Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven
Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven
Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
4<br />
HET MILITAIR-INDUSTRIEEL<br />
Op 13 maart 2009 werd op Technische Universiteit<br />
<strong>Eindhoven</strong> een symposium gehouden over het<br />
militair –industriële complex. Niet de eerste keer<br />
en wellicht ook niet de laatste keer. De tijden<br />
veranderen, de Koude Oorlog is in feite al bijna<br />
twintig jaar voorbij, maar dat betekent niet<br />
dat de wapenindustrie massaal van het toneel<br />
is verdwenen. Met name de omvang van de<br />
Amerikaanse defensiebegroting steeg jaar op jaar<br />
onder president George W.Bush, nog afgezien van<br />
de kosten van de oorlog in Irak. Hieronder vindt U<br />
een aantal bijdragen in het kader van deze dag.<br />
EEN DISCUTABELE BUNDELING VAN<br />
BELANGEN<br />
VAN MILITAIR ESTABLISHMENT EN<br />
WAPENINDUSTRIE<br />
Ten geleide<br />
Als we naar de media kijken en luisteren ontvangen<br />
we vrijwel dagelijks meldingen van gewelddadig<br />
uitgedragen conflicten om welke redenen dan<br />
ook: gewapende aanvallen door militairen, niet<br />
alleen op legers aan een ‘andere kant’, maar<br />
ook op bevolkingen en evenzo van gewapende<br />
verdedigingen. Wapens zijn niet slechts in de<br />
handen van militairen, maar, gedeeltelijk zelfs op<br />
grote schaal, in bezit van paramilitairen, terroristen<br />
en burgers en onder deze groepen zelfs kinderen,<br />
de zogeheten kindsoldaten.<br />
De ellende, de pijn en de immense, dodelijke<br />
vernietiging, die veroorzaakt worden door het<br />
massale gebruik van tal van soorten van wapentuig<br />
bereikt onvoorstelbare dimensies. Indien de<br />
vechtende partijen zich zouden moeten beperken<br />
tot de middelen die hen van nature gegeven<br />
zijn – lawaai maken, tanden, handen en voeten,<br />
zou nooit en te nimmer die schade aan mensen,<br />
artefacten en de natuur toegebracht kunnen<br />
worden die tegenwoordig aan de orde van de dag<br />
zijn.<br />
Het bedenken, ontwikkelen en produceren van<br />
wapens is een aangelegenheid van toegepaste<br />
wetenschap, technologie en management in<br />
opdracht van de daarvoor gespecialiseerde<br />
industriële bedrijven, hand in hand met<br />
COMPLEX<br />
krijgsmachten, overheids-instellingen en officiële en<br />
soms ook illegale regeringen. Daarbij speelt aan de<br />
ene kant de arbeidsmarkt en de werkverschaffing,<br />
maar aan de andere kant ook de belastingsbetaler<br />
een, voor het reilen en zeilen van de wapenindustrie<br />
en de wapenhandel verantwoordelijke rol.<br />
Hoe kan dit door veelvoudig met elkaar<br />
verstrengelde belangen gedragen – blijkbaar<br />
uiterst lucratieve – mechanisme tot een ommekeer<br />
gebracht worden? Wiens belangen zullen, in een<br />
tijd waar democratische beginselen de boventoon<br />
zouden moeten voeren, uiteindelijk de verdere<br />
gang van zaken bepalen? Waarom en waardoor?<br />
Hoe zou zich een mensheid, die in haar geheel<br />
naar gezondheid, geluk en vrede hunkert, deze<br />
fundamentele wens kunnen vervullen? Is daar geen<br />
win-win oplossing mogelijk?<br />
Deze vragen zullen in het onderhavige<br />
Vredessymposium van de <strong>Stichting</strong> <strong>Vredescentrum</strong><br />
<strong>Eindhoven</strong> ‘Het militair-industrieel complex’ de<br />
nodige aandacht krijgen. Ik hoop, dat we naast de<br />
schrikbarende data omtrent het militair-industrieel<br />
complex en wellicht ook de imperiale machtshonger<br />
van de een of ander staat, vooral creatieve ideeën<br />
zullen leren kennen, die principiële en praktische<br />
wegen naar een oplossing van deze mondiale<br />
problematiek in de richting van een vreedzame<br />
samenleving aangeven.<br />
Wetenschap en technologie zijn – naast de<br />
wijdverspreide hang naar consumptie – de motoren<br />
achter een mondiale ontwikkeling. Nadat we<br />
al gedurende duizenden jaren toegang tot alle<br />
wijsheid hebben om in vrede met elkaar te leven,<br />
maar dit nog steeds niet hebben kunnen realiseren,<br />
zou mogelijk de overtuigende toon van wetenschap<br />
en technologie – indien op vrede gericht en dus<br />
een geweldloze toepassing ervan - ten slotte een<br />
brug kunnen slaan naar het verwezenlijken van het<br />
diepste verlangen: VREDE.<br />
Met dank aan de Nationale Commissie voor<br />
Internationale Samenwerking en Duurzame<br />
ontwikkeling – NCDO voor de financiele steun en<br />
dank aan de Technische Universiteit <strong>Eindhoven</strong> – TU/<br />
e voor de gastvrijheid, wensen we de deelnemers<br />
aan het symposium en de lezers van de schriftelijke<br />
bijdragen veel nieuwe inzichten toe.<br />
Peter Schmid. De schrijver is voorzitter van de <strong>Stichting</strong><br />
<strong>Vredescentrum</strong> <strong>Eindhoven</strong> en is emeritus hoogleraar<br />
van de Technische Universiteit <strong>Eindhoven</strong>. Deze bijdrage<br />
verscheen eerder in de Reader van het symposium.<br />
VredesTerts<strong>Periodiek</strong> <strong>Stichting</strong> <strong>Vredescentrum</strong> <strong>Eindhoven</strong> Jaargang 18, nr. <strong>50</strong>, september 2009