Een drieluik over driehonderdvijftig jaar proeflokaal De Drie Fleschjes

Voor een willekeurige middag tegen het einde van de
winkeltijd maar nog net vóór het bitteruur vormen de
dames van gegoede stand met duur betaalde winkelbuit
een karakteristiek beeld in proeflokaal De Drie
Fleschjes. Zo ook de drie dames die nog lang niet hun
vrouwelijke aantrekkelijkheid hebben verloren maar
toch een leeftijd hebben bereikt waarop dankbaarheid
voor het bereiken daarvan op haar plaats is. Zij
wisselen enkele voorzichtige woorden met medebezoekers.
Als een waas van hun anonimiteit dreigt te
worden doorbroken stelt de zichtbaar oudste van de
drie zich gretig voor als 'De Drie Gratiën'. Ik bedoel,
je moet maar lef hebben.
Een heel oud verhaal
wordt in leven gehouden
door Jopie van der Lely.
"Het is een raar bijgeloof,
maar die hier in het hoekje achterin
op de bank tegen het roefje hebben gezeten,
zijn allemaal doodgegaan. Als er dan weer
eens iemand dood was gegaan die daar altijd
zat, dan zei men dat hij op ’Wolk 17’ meeluistert.
Daar zat bijvoorbeeld meneer Lina, die
ging het eerste dood. Later meneer van der
Duin, wiens vrouw hier nooit mocht komen.
Die belde op en zat dan op de hoek in de auto
te wachten. Hij gaf me altijd vrijdags een bloemetje
en is op een zondag in zijn badkamer
dood neergevallen. En meneer Swager, een
gynaecoloog, zat daar ook altijd. Hij is dood
hier in de straat gevallen. Ruud Kok woonde bij
hem in de buurt, ze kwamen altijd samen hier
naar toe. Een keer zei Ruud: "Ik moet nog even
sigaren kopen, loop jij maar alvast door". Ruud
kwam hier terug binnen en zei: "Er ligt iemand
dood in de straat", zonder te weten wie dat
was. Maar dat was dokter Swager. Zijn hart.
Frits van der Molen is toch ook prachtig doodgegaan.
In Spanje. Die zat ook altijd hier."
Diagonaal tegenover het dodemanshoekje, vlak
achter de voordeur, bevindt zich tijdens hun
detachering in Soesterberg het vat van 32nd
Squadron Tactical Fighting. Met de Golfoorlog
in 1990 kon je hier ’s avonds eerder dan op het
televisiejournaal de ervaringen horen van de
Amerikaanse piloten in hun luchtgevechten
tegen Saddam Hussein. Weliswaar niet op nummer
17, zijn zij dan wel in de wolken. De rest
is NATO top secret.
64 65
E. J. Voûte
Burgemeester 1941–1945.