Een drieluik over driehonderdvijftig jaar proeflokaal De Drie Fleschjes

of de vervulling van een jongensdroom
Dat werken verstrekkende gevolgen kan hebben,
zal Dick van Engelen grif beamen. ”Midden
jaren zeventig maakten wij meubilair voor
de Rabobank in de Paleisstraat. En De Drie
Fleschjes was ons lunchlokaal. Na dat eerste,
overweldigende bezoek was ik voorgoed verkocht.”
Ook voor Frans Esselaar bleven de charmes van
het proeflokaal niet lang verborgen nadat hij in
1990 benoemd was tot filiaalmanager van de
HEMA-Nieuwendijk. ”Mijn toenmalige verloofde
wees mij de weg. Als de avondschemering over
de kleine steentjes van het Heinplein valt, voel
ik mij domweg gelukkig in de Gravenstraat.”
Dick van Engelen
zette na zijn HBOopleiding
in Engeland
met veel succes
het vloerenbedrijf
Structon in de
markt alvorens hij
zich in het Brabantse
Veldhoven met
zijn nieuwe bedrijf
Stelpas toelegde op
de vervaardiging
van meubilair voor
de banksector.
De twee vatenisten Dick
van Engelen (links) en
Frans Esselaar.
”Ook zaken als fluisterdichte wanden, geldtransportluiken
en beveiligingsartikelen horen
tot onze core business. Onze filosofie is maatwerk.
Zo hebben wij voor het nieuwe hoofdkantoor
van ABN AMRO een speciaal vergadersysteem
ontwikkeld. Maar we hebben ook wel
eens een stel harem-deuren gemaakt. Custom
built furniture staat er dan ook op ons vat.”
Frans Esselaar vermocht het
onderwijs niet te boeien. Hij
werd door een wanhopig
ouderpaar ten langen leste
naar de bakkersschool
gestuurd, waarna hem een
glanzende carrière als
bananenverkoper bij de
HEMA wachtte. ”In zevenendertig
jaar tijd heb ik
alle filialen in Amsterdam
73