m éér dan 9-to-5 m éér dan 9-to-5 - Sodico

De sociale dienst is er voor alle medewerkers
als het nodig is
… dus ook voor jou!
Saskia belde begin juni om een afspraak te maken met
de sociale dienst. Ze was het noorden kwijt en had hulp
nodig, vooral om haar financiën weer op het goede spoor
te krijgen. Nu zijn we drie maanden verder en ze stelt het
goed. Bij haar laatste gesprek op de sociale dienst zei ze dat
ze graag haar verhaal wilde vertellen in dit magazine.
Saskia, hoe kwam je bij de sociale
dienst terecht?
S: ‘Ik was net terug aan het werk. Ik probeerde
mijn persoonlijke zorgen opzij te
zetten, maar het lukte niet. Mijn directe
collega zag dat en vroeg me wat er aan
de hand was. Ik vertelde hem dat ik tot
boven mijn hoofd in de financiële problemen
zat. Hij stelde voor om de sociale
dienst Personeel te contacteren. Ik zei
OK en hij pakte de telefoon.’
Kon je er snel terecht?
S: ‘De volgende dag had ik al een afspraak.
De maatschappelijk werkster
wachtte me op aan het Elzenveld en we
trokken naar een discreet bureautje. Ik
deed mijn verhaal met horten en stoten.
Ze luisterde naar mijn verhaal, stelde af
en toe een vraag, liet me snotteren…’
Je hebt een vreselijke tijd achter de
rug.
S: ‘Vorig jaar werd ik ziek. In oktober
werd de diagnose gesteld: bloedkanker.
Een paar jaar daarvoor had ik mijn man
verloren aan kanker. Het ging net beter,
ik had een nieuwe relatie, net een mooi
appartement gekocht, een auto besteld.
De grond onder m’n voeten zakte weg.
Ik dacht maar aan één ding: genezen,
overleven. Maanden van chemokuren en
bloedtransfusies volgden. Thuis was ik
te zwak om op te staan, de rekeningen
bleven liggen en die administratie was
nu net mijn taak. In april ging het beter
met mijn gezondheid, maar toen was de
ramp al niet meer te overzien: minstens
vier deurwaarders dreigden met beslag
en verkoop. De nieuwe auto stond al
maanden klaar en was zelfs niet opgehaald
noch betaald. Ik wist niet waar te
beginnen en dat deed de moraal zakken.’
Dat klinkt wel als specialistenwerk.
S: ‘Dat zei de maatschappelijk werkster
ook toen ze de brieven zag. Ze wilde
me onmiddellijk doorverwijzen naar
de dienst Schuldbemiddeling. Maar de
dringendste zaken wilde ze toch direct
zelf aanpakken. We werkten samen een
aantal goede en haalbare voorstellen
uit. Zij contacteerde dezelfde dag nog
de schuldeisers en mailde hen – met
mijn goedkeuring – de brieven. We hebben
heel wat over en weer gemaild en
gebeld… en elk succes deed ons allebei
goed. Voor mijn laatste chemokuur was
de grootste dreiging al weg en waren de
afbetalingen gestart.’
Oef. Heb je intussen nog een gesprek
gehad?
S: ‘Ja, op 15 juli had ik een volgende afspraak.
De maatschappelijk werkster had
al een keer voorgesteld om een renteloze
sociale lening via de personeelsvereniging
Sodico aan te vragen. Ik ben al jaren
lid, maar ik wilde het eigenlijk zelf oplossen
en liefst zo snel mogelijk. Maar de
afbetaalplannen op korte termijn waren
toch heel zwaar en het budgetoverzicht
bood weinig ademruimte.
Ze maakte samen met mij de leningaanvraag
in orde en een dikke week later al
mocht ik het contract komen teken. Toen
zei ik dat ik mijn verhaal wel wilde doen.’
Wat is je boodschap?
S: ‘Mensen mogen weten dat je ook met
een goed loon in de miserie kan komen.
Sommige omstandigheden kan je niet
zelf bepalen. Het is goed om te weten
dat je in moeilijke momenten via je werkgever
een helpende hand vindt. Ik hoop
alleen dat collega’s die het nodig hebben
die helpende hand misschien wat sneller
grijpen dan ik…’
Informatie? … Advies? …
Een afspraak?
Sociale dienst voor het personeel
Hannelore Huys en Anita Van Meyvis
Tel. 03 338 92 21
socialedienstpersoneel@
ocmw.antwerpen.be
13
• Sociaal •