klik hier - Triomf

2008
Juryrapport De Triomf 2008
JURYRAPPORT

De Triomf is een blijk van waardering
voor de bijdrage aan empowerment, het
omzetten van de kracht en de kwaliteiten
van zwarte, migranten en vluchtelingen-
vrouwen in het verkrijgen van invloed,
zeggenschap en macht.
De Triomf drukt de betekenis uit van de
inbreng van vrouwen uit etnische minder-
heden aan de samenleving en geeft hier
meer bekendheid aan.
De Triomf wordt elke twee jaar uitgereikt.
In 2008 gebeurt dit voor de vierde maal.
Inleiding
De jury van De Triomf 2008 heeft dit jaar het niet
geringe aantal van 43 voordrachten beoordeeld. Er
waren 22 individuen voorgedragen en 21 organisaties.
Over dit grote aantal is de jury uiteraard zeer verheugd.
Na beraadslaging is de jury tot drie nominaties
gekomen, die in dit rapport worden toegelicht.
Samenstelling jury
De jury van De Triomf 2008 bestaat uit leden met
diverse achtergronden en ervaringen:
Domenica Ghidei Biidu (juryvoorzitter) is
geboren in Eritrea en studeerde rechtsgeleerdheid aan
de VU in Amsterdam. Ze is onder andere lid van de
Commissie Gelijke Behandeling, ambassadeur van het
Forum voor Democratische Ontwikkeling, voorzitter
van African Diaspora Policy Center en auteur van ‘Door
het oog van de naald, Commentaar op de praktijk van
de asielprocedure’, Greber uitgeverij, Utrecht (1995).
Radha Manbodh komt uit Suriname en heeft in
Nederland een studie Personeel & Arbeid gevolgd.
Radha is werkzaam als beleidsmedewerker HRM bij
de Rijksoverheid en actief als personal en topcoach,
binnenhuisadviseur en stylist.

Grethe van Geffen is directeur van het bureau Seba
Cultuurmanagement bv. Ze verzorgt vele presentaties,
trainingen en workshops in diverse landen en
publiceerde in 2007 haar boek ‘Verschil moet er zijn’.
Leila Prnjavorac is presentatrice en directeur van
LVision. Ze is afkomstig uit Bosnië en heeft communicatie
gestudeerd en werkt vanuit haar bedrijf voor diverse
organisaties, bedrijven en instellingen. Leila is het
jongste jurylid, maar voor haar leeftijd heeft ze al een
indrukwekkende lijst van werkervaring staan op het gebied
van presenteren, adviseren en workshops geven.
Ilhan Akel is directeur van het Nederlands Centrum
voor Buitenlanders in Utrecht en is van Turkse afkomst.
Hij zet zich in voor de participatie en emancipatie van
migrantengroepen in de Nederlandse samenleving
in het algemeen en vrouwen uit deze groepen in het
bijzonder.
Rahma el Mouden is oprichtster en directeur van
MAS Dienstverleners (Multicultureel Amsterdams
Schoonmaakbedrijf) en komt uit Marokko. Als
Nederlands-Marokkaanse zakenvrouw heeft Rahma
el Mouden aangetoond dat je als gedreven manager
succesvol zaken kunt doen in een multiculturele
omgeving. In acht jaar groeide haar bedrijf als kool en
in 1999 werd ze uitgeroepen tot ‘Zwarte Zakenvrouw
van het Jaar’.
Criteria van De Triomf
Bij de beoordeling van de voordrachten, heeft de jury
de hieronder genoemde criteria gehanteerd.
• De bijdrage van de voorgedragen kandidaat moet
leiden of geleid hebben tot positieverbetering
en participatie van vrouwen uit etnische
minderheden.
• Het moet gaan om de positie van deze vrouwen
in Nederland. De bijdrage kan een voortzetting
zijn van activiteiten die aanvankelijk in het land
van herkomst ontwikkeld werden.
• De bijdrage is essentieel.
Om de bijdrage van de voorgedragen kandidaten te
kunnen onderscheiden, heeft de jury in een voorbereidende
vergadering nadere criteria geformuleerd
en deze van een weging voorzien. Deze nadere
criteria zijn - in volgorde van zwaarte, zoals door de
jury gehanteerd - als volgt:
• de bijdrage wordt door vrouwen uit etnische
minderheden zelf belangrijk gevonden
• de bijdrage vervult een voorbeeldfunctie
• de bijdrage draagt bij aan de doorbreking van
structurele en individuele machtsverschillen
tussen vrouwen uit etnische minderheden en
anderen in Nederland

• de bijdrage is van betekenis voor individuele
levens van vrouwen uit etnische minderheden
en voor de verandering van maatschappelijke
structuren
• de bijdrage stelt de beeldvorming over zmvvrouwen
bij
• de bijdrage ademt originaliteit ten opzichte van
vergelijkbare projecten of activiteiten
• de bijdrage voorziet in een behoefte
• de bijdrage sluit aan op de actualiteit
• de bijdrage werkt op de datum van de uitreiking
nog door op een vernieuwende manier.
De procedure
Kandidaten voor De Triomf 2008 konden tot 22
april van dit jaar worden voorgedragen. Voor het
eerst is hierbij gebruik gemaakt van de digitale
mogelijkheden. Kandidaten konden via de site van
De Triomf (www.triomf.org) worden aangemeld met
behulp van het digitale aanmeldingsformulier van de
Stichting ZMV-prijs.
De inzendingen
Bij de 43 voordrachten die de jury ontving voor
De Triomf 2008, zaten veel parels. Mooie en
goede initiatieven die belangrijk zijn voor de
positieverbetering van zmv-vrouwen. Ze leveren het
bewijs dat zmv-vrouwen in Nederland een belangrijke
bijdrage leveren aan hun eigen emancipatie en
daarmee aan de maatschappij in het algemeen. De
voorgedragen individuen en organisaties zijn in staat
gebleken om in deze maatschappij een netwerk en een
platform te vinden, waarin hun gedachten en daden
worden opgemerkt en verspreid. Hierdoor is er ook
vertrouwen, dat zmv-vrouwen steeds beter hun weg
in de Nederlandse samenleving zullen vinden en hun
plek zullen innemen.
De leden van de jury, die zelf een rijke schat aan
ervaringen meebrengen, waren aangenaam verrast
door en onder de indruk van de hoge kwaliteit van
de voordrachten.
De voorgedragen vrouwen en organisaties zijn
zelfbewust en weten in de Nederlandse samenleving
hun weg te vinden tussen instanties, regels en
instituties. Bijzonder is dat ze er vaak in slagen in hun
persoon of organisatie de diversiteit uit verschillende
culturele achtergronden positief te benutten en
te verbinden en hieruit hun kracht te halen. De
voordrachten gaven bij elkaar een grote diversiteit te
zien. Er was diversiteit in aanpak, cultuur, identiteit,

nationaliteit, leeftijd, organisatie, activiteiten en
doelgroepen.
Er waren voordrachten van initiatieven die vooral
lokaal gestalte krijgen, maar er toch in slagen
landelijke bekendheid en uitstraling te genereren.
Andere initiatieven zetten zich met niet aflatende
energie in voor de belangen van één etnische
doelgroep. Soms betreft dat belangen van vrouwen
in de herkomstlanden. Hun inzet is zeer intensief
en vraagt vaak een lange adem om stappen vooruit
te zetten en zichtbaar resultaat te behalen. De waarde
van deze initiatieven is van groot maatschappelijk
belang voor de huidige en volgende generaties. De
jury werd ook geconfronteerd met inspirerende
voordrachten die laten zien hoe de diaspora bijdraagt
aan de ontwikkeling van de herkomstlanden.
Opmerkelijk was ook dat bepaalde initiatieven
uitstraling hebben die de nationale grenzen van de
landen van herkomst overschrijdt. Voorts was de jury
blij om te zien dat een groot aantal voorgedragen
personen echt als rolmodellen functioneren: zij
inspireren, moedigen aan en coachen. Onder de
voordrachten waren ook initiatieven die zich niet
alleen richten op vrouwen, maar ook op mannen en
met de hele maatschappij een dialoog aangaan. Zo
zetten zij naast de bestaande beelden een beeld neer
dat de verscheidenheid in denken en leven een gezicht
geeft. De jury heeft dit zeer gewaardeerd.
Uiteraard heeft de jury keuzes moeten maken.
Een aantal initiatieven moest afvallen doordat het
karakter van de bijdrage te lokaal was om in aanmerking
te komen voor deze prijs. Initiatieven, overigens, die
vanwege de impact op de plaatselijke samenleving de
aandacht en ondersteuning van lokale of regionale
bestuurders en maatschappelijke organisaties meer
dan verdienen. Voorts heeft de jury geen voornemens
en plannen in overweging genomen die nog in de
steigers staan of zich in de startfase bevinden.
De jury waardeert de kwaliteit van de vele inzendingen
en is na beraadslaging, waarbij zij alle voordrachten
heeft getoetst aan de geformuleerde criteria, uiteindelijk
tot een keuze van drie nominaties gekomen, die
er wat haar betreft bovenuit steken.
• Stichting Verdwaalde Gezichten
• Twie Tjoa
• Halleh Ghorashi
De nominaties
Winnares
Na beraad heeft de jury ervoor gekozen De Triomf
2008 toe te kennen aan: Halleh Ghorashi.

Genomineerd:
Stichting Verdwaalde Gezichten
De Stichting Verdwaalde Gezichten is in 2005
opgericht door Yeter Akin en Seren Dalkiran.
Twee dynamische jonge vrouwen van Turks-
Koerdische afkomst, die het verschijnsel
eergerelateerd geweld zowel bespreekbaar
maken binnen de eigen gemeenschap als in
breder maatschappelijk verband.
Eigenhandig hebben zij hierover de documentaire
‘Verdwaalde Gezichten’ gemaakt, waarin zij spraken
met slachtoffers van eergerelateerd geweld en verhalen
over eerwraak vastlegden. De documentaire maakt
deel uit van het in 2005 door de stichting geïnitieerde
educatieve project ‘De Zwarte Tulp’.
De stichting wil migrantenvraagstukken oplossen
door maatschappelijke en politieke participatie te
bevorderen, evenals bewustwording en emancipatie.
Tevens stelt de stichting zich ten doel individuele
talenten te stimuleren bij jongeren en vrouwen.
Daarbij richt de stichting zich allereerst op kwetsbare
vrouwen en jongeren binnen de samenleving. De
doelen van de stichting krijgen concreet vorm in het
veelgeprezen, op het onderwijs gerichte project ‘De
Zwarte Tulp’.
Dit project omvat een lessenserie die op vijf middelbare
scholen in Nederland werd gegeven om eergerelateerd
geweld te bespreken met leerlingen van Vmbo, Havo
en Vwo. Door middel van rollenspellen, discussies,
theater- en schilderopdrachten worden jongeren
gestimuleerd inzicht te verwerven in eergerelateerd
geweld en in de zelfbeschikking van het autonome
individu. Met expressie, beleving en bewustwording
weet het project een mentaliteitsverandering teweeg

engen. De stichting heeft inmiddels vele workshops,
lezingen en vertoningen van de documentaire verzorgd
in allerlei lagen van de samenleving. Van buurthuizen,
instellingen voor jeugdzorg tot gemeenten, ministeries,
hogescholen en universiteiten. De documentaire is
ook in het buitenland vertoond. Over het maken van
hun film is zelfs een aparte televisie-documentaire
vervaardigd, die is uitgezonden door de Humanistische
Omroep. Inmiddels wordt de landelijke doorstart van
het project ‘De Zwarte Tulp’ ondersteund door het
ministerie van OC&W.
Overwegingen van de jury
De jury heeft grote waardering voor de wijze waarop de
twee jonge initiatiefneemsters dit beladen onderwerp
hebben opgepakt en er met een bewonderenswaardige
‘hands on’ mentaliteit mee aan de slag zijn gegaan. De
concrete aanpak, gekoppeld aan doorzettingsvermogen
en de duidelijke op het onderwijs gerichte visie waarin
het weerbaar maken van jonge generaties voorop staat,
verdienen alle lof. De initiatiefneemsters hebben slim
gebruik gemaakt van de juiste netwerken waardoor
hun initiatief in korte tijd al ver gekomen is.
Geweld tegen vrouwen is een dermate belemmerende
factor voor emancipatie, dat het goed is deze kwestie op
het hoogste niveau in te zetten en dat hebben ze suc-
cesvol gedaan. Belangrijk is dat de aanpak niet alleen
op meisjes is gericht maar ook op jongens.
Met de nadruk op bewustwording, zelfbeschikking
en autonomie, draagt de stichting met haar werk op
doordachte en doelgerichte wijze bij aan de doorbreking
van structurele en individuele machtsverschillen
tussen vrouwen en mannen en aan de emancipatie
van vrouwen in de multiculturele samenleving.
De initiatiefneemsters hebben bovendien een sterke
voorbeeldfunctie. De jury heeft er vertrouwen in dat
de initiatiefneemsters lang van zich zullen laten horen.
Door aan het denken te zetten en te beroeren, leveren
zij een bijzondere bijdrage aan de maatschappelijke
transformatie.

Genomineerd:
Twie Tjoa
Twie Tjoa is in 1943 in Indonesië geboren
uit Chinese ouders, studeert in Nederland
(1965-1975), verblijft vervolgens twintig jaar
in Suriname, om in 1995 weer naar Nederland
terug te keren. Zelf noemt ze zich ooit een
‘forens tussen vier culturen’. Dit reizigersschap
tussen culturen, die zij bewust in zich mee
draagt, heeft haar tot verbinder van mensen
en culturen gemaakt. In alle activiteiten
en projecten waarin zij participeert, slaat
zij zowel een brug tussen groepen zwarte,
migranten en vluchtelingvrouwen als tussen
deze zmv-vrouwen en witte vrouwen.
Na haar studies HBO-groepswerk en Sociologie
in Nederland, bekleedt zij vanaf 1975 hoge
overheidsfuncties in Suriname. Daar maakt zij zich
als eerste vrouwelijke Directeur Generaal van het
Ministerie van Arbeid onder andere sterk voor de
sociaal-economische positie van vrouwen in de
Surinaamse samenleving.
Eenmaal terug in Nederland maakt Twie Tjoa zich snel
verdienstelijk voor zmv-vrouwen alhier.
Als bestuurslid van de FNV Vrouwenbond richt ze
het FNV ZMV Vrouwennetwerk op. Ze legt contacten
tussen zusterorganisaties. Het project ‘Een plek binnen
FNV’ dat de participatie van zmv-vrouwen binnen de
dominant witte vakbondsstructuren vergroot, is er een
uitvloeisel van. Het tweejarige project wordt voortgezet
onder de naam ‘Actie in Beïnvloeding’. Zelf coacht ze
diverse zmv-vrouwen om hen in staat te stellen hun
doelen binnen de vakbond te realiseren. Ook werkt
ze aan de ontwikkeling van de diversiteitsscan binnen

de vakbond. Als voorzitter van Zami coördineert ze Zij is als een coach en mentor die aanmoedigt, stimu-
in financieel zware tijden de doorstart, waarbij de leert en tegelijk zorgdraagt voor ruimte en structuren
organisatie haar onafhankelijke positie behoudt en waarin het beste in vrouwen naar voren kan komen.
zmv-vrouwen bij elkaar kan blijven brengen. Als lid van Twie Tjoa staat voor het vermogen om wat verschil-
Fos’ten, de organisatie van Surinaamse 50+ vrouwen in lend is te binden en om daaruit een soepel en krachtig
Nederland, vervult ze een brugfunctie tussen vrouwen weefsel te laten ontstaan, dat de grondstof vormt
uit Suriname en Nederland. Een van haar bijdragen van een samenleving waarin zmv-vrouwen volwaar-
heeft vorm gekregen in de ‘Levenskoffer’, een project dig participeren. Zij heeft een breed en uiterst divers
gericht op het vastleggen van levensverhalen van netwerk gecreëerd, waarin iedereen door iedereen te
Surinaams-Nederlandse ouderen. Ook aan het via de vinden is.
‘oral-history’ methode vastleggen van verhalen op Door haar voorwaardescheppende rol, staat Twie niet
haargeschiedenis.nl, levert ze haar belangrijke bijdrage. voortdurend in de schijnwerper. Naar de mening van
Op de site haargeschiendenis.nl staan 100 fragmenten de jury komt Twie Tjoa de erkenning toe die ze met
uit levensverhalen van ‘gewone’ migrantenvrouwen; haar werk verdient. Haar werk heeft het karakter van
Marokkaans, Surinaams en Indisch. De website is voor een belangrijk oeuvre. Achter de schermen activeert
jongere generaties een geschiedenisbron van de eigen ze de noodzakelijke en elementaire principes ter ver-
identiteit. De anders niet opgetekende verhalen vormen wezenlijking van de emancipatie van vrouwen in het
een belangrijk onderdeel van de vrouwengeschiedenis dagelijkse leven. Dat maakt haar kracht naar de me-
in Nederland, die verder zal worden aangevuld met ning van de jury onopvallend. De jury wil haar met
verhalen van nieuwe groepen vrouwen.
deze nominatie in het licht zetten en belonen voor
haar oeuvre, haar doorzettingsvermogen en haar lange
Overwegingen van de jury staat van dienst.
Met de nominatie van Twie Tjoa waardeert de jury
haar stille, zachte en drijvende kracht waarmee zij onopvallend,
maar ook onophoudelijk vrouwen uit alle
culturen samenbrengt en samenbindt.

Winnares 2008
Halleh Ghorashi
Halleh Ghorashi is in 1962 in Iran geboren.
Ze is activiste tijdens de Iraanse revolutie van
1979 en moet als gevolg hiervan het land in
1988 verlaten. Eenmaal in Nederland stort
ze zich op het leren van de taal en begint in
1989 met de studie Antropologie aan de VU in
Amsterdam, die ze na enige tijd combineert
met de studie Sociale Filosofie.
Sinds haar komst in Nederland mengt zij zich in het
debat over zmv-vrouwen, in lezingen, interviews in de
media en zowel in populaire als in wetenschappelijke
publicaties. Haar eerste studie rondt ze cum laude af
en haar tweede studie mondt uit in een promotieonderzoek
aan de KU Nijmegen. Nog voor de promotie
wordt ze, in 2000, universitair docent aan de VU.
In haar proefschrift uit 2001 vergelijkt ze integratieervaringen
van Iraanse vluchtelingvrouwen in Amerika
en Nederland. Uit haar wetenschappelijke werk, maar
ook uit haar activiteiten daarnaast, blijkt een grote
betrokkenheid bij zmv-vrouwen. Zo maakt ze de stem
van zmv-vrouwen aanzienlijk beter hoorbaar. Ze weet
de resultaten van haar wetenschappelijk onderzoek
ook effectief te vertalen in haar onderwijs, wat haar
in 2005 de VU-onderwijsprijs oplevert. Ook wint ze
de VU-media magneetprijs, maar bovenal levert ze met
haar aanwezigheid in de media een belangrijke bijdrage
aan het publieke debat over de positie van zmv-vrouwen
in Nederland.
In september 2005 wordt zij benoemd tot bijzonder
hoogleraar Management van Diversiteit en Integratie
bij de afdeling Cultuur, Organisatie en Management
aan de VU in Amsterdam (PaVEM leerstoel).
Foto: Guus Dubbelman

Haar wetenschappelijke aandacht gaat uit naar
participatie en integratie van etnische minderheden
in het algemeen en die van zmv-vrouwen in het
bijzonder. Sinds haar aanstelling heeft zij diverse
masterclasses georganiseerd waarin zwarte, migranten
en vluchtelingvrouwen verdieping kregen over hun
positie in de Nederlandse samenleving.
In keynote lezingen toont zij zich een bruggenbouwer
tussen de vaak gescheiden veronderstelde werelden
van witte en zwarte vrouwen. Ook pleit zij voor een
gedifferentieerde vrouwenbeweging, waarin de strijd
van zmv-vrouwen als gelijke strijd moet worden
gezien. Zij pleit voor een strijd waarin ruimte voor
verschil moet resulteren in samenwerking vanuit
gelijke posities. Relevant zijn ook Halleh Ghorashi’s
activiteiten in adviesraden en commissies met
betrekking tot diversiteit en integratie, waarin zij
speciale aandacht geeft aan de emancipatie van zmvvrouwen.
Door haar activiteiten heeft zij een groot
en waardevol netwerk onder vrouwen opgebouwd,
zowel nationaal als internationaal.
Overwegingen van de jury
De jury heeft grote waardering voor Halleh Ghorashi’s
veelomvattende bijdrage aan de positieverbetering
van zmv-vrouwen. Alleen al door haar levensgeschie-
denis en de manier waarop zij zich als vluchteling en
als migrant een belangrijke plek heeft verworven in
de Nederlandse samenleving, is zij een rolmodel voor
andere zmv-vrouwen.
Haar niet te ontkennen aanwezigheid in de Nederlandse
samenleving wordt door zmv-vrouwen als
enorm stimulerend ervaren. De snelheid waarmee zij
haar opmerkelijke carrière heeft vormgegeven, dwingt
respect en bewondering af. Zij heeft zich toegang verschaft
tot het hoogleraarschap, een ambt dat ook voor
autochtone vrouwen moeilijk toegankelijk is.
Dit heeft een belangrijk emancipatoir effect: het toont
het hoogleraarschap als haalbaar voor zmv-vrouwen.
In haar wetenschappelijke en maatschappelijke activiteiten
en in het publieke debat is zij bruggenbouwer,
die aan de verbindingen die zij weet te leggen tussen
vrouwen en culturen verdieping geeft en daarbij oog
blijft houden voor de kracht die uit verschillen voortkomt.
Daarmee zorgt zij niet alleen voor verbinding,
maar ook voor visie en richting. Zij heeft integratie als
vraagstuk geplaatst naast diversiteit en heeft het diversiteitvraagstuk
binnen de multiculturele samenleving
in zijn volle breedte naar een hoger niveau getild.
Haar bijdrage is bovendien dat zij meebouwt aan
een universitaire wereld waarvan diversiteit een niet
meer weg te denken integraal bestanddeel is, zowel op
wetenschappelijk-inhoudelijk als organisatorisch ge-

ied. Ook is zij over integratie en diversiteit in dialoog
gegaan met het bedrijfsleven. Naar het oordeel van de
jury is haar bijdrage daardoor vernieuwend, verfrissend
en een enorme verrijking van het wetenschappelijke
en publieke debat over de positie van zmvvrouwen.
Hiermee geeft zij de stem van zmv-vrouwen
in Nederland aanzienlijk meer gewicht.
Dat zij in staat is dit debat zowel in wetenschappelijke
termen te voeren als in een taal die ‘gewone’ mensen
Stichting ZMW-prijs
aanspreekt, is een groot pluspunt. Haar bijdrage reikt
Postbus 2948
dan ook tot ver buiten de wetenschappelijke wereld.
2601 GX Delft
Zij laat zien dat zmv-vrouwen belangrijk zijn voor
info@triomf.org
de gemeenschap in de brede zin van het woord. De
jury is er dan ook voorstander van dat haar werk,
www.triomf.org
haar kennis en wijsheid benut worden in het MBO en
Kazemi
middelbaar onderwijs. Voor wat het hoogleraarschap
Bestuur Stichting ZMW-prijs:
betreft, spreekt de jury de wens en verwachting uit dat
Joan Ferrier, voorzitter
Kymia
dit ambt in de nabije toekomst door een toenemend
Atilla Aytekin, penningmeester
aantal zmv-vrouwen zal worden bekleed.
Saskia Bolten, secretaris
Halleh Ghorashi’s bijdrage vormt door het veelzijdige,
verdiepende en grensoverstijgende karakter en de
Vormgeving:
manier waarop zij zich richt op het verbinden en be-
De Triomf 2008 is mede
nutten van talenten en verschillen de belichaming bij
Jouwe;
uitstek van het gedachtengoed van De Triomf.
mogelijk gemaakt dankzij
Nico
het Ministerie van VROM /
De jury is dan ook verheugd De Triomf 2008
toe te kennen aan Halleh Ghorashi! Redactie:
Wonen, Wijken en Integratie.