S t f a a n B E E C K a E R t i K E Ca R R E M a n ... - No Movement #2
S t f a a n B E E C K a E R t i K E Ca R R E M a n ... - No Movement #2
S t f a a n B E E C K a E R t i K E Ca R R E M a n ... - No Movement #2
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Voor <strong>No</strong> <strong>Movement</strong> presenteerde Manu<br />
Engelen een zevental doeken met als rode draad<br />
onrust, vernieling, oorlogstaferelen. We zien<br />
vliegtuigen, rook, verwrongen staal, gebroken<br />
glas... “Er zit een sceptisch wereldbeeld in mijn<br />
schilderijen”, zegt hij. “Er zit een politieke,<br />
maatschappelijke ondertoon in. Een ander<br />
topic in mijn werk is de relatie tussen mens<br />
en dier: hoe bijvoorbeeld de structuur van een<br />
Stealthbommenwerper gebaseerd is op de<br />
anatomie van een vleermuis.” Die rode draad<br />
is er wel, maar een moreel vingertje niet. “Ik<br />
wil de dingen objectief benaderen. Ik maak<br />
geen statement.”<br />
ManU EnGElEn<br />
°1984, leuven<br />
destructieve relatie tussen mens en natuur<br />
Christof Rutten<br />
Een selectie van voorbije tentoonstellingen:<br />
- ‘Manufactured’, Zaal Belgie, Hasselt (2009)<br />
- ‘Centre of mass’, lokaal 01, Antwerpen (2010)<br />
- ‘PIHNDY’ - CIAP, Hasselt (2010)<br />
- ‘The good, the bad & the ugly’, CC Strombeek (2010)<br />
- ‘Morning glory’ duoshow, Galerie Tzarart, Antwerpen (2011)<br />
- ‘Subdued merlins’, Pocketroom, Antwerpen (2011)<br />
www.manuengelen.com<br />
In het werk van Manu Engelen is er enige<br />
afstand tussen inspiratie en presentatie.<br />
Uit de traditie van de Engelse (what’s in<br />
a name?) landschapsschilderkunst puurt<br />
hij elementen over de relatie van mens tot<br />
natuur. Maar dat is daarom niet expliciet<br />
leesbaar. Er duikt bijvoorbeeld een kustlijn op,<br />
maar vrij geabstraheerd als achtergrond. Er<br />
is tegelijkertijd een fascinatie voor moderne<br />
technologie aanwezig. Het cirkelt omheen de<br />
filosofische vraag naar de menselijke drijfveren<br />
voor de technologische vooruitgang en de<br />
onomkeerbaarheid van de dominantie van<br />
techniek op het weten. Ook in zijn presentatie<br />
is de samenhang bewust zoek. Zo wil de stijl<br />
van één werk zijn verwantschap met het<br />
oeuvre van Matthias Weischer niet verbergen.<br />
Daarnaast zien we een werk waarin een<br />
verloren metalen plaat dwarrelt door de<br />
ruimte. Of een ander waarin abstracte tekens<br />
op raadselachtige wijze een architectonische<br />
structuur neerzetten.<br />
Joannes Késenne