Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven
Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven
Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Relatief veilig met kernwapens<br />
Pleidooi voor wereld zonder kernwapens mist realiteitszin<br />
door generaal majoor bd. A.J. van Vuren<br />
VredesTerts<strong>Periodiek</strong> <strong>Stichting</strong> <strong>Vredescentrum</strong> <strong>Eindhoven</strong><br />
Het is makkelijk om je te laten meeslepen met de gedurfde en verfrissende<br />
ideeën van de Amerikaanse president Barack Obama. Door<br />
zijn recente betoog in Praag bijvoorbeeld, waarin hij pleitte voor<br />
een kernwapenvrije wereld. Wie kan daar tegen zijn? De vraag is<br />
echter hoe groot het werkelijkheidsgehalte van dit streven is.<br />
Obama relativeerde zijn voorstel zelf al door te zeggen dat hij de afschaffing van alle kernwapens<br />
misschien niet meer zal beleven. En hij is pas 47! Maar zou zijn voorstel op lange<br />
termijn dan wel haalbaar zijn? Ooit was de fabricage van kernwapens absolute toptechnologie,<br />
maar zoals dat met vrijwel alle technologie gaat, leren anderen na verloop van tijd<br />
het kunstje ook. En dat is nu juist het probleem: je kunt kernwapens wel afschaffen, maar de<br />
kennis om die wapens te vervaardigen blijft bestaan. Dus kan ook na nucleaire ontwapening<br />
een land of zelfs een terreurorganisatie kernwapens gaan maken.<br />
Obama zegt dat landen die dan toch weer kernwapens willen gaan maken, daarvan met<br />
straffen moeten worden weerhouden. Dat lukt natuurlijk evenmin als in het verleden, toen<br />
men Israël, India en Pakistan niet van kernwapens wist af te houden. En tegenwoordig weet<br />
de ’internationale gemeenschap’ ook al geen definitief eind te maken aan het nucleaire<br />
wapenprogramma van Noord-Korea en het – veronderstelde – kernwapenproject van Iran.<br />
Niet alles aan kernwapens is trouwens slecht. Geen enkel land dat kernwapens bezit, is met<br />
kernwapens aangevallen. De Koude Oorlog werd nooit een hete oorlog, juist omdat men<br />
elkaars kernwapens vreesde. Wanneer je kernwapens hebt, ben je dus betrekkelijk veilig.<br />
Daarnaast kun je wanneer je kernwapens hebt minder conventionele strijdkrachten aanhouden.<br />
Een klein land als Israël kan geen conventionele strijdmacht in stand houden die<br />
opgewassen is tegen de conventionele overmacht die de Arabieren in potentie kunnen realiseren.<br />
Kernwapens zijn dus relatief goedkoop én compenseren het verschil in bevolkingsgrootte.<br />
Rusland is een ander voorbeeld. Dat land telt 142 miljoen inwoners en dat aantal daalt gestaag.<br />
In Siberië, dat rijk is aan grondstoffen, is de bevolkingsdichtheid bijzonder laag. Dat deel<br />
van Rusland grenst over 6000 kilometer aan het naar grondstoffen dorstende China met 1,3<br />
miljard inwoners. De Russen kunnen een eventuele Chinese dreiging niet met conventionele<br />
strijdkrachten het hoofd bieden, maar wel met kernwapens.<br />
Obama wil de Amerikaanse kernwapens niet ineens afschaffen, maar reduceren in het<br />
tempo waarin andere kernmachten afbouwen. Er zijn thans circa 25.000 kernwapens in de<br />
wereld waarvan de Amerikanen en de Russen samen ongeveer 90 procent bezitten. Het is te<br />
hopen dat Obama met de Russen nieuwe verdragen sluit over evenwichtige vermindering<br />
van hun kernwapens. In dat geval kunnen die twee landen met meer recht van spreken bij<br />
andere kernwapenmogendheden aandringen op vermindering van hun nucleaire arsenaal.<br />
Zij kunnen dan ook met groter moreel gezag aan landen die kernwapens ontwikkelen de eis<br />
stellen daarmee te stoppen. Algehele afschaffing van kernwapens is echter een illusie, omdat<br />
de kennis om ze te maken nu eenmaal bestaat. Bovendien bieden kernwapens door hun<br />
afschrikkende werking veiligheid tegen zowel nucleaire als conventionele aanvallen. Dat is<br />
geen leuke boodschap, maar wel een reële.<br />
Dit artikel is overgenomen uit het <strong>Eindhoven</strong>s Dagblad van 11 april 2009<br />
Jaargang 18, nr <strong>50</strong>, september 2009<br />
25