S t f a a n B E E C K a E R t i K E Ca R R E M a n ... - No Movement #2

Is het een raket? Is het een goedgemuste
piemel? Is het een condoom? Enkele
voorbeelden van vragen aan het adres van
Niels Vaes over wat zijn houten constructie op
de expo nu precies is. “Ik werd gevraagd om
een werk te maken op het Boomtown Festival
in Gent. Ik wilde de skyline van Gent, met al
zijn kerktorens, combineren met rock-’n-roll.
Bij dat laatste dacht ik aan Robert Johnson, de
oude bluesmuzikant die zijn ziel verkocht aan
de duivel ergens op een kruispunt. Vandaar dus
een houten kerktorenconstructie, maar eentje
die ondersteboven ophing in de concerttent.”
Vaes toont nog een werk: een ‘grastattoo’
van een heraldische lelie op het gazon buiten
het cultuurcentrum. Hij dekt een gedeelte van
het gras een periode af en zo creëert hij een
vorm. “Ik maak vaker zulke graswerken, maar
nu leek het leuk om even terug te gaan naar
de oorsprong van het idee. Ik heb vroeger
namelijk bij de scouts gezeten. Als we onze
tenten opsloegen, bleef altijd een afdruk
achter.” Naar buiten kijken dus, en andersom.
Vanop het gras naar binnen want dan zie je de
toren. Vaes breekt met zijn bijdrage door de
muren van de expozaal.
Christof Rutten
Een selectie van voorbije tentoonstellingen:
- ‘Centre Of Mass’, Lokaal 01, Antwerp (2010)
- ‘PIHNDY’, CIAP, Hasselt (2010)
- ‘XXI-into Dada’, Arteventuno, Hasselt (2010)
- ‘Bagaar’, Secondroom, Gent (2011)
- ‘Alternate Current’, Gelatinefabriek, Hasselt (2011)
- ‘Feeling so brave. You can’t be stopped when you’re young’, Grizzzly gallery, Brussel (2011)
www.nielsvaes.com
niElS VaES
°1987, hasselt
dynamiek & symboliek van hout
Niels Vaes plaatst een torenvormig, houten
skelet diagonaal in de ruimte. Het was
oorspronkelijk bedoeld voor een rockoptreden
in Gent. Daarin wilde hij de nadruk leggen op
de relatie die wel vaker bestaat tussen een
welbepaald muziekgenre en het landschap.
Zo verwijst hij naar de mythologie van de
crossroad blues, waarin een legende als Robert
Johnson meende de duivel te ontmoeten op
een kruispunt: “Lord, that I’m standin’ at the
crossroad, babe I believe I’m sinkin down”.
Ook andere symboliek is deze kunstenaar
niet vreemd. Voor het grote raam van het
cultuurcentrum maakt hij in het gras een
grote uitsparing in de vorm van een lelie.
Het herinnert hem aan de open plekken
die in het grasveld ontstaan wanneer
bijvoorbeeld scoutstenten zijn verdwenen na
een kamp. Maar nu is het een lelie in het veld:
Heraldic Lily.
Joannes Késenne