m éér dan 9-to-5 m éér dan 9-to-5 - Sodico

• Voordelig • Loslippig •
24
De Sint is vroeg dit jaar
Speelgoed
solden!!!
Sodico ruimt op… kwaliteitsspeelgoed
aan soldenprijsjes…
Een ruime keuze voor kids van 0 tot 12 jaar.
Spiksplinternieuw en met 50 % korting
op de winkelprijs.
HEEL mooi speelgoed aan HALVE prijs!
Doen dus!
En hoe er terug vanaf geraken? Weggeven natuurlijk: voor een
goed rapport, als verjaardagsgeschenk, cadeau bij geboorte of
voor een petekindje… of waarom nu al niet vooruitdenken aan
feestmaand december.
Praktisch
zaterdag 15 oktober 2011
van 10 tot 12.30 uur
Ballaarstraat 35, 2018 Antwerpen
Parkeergelegenheid en fietsenstalling zijn voorzien; openbaar
vervoer (oa. bus 17, 18, 26, 27) stopt om de hoek.
Enkel op vertoon van de SodiCard.
Betaling enkel cash.
Graag gepast geld voorzien.
Niet vergeten:
’t Is echt solden, dus OP=OP!
latex
of leder
1998.
Ik was alleenstaand met één schattig zoontje en gelukkig vrijgezel
met leuke vrienden. Na het vertrek van de niet zo schattige
papa was ik daarbij nog eens van puur geluk twintig kilo
afgevallen.
Ik droeg in die periode zonder énige gêne witte broeken, korte
rokken en zelfs een rood latex kleedje. Weinig smaakvol maar
ik deed het met het zelfvertrouwen van een vrouw en moeder
van bijna 30.
Toen we in de zomer van 1998 naar Kapstokkenrock in Kapellen
vertrokken droeg ik een witte jeansbroek, zeer hoge en
zeer witte plateausandalen en een zwart topje met blote rug.
Mijn vrienden – jeans en laarzen – keken bedenkelijk, maar wie
wil nu het zelfvertrouwen van een vrouw van één meter tachtig
doen wankelen?
De modderige weg naar het festival verliep wankel maar gestaag.
Dankzij de plateaus werden mijn tenen geeneens nat.
Een aanrader! The Wizards of Ooze waren dat ook. En ze hebben
me gezien, vijftien centimeter groter en met modderspat.
2011.
Alleenstaand met één
puber en twee dochters
en gelukkig
vrijgezel met toffe
vrienden. Na het
langverwachte vertrek
van de niet zo
schattige papa, ben
ik helaas geen gram
afgevallen. Ik draag rokken tot over de knieën, pas in geen enkele
broek en latex is enkel voor muren. Witte schoenen heb ik
nog altijd en het zelfvertrouwen van een vrouw van 40 pakken
ze niet meer af.
Toen we deze zomer naar Suikerrock in Tienen vertrokken,
droeg ik mijn cognacbruine lederen jas (uit dezelfde winkel als
latexkleedje) en krakend nieuwe witte schoenen. Mijn collega
en haar dochter – sportschoenen en fleece – keken wat bedenkelijk,
maar ik keek gewoon terug.
Na vijf Tiense straten zakte mijn vertrouwen in mijn witte
schoenen. Maar Moby was bangelijk. Als hij mij al zag, waren
het hoogstens mijn dansende vingers. Meer zat er die avond
niet in, want mijn hakken staken keivast tussen twee kasseien.
Eén vrolijk beschonken Kempenaar stelde de ultieme vraag:
‘Zeg, hedde gij feitelijk iet aan onder aawe frak? Allej, tis mo
veu de klein mannen zelle…'
Lat-heks Emma