2005-4 - Vrienden van Blijdorp

kamelen-onagers wordt dus nog eens
geprobeerd. Gaat het niet goed, dan
gaan de kamelen terug naar Amersfoort.
Gevlekte hyena’s
Op het oude tijgerperk leven sinds kort
vier gevlekte hyena’s. Het zijn vier mannen,
allen afkomstig uit Amersfoort, uit
twee verschillende nesten. In de toekomst
zullen drie mannen weer vertrekken in
ruil voor een vrouwtje, maar dat zal pas
gebeuren tegen de tijd dat hun nieuwe
verblijf klaar is. Dit nieuwe verblijf zal
naast het nieuwe leeuwenverblijf komen
en is gepland op de plaats van het huidige
giraffenverblijf.
Hyena’s leven in groepen, zogenaamde
‘clans’, in woestijnen en op savannes.
In een clan leven mannen en vrouwen
met hun jongen. Er heerst een stevige
rangorde waarbij de dames dominant zijn.
Clans hebben een territorium dat wel duizenden
vierkante kilometers kan beslaan.
In het centrum van het territorium bevinden
zich de holen waar de dieren zich
overdag schuil houden. Gevlekte hyena’s
zijn vooral aaseters. Met extreem korte,
sterke kaken en grote kiezen eten ze zelfs
bot en taaie huid. Hierbij produceren ze
braakballen van de onverteerbare delen
(haren, pezen). Ook de magen van deze
dieren moeten wel ijzersterk zijn: zelfs
kadavers van maanden oud, worden vrolijk
opgepeuzeld! Of zeg maar gerust ‘opgevre-
Hyena’s - foto: Anneke Oberman
ten’: per keer kunnen gevlekte hyena’s wel
tot een derde van hun lichaamsgewicht
eten!
Eenmaal in de twee weken is een hyenavrouwtje
vruchtbaar. Alle clanmannetjes
kunnen dan met haar paren. Na drie maanden
worden één tot vier jongen geboren,
die dan nog zo’n twee maanden in het hol
zullen verblijven. Daarna gaan de jongen
naar een gezamenlijk hol, waar ze door alle
zogende vrouwtjes kunnen worden
gevoed. Dit vergroot de overlevingskansen
behoorlijk. Ook onder de jongen is er al
een duidelijke rangorde. Een dominant jong
zal in slechte voedseltijden andere jongen
doodbijten. Hyena’s kunnen in groepsverband
grote dieren bejagen. Zelf worden ze
alleen bejaagd door leeuwen.
Ontsnappingen
Vogels die in dierentuinen in open verblijven
zijn gehuisvest zouden allemaal kunnen
wegvliegen. Om dit te voorkomen worden
ze geleewiekt. Het is een kleine ingreep
aan één van beide vleugels, waardoor ze
niet meer kunnen vliegen; het weggehaalde
stukje vleugel groeit namelijk niet meer
aan. Of ze worden gekortwiekt. Hierbij
worden een aantal vleugelpennen weggeknipt.
Na de rui groeien deze pennen weer
aan en moeten ze opnieuw worden weggeknipt
(dit wegknippen is overigens pijnloos
en vergelijkbaar met het knippen van
haren).
De Rotterdamse maraboes zijn niet in
gevangenschap geboren en moeten daarom
regelmatig worden gekortwiekt. De natuur
zorgt er voor dat er steeds extra energie
vrijkomt om de vleugels weer snel te laten
aangroeien. Het kortwieken moet dus elke
zes weken gebeuren! Helaas gebeurt het
een enkele keer dat een maraboe vlak
voor een volgende knipbeurt ontsnapt.
Op 27 juli was er op internet te lezen dat
vogelaars een maraboe (de Rotterdamse?)
in de omgeving van Tilburg waarnamen.
Blijdorp overweegt overigens in de toekomst
geen vogels meer te leewieken of
kortwieken. Dit zal dan wel betekenen dat
vogels alleen nog in (grote) volières gehouden
zullen kunnen worden. Het zal ongetwijfeld
een prachtig gezicht zijn om maraboes,
ooievaars, kraanvogels en flamingo’s
te zien vliegen.
>
5