie. Buitenfietsen
mag meestal na 6 weken waarbij je vooral
goed moet opletten dat je niet weer valt. Dus
terughoudend fietsen!
PREVENTiE
Echte preventie is onmogelijk! Een valpartij zit
immers in een klein hoekje.
Overwegingen zijn echter:
* Geen stuurbewegingen maken, en ook niet
doortrappen op wildroosters. Slippen is maar
zo gebeurd
* als je op de pedalen gaat staan op bij het
passeren drempels, spoorrails of kasseistroken,
altijd zal tussen je benen klemmen,
anders kan je wiel alsnog weg schieten
* Als je het stuur vast hebt , altijd duimen om
het stuur, zodat je bij een boomwortel of
andere “hobbel” op de weg het stuur niet uit je
handen kan schieten en je zo gelanceerd wordt.
* Goede spanning van clipless pedalen. Dat
betekent dat je er vlot uit moet kunnen, [dus
niet te strak] , maar ook niet te los anders draai
je eindeloos mee en komt je er nog niet uit.
Weer op de racefiets of ATB klimmen behoort
echter zeker tot de mogelijkheden na een
geslaagde revalidatie. Bedenk dat een van
bovengenoemde 3 ETP-ers, 4 maanden na de
operatie al weer de Alpe de Huez 6 x heeft
beklommen op 1 dag.

Meer winnen dan de
wedstrijd. Dat is het idee.
De Rabobank is een bank met ideeën. Niet alleen over geld, maar ook over sport
bijvoorbeeld. Een sport ontwikkelt zich pas echt als je deze in de volle breedte steunt. Als
je dat realiseert, dan begrijp je waarom Rabobank niet alleen de top sponsort. Wij vinden
dat alle liefhebbers van wielrennen hun sport optimaal moeten kunnen beleven. Of je nu
aan topsport doet of niet. Want het gaat om meer winnen dan de wedstrijd. Dat is de
gedachte. Dat is het idee.
Rabobank. Sponsor van wielrennen.
www.rabobank.nl/graafschap-noord
Rabobank. Een bank met ideeën.
Adv ETP Zutphen 07012011_Adv Wonen Totaal Leeuwarden 10122010 07-01-11 14:40 Pagina 1
IJZER - METAALHANDEL BV
J.SCHRIJVER
Kom
naar HERMESWEG ZUTPHEN
SANITAIRPRODUCTEN_BADEN
DOUCHEBAKKEN_STOOMde
bron
CABINES_KRANEN_DOUCHE-
GARNITUREN_ACCESSOIRES_
SPIEGELS_DOUCHEWANDEN
BADKAMERMEUBELEN_TOILET-
KASTEN_WASTROGGEN_DESIGN-
RADIATOREN
TEL.: 0575 - 511949/522212
FAX.: 0575 - 543934
Plieger BV Zaltbommel 0 418 682 682 18! Toonzalen in Nederland
MASSELINK STEENDEREN
Sloopwerken- en recycling Infra Service Loonwerk
Geen klus te groot voor
Covikseweg 3a
7221 CM Steenderen
Masselink Steenderen Tel.: 0031 (0)575 - 45 15 02
Fax: 0031 (0)575 - 45 27 13
email: info@masselinksteenderen.nl
www.masselinksteenderen.nl
- 6 - - 7 -

Sponsoren wielervereniging
ETP 2010 - 2012
abobank
Bij Nijendijk wint u altijd!
• Nieuwe auto’s • Reperaties
• Occasions • Onderdelen
• Accessoires • Banden
EIGHT WAYS TO ENJOY FLATS
www.lezyne.com
Rivo Sports BV // info@rivosports.nl // +31 (0) 487 56 16 14
De Revelhorst, Brinkhorst 7 Tel. (0575) 57 20 20 www.nijendijk.nl
Welke diensten kan Glans b.v. u leveren
H O O F D S P O N S O R A B E R S O N T O E R N O O I 2 0 1 0
SCHOONMAAKBEDRIJF
ASBESTSANERING GLANS B.V.
* Hogedruk- en Gevelreiniging
* Algemene interieurverzorging
* Schoorsteenvegen
* Vloeronderhoud
* brand-, roet- en waterschade (reconditionering)
* ontvochtigen en drogen van gebouwen
* Glasbewassing
* Dak- en gootreiniging
* Lamel- & jaloeziereiniging
* Inloopmat-service
* Impregneren
Schoonmaakbedrijf Glans B.V.
Verlengde Ooyerhoekseweg 31
7207 BJ Zutphen
Tel (0575) 54 48 28
Fax (0575) 54 69 65
E-mail: info@glans-bv.nl
w w w. g l a n s - b v. n l
Lange hofstraat 28 | 7201 HV Zutphen | 0575 51 62 66 | info@ecoslager.nl
openingstijden
maandag gesloten | dinsdag t/m vrijdag 8.30 - 17.30 uur | zaterdag 8.30 - 16.00 uur
- 4 - - 9 -

CHRIS KAPPERT
B O U W B E D R I J F B V W A R N S V E L D
Lage Weide 23
T 0575 52 37 35
www.chriskappert.nl
lid van
7231 NN Warnsveld
F 0575 52 61 51
info@chriskappert.nl
De meest veelzijdige etsenwinkel van Warnsveld en omgeving
op eigen kracht
in beweging
snel
mobiel
sportief
vrij
buitenlucht
genieten
zon
wind
fietsen
www.baas-fietsen.nl www.baas-fietsen.nl
Wij zijn:
• Een team van vakmensen om het goed te doen ………. voor u!
• Specialist voor sportetsers, vakantieetsers en voor alle-dag-etsers
• Dealer van kwaliteitsmerken als: TREK, GIANT, BATAVUS, SPARTA,
BROMPTON, SHIMANO, AGU, ORTLIEB, SIDI, LOFFLER, BBB, GIRO
• Sponsor voor Alpe d’ Huzes etsers - via aankopen door hun fans, u dus!
Winkelcentrum Dreiumme - www.dreiumme.nl - Warnsveld - 0575-570495
- 10 - - 11 -

verkoop, reparatie en specialist in
racefietsen - mountainbikes - toerfietsen - elektrische fietsen
Cannondale - Dedacciai - Cube - Colnago - Bianchi
Cipressa - Ridley - Jan Janssen - Flyer - Rih - Dutch iD
The Bike Store · laarstraat 54 · 7201 CG · Zutphen
0575 - 541 001 · info@TheBikeStore.nl · www.TheBikeStore.nl
Winnen in de Vuelta! |
Bart Voskamp en een mooie overwinning
Al eerder had ik Bart Voskamp ontmoet, als verkoper van Bio Racer
kleding. Vandaag heb ik een afspraak met Bart gemaakt bij The Bike Store,
waar Bart zijn nieuwe fiets komt ophalen, een spiksplinternieuwe rood wit
gespoten Cipressa. Roelof en Bart kennen elkaar al lang; als mechanicien
en renner bij dezelfde ploeg.
Bart Voskamp was in 1994 renner bij TVM, de ploeg waar Cees Priem de
scepter zwaait. In 1993 werd Bart gediskwalificeerd door een eindsprint
waarbij hij samen met Jens Heppner op de finisch afging. Ze hingen tegen
elkaar en dat mocht niet. Ze konden ook niet meer los komen: het was
doorgaan of vallen.
Door die diskwalificatie was Bart flink gemotiveerd om wat te laten zien in
de Vuelta, die in 1994 nog in april werd gereden.
‘Van tevoren had ik het ronde boek bekeken en had al bepaald dat ik, als ik
goede benen had de 17e etappe, op de Monte Naranco (Baskenland), een
beklimming van de 1e categorie wel een kans had om wat te laten zien’.
De dagen voor deze rit heeft Bart bewust zijn benen gespaard: midden in
peleton en een paar keer laten lossen bij de beklimmingen kost de minste
kracht. Bij de afdaling kun je dan weer bij het peleton komen.’Je plant dat
van te voren in’.
Guido van Casperen was tweede ploegleider, onder Priem en begeleide
Bart. ‘In die tijd had je geen specialisten die voedingsadviezen gaven.
Guido verdiepte zich toen daar al in en ik stelde veel vertrouwen in hem’.
‘Ik voelde een leuke spanning. Ik wist dat ik goede benen had, het hing in
de lucht. Het weer was druilerig toen in april. Ik zat meteen voor mee.
Samen met Rossignol en de Colombiaan Cardenags (Kelme) demarreerden
we. We trokken zo hard door op de kant dat ik al dacht dat er niemand
meer in het wiel kon zitten.
Met zijn drieën hadden we vrij snel 4 minuten. We moesten flink hard
rijden om weg te blijven. De hele rit had beklimmingen van de 3e en 4e
categorie. De andere twee gingen voor de bergpunten. Ik liet ze dan 30
meter gaan waardoor ik krachten kon uitsparen’. De Fransman en de
Colombiaan gingen ervan uit dat een van hun ook de etappe zou winnen.
‘Op de een na laaste klim liet ik ze weer een voorsprong nemen maar
uiteindelijk ging ik over ze heen. Bij de finisch had ik nog 11 seconden
over. Van deze finisch zijn geen beelden. Ik heb wel gezocht maar nooit
wat gevonden. Ik was eigenlijk wel benieuwd of mijn ervaring daar
hetzelfde was als wat ik op beelden terug zou vinden. De herinnering is
misschien anders dan de realiteit’.
‘Sport is niet meer wat het is. Alles wordt voor iedereen geregeld. Je kunt al
op je 18e prof zijn. Vroeger moest je nog wel eens een sprnt winnen voor
een nieuw zadel. TEgenwoordig krijg je alles.
Te veel geregiseerd, een ploegleider weet niet bij een demarage of je mee
moet: die weet niet hoe je benen voelen. Ondernemen is risico’s nemen,
zo is het ook met wielrennen. Beter strijdend ten onder. In mijn eerste jaar
- 2 - - 13 -
reed ik ruim 120 koersdagen. Nu rijden ze er niet meer dan rond de 70.
Ik werd soms gebeld met de boodschap dat ik de volgende dag ergens een
kermiskoers moest rijden. Of ik dan al zij dat ik moe was, maakte niets
uit. Als antwoord kreeg ik dan te horen dat ze daar niets mee te maken
hadden, hup fietsen. Je had alleen maar rust als
je ziek was. Bij de ronde van Romandie 1996, fakete ik een griep, dan
hoefde ik tenmiste de Giro niet te rijden. Omdat ik toen de Giro niet reed
heb ik wel een Touretappe gewonnen.
Tot bij de Bankgiroloterij, daar kon ik zelf kiezen welke ik wilde rijden.’
Bart Voskamp stopte als profrenner in 2005. Hij heeft daarna altijd
werk gevonden dat met de wielrennerij te maken heeft gehad. Mathieu
Hermans (vuelta overwinningen) belde mij op toen ik directeur bij de
Eneco tour was. Ik ben toen 2 dagen per week als zzper bij Bioracer gaan
werken. Na het wegvallen van mijn baan bij Eneco ben ik in 2009 fulltime
in dienstgekomen. Bij de ETP kennen we hem natuurlijk van Bioracer.
Wanneer je deze zomer naar Radio Tour de France hebt geluisterd, heb je
Bart als annalist als analist kunnen horen.

Meneer Gerard | column
Mark Disselhorst
In maart 2002 kwam Meneer Gerard op huisbezoek. Mijn jongste dochter
was 8 en de meesters en juffen van de Achtsprong hadden de goede
gewoonte de kinderen in hun natuurlijke habitat op te zoeken. Ze zat netjes
rechtop naast de meester en gedroeg zich zo voorbeeldig dat we even in de
war raakten. Aan het eind van het bezoek was ik lid van ETP. Het moest
allemaal nog even geformaliseerd worden, maar mentaal was ik een ETP-er
geworden. De liefde op het eerste gezicht maakte meteen blind; ik kon niet
wachten me in het rood-witte Hans Anders tricot te hijsen. Eén uitspraak van
Gerard is me altijd bijgebleven; ‘Soms kom ik mensen van de ETP tegen,
maar herken ik ze niet zonder helm’. Dat zou mij niet gebeuren. Dacht ik.
Dus speelde zich in de eerste jaren daarna regelmatig een ongemakkelijk
tafereel af. Twee mensen komen elkaar tegen in de stad en kijken elkaar aan
met de ‘ik ken jou ergens van blik’. Zodra die blik herkend wordt is meteen
het ongemakkelijke eraf; je beseft immers dat de ander ook niet weet wie jij
bent. Een glimlach en ‘Ik dacht al, ik ken jou ergens van. ‘ En in Zutphen is
dat meestal de ETP. Helaas bleek de link ook een keer de kop-staart botsing
van het jaar daarvoor te zijn.
Pijnlijker is het als iemand me aanspreekt met ‘Hee Mark, pak aan!’ en me
vervolgens een biertje in de hand duwt. Nou is gratis bier meestal welkom
maar een ‘Hee, goeie actie…dinges’ is geen goede manier om dankjewel te
zeggen. Van sommige mensen denk je bijvoorbeeld dat ze veel haar hebben
omdat dat onder de helm uit komt. Als ik vervolgens op straat iemand
tegenkom met een glimmende schedel, aan drie kanten ruim voorzien van
haar; dan valt bij mij het kwartje te langzaam. Dan mis ik dus de helm, om
het plaatje compleet te maken.
Het lijkt er op dat de technologische vooruitgang mij een handje gaat helpen.
Google gaat de zogenaamde ‘augmented reality bril’ op de markt brengen.
Die bril projecteert informatie over de wereld om je heen, op het brilleglas;
bijvoorbeeld dat je scharrel zich een straat verderop bevindt en wat het huis
kost waar je net langs loopt.
Maar zo’n ding zou net zo goed een fietshelm kunnen projecteren op het
hoofd van dinges. En meteen de naam, merk en kleur fiets, onlangs gereden
toertochten en burgerlijke staat. Dat laatste om te voorkomen dat een grappig
bedoelde opmerking een woede aanval uitlokt. Of een huilbui. Nog mooier
zou het zijn als die bril zou bijhouden welke anekdotes ik dinges al eerder
heb verteld. Dat voorkomt een te snelle ‘hoe kom ik van deze man af’-reactie.
Fietsers houden van technische snufjes. Het zou een hit worden, denk ik.
Maar beter zou het zijn als meer mensen na een ritje even de plastic kuipjes
van het clubhuis zouden opzoeken. Dan gaat de helm immers ook af. En wie
dat niet wil die doet maar een helm op naar de zomerfeesten.
Opening crossveld groot
succes! | Marc Bloem
Vorig jaar is Harm-jan met nog een aantal actieve veldcross rijders een
gezamenlijke training gestart, eerst bij het gat van Roelofs en later, in
overleg op het voetbaltrein van Zutphania. Het grote voordeel was dat we
toen ook s’avonds konden trainen met kunstlicht. De verbazing was dan
ook groot dat de gemeente Zutphen deze trainingen verbood omdat wij het
voetbalveld kapot zouden maken.
Na dit verbod heeft het bestuur van Etp-Zutphen veel en vaak overleg
gehad met de gemeente. Begin juni was het dan eindelijk zover, we
kregen groen licht om het voetbalveld tot een echt crossveld om te
bouwen. Met vereende krachten hebben toen een aantal Etp-leden er
een werkelijk prachtig crossveld aangelegd. Een crossveld met zandbak,
wasbord en kleine klimmentjes. Eindelijk hebben we dan ons zo lang
begeerde eigen, afgesloten trainingsparcours. Een parcours waar we nu
ook in de winter tijdens de avonduren kunnen trainen.
Afgelopen zaterdag 7 juni was het zover, het crossveld werd geopend. Een
stralende dag met prachtig weer, hulp van vele vrijwilligers en een zeer
goede opkomst heeft de opening van het crossparcours doen slagen.
De jeugd MTB afdeling van etp-zutphen, hield op het nieuwe crossveld
een open training, waar ook niet leden aan deel konden nemen, op
geleende of eigen mtb’s.
Ook Roelof Rispens van de Bike Store had in de hoek van het veld een
aantal fietsen tentoongesteld en gaf zo een waardig cachet aan het geheel.
Ca. 20 nieuwe belangstellenden hebben meegetraind met onze eigen mtb
jeugd en waren na afloop zeer enthousiast.
Om 10:00 werd er gestart met de training en de kinderen werden naar
leeftijd ingedeeld. Elke groep had een aantal begeleiders en deze hielpen
de kinderen vakkundig met het aanleren van de eerste fietstechnieken.
Omdat de aanloop groot was werd er regelmatig van fiets gewisseld.
Langs de kant werd door ouders, vrienden en kennissen gezellig
bijgepraat en we zijn als club er dan ook van overtuigd dat dit parcours
een grote impuls zal zijn voor onze vereniging. De stap na een asfalt
parcours op dit prachtige terrein is na mijn idee een kleine ☺.
Na de zomervakantie zal er op dinsdag en donderdag van 19:00 tot 20:00
uur kunnen worden getraind door ETP leden, jong en oud!
Govert Flickstraat 3, 7204 HK Zutphen
Tel.: 0575 - 520068
Website: www.Waanders-Installatietechniek.nl
Installatiewerkzaamheden en Doe het zelf materialen op het gebied van
Gas, Water, Electra, Sanitair, Verwarming, Dak,
Intercomsystemen en Ventilatietechniek.
Tevens levering, reparatie en onderdelen van Was- en Droogautomaten,
Vaatwassers, Koel-/Vriesapparaten, Stofzuigers, Inbouw- en Bedrijfsapparaten.
- 14 - - 15 -
Modieuze,
zakelijke &
sportieve
kleding
Troelstralaan 39-43
Tel. (0575) 52 60 80
www.murraymode.nl
info@murraymode.nl
@murraymode
Maandag geopend van 13.30 tot 18.00 uur
Dinsdag t/m donderdag van 9.00 tot 18.00 uur
Vrijdag van 9.00 tot 20.30 uur
Zaterdag van 9.00 tot 17.00 uur
Ziekenhuis richting de Stoven /rotonde rechts /2e str. links

NK Jeugdwielrennen 2012 in Elim |
Marc Bloem
Na verschillende selectiewedstrijden was het 9 juni
dan eindelijk zover, het NK voor de jeugd in Elim
(Drenthe) was een feit. Al bij aankomst was het
duidelijk de Pedelaars hadden werkelijk alles uit de
kast getrokken om de jeugd een onvergetelijke NK
te bezorgen.
Een professionele aanpak waarbij de renners zich
waanden in een omgeving van de Tour de France
of andere grote wielerwedstrijd. De finishstraat
voorzien van een prachtig TV scherm van 6mx5m
op een kraan, twee microfonisten.
Persoonlijke rugnummers voorzien van nummer
met voor- en achternaam. Een cameraploeg op de
motor die de renners volgde in de koers, live verslag
onderweg, meerdere politiemotoren, materiaalwagens
en een Skoda uit de Tour als jury wagen.
De start van de wedstrijd vond geneutraliseerd
plaats achter de wedstrijdcommissaris.
Werkelijk groots.
Wij waren met vier renners afgereisd naar
Elim: Yanniek Vrieling in categorie 7, Joren
bloem in categorie 6, Michel Timmers in
categorie 2 en Kechener Wegh in categorie 1.
Als eerste ging Joren van start, de
voorbereiding van Joren richting het NK
Een geweldige
dag om op
terug te zien
was niet optimaal, Joren had net een vijfdaags
schoolkamp achter de rug met veel slaap ☺.
Zoals verwacht ging het vanaf de start tot finish
hard, al in ronde twee ontstond een kopgroep,
waar uiteindelijk Wim Wittenberg zijn 1e plaats
van vorig jaar prolongeerde. Joren had door
de vermoeidheid erg veel moeite om zich te
handhaven in het peloton en finishte in de tweede
groep op de 32st plek. Wat gezien zijn ander uitslagen
voor hem een teleurstelling was. Als tweede
was Yanniek aan de beurt, al in het start vak had
Yanniek een lek band, wat de nodigde stress gaf,
gelukkig waren de reservewielen in de buurt
en was het probleem snel opgelost. In categorie
7 bleef het peloton tot aan de finish bij elkaar.
Yanniek kon zich goed in het drukke peloton
handhaven. Bij de massasprint ging het helaas
mis, het duwen en trekken werd zo heftig dat
Yanniek zich niet vooraan kon handhaven maar
finishte toch op een keurige 38st plek.
Laat in de middag moesten de jongste renners van
ETP het dan gaan doen. Michel ging in categorie
2 als eerste van start. Michel schrok zich rot, wat
gingen ze hard van start, hij kon het peloton net
volgen en eindigde uiteindelijk net iets achter het
peloton op plaats 34.
Als laatste was het de beurt aan Kechener onze
jongste pupil. Kechener genoot zichtbaar van zij
eerste NK en reed een hele keurige wedstrijd.
Kechener eindigde uiteindelijk op keurige 39st
plek, met vooral een ervaring rijker.
Een geweldige dag om op terug te zien, op naar
het NK 2013 in Hoorn met hopelijk nog meer ETP
jeugdrenners.
Parijs – Roubaix.......
Gerrit Wansink
Zondag 10 juni was de toereditie van Parijs-
Roubaix, als echte klassieker-verzamelaar was Bert
Botterman al lang bezig dit evenement, dat 1 x 2
jaar plaats vind, aan zijn lijstje toe te voegen. De
logistieke klus en het gebrek aan een medefietser,
gooiden echter bijna een kink in de kabel. ik werd
een weekje tevoren over de streep gehaald, en
chauffeur Rob van der Zanden werd geselecteerd
uit 4 aanbiedingen; na een bericht op facebook en
een mailsinger van Evert Olthuis.
De preparatie kon dus beginnen, dwz de badeend
kassei-klaar maken; Een tuinslang over het stuur
en deze vast-tapen met extra stuurlint, de 23 mm
bandjes vervangen door 25mm, dubbel check
voor de pomp en 3 binnenbandjes. Banden voor
de eerste km, tot aan het bos van Wallers, op 8
bar om daarna terug te zetten op 6,5 bar. Verder
niet te veel voer, maar gokken op de organisatie.
De klus was 210 km [ de eerste 50 km zonder
kasseien, 600 hoogtemeters, ten opzichte van
de jaarlijkse wedstrijd, waren er afgehaald.], alle
58 km kasseistroken erin. Finishen na het hupje
op de wielerbaan en daarna douchen in het
stokoudeVelodrome
Rob was gepaaid met een dagje Parijs, maar
helaas bij nadere controle bleek de trip van 2010
km te starten in Bohain-en-Vermandois, feitelijk
maar 120 autokilometers onder Roubaix. Geen
Moulin Rouge dus voor Rob, maar Hotel Ibis
in Saint Quentin. En als klap op de vuurpijl in
een 2 persoonsbedje met mij, en Nederland-
Denemarken achter de decoder.
Het ontbijt hadden we om half 5 besteld, het
Hotel bleek gevuld met fietsers van allerlei
nationaliteiten; Spaans, Zwitsers, Italiaans, Duits,
Engels en zelfs een aantal Denen. Waarschijnlijk
allemaal onder het adagium, zoals Bert dan tot
in de treuren herhaalde; “Je moet alles een keer
.....l’enfer du nord |
meemaken, niet toch”. En misschien ook wel
allemaal,net als Bert stellig van plan een kei van
10 euro te kopen voor het nachtkasje
De prognoses leken goed zuidwesten wind,
droog tot in de namiddag en een aangename
temperatuur. Onze start was om 6 uur en met
verbazing keek ik naar allerlei materiaal; fixies,
oude stalen frames met buis-shifters, maar ook
carbonframes met hoge velgen, crossfietsen,
atb-ers. Maar ook een aantal historische fietsen,
met old-skool geklede wielerrenners incluis de
helmpjes met paardenharen banden.
Na de start gingen we, het glooiende netontwakende
Noord Franse land in. Vele groepen
fietsers voor ons, maar niemand die ons tempo
reed. Kop over kop, de gele PR markering
volgend, kwamen we zo na 35 km de eerste
kasseistrook op, de Pave Stabilinsky 3 sterren,
en direct 2300 meter inclusief een haakse bocht.
Ik had het niet verwacht en we knalden er met
40 km per uur vol op, een bizarre ervaring. De
aluminium fiets als klankkast, die alle trillingen
van wielen, kettingen, bidonhouders, pomp
versterkt doorgaf. Enorme trillingen in handen,
billen, benen en voeten, een dansende helm
en bril op de kop. Even voelde ik me bijzonder
ongelukkig wetende dat er nog zoveel zou
komen, maar met de woorden van Cancellara
in het achterhoofd “ The harder you go, the
smoother you ride” schakelde ik nog een tandje
bij. Manoeuvrerend over de rug van de weg, deze
alleen verlatend om iemand te passeren, en niet
durven achterom te kijken naar Bert, kwam de
verlossing van het asfalt. De voeten tintelende nog
het langst na, maar spoedig had ik me zelf weer
hervonden en het asfalt ritme te pakken. Bert had
het lastiger en kwam steeds ruim achter mij, van
de kasseien af. Bij het verlaten van een strook van
3700 meter, met een afdaling en klim zag ik nog
2 ETP-ers Erwin Doctor en Reint Cornegoor, die
rustig stonden te picknicken langs de kant. De
eerste royaal ingerichte stop kwam na 41 km en
4 stroken, daar heeft Bert zich bij Erwin en Reint
gevoegd en ging ik alleen verder.
Volgende stop zou het beroemde Bos van Wallers
zijn, en ik twijfelde of ik de bandenspanning al
terug zou draaien. Het feit dat er slechts 7 stroken
zouden volgen over de volgende 50 km, deed
mij besluiten het nog even zo te laten. Het liep
prima, de kasseien lagen er over het algemeen
mooi bij, weinig ruimte tussen de stenen, soms
wat zand op het midden, maar dat maakte het
alleen comfortabeler. De kanten waren moeilijk te
berijden omdat er veel gras stond, en of het zand
te zacht was. Incidenteel werd ik ingehaald door
mensen die echt over de kasseien knalden, en in
gesprekjes kwam ik er achter dat er mensen zijn,
die dit al voor de 4e of 10e keer deden.
Onderweg reden we door ontvolkte dorpjes en
boerenland. De kasseien worden duidelijk alleen
door de akkerbouwers gebruikt. Onderweg
ook veel mensen met banden pech of zelfs een
afgebroken zadelpen. Zo kwam ik al om 9 uur
in Wallers Arenberg; een keurig opgeknapt
mijnwerkersdorp, met kleine arbeidershuisjes
in mintgroene tinten, de opmaat voor de
scherprechter het Bos van Wallers. Bij de ETP
hoor je om negen uur het gerammel op het barluik,
hier was ik helemaal daas van het gerammel
over de steentjes.
De banden terug en in verband met de donkere
lucht direct verder door het Bos. Waar de
wielrenners doorgaans volle bak onder de boog
doorknallen, moesten wij eerst door een soort
chicane. Bizar dat hier fietswedstrijden worden
gehouden, de weg was rond, de keitjes lagen
er werkelijk schots en scheef in en er lag veel
gras tussen de stenen. Naast de strook lag aan
weerszijden een brede gravelstrook, maar ik heb
de verleiding weerstaan en ben dwars over de
keien gedokkerd. De 6,5 bar was een verademing,
duidelijke minder resonantie, hoewel ik
inmiddels wel een grote blaar had ontwikkeld in
de hand. Na dit hoogte punt volgde al snel een
strook van 3700 meter, die ik met een groep met
- 16 - - 17 -
3 deed. Zij reden op ATB’s met smalle slicks en
knalden strak door, maar ik kon nu mooi volgen.
Helaas moest ik hen 3 stroken verder laten gaan,
omdat een van mijn bidonhouders afbrak. Het
blauw bidonnetje lag in de berm, met de houder
finaal afgebroken er nog om heen. Ik koos ervoor
de bidon aan de natuur te schenken en verder te
gaan met alleen energiedrank. Bij de volgende
controle viel ook mijn laatste bidonhouder eraf,
dus restte er niets dan de bidon in mijn shirt.
De fransen maakten er een waar feest van bij de
controleposten, met zelfs bbq , vlees
Het wordt nu een slijtageslag, mijn hand doet
zeer, de kasseistroken worden daardoor ergerlijk,
en ik krijg alleen maar aanklampers geen
meerijders. Ik begin de kilometers af te tellen, dat
wil zeggen 60 km probeer ik te visualiseren als
een rondje De Steeg in ongeveer 2 uur. Ik reken
dan ook uit dat ik rond kwart over 2 binnen zal
zijn, en daarmee hopelijk de donkere wolken
voor kan blijven. We komen nu in een stuk met
veel slechte stukken. De stroken zijn vanaf hier
aangegeven met mooi gepimpte bordjes, met
daarop de naam en ook de afstand. Zo komen
we langs de beroemde 5 sterren passages, van
Mons en Pévelé, en Carrefour des Arbres, bizarre
stukken in een kaal land met percelen maïs en
graan. Stukken ook waar je kunt voorstellen dat
de grote landbouwmachines hier probleemloos
passeren, maar waar je je niet kan voorstellen
dat de wielrenners hier kunnen rijden in de
regen en modder. Het wordt hier ook drukker
met toeschouwers die lopend en fotograferend
de kantjes bezetten. Rob had ook het plan nog
een stukje tegen het parkoers in te fietsen,
wellicht dat ik hem nog ontmoet. Ik probeer me
te verplaatsen in de gedachten van Tom Boonen
die hier 55 km alleen gereden heeft opgejaagd
door zijn belagers. Hoe zou hij de tussenstukken
ervaren hebben langs grote wegen die vals plat
omhoog lopen, wetende dat de achtervolgers daar
sneller zijn .
Aan de bebouwing kun je zien dat we
langzamerhand in de buurt van de grote stad
Roubaix komen, je passeert het beroemde
spoorlijntje waar Boonen en co eens door rood
reden, en de laatste strook van Hem komt als
een verademing. Nu nog finale rijden door de
mooie laan van Roubaix, het hupje en dan het
Velodrome, waar Rob staat te wachten. 210 , 28
km pu , weinig heroïek door het mooie weer,
maar wel loodzwaar door de vele stenen.
Om het would-be gevoel te vervolmaken, nog
old-skool gedoucht in het volgende monument
van Parijs Roubaix, en daarvoor heb ik hokje
opgezocht van Jo de Roo.
Bert, Erwin en Reint kwamen om half 5 binnen,
en nadat Bert zijn mooie kei had verzameld zijn
we voor een dikke friet weer in de auto naar huis
gereden. Voor mij zal het wel bij de herinnering
blijven van, seen it, di dit, got the pictures ,en
het diepe respect voor de profrenners als Servais
Knaven en Georg Hincapie die hier al 15 x aan de
start stonden. Voor Bert is Milaan-San Remo en
de Ronde van Lombardije het volgende doel

De koers | Harm-Jan Hovenkamp
Wij amateur of sportklasse renners staan niet bekend om ons geduld of
compassie. Wij laten er doorgaans geen gras over groeien, als het startschot
klinkt voor de zoveelste rondjes rond de spreekwoordelijke kerk. Hoe harder
hoe beter.
Pas als alle duivels zijn ontbonden, de pijngrens is opgezocht en het péloton
in zijn voegen kraakt, zijn wij in ons element, want de koers geeft en de koers
neemt, en menig renner is als een incassobureau en komt graag terug voor
een kastijding.
Wekelijks wachten de dranghekken, de veiligheidsspelden, de eucalyptusolie
en andere wielerparafernalia. Het volstaat om die heerlijke kriebels in
de buik aan te zwengelen en de stress-receptoren te activeren.
Tot de start volstrekt zich een ritueel van het assembleren van de carbon alu
of magnesium fietsen , het afhalen van het rugnummer, het verkennen van
het rondje en het losrijden cq. op spanning zetten van de benen.
We wensen elkaar succes. En hopen dat het péloton een rustdag heeft,
maar weten wel beter. ‘Als door een wesp gestoken’ zullen de specialisten
straks gaan snokken—op jacht naar premies, bloemen en scalpen van de
mindere broeders.
We doen het de eerste ronden even rustig aan, denkt menig renner, voordat
de trekker van het startpistool word overgehaald of de bel word geluid.
Maar men koestert ook geenszins de illusie dat deze gedachte bewaarheid
word.
Men heeft geen mededogen, plankgas duiken de renners rechtsom om de
eerste bocht in, waarna de boel op een lint wordt getrokken, direct al finale
rijden tegen wil en dank. Waaiers en tactisch raffinement spelen in deze
bebouwde kom nagenoeg geen rol; het is de snelheid en de bocht die hier
beslissen de voorpost of de rekker.
Het is een kwestie van enkele ronden tot het péleton wordt gefileerd.
Voor velen is een DNF nakende, en enkele putten nog moraal uit het feit
dat er steeds meer geloste op het parcours drijven. Slalommend om de
afstappers en aanklampend bij de doorzetters, vervolgen deze hun weg.
Annemoon en mountainbiken | M. van Dienst
Misschien kennen jullie haar al, maar misschien ook niet. Even voorstellen
dan maar, Annemoon van Dienst woont in Gorssel en is 9 jaar oud. Ze is
begonnen met mountainbiken toen ze 7 jaar oud was. lekker fietsen met
papa, lekker scheuren door de bossen en van de bulten af crossen. in 2011
begon het te kriebelen en wilde ze op mountainbiken . Na wat uitzoekwerk
op internet en wat vragen hier en daar wat de mogelijkheden waren bij
diverse mountainbikeverenigingen is de beslissing gevallen op ETP en daar is
Annemoon in 2011 lid geworden. Na de leuke en interessante trainingen van
Arnold Blom werd de techniek steeds beter. Door af en toe samen met papa
een toertocht te fietsen begon ze ook wat aan afstanden rijden te wennen.
Wedstrijden rijden vond Annemoon maar niks, veel te eng vond ze. Een
oom van Annemoon wist haar zo ver te krijgen dat ze toch wel nieuwsgierig
werd naar wedstrijd rijden. Haar eerste wedstrijd was de Goossens
mountainbike Trophy in Holten die op 20 mei 2012 werd verreden . Bij
deze wedstrijd kreeg ze de smaak te pakken. Dit kwam enerzijds door
de fantastische start die ze maakte, het mooie pacour en de eerste prijs
waardoor ze op het hoogste plekje van het podium mocht staan. De eerste
beker was gewonnen en was zowaar de eerste prijs.
In Holten kwamen we Leo van der Linden tegen die coördinator bij de
...de koers geeft en
de koers neemt...
landelijke Jeugd Mountainbike Wedstrijden (JMW) is. Hij vertelde dat er
nog een aantal MTB Jeugd Mountainbike Wedstrijden gereden konden
worden en dat de eerstvolgende op 2 juni in Wijchen gereden zou worden.
Annemoon heeft zich hiervoor ingeschreven en is daar heel knap tweede
geworden. Op 16 juni werden de Nederlandse kampioenschappen MTB
voor de jeugd in Apeldoorn gehouden. Annemoon is daar wezen kijken.
Helaas mocht ze niet mee doen omdat ze dit jaar nog geen vijf Jeugd
Mountainbike wedstrijden had gereden. Na het zien van deze wedstrijden
begon het daarna nog meer te kriebelen. Ik wil hier volgende keer ook aan
mee doen papa zei ze. Daar gaat ze nu voor.
Afgelopen zaterdag 23 juni heeft ze in Zuidwolde weer een JMW gefietst en
is daar weer tweede geworden. Er zijn dit jaar nog drie wedstrijden waar ze
ook aan mee gaat doen om wedstrijd ritme op te bouwen. Hopelijk gaat het
net zo goed als de voorgaande keren.
PRINTCOPYSERVICE
d o e n h e t g o e d o p h e t v l a k v a n p a p i e r
VOOR AL UW PRINT EN KOPIEERWERK
GRATIS HAAL EN BRENG SERVICE
Deventer
Bremenweg 17B
0570 606354
info@PCSD.NL
WWW.PCSD.NL
Zutphen
Gelderhorst 1D
0575 570790
zutphen@PCSD.NL
- 18 - - 19 -
Reparaties
voor
alle
verzekeringsmaatschapijen

Cipressa, high end
carbon frames
exclusief bij The Bike Store
Laarstraat 54 · 7201 CG · Zutphen · 0575 541 001 · www.TheBikeStore.nl