Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven

22
het veiligheidsbeleid van de NAVO.
De 2de stap: Kernwapens niet meer op
scherp te zetten, en ze gescheiden van hun
overbrengingsmiddelen opslaan.
In de Verenigde Staten zijn naar schatting 1.600
kernkoppen gereed om binnen enkele minuten te
worden gelanceerd. In Rusland zijn dat er ongeveer
1.000. Het is onacceptabel dat deze nucleaire
wapens op scherp, op zogeheten ‘hair trigger alert’
blijven staan.
Er dienen daarom maatregelen te worden
genomen, zoals het verwijderen van de kernkoppen
van raketten, het niet op vliegvelden opslaan
van nucleaire bommen en kruisraketten, het in
havens houden van nucleaire onderzeeboten en
het – bij het uitvaren van deze schepen – instellen
van minstens één dag omvattende ‘alerts’. Zulke
maatregelen verkleinen dan de kans op fouten en
op risico’s die kunnen optreden bij een staatsgreep
of bij een aanval op nucleaire faciliteiten.
Een in oktober 2007 ingediende VN -resolutie pleit
voor praktische stappen die leiden tot het opheffen
van de ‘hair trigger alert’-toestand van kernwapens.
De resolutie kreeg de steun van 139 staten, met
Frankrijk, de VS en het VK als enige tegenstemmers.
De meeste NAVO-landen onthielden zich van
stemming, met uitzondering van Duitsland en
Italië (waar Amerikaanse nucleaire wapens zijn
gestationeerd) en IJsland, Noorwegen, Portugal
en Spanje. Teleurstellend genoeg behoorde ook
Nederland tot de NAVO-landen die zich van
stemming onthielden.
Stap 3. Het starten van onderhandelingen over een
verdrag inzake een verbod op de productie van
splijtstoffen voor explosiedoeleinden.
De noodzaak van een verdrag dat de productie
van splijtstoffen voor explosiedoeleinden verbiedt,
staat buiten kijf. Zo’n ‘Cut-Off’-verdrag kan alleen
tot stand komen zodra de sleutelspelers tot de
conclusie komen dat een dergelijk akkoord
hun nationale veiligheidsbelangen dient. Het
openhouden van mogelijkheden om splijtstof
voor het eigen land te produceren, zorgt er
onherroepelijk voor dat ook andere landen deze
mogelijkheid willen open houden. Realisatie van
een Cutt Off verdrag eist dus leiderschap van de
kernwapenstaten. Zonder hun leiderschap zullen
India, Pakistan en Israël niet
bereid zijn tot onderhandelingen over hun productie
van splijtstoffen.
Stap 4. Het implementeren van het Comprehensive
Test Ban Treaty (CTBT of Teststopverdrag).
De recentelijk door Noord-Korea uitgevoerde
nucleaire test onderstreept het belang van een
alomvattend verbod op het testen van nucleaire
wapens. In totaal hebben 135 staten het CTBT
van 1996 geratificeerd. Het Teststopverdrag krijgt
echter pas rechtskracht zodra alle van 44 specifiek
in het akkoord genoemde landen (met nucleaire
installaties, redactie) dat hebben gedaan.
En zover is het nog niet. Van de kernwapenstaten
hebben de Verenigde Staten, China en Israël
het Verdrag getekend, maar niet geratificeerd.
India en Pakistan hebben noch getekend noch
geratificeerd. Tijdens de stemming in de VN in
2007 over een resolutie ter ondersteuning van het
CTBT, was Noord-Korea diplomatiek afwezig. De VS
stemden toentertijd verder als enige tegen.
In de VS is ratificatie afhankelijk van de Senaat
waar de Democraten nog net geen meerderheid
hebben. Ratificatie lijkt in de VS afhankelijk van
Obama’s mogelijkheden om zowel Republikeinen
als Democraten mee te krijgen. Het belang van
het initiatief van de Bende van Vier wordt hierdoor
onderstreept. Om het CTBT geïmplementeerd te
krijgen is er een grote noodzaak voor de VS en de
EU om leiderschap te tonen en bij andere staten op
ondertekening en ratificatie aan te dringen.
Met het rapport “Een Kernwapenvrije Wereld”
hebben wij deze en een aantal andere punten op
een rij gezet, en zijn ons bewust dat we ambitieuze
doelen hebben gesteld. Wij geloven dat een
kernwapenvrije wereld niet alleen een morele
verplichting maar ook een politieke noodzaak is.
De volledige lijst van punten kunt u vinden in ons
appel voor een kernwapenvrije wereld op onze
website: www.nonukes.nl . Daar kunt ook het appel
lezen of overnemen en het ondertekenen.
Sanne Bruijne. Bovenstaand artikel is de inhoud van
de voordracht die zij op 12 juni 2009 namens IKV Pax
Christi hield op het lunchdebat van het Vredescentrum
Eindhoven over de kernbewapening.
VredesTertsPeriodiek Stichting Vredescentrum Eindhoven Jaargang 18, nr. 50, september 2009