5 ZAKENRECHT - Mens & Recht

More documents

Recommendations

Info

5.2.1 Eigendomsverwerving Men kan het eigendomsrecht van een voorwerp verwerven op een afgeleide = indirecte of op een directe wijze. Als je eigenaar wordt omdat iemand anders je zijn eigendom overdraagt, bij legaat, schenking of verkoop, spreken we van indirecte eigendomsoverdracht. Als je eigenaar wordt zonder betrokkenheid van een ander persoon spreken we van directe eigendomsoverdracht. Hierna bespreken we de directe wijzen van eigendomsverwerving. De indirecte wijzen van eigendomsverwerving komen elders in deze syllabus aan bod: legaat en schenking in deel 4, verkoop in deel 6. 5.2.1.1 Toe-eigening Wie zich voorwerpen die aan niemand toebehoren toe-eigent, bijv. weggeworpen goederen, wordt er eigenaar van (art. 714 BWB). Maar lees Groot huisvuil meenemen mag niet in De Standaard van 10.10.2008 p. 15. Sommige goederen komen niet voor particuliere toe-eigening in aanmerking: deze van het openbaar of publiek domein (de zee, de rivieren, de openbare wegen enz.) (art. 538 e.v. BWB). Deze goederen worden bestuurd door de overheid en kunnen maar worden vervreemd na wettelijke goedkeuring. Goederen waarop de overheid eigendomsrechten uitoefent zoals een particulier behoren tot het zgn. privaat domein. Dieren in het wild, vissen in openbare wateren kan men zich toe-eigenen maar de overheid koppelde jacht en visvangst aan bijzondere administratieve vergunningen (art. 715 BWB). De rechten op zaken die in zee zijn geworpen of aangespoeld en op planten en kruiden die groeien langs de oevers van de zee worden eveneens door bijzondere wetten geregeld (art. 717 BWB). 5.2.1.2 Verloren voorwerpen Verloren voorwerpen hebben een eigenaar maar de identiteit ervan is de vinder niet bekend. De rechten daarop worden geregeld door bijzondere wetten (art. 717 2de lid BWB). Voorwerpen gevonden op een openbare plaats, bijv. op straat, dienen afgegeven te worden op de gemeente waar men ze aantreft. Komt de eigenaar binnen de 6 maand niet opdagen dan verwerft de gemeente, dus niet de eerlijke vinder, de eigendom ervan (wet 30.12.1975). Voorwerpen gevonden op privé-terrein, bijv. in een bankkantoor, bioscoop of winkel, mogen door de vinder ervan worden bewaard maar hij dient de gemeentepolitie (of de bankdirecteur enz.) te verwittigen. De oorspronkelijke eigenaar beschikt over een termijn van 3 jaar om zijn verloren zaak terug te vorderen van degene in wiens handen hij ze vindt (art. 2279 BWB). Art. 2279 slaat alleen op roerende goederen maar onroerende goederen kunnen natuurlijk niet verloren worden. Dit recht van terugvordering geldt niet voor bankbiljetten wanneer de bezitter te goeder trouw is (art. 2279 BWB). Als de bezitter van de verloren zaak deze kocht op een markt of een openbare verkoping of van een handelaar die dergelijke zaken verkoopt kan de oorspronkelijke eigenaar de zaak alleen terugvorderen als hij de bezitter de betaalde som terugbetaalt (art. 2280 BWB). Zie ook verder: 5.2.1.6. Voorwerpen aangetroffen in bijv. treinen of taxi's vallen niet onder de algemene regeling, de NMBS en de meeste taximaatschappijen beschikken over een eigen regeling voor verloren voorwerpen. 215
5.2.1.3 Schatten Schatten, in het burgerlijk wetboek (art. 716) omschreven als verborgen of bedolven zaken waarop niemand zijn recht van eigendom kan bewijzen en die door louter toeval ontdekt worden, worden eigendom van de vinder als deze ze op zijn eigen erf aantreft. Treft hij ze aan op andermans erf dan moet hij ze met deze delen. Lees Eerlijke vinders willen helft van schat in De Standaard (DS) van 62.2011 p. 16, Kasteelheer geeft vinders van goudschat schamele beloning in Het Laatste Nieuws van 26.11.2007 p. 3. Over archeologische schatten lees Op schattenjacht in je tuin in De Standaard van 5-6.12.2009 p. E21-E23. 5.2.1.4 Achtergelaten voorwerpen Voorwerpen die door de eigenaar worden achtergelaten (bagage in een hotel, kledij in een wassalon of strijkwinkel, een wagen bij een garagist, allerhande goederen in een bewaarplaats…) en niet afgehaald zijn binnen het jaar, motorvoertuigen binnen 6 maand, na verwittiging bij aangetekend schrijven door de bewaarnemer, mogen door deze verkocht worden. Van de opbrengst van de verkoop worden diens achterstallige schulden betaald. Het eventuele overschot wordt aan de eigenaar gestort. (Wet 21.2.1983.) 5.2.1.5 Natrekking Eigendomsrecht van een goed geeft ook recht op al wat het goed voortbrengt en op al wat er natuurlijk of kunstmatig als bijzaak mee verenigd wordt. Dit zgn. recht van natrekking slaat op de natuurlijke, de nijverheids- en de burgerlijke vruchten (zie boven), de bijzaken die zich op natuurlijke wijze met de hoofdzaak verenigen (o.a. aanspoelingen en duiven, konijnen en vissen die naar een andere til, warande of vijver overgaan), en deze die zich op kunstmatige wijze met een hoofdzaak verenigen (o.a. gebouwen en aanplantingen op of onder de grond van een erf waarvan wordt vermoed, behoudens tegenbewijs, dat zij door de eigenaar van het erf en op zijn kosten zijn tot stand gebracht). (Art. 547-577 BWB.) Download ook de brochure ‘<strong>Recht</strong> van erfpacht – opstal – natrekking’ op de website van de Nederlandstalige notarissen: www.notaris.be/verkopen-kopen-huren-lenen/brochures. Om te vermijden dat een woning, opgetrokken op kosten van bijv. de beide huwelijkspartners op een perceel grond dat eigendom is van één van hen, later (bij echtscheiding bijv.) door natrekking volledig zou toevallen aan de echtgenoot die eigenaar is van de grond doet men er goed aan vooraf een regeling te treffen (door de echtgenoot/grondeigenaar te vragen afstand te doen van natrekking). Lees Bouwen op grond van uw partner in Plus Magazine nr. 247 van maart 2009 p. 74-76. Zie ook www.advocatennet.be/videos/ik-wil-met-mijn-echtgenoot-bouwen-op-mijn-bouwgrond-wat-zijn-de-gevolgen/209. Afstand van natrekking kan begrepen worden als een recht van opstal (zie hierna: 5.6). Lees hierover: <strong>Recht</strong>skundig weekblad 2003-2004 957-958, arrest 1ste kamer Hof van beroep Gent van 6.2.2003. 5.2.1.6 Verkrijgende verjaring en bezit (art. 2219-2280 BWB) Zie ook verder: 8.3 Verjaring. Men kan de eigendom van een goed verkrijgen door verjaring d.w.z. door het gedurende een bepaalde termijn in bezit te houden, mits dit bezit - voortdurend en onafgebroken is - vreedzaam d.w.z. niet verkregen door geweld - openbaar d.w.z. voor iedereen zichtbaar - ondubbelzinnig d.w.z. men moet zich daadwerkelijk als eigenaar gedragen en bijv. niet als huurder (art. 2229 BWB) De algemene verjaringstermijn van het burgerlijk recht bedraagt 30 jaar (art. 2262 BWB). M.b.t. een onroerend goed bedraagt de verjaringstermijn, conform de algemene regel, 30 jaar voor de bezitter te kwader trouw, maar slechts 10 of 20 jaar, naargelang de rechtmatige 216
Page 1 and 2: 5 ZAKENRECHT
Page 3 and 4: 5 ZAKENRECHT Een fysiek persoon hee
Page 5 and 6: 5.1.4 Vervangbare en niet vervangba
Page 7: Eigendomsoverdracht roerende en onr
Page 11 and 12: 5.2.2 Mede-eigendom en multi-eigend
Page 13 and 14: 5.3 Vruchtgebruik Bron: artikelen 5
Page 15 and 16: De belangen van de vruchtgebruiker
Page 17 and 18: verkregen, kan de eigenaar een verg
Page 19 and 20: 5.6 Recht van opstal Bron: wet van
Page 21: 5.9 De hypotheek Bron: Boek III tit

5 ZAKENRECHT - Mens & Recht

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?