Editie 11 van 2013 - t Periodiekske

colofon
‘t Periodiekske wordt om de 14 dagen
APART en GRATIS verdeeld.
41.280 ex.
(-bussen met sticker)
Lees ‘t Periodiekske
✓ waar je ook bent
✓ reeds 6 dagen
voor het wordt verdeeld
op www.periodiekske.be
Politiek en religieus ruimdenkend
magazine dat geluk en
samenhorigheid promoot.
Wij zijn ook te v(r)i(e)nden op
en te volgen op
• KANTOOR:
‘T PERIODIEKSKE bvba
St.-Benedictusstraat 104, 2640 Mortsel
☎ 03 448 16 63
03 440 77 67
www.periodiekske.be
e-mail drukwerk: marc@periodiekske.be
e-mail advertenties: miel@periodiekske.be
• Commercieel verantwoordelijke:
Miel Van Bavel ☎ 0491 11 71 49
miel@periodiekske.be
• Opmerking i.v.m. verdeling?
Bel Walter 0487 42 32 07
• Volgende uitgave: 18 juni
• Deadline advertenties:
11 juni
• Speciale Mik-Makvoorwaarden
voor
lokale
verenigingen
Herinnering of ontwikkeling naar meer bewust zijn?
4
De rode draad die doorheen de columns over
samenhorigheid en geluk loopt, is meestal te herleiden tot
‘meer bewust in het leven proberen te staan’. Meer inzicht
in wat zich juist afspeelt op en rond onze levensweg, biedt
vaak uitzicht op een andere, meer boeiende en ‘rijkere’
manier van leven. De bewering dat alles perceptie is, is in
dit opzicht misschien zo gek nog niet. Een originele kijk op
het begrip ‘herinnering’ kan ons misschien bewust maken
van de draagwijdte en het belang van deze term.
Zich iets of iemand herinneren, houdt in dat men een gebeurtenis of persoon waarmee men
in aanraking kwam, weer voor de geest kan halen. De herinnering stelt ons in staat om
bepaalde ervaringen en contacten opnieuw te beleven. Dit herbeleven kan gebeuren in de
ruimste zin van het woord. We nemen de ervaring uit het verleden als het ware opnieuw in
ons op, met alle emoties die er destijds aan verbonden waren. Meestal betreft het situaties,
waarbij we in relatie staan tot mensen of gebeurtenissen buiten onszelf. Dit is het beeld dat
men meestal gebruikt om het begrip ‘herinnering’ te omschrijven.
We kunnen de term herinnering ook op een veel
originelere manier benaderen door de nadruk
te leggen op ‘IN’. De geschiedenis van de mens
leert ons dat het merendeel van de mensen er
vooral naar streeft om zich thuis te voelen bij
anderen. Laatste nieuwe trends op het internet
worden gretig gebruikt in een zoektocht naar
menselijk contact. Zo hengelt men op Facebook
voortdurend naar likes, tweet men er lustig op los
over welk ontbijt men vanmorgen heeft gegeten
op Twitter en krijgt men een goed gevoel bij de
Toch blijven zeer veel
mensen overdreven op de
buitenwereld gericht,
met het gevolg dat ze
te weinig aandacht besteden
aan de rijkdom die ze
IN zich dragen.
vaststelling dat het aantal hits op zijn blog weer eens fiks de hoogte ingaat. Op zich is hier
niets mis mee en het is zelfs logisch dat de aandacht en de bevestiging die we krijgen, ons
flink deugd doen. Toch blijven zeer veel mensen overdreven op de buitenwereld gericht, met
het gevolg dat ze te weinig aandacht besteden aan de rijkdom die ze IN zich dragen.
Het is best mogelijk dat heel wat mensen verknocht zijn aan de waardering van anderen
omdat die hen juist herinnert aan wie ze werkelijk zijn. Het voelt gewoon ‘juist’ aan
om als mens gewaardeerd en gerespecteerd te worden. Uiteindelijk zijn we misschien
allemaal wel ‘gekloonde goden met een identiteitscrisis’? En misschien is het ieders eigen
verantwoordelijkheid om de pijn van deze crisis niet alleen te verzachten met de waardering,
die we zo graag krijgen van anderen. Door ons meer naar binnen te richten, merken we
dat het in wezen een groeipijn betreft. Zodra we dit beseffen, stijgt het verlangen om te
groeien in de richting van wie we werkelijk zijn. Hoe meer we ons hiervan bewust worden,
hoe boeiender onze eigen ‘ontwikkeling’ wordt. We ontdoen de mummie, die we voorheen
waren, van haar wikkelen (doeken) en voelen dat we nu geleidelijk aan pas écht tot leven
komen. Hoe bewuster we in het leven staan, hoe meer tijd en energie we willen besteden
aan het uitpakken ‘van’ onszelf. Uitpakken ‘met’ onszelf om anderen te behagen, wordt dan
minder belangrijk.
De legende van de twee goden die de wereld schiepen en het maar niet eens geraakten
over waar zij ‘het geluk’ zouden verbergen, maakt alles nog duidelijker. De ene god stelde
voor om het te verstoppen op de hoogste berg en de ander koos voor de diepste oceaan.
Beiden beseften echter dat zij de mens hadden geschapen naar hun beeld en hun gelijkenis.
Zij wisten dat hij hierdoor intelligent en gedreven genoeg zou zijn om het toch te vinden.
Ze gaven er uiteindelijk beiden de voorkeur aan om ‘het meest waardevolle dat bestaat’ te
verstoppen in de mens zelf. Dat zou wel de laatste plaats zijn, waar hij het zou gaan zoeken
…
Wellicht inspireerden diezelfde goden mij tot het schrijven van deze column … Ik wens je
een boeiende ontdekkings-, ontwikkelings- en herinneringstocht, waarbij je veel plezier mag
beleven aan het onderweg zijn. Weet dat je niet alleen reist, maar je hebt wel je eigen, unieke
bestemming.
Fik.verbiest@periodiekske.be
De herinnering is het parfum van de ziel. (George Sand)
Kijk binnen in u. In uw binnenste is een bron die nooit verdroogt, als u maar weet te putten. (Marcus Aurelius)
Scheppen, dit is zich herinneren. (Victor Hugo)
Geluk is zelden iets wat men ervaart; het is iets wat men zich herinnert. (Oscar Levant)