06.09.2013 Views

Verslag

Verslag

Verslag

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

augustus: de hulpverlening in het algemeen was verbeterd,<br />

wetgeving voor straat/huisverboden werd voorbereid, maar<br />

specifieke aanbevelingen voor klaagster waren niet uitgevoerd want<br />

mevrouw had waar ze recht op had en de rest was een privé-zaak.<br />

Klaagster reageerde op 9 januari 2006 dat huisvestingsproblemen<br />

niet waren opgelost, dat er slechts beperkt huisverbod van kracht<br />

was en niet gerelateerd aan huiselijk geweld. Dat de wetgeving met<br />

betrekking tot definiëring van huiselijk geweld en stalking ontbrak.<br />

Verder dat er slechts beperkte hulpverlening voor mishandelde<br />

vrouwen bestond en bijna geen samenwerking met NGO’s.<br />

Na een gesprek met de permanente missie van Hongarije bij de VN<br />

op 31 mei 2006 en een ‘note verbale’ van CEDAW ter bevestiging<br />

hiervan (6 juni 2006) kwam er aanvullende informatie van de Staat<br />

op 10 juli 2006. De wetgeving was van kracht geworden – zowel<br />

wat betreft gelijke behandeling als wat betreft huiselijk geweld en<br />

huisverboden. Er werd een nationale strategie over preventie en<br />

hanteren van huiselijk geweld geïmplementeerd. De<br />

huisvestingsproblemen van klaagster waren opgelost en exechtgenoot<br />

betaalde nu alimentatie.<br />

In de 36 ste sessie (7-25 augustus 2006) besloot CEDAW dat de<br />

follow-up actie voldoende was en dat het onderwerp onder de<br />

reguliere rapportage cyclus verder aan de orde zou komen.<br />

Communication No. 3/2004, Ms. Nguyen v. Staat der<br />

Nederlanden<br />

Datum: 14 augustus 2006<br />

Betreft: schending Art. 11, lid 2 (b)<br />

Ingediend: 8 december 2003<br />

Verweer Staat: 19 maart 2004<br />

Van reactie klaagster, aanvullende reactie Staat, re- en dupliek<br />

geen data bekend.<br />

De klacht<br />

Klaagster werkte in deeltijd als werknemer en daarnaast als<br />

meewerkend echtgenote. Tijdens haar zwangerschapsverloven<br />

kreeg ze geen zwangerschapsuitkering in de laatste hoedanigheid<br />

omdat deze lager was dan de uitkering die ze als werkneemster<br />

kreeg. Ze stelt dat art. 11, lid 2 (b) moet betekenen volledige<br />

compensatie van verlies aan inkomen tijdens het<br />

zwangerschapsverlof.<br />

Ontvankelijkheid<br />

Staat bepleit niet-ontvankelijkheid: het verlof vond plaats voor<br />

ratificatie. Wat betreft tweede verlof (na ratificatie): klaagster was<br />

nog niet uitgeprocedeerd.<br />

CEDAW vindt de kwestie wel ontvankelijk. Beide verlofperioden<br />

23

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!