omgaan met ouders - De Algemene Onderwijsbond

1
Trek je niets aan van geklets in
de wandelgangen
Veel ouders houden er waarschijnlijk een mening
op na over de leerkracht van hun kind. En daar
praten ze onderling vast ook over, bijvoorbeeld als
ze op het schoolplein staan te wachten bij het uitgaan
van de school. Trek je daar niets van aan.
“Er is altijd wel een ouder met het een of ander
oordeel over je, en er zijn altijd wel andere ouders
die bereid zijn daarin mee te gaan”, zegt Eringa.
“Daar moet je een beetje bovenstaan. Je hebt er
pas mee te maken als ze naar je toekomen.”
15 2
Serieuze problemen? Zorg dat
je goed beslagen ten ijs komt
Heb je te maken met een kind met bijvoorbeeld
dyslexie of iets anders wat speciale zorg vereist,
zorg dan dat je goed beslagen ten ijs komt in het
gesprek dat je daarover met ouders voert. Zorg
bijvoorbeeld dat je weet wat de intern begeleider
ervan vindt en wat een remedial teacher te bieden
heeft. “Het scheelt veel als je goed weet wat
je met een leerling van plan bent,” zegt Evelien
Kroon, basisschooldocente in Putten. Belangrijk
is ook dat de school in de loop van de tijd goed
bijhoudt wat er met elke leerling aan de hand is.
“Je hoort ouders wel zeggen: had de school daar
niet allang iets aan moeten doen!?”, zegt Kroon.
“Dan is het belangrijk dat je weet wat de school
in het verleden al met een leerling heeft gedaan.”
26 1
Geef ouders ook de ruimte om
te praten over hun kind
Zeker als je slecht nieuws te melden hebt over
een kind, is het verstandig er rekening mee te
houden dat ouders daarvan zullen schrikken.
Geef ze dus ook ruimte voor die gevoelens, zegt
Kroon. “De mededeling dat een kind blijft zitten,
kan hard aankomen. Ouders hebben vaak even
tijd nodig om dat te verwerken en te accepteren.”
Neem dan ruim de tijd om met ouders over
hun kind te praten. En kom niet te snel aanzetten
met de oplossingen die je zelf al bedacht
hebt. “Dan sla je dat acceptatieproces over.” Sta
open voor ouders, zegt ook Wim Konijnenberg.
Heel veel ouders ziet hij nooit. Maar áls ze
komen om te praten, is daar een reden voor.
“Ik begin dus nooit te vertellen, ik begin altijd
met een heleboel vragen.”
17 2
Boze ouders? Ga nooit in de
tegenaanval
Ouders zien zichzelf vaak ook als de grootste
deskundigen als het om hun kind gaat. Niet ten
onrechte, uiteraard. Het komt voor dat ze daarom
met enige verontwaardiging reageren op wat jij
hen over hun kind te vertellen hebt. “Hoe haal je
het in je hoofd!? Dat krijg ik wel eens te horen,
ja”, zegt Eringa. “Dat moet je niet persoonlijk
opvatten. Gewoon rustig blijven. Blijf hoe dan
ook on speaking terms.” Ouders zijn soms
gewoon hartstikke boos, weet ook Thera van der
Vooren van Buro van der Vooren, dat trainingen
geeft aan leraren die met agressie te maken krijgen.
“Maar ga nooit in de tegenaanval. Zeg dus
niet: wij doen toch ook ons best, of iets dergelijks”,
zegt zij. “Geef ouders de ruimte om hun
woede te luchten. Spiegel, herhaal wat ouders
zeggen, laat merken dat je hun woede ziet. En
houd dat vol tot de spanning eraf is. Daarna valt
er meestal wel weer te praten.”
Straksvoordeklas • MEI 2005
2
2 8
Agressieve ouders?
Trek je grenzen
Soms gaan ouders een stap verder. Ze worden
grof en beledigend of zelfs fysiek bedreigend.
Dan werkt het niet langer om ouders de ruimte te
geven, zegt Van der Vooren, dan moet je een
grens trekken. “Zeg dan: u beledigt mij, ik wil
níet dat u dat doet”, zegt zij. “Daarna kan je misschien
zeggen: ik zie wél dat u daar en daar boos
over bent.” Helpt dat niet, herhaal dan je boodschap.
En geef uiteindelijk ook aan welke consequentie
je trekt. “Zeg dan bijvoorbeeld: als u niet
stopt, beëindig ik dit gesprek.” Voor ouders die
zich zo gedragen is de stap naar fysiek geweld
dan nog maar klein. Ga dus weg zonder zo
iemand je rug toe te keren, raadt Van der Vooren
aan en haal er een collega bij.
19 2
Ben je onzeker? Haal er
iemand bij
Dat kan je trouwens ook al doen voor het gesprek
begint. Je zult als beginnende leraar te maken
krijgen met ouders die soms een jaar of twintig
ouder zijn dan jij. Als zich dan problemen voordoen
met een kind in je klas en het is nodig daarover
met de ouders een gesprek te voeren, dan
kan het best zijn dat je je onzeker voelt. Schaam
je er dan niet voor om een collega te vragen bij
zo’n gesprek aanwezig te zijn. “Dat kan soms
heel verstandig zijn”, zegt Eringa. “Of voer dat
gesprek in de kamer van de directie. Dat straalt
meteen wat meer gezag uit.”
17