Een drieluik over driehonderdvijftig jaar proeflokaal De Drie Fleschjes

eleefdheden slechts hoon
en spot oogsten. Hier
schalt nog ’t aloude ”Houdt
den dief!” en wordt met
onverminderd elan de
Nieuwe Kerk bezeken.
In en om proeflokaal De
Drie Fleschjes treffen we
de sfeer zoals ons vaders
vaderen die met ruwe vuist
en gekelkte lippen hebben
gekneed en gesmeed.
Anton van Steekelenburg krijgt
van de acteur Lex Goudsmit
een fustcertificaat uitgereikt.
(Open Vatendag 1992).
Ongecompliceerd. Echt. Als
het leven zelf. Op voet van
gelijkheid. Voor de rest
blijft het een ruimschoots
van drank voorziene
vruchtbare laafplaats en
wie zich niet onvoorzichtig
buiten begeeft wacht geen andere bedreiging
dan vrolijkheid, al dan niet met oorzaak drank.
Met een parodie op de zwelvaten van uroloog
van Capelle zorgen de Zwolse cardioloog
Willem Jan Louridtz en vaatchirurg Maarten
Kerdel voor lering en vermaak bij de Open
Vaten Dag 1994. Als welsprekend hooggeleerd
hartkundig duo houden zij een hartstochtelijk
hartveroverend humoristisch referaat ter inleiding
van het aanslaan der vaten, die zij
gewoonlijk professioneel trachten te dichten.
Willem Jan Louridtz (met papier in hand) en
links voor hem Loebas Oosterbeek (auteur van
dit boek) tijdens de Open Vaten Dag 1994.
60 61
Poes Karel komt iedere dag om één uur binnenlopen
en krijgt dan een schoteltje melk, dat
al spoedig wordt vervangen door een borrelglaasje
vol helder kraanwater, uit een speciaal
daarvoor achter de bar gereed gezette jeneverfles
die in het bijzijn van verbouwereerde
gasten wordt uitgeschonken. Totdat twee potteuze
figuren namens de dierenbescherming
poolshoogte komen nemen en daarmee de dierenbescherming
dermate belachelijk maken
dat De Courant/Het Nieuws van de Dag het verhaal
publicabel acht. Naar aanleiding van de
daarop volgende publieke belangstelling krijgt
poes Karel dagelijks twee waterige borrels en
een eigen krukje toegewezen.
Het urologisch potentieel, zoals door
Willem Jan Louridtz en Maarten Kerdel
op de Open Vatendag 1994
ten gehore gebracht.