Een drieluik over driehonderdvijftig jaar proeflokaal De Drie Fleschjes

Driemaal is scheepsrecht
Een, laten we hem maar Scandinavische reder noemen,
op werkbezoek in proeflokaal De Drie Fleschjes,
denkt slim te zijn door het stelletje met drie flesjes
kruidenextracten mee te nemen naar zijn bureau.
Maar hij heeft buiten de scheepvaart-mijnheren van
vaatjeshouder Spliethoff gerekend. Op bezoek bij
hun Scandinavische collega zien zij het uit De Drie
Fleschjes ontvreemde stelletje op het bureau aldaar.
Met het risico de zakelijke relatie te verstoren eisen
zij de terugkeer van het stelletje naar de oorspronkelijke
plaats. Het wordt de eerste win-win situatie
sinds de inburgering van de ’win-win’ uitdrukking:
Spliethoff verinnigt de zakelijke èn persoonlijke relaties
met zowel de Scandinavische reder als met de
gasten en directie van proeflokaal De Drie Fleschjes.
Als bravourmakers van een hockeyclub het proeflokaal
De Drie Fleschjes verlaten, zegt Ab van der
Lely dat hij zou zweren dat er iemand met een vaatje
onder z’n jas wegloopt. Vaste klant en jurist meester
Mijnlieff kent die jongens van het hockeyen, elke
zondag ergens in Amstelveen. Door de winterse
sneeuw ondernemen meester Mijnlieff en Ab van der
Lely de tocht naar het Amstelveense clubhuis, waar
zij het hoofd van de hockeyclub ernstig toespreken.
Onder beschamende blikken roept hij zijn pupillen
tot de orde en het ontvreemde vaatje komt tevoorschijn.
De slechte gewoonte om die mooie glaasjes
met gedraaide voetjes te pikken, bezorgt Jopie
en Ab van der Lely nog eens een heerlijk maaltje.
Op een vrijdag zeurt een meneer de hele
avond aan Jopie’s hoofd of hij zo’n glaasje mag
kopen. Maar nee blijft nee bij Jopie. Als ze na
het sluiten aan het opruimen is, vindt ze een
plastic tasje met biefstuk, sla, roomboter,
boterkoek, zes van haar eigen glaasjes en ook
nog toetjes. Die meneer durft natuurlijk niet
meer terug te komen om zijn tasje. En Ab en
Jopie hoeven de volgende dag geen boodschappen
te doen.
Ab van der
Lely schenkt
de zeer
gewilde
glazen vol.
68 69