Meulenho≠ | Manteau - Library

More documents

Recommendations

Info

24 [fragment] OPTIES EN ARGUMENTEN Er waren onderwerpen genoeg om over te schrijven. Meer zelfs, de wereld zat er helemaal mee volgepropt. Maar waar hij dit dilemma vroeger als een struikelblok ervaren had, besefte hij nu dat het geen enkele rol speelde bij de distillatie van zijn gedachten. Hij hoefde geen keuze te maken en begreep dat eender welk onderwerp bruikbaar was als het erop neerkwam de tekst verder te stuwen. Zo kon het thema bijvoorbeeld het schrijven zelf zijn. Daarnaast kon ook het semantische mijnenveld waarmee de taal zich zo vernuftig wapende, onvermoede mogelijkheden bieden. Toch leken dit soort benaderingen hem nogal vanzelfsprekend, om niet te zeggen banaal. Evenmin werd hij aangetrokken tot een roman met een klassieke verhaalstructuur, want daar voelde hij zich allerminst rijp voor. Nee, zijn ambities lagen eerder op een hypothetisch niveau waarbij het verhaal steeds andere richtingen uit kon gaan als het dreigde vast te lopen in een inhoudelijk conflict. In hem schuilde nog steeds een belhamel die wilde ontdekken wat er gebeurde als je doktertje speelde met taal en hij beschouwde haar als een ontembare furie die hij met de grootste behoedzaamheid moest verleiden. Maar het leek wel of hij de wilskracht ontbeerde om de seismische trillingen van het bestaan op een pertinente manier te kunnen registreren. Bovendien vormde de bijna ziekelijke, obsessionele drang naar perfectie een obstakel dat hem ervan weerhield om zich in alle vrijheid te ontplooien. Als schrijver moest je echter leren aanvaarden dat je je onderbewuste nooit de baas werd. Het enige waarop je kon hopen, was dat de toegang daartoe je nooit werd ontzegd. Hij koos ervoor om het moeilijkste pad te bewandelen omdat hij zichzelf wilde blijven verrassen. Terwijl menig schrijver zich angstvallig schuilhield achter het strenge masker van de vorm, wilde hij zijn subjectieve blik in alle onbevangenheid over de wereld laten glijden. En klopte het adagium trouwens wel dat de meester zich toonde in de beperking? Er leek maar geen einde te komen aan de lagen betekenis die hij zorgvuldig van de werkelijkheid afschraapte, maar waar deze tijdrovende bezigheid hem uiteindelijk brengen zou, kon hij niet vermoeden. Eén ding stond echter vast. Als hij wilde dat het boek hem de antwoorden zou verschaffen waarnaar hij zo koortsachtig zocht, moest hij blijven doorgaan tot op het bot. En als dan bleek dat het uit broosheid brak, moest hij daar genoegen mee nemen. Er was geen andere manier waarop hij de ontgoochelingen waarmee het leven hem zo genadeloos opzadelde, te boven kwam. Als een scheermes sneed de werkelijkheid door de ziel en slechts een grenzeloze verbeelding kon die wonde stelpen. Onophoudelijk raasde het besef van zijn eigen sterfelijkheid door zijn bewustzijn en hij was ervan overtuigd dat taal een fundamentele rol kon spelen bij het veruitwendigen van deze melancholische stemming. Ook de stuurloosheid waarmee hij aanvankelijk zo berustend door het leven had gekuierd, leek hij eindelijk te hebben overmeesterd. Nu de geest uit de fles was, voelde hij dat er hem niets meer kon gebeuren. Resoluut koos hij ervoor om zijn eigen weg te bewandelen. Wat anderen daarvan dachten, liet hem volkomen koud. Maar waar hij vroeger had geaarzeld om zich bloot te geven, begreep hij nu dat hem geen andere keuze restte wilde hij begrepen worden. Alleen als de lezer zich bereid toonde de stortvloed van woorden te trotseren, kon hij de schrijver leren kennen. Bestond er een mooiere manier om elkaar te ontmoeten? De reden waarom je schreef, onthulde zich pas als je toegewijd luisterde naar wat de taal je trachtte te vertellen. Een tekst kreeg pas draagkracht als de gedachten die de uitputtende reis door de geest van de schrijver hadden doorstaan, condenseerden tot een harmonieus geheel. Om de weg van het woord te mogen bewandelen, moest je jezelf opofferen. Maar klonk dat niet nogal dramatisch? Misschien bekeek hij het allemaal veel te ernstig en was het schrijven gewoon een aangename manier om de dag door te komen, net zoals tekenen en schilderen dat vroeger waren geweest. Later had hij er dan voor gekozen om een conceptuelere weg te bewandelen alvorens te ontdekken dat het leven zelf was uitgegroeid tot een uiterst weerbarstig concept met een bizarre, onomkeerbare ontknoping.
Lucas Somath van Thomas Claus is een alles-of-nietsboek
Page 1 and 2: Meulenho≠ | Manteau voorjaar 2010
Page 3 and 4: 33 Jotie T’Hooft Verzameld werk B
Page 5 and 6: Rudi Vranckx De ontdekking van Cong
Page 7 and 8: Marita de Sterck Bloei Zestig volks
Page 9 and 10: [ fragmenten uit Bloei ] Hoe de men
Page 11 and 12: Jeroen Theunissen De stolp Roman Ee
Page 13 and 14: [ bonustrack uit De stolp ] De kand
Page 15 and 16: Dave Sinardet Het verband van Belgi
Page 17 and 18: Walter van den Broeck Brief aan Bou
Page 19 and 20: [fragment uit Brief aan Boudewijn]
Page 21 and 22: Michael De Cock en Stephan Vanflete
Page 23 and 24: Hij reageert niet of nauwelijks. Wa
Page 25: Thomas Claus Lucas Somath Roman Tho
Page 29 and 30: An Paenhuysen De nieuwe wereld De w
Page 31 and 32: Stijn Tormans Verhalen en reportage
Page 33 and 34: Freddy Willockx Hier klopt mijn har
Page 35 and 36: Jotie T’Hooft Verzameld werk Bezo
Page 37 and 38: Herfst 1975 Eerst zetten zwaluwen o
Page 39: Eric Rinckhout Grote Antwerpse Will
Page 42 and 43: 40 Verschijningsprogramma © Koen B
Page 44 and 45: 42 Zeldzaam levenslustige poëzie
Page 46 and 47: 44 Een onthullend boek, geschreven
Page 48 and 49: 46 Een legendarische bundel
Page 50: 48 Jef Geeraerts Gangreen - de cycl
Page 54 and 55: 52 • Bekroond met de M.J. Brussep
Page 56 and 57: 54 Verschijningsprogramma Reeds ver
Page 58 and 59: Bestelinformatie België Verkoopsec
Page 60: Meulenho≠ | Manteau meulenhoffman

Meulenho≠ | Manteau - Library

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?