S t f a a n B E E C K a E R t i K E Ca R R E M a n ... - No Movement #2

Bij Carremans zien we zwart, wit, groen en
paars. Soms abstract, soms figuratief, maar er
schuilt eenheid in. Carremans is kleurenblind,
en dat maakt zijn gebruik van zijn palet voor
de toeschouwer nog meer integrerend. Zijn
studie naar het verband tussen kleurgebruik
en daltonisme is het onderwerp van zijn
doctoraat waar hij nu in Leuven aan werkt.
De lessen van vroeger op school - de lucht is
blauw, het gras groen - moet hij omzetten naar
een eigen systeem. “Als ik huidskleur schilder,
komt dat meestal eruit als groen.” Voor zijn
doeken put hij uit een archief van beelden
dat hij heeft aangemaakt. Dat archief bestaat
zowel uit zelfgemaakte foto’s ergens op een
hotelkamer tot werken van grote meesters. Zo
is zijn ‘bewerking’ van Sint Maarten verdeelt
zijn mantel van Van Dyck zeer fascinerend.
MiKE CaRREManS
°1981, heusden-zolder
fascinerende kleuren van een daltonist
Christof Rutten
De schilderijen in olieverf waarmee Mike
Carremans een muurlengte vult, geven inzage
in zijn productie van het afgelopen anderhalf
jaar. Het is niet bedoeld als reeks, maar is
eerder een compilatie van kleurschakeringen.
Terugkerende elementen, zoals de TL-lampen,
houden de blik gevangen. Uit de beperking
van kleurenblindheid, puurt hij een artistiek
surplus. Zijn schilderkunstige experimenten
verraden een hoog camp-karakter. De
kunsthistorische referenties zijn op te vatten
als herinterpretaties van iconische beelden. Zo
zien we bijvoorbeeld een verwijzing naar het
Puttertje (1654) van Carel Fabritius, bedoeld
als trompe-l’oeil. Dit motief van het trompel’oeil
kunnen we als een sleutel tot zijn werk
beschouwen. Want wanneer hij Van Dycks
Sint Maarten verdeelt zijn mantel (1618)
weergeeft, zijn de twee bedelaars uit het beeld
weggegomd. Deze beeldcensuur hertekent ons
fotografisch geheugen van het oorspronkelijk
werk. Maar het doet ook denken aan de
beeldenstorm die protestanten in de zestiende
eeuw aanrichtten op beelden in katholieke
kerken, met als resultaat: de aanblik van een
leeggeroofde nis.
Een selectie van voorbije tentoonstellingen:
- ‘Circle of Dischord’, SecondRoom, Gent (2011)
- ‘Chromotose ‘, Duflon & Racz Gallery, Bern (CH) (2010 )
- ‘Backstage Life’ (duo tentoonstelling samen met Collin Waeghe), Freemen Gallery, Aardenburg (NL) (2010)
- ‘Collective Surgery’, arteVentuno, Brussel (2009)
- ‘Kids Will Become Coconuts’, CIAP, Hasselt (2007)
- ‘La Conquete de l’Espace’, HISK Gent (2009)
www.duflon-racz.ch/index.php?id=200
Joannes Késenne