Verslag

gronden verblijfsvergunning te krijgen is ook afgewezen.
Beroepsprocedure in deze laatste zaak loopt nog.
De staat wijst er op dat strijdigheid met Vrouwenverdrag niet aan
de orde is gesteld in nationale procedures. Volgens de Staat is de
asielaanvraag en het vermoeden vrouwenhandel onvoldoende
onderbouwd. De Staat betoogt dat klaagster geen aangifte van
vrouwenhandel heeft gedaan - haar toenmalige advocaat had haar
op de mogelijkheid daartoe kunnen wijzen.
CEDAW oordeelt dat klaagster niet ontvankelijk is omdat de
nationale rechtsgang niet is uitgeput. Het Comité verwijst naar
Communication No.8/2005 en 10.2005 dat de vermeende schending
van het Vrouwenverdrag in de nationale rechtsgang aan de orde
moet zijn gesteld, opdat de rechters in den lande hierover kunnen
oordelen. Bovendien is er nog steeds een beroepszaak hangende en
niet is aangetoond dat dit onredelijk lang duurt of geen effect zal
sorteren. CEDAW verwijst naar jurisprudentie van Human Rights
Committee: twijfel aan de effectiviteit van de remedie (de
rechtsgang) is onvoldoende om af te zien van de noodzaak tot
uitputten van de nationale rechtsgang.
Anders dan de Staat heeft CEDAW wel begrip voor het onvermogen
van klaagster uiteen te zetten hoe ze in Nederland terecht is
gekomen, haar analfabetisme, het zware leven in Nederland etc.
Dat is echter geen reden om tot ontvankelijk te oordelen.
Drie leden hebben een afwijkende opinie: zij vinden de klacht wel
ontvankelijk, omdat die handelt over vrouwenhandel en de
procedures die nog liepen of niet uitputtend afgerond waren niet
daarover gingen. Anders dan de Staat zien ze wel
aanknopingspunten in het relaas van klaagster conform het Palermo
Protocol. Ze vinden dat de Staat informatie over de B-9 procedure
had moeten verstrekken of anderszins voor opvang had moeten
zorgen. 7
De drie leden doen een specifieke aanbeveling ten aanzien van
klaagster: neem stappen om na te gaan of ze inderdaad slachtoffer
van vrouwenhandel is en zo ja biedt bescherming. Meer algemeen
doen ze ook nog aanbevelingen om politie en andere relevante
functionarissen beter te equiperen in het herkennen van slachtoffers
van vrouwenhandel en het verstrekken van relevante informatie
aan slachtoffers.
Daarnaast wijzen ze de Staat er op dat de bedoeling van het
Optioneel Protocol ook is na te gaan wat zwakke punten zijn in de
procedures, waardoor vrouwen niet de bescherming krijgen die
beoogd is.
7 Volgens de B-9 procedure kunnen slachtoffers van vrouwenhandel onder
bepaalde voorwaarden een tijdelijke verblijfsvergunning krijgen.
40