Determinanten huishoudelijk energiegebruik - Instituut Samenleving ...

Determinanten huishoudelijk energiegebruik Universiteit Antwerpen, STEM
extra isolatie, balansventilatie met warmte recuperatie, zonnepanelen en
dergelijke meer. Echter, wanneer de klanten merken dat ze een
‘geitenwollensokker’ tegenover zich hebben zitten en vooral, wanneer ze
horen dat ze aanvankelijk veel zullen moeten investeren in de bouw van hun
huis, hoewel een lage energiefactuur dat op termijn wel zal compenseren,
rennen ze vaak weg. “Je moet de mensen vooral aanspreken op hun behoefte
aan comfort”, vinden Gert en Karl, “je moet ze kunnen laten zien dat zuinig
omspringen met energie niet betekent dat je jezelf een radicaal andere
levenswijze moet aanmeten. Hoewel enkele kleine gedragsaanpassingen
vaak wel noodzakelijk zijn, moet je hen ervan kunnen overtuigen dat het
veeleer te maken heeft met de apparaten die je gebruikt, de manier waarop je
ze gebruikt en de materialen waarmee je je huis bouwt. Daar is een
mentaliteitsverandering voor nodig. Wij kunnen alvast ons best doen, maar
ook de overheid en de media mogen wel eens een handje toesteken”.
Karl geeft graag toe dat hij een ‘egotripper’ is. Hij wil niet degene zijn die
de verantwoordelijkheid draagt als de mensheid binnen 200 jaar zijn
generatie met de vinger wijst omdat er voor hen geen fossiele brandstoffen
meer over zijn. Gert wil zich onderscheiden. “Als iedereen zou gaan leven
zoals ik”, zo zegt hij, “dan zou ik weer een stapje verder proberen te gaan”.
Zowel Karl als Gert worden door hun omgeving wel eens extreem en soms
zelfs ‘freaks’ genoemd, maar dat kan hen niet op andere gedachten brengen,
en bij elkaar vinden ze steun om verder te gaan.
Jonge bouwers: Anja en Wim
Anja en Wim, een pasgetrouwd stel in blijde verwachting van hun eerste
kindje, hebben net een huisje gekocht. Na veel rondkijken, wikken en
wegen, viel hun keuze op een huisje in een rustige, groene omgeving, op
wandelafstand van de belangrijkste winkels en met een bushalte op vijftig
meter verder in de straat. Er is wat werk aan, maar dat deert hen niet.
Anja en Wim vinden zichzelf best milieubewust. De zorg voor het milieu is
niet iets dat hun hele doen en laten beïnvloedt, het is meer iets dat er
gewoon bij hoort. Ze noemen het een gewoonte, die bij hen werd
aangekweekt door hun ouders en door de school. Voor Wim was het vooral
zijn vader, die telkens riep: “en wie zal dat betalen?”, telkens het licht bleef
branden in een kamer waar niemand was. Anja’s ouders gingen altijd al een
stapje verder. Recycleren, spaarlampen, biologisch eten, de fiets nemen in
plaats van de auto, alle vier de kinderen wassen in hetzelfde badwater… het
zijn kleine dingen die je kan doen voor moeder natuur. Na lange tijd
gevonden te hebben dat haar ouders overdreven, heeft Anja voor zichzelf
besloten dat het toch een goed idee is hun voorbeeld te volgen.
124