omgaan met ouders - De Algemene Onderwijsbond

WISKUNDE
VERPLICHT
Wiskunde moet een verplicht vak blijven voor alle
havo-scholieren, vinden de hogescholen. Bij de
herziening van de tweede fase van het voortgezet
onderwijs in 2007 dreigt wiskunde te verdwijnen
als verplicht vak in het profiel cultuur & maatschappij.
Bij de andere drie profielen blijft
wiskunde wel verplicht. Naar schatting veertig
procent van de pabo-studenten heeft volgens de
Hbo-raad, de vereniging van hogescholen, het
profiel cultuur & maatschappij gevolgd. Zonder
wiskunde in hun pakket hebben zij onvoldoende
basis om het rekenonderwijs op de pabo te volgen.
Als wiskunde toch een keuzevak wordt in het
profiel cultuur & maatschappij moeten de hogescholen
gaan selecteren om de kwaliteit van het
onderwijs te handhaven, dreigt de Hbo-raad.
(YvdM)
STAGE OP DE ANTILLEN
‘CURAÇAOSE LEERLINGEN ZIJN NIET VOORUIT TE BRANDEN’
Ordeproblemen heeft ze niet, maar het kost haar veel energie
om leerlingen aan het werk te krijgen. Ellen van den Bosch doet
de docentopleiding beeldende kunst en vormgeving en loopt
momenteel stage op een middelbare school op Curaçao.
Eind januari vloog Ellen van den Bosch, vierdejaars bij de Hogeschool
Windesheim, naar Curaçao voor haar lio-stage van vijf maanden. Ze
geeft er wekelijks tien lesuren beeldende vorming aan vijf derde klassen
van een openbare havo/vwo-school. Niet het zonnige klimaat was voor
de studente doorslaggevend bij de keuze van haar stageplek. “Ik betrapte
mezelf erop dat ik in Nederland niet alles kon volgen van buitenlandse
kinderen, vooral als het gaat om religie en leefgewoonten. Op
Curaçao heb je te maken met veel verschillende culturen en nationaliteiten.”
Dat bracht aanvankelijk meteen een probleem met zich mee. “Ik had
veel moeite om de namen van leerlingen te onthouden. Ze hebben
namelijk namen die in Nederland niet veel voorkomen.” Ook met de
mentaliteit van leerlingen worstelt Ellen van den Bosch. “Ze zijn braaf,
rustig en netjes, maar zijn vaak niet vooruit te branden. Ze vragen zich
bij alles af waarom ze iets moeten doen. Er geldt hier een systeem van
ACHTTIEN MILJOEN EURO ZOEK
Wat hebben de lerarenopleidingen voortgezet onderwijs gedaan met achttien miljoen
euro die zij kregen om kleine opleidingen overeind te houden? De Onderwijsinspectie
en de auditdienst van het ministerie van onderwijs komen er niet achter.
De lerarenopleidingen en het ministerie sloten in
2001 een convenant, waarbij de hogescholen
achttien miljoen euro kregen om de bedrijfseconomische
positie van hun kleine lerarenopleidingen
te verbeteren. Dat convenant liep tot 2004.
Het goede nieuws is dat er sindsdien geen opleidingen
zijn gesloten en dat hun financiële situatie
is verbeterd, al blijft deze wankel. Het slechte
nieuws is, zo stellen de Onderwijsinspectie en
de auditdienst van het ministerie van onderwijs,
dat de hogescholen niet kunnen aangeven waar
zij die achttien miljoen euro precies aan besteed
hebben. De Hogeschool van Utrecht vormt hierop
een uitzondering.
De toezichthouders zijn niet blij met deze gang
van zaken. “Adequate verantwoording over de
Straksvoordeklas • MEI 2005
doelmatigheid en rechtmatigheid van de besteding
van geld, is een belangrijk kenmerk van
goed bestuur. De hogescholen ontvingen elk zo’n
2,5 miljoen extra subsidie: verwacht mag
worden dat zij de besteding daarvan adequaat
kunnen verantwoorden.”
De hogescholen wijzen erop dat in het convenant
niet duidelijk is aangegeven waaraan het extra
geld besteed zou moeten worden. Bovendien zijn
er vooraf geen afspraken gemaakt over manier
waarop de zij verantwoording zouden moeten
afleggen.
Minister Van der Hoeven is echter onvermurwbaar.
Zij eist dat de hogescholen vóór 1 juli
duidelijk maken waar de convenantsgelden zijn
gebleven. (RV/YvdM)
belonen, overal moet wat tegenover staan. Maar als ze eenmaal lekker
creatief bezig zijn, willen ze vaak niet meer stoppen.”
Over de kwaliteit van het onderwijs is ze erg te spreken. “Ze werken hier
gewoon volgens het Nederlandse onderwijssysteem en gebruiken
Nederlandse lesmethodes. Wel jammer is dat het materiaal en de huisvesting
beperkt en verouderd zijn.”
Ellen van den Bosch woont op Curaçao in een studentenhuis met twaalf
andere stagiairs. Wel een beetje afzien, vindt ze. Geen warm water,
geen wasmachine en er is weinig keukengerei. “En dat terwijl ik toch
285 euro per maand betaal. Voordeel is wel dat het erg ruim is en dat er
twee keer per week een schoonmaakster komt.” Ook is het erg gezellig
in huis. “Je maakt hier snel vrienden. Bovendien gaan we vaak samen
stappen en zo leer je ook weer nieuwe mensen kennen.”
Al is ze behoorlijk onder de indruk van haar stageplek, Ellen van den
Bosch zou zich niet definitief op Curaçao willen vestigen. “De sociale
voorziening zijn hier niet goed. Bovendien zou ik mijn familie en vrienden
erg gaan missen, denk ik.” Dus na haar opleiding gaat ze proberen
een baan te vinden in het Nederlandse voortgezet onderwijs. “Als dat
niet lukt, wil ik wel voor een tijdje bij een reclamebureau als grafisch
ontwerper werken. Maar ik ga voor een baan voor de klas!” (RH)
5