Hart- en vaatziekten in Nederland 2010 - Nederlandse Hartstichting

5
Pulmonale hypertensie bij volwassenen
in Nederland
5.1 Inleiding
79
P. Trip 1 , A. Boonstra 1 , A. Vonk-Noordegraaf 1
1 Afdeling Longziekten, VU Medisch Centrum, Amsterdam
Pulmonale hypertensie (PH) is gedefinieerd als een gemiddelde druk
in de arteria pulmonalis (longslagader) van boven de 25 mmHg in rust
vastgesteld middels catheterisatie van de rechter longslagader. Er zijn
inmiddels meer dan 40 oorzaken van pulmonale hypertensie bekend (zie
tabel 5.1). De meest voorkomende oorzaken van pulmonale hypertensie
zijn hartfalen en longaandoeningen, met name linkerhartdysfunctie
(groep 2) en COPD (groep 3). Een onderzoek liet zien dat bij 78,7% van de
PH-patiënten linkerhartdysfunctie de oorzaak is en in 9,7% longlijden en/
of hypoxemie (beperkte zuurstof opname). 1 In de literatuur worden uiteenlopende
getallen gegeven over het vóórkomen van PH onder patiënten met
linkerhartdysfunctie. Zestig procent van de patiënten met ernstig systolisch
linksfalen en zeventig procent met ernstig diastolisch linksfalen zou uiteindelijk
PH ontwikkelen. 2 Onder COPD-patiënten lopen de prevalenties van
PH uiteen van 30 tot 70%. 2,3
Andere vormen van pulmonale hypertensie, zoals pulmonale arteriële
hypertensie en chronisch trombo-embolische pulmonale hypertensie
dienen in een expertisecentrum te worden behandeld. Aan de hand van de
gegevens van landelijke expertisecentra voor pulmonale hypertensie in
Nederland en literatuurgegevens uit andere landen worden in dit hoofdstuk
de meest recente gegevens over de prevalentie, de incidentie en de
sterfte onder pulmonale hypertensie patiënten in Nederland gepresenteerd.
5.2 Classificatie
In de classificatie van PH zijn vijf hoofdgroepen te onderscheiden, zie tabel
5.1. 1
De eerste groep omvat patiënten met pulmonale arteriële hypertensie
(PAH). De belangrijkste pathologische veranderingen bij deze groep spelen
Nederlandse Hartstichting / Pulmonale hypertensie bij volwassenen in Nederland