07.09.2013 Views

Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven

Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven

Periodiek 50 - Stichting Vredescentrum Eindhoven

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

0<br />

Overheidssteun door militaire bestedingen<br />

In dit artikel wil ik proberen een inschatting te maken<br />

van de gevolgen die de verkiezing van Barack<br />

Obama tot president zal hebben voor de militaire<br />

bestedingen van de Verenigde Staten. Gedurende<br />

de afgelopen halve eeuw hebben de Verenigde<br />

Staten bijna continu gebruik gemaakt van<br />

economisch beleid, dat door kritische economen<br />

bestempeld wordt als militair keynesianisme. Deze<br />

term verwijst naar de neiging van een regering,<br />

om de vraag naar goederen in de maatschappij<br />

te stimuleren via aankopen die er voor het leger<br />

worden gedaan. Zulk macro-economisch beleid<br />

kan ertoe leiden dat militaire bestedingen als<br />

de belangrijkste hefboom functioneren voor het<br />

aanzwengelen van de economie, maar het kan<br />

evengoed aanvullend zijn bedoeld: ter aanvulling<br />

van de stimulerende rol die door een marktsector<br />

wordt vervuld, bijvoorbeeld de sector waar<br />

informatica worden geproduceerd; of als aanvulling<br />

op civiele investeringsmaatregelen die een regering<br />

zelf neemt. Juist omdat er over het begrip militair<br />

keynesianisme veel verwarring bestaat, is het goed<br />

de betekenis van het begrip ter inleiding van dit<br />

artikel over de VS onder Obama kort te duiden.<br />

Daarmee is hopelijk meteen duidelijk gemaakt<br />

dat er meerdere opties bestaan die als militair<br />

keynesianisme kunnen worden bestempeld.<br />

Civiele steun<br />

In de internationale pers, en ook in Nederlandse<br />

kranten, is er de afgelopen weken uitvoerig<br />

geschreven over de maatregelen die de huidige VS<br />

regering wil nemen om de Amerikaanse economie<br />

uit het slop te trekken. Daarbij valt op dat er<br />

eigenlijk alleen over civiele reddingsmaatregelen<br />

en civiele publieke investeringen wordt gerept.<br />

Hoewel de bankensector zoals bekend primair<br />

verantwoordelijk is voor het feit dat de VS- en de<br />

wereldeconomie sinds het laatste kwartaal van<br />

2008 in een diepe recessie zijn beland, worden er<br />

massale hoeveelheden geld beschikbaar gesteld<br />

om financiële instellingen te redden. Zo wil de<br />

regering -Obama een aparte bank oprichten,<br />

waarin banken leningen kunnen wegzetten die zij<br />

naar verwachting niet zullen kunnen teruginnen,<br />

en er worden al even duizelingwekkend grote<br />

bedragen gereserveerd om de vraag naar<br />

consumptiegoederen te stimuleren. Daarnaast<br />

wordt ook stevig geïnvesteerd in verbetering van<br />

de Amerikaanse infrastructuur, en in computers en<br />

opknapbeurten voor scholen. Bovendien gaat de<br />

nieuwe regering ook een aanzienlijk bedrag steken<br />

in onderzoek naar, en productie van middelen<br />

voor opwekking van alternatieve energie, zoals<br />

MILITAIR KEYNESIANISME<br />

windmolens en zonnepanelen. Veel van deze<br />

stimuleringsmaatregelen worden terecht als vormen<br />

van civiel keynesianisme aangemerkt.<br />

Duizelingwekkende hoogte van militaire<br />

uitgaven onder Bush jr.<br />

In eerste instantie lijkt er dus sprake van een<br />

breuk met het verleden, van een breuk met het<br />

economisch beleid dat onder de Republikeinse<br />

president Bush is gevoerd. Hoewel Bush aan het<br />

eind van zijn ambtstermijn vorig jaar plotsklaps<br />

een voorstel bij het Congres op tafel legde om de<br />

dreiging van een crisis via civiele bestedingen af<br />

te wentelen, lag het accent gedurende zijn hele<br />

ambtstermijn op militaire overheidsbestedingen. Die<br />

uitgaven omvatten de officiële ‘defensie’-begroting,<br />

een begroting die werd verdubbeld tot bijna 600<br />

miljard dollar; ze omvatten de oorlogsuitgaven (Irak<br />

en Afghanistan), die opliepen tot zo’n 1<strong>50</strong> miljard<br />

dollar; maar zij omvatten ook uitgaven die door<br />

de meeste think tanks en economen in de VS over<br />

het hoofd worden gezien, zoals een fonds voor<br />

nazorg van veteranen, van soldaten die in oorlogen<br />

gewond zijn geraakt; een speciaal pensioenfonds<br />

voor militairen, en ook een post voor rente-uitgaven,<br />

de rente die betaald moet worden voor leningen<br />

VredesTerts<strong>Periodiek</strong> <strong>Stichting</strong> <strong>Vredescentrum</strong> <strong>Eindhoven</strong> Jaargang 18, nr. <strong>50</strong>, september 2009

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!