Editie 03 van 2012 - t Periodiekske

DE VOORSTAD BLOEIT
123 Crimineel
Bulken van de schuldgevoelens en schuimbekken van razernij.
Het overkomt me zelden. En zeker niet na een ritje naar Lier. Rij ik
plichtsgetrouw als huisman de parking van de Colruyt op. Hondenweer,
slagregen, windstoten van 10 beaufort. Parkeren op een plaats voor
gehandicapten, omdat die het dichtst bij de ingang is en ik geplaagd
word door rugpijn. Vijf identieke lege parkeerplaatsen links van me, vijf
rechts. En toch zal u zeggen: “Shame on you”. U hebt gelijk. “Neemt u
mijn parkeerplaats, neem er dan ook mijn handicap bij”. Die vrij grove
suggestie hing er nu niet, maar we begrijpen ze wel. Eenmaal daar
geparkeerd –foei-, met kar de lift in en shoppen maar. Twintig minuten
lang, vooral op zoek naar lekkers voor Pieter-Jan.
Met volle kar, wapperende zakken en dozen de storm in. Kofferdeur
open en op de schouder getikt door een groezelige man in anorak. De
daklozenkrant? “Politie Lier, mijnheer. Mag ik uw gehandicaptenkaart
zien?” “Heb ik niet, mijnheer.” De eerste berisping en de vraag naar rij-,
inschrijvings- en verzekeringsbewijs. “Mag ik eerst mijn boodschappen
inladen, mijnheer?” Dat mag ik niet. Zoeken. Het pak wc-papier waait
op de grond. Ook de man wordt kletsnat. Hij vlucht met mijn papieren
naar een afgeleefde grijze Opel en zegt dat hij me daar verwacht. Dan
toch: politie in burger en in een burgervoertuig? Verward inladen. De
veroordeelde maakt de laatste minuten mee, vóór de terechtstelling.
Death Row. Dead Man Walking. Naar de Opel. Raampje opengedraaid.
De man heeft alles al genoteerd op een kladblaadje en beschut het
tegen de kletsende regen. “Beroep, mijnheer?” Bij het woord ‘onderwijs’
orakelt hij over mijn voorbeeldfunctie. En daar kan ik niet tegen.
Ik onderneem toch maar enkele pogingen: “Er waren zeker nog
tien parkeerplaatsen voor gehandicapten vrij, mijnheer. En in dit
hondenweer staan de gehandicapten niet aan te schuiven.” Ook nog:
“Ik heb serieuze rugpijn, mijnheer”. “Wij hebben allemaal rugpijn”,
riposteerde hij. Zijn collega aan het stuur knikte. “U kan niet weten, of
er achter uw rug toch gehandicapten komen aanrijden.” Kortom mijn
argumenten klinken zinloos en potsierlijk. Ik slik mijn woede door,
verbijt mijn ellende en bega dan een niet minder fatale fout. Ik neem
het bolletje nicorettekauwgum uit mijn mond en gooi het achteloos
in het struikgewas. Verrast kijkt de man op. “Wat gooit u daar weg,
mijnheer?” Ik antwoord niet en spring achter de kauwgum, tast in het
natte gebladerte en vind het bolletje terug. “Kijk”, zeg ik, “kauwgum.
Hier is hij. Ik stop hem in mijn binnenzak. Weggooien mag niet.” Hij is
onder de indruk van mijn bekentenis en boetedoening. “Mag zéker niet,
hé mijnheer. Ecologisch bewustzijn hoort ook bij uw voorbeeldfunctie.”
Ik voel agressiespeeksel uit mijn mondhoeken vloeien en kan het
niet laten: “Ecologisch bewustzijn? Waarom staat uw oude diesel
dan minstens al een kwartier te draaien? Luchtbezoedeling.” Hij kijkt
me spottend aan en snijdt het volgende hoofdstuk aan. “U hebt een
trekhaak”, merkt hij op. “Mag ik uw keuringsbewijs zien?” Nieuwe
wagen. Trekhaak. Ik wist nergens van. Hij wel. En hij noteerde vlijtig
bij mijn verklaring: “Ik wist niet dat …” Het werd dramatischer met de
minuut. “Voilà”, besloot hij trots. We sturen dat allemaal naar u op.
Ik pakte mijn papieren aan, kreeg geen woord meer over mijn lippen
en trachtte thuis te geraken. Veilig in de bloeiende voorstad. Hadden
die kerels zich niet moeten legitimeren? Hebben die iets te zeggen
op privéterrein? Dergelijke vragen en veel woede kon ik kwijt in een
mail aan de Lierse korpschef, die ik goed ken. Neen, niet om me vrij
te pleiten, maar om te klagen over de on-Lierse brutaliteit van zijn
manschappen. Hij antwoordde me vriendelijk, wat het leed verzachtte.
Lesje geleerd. Shame on me. Vermijd dergelijke parkeerplaatsen.
Doe het voor de gehandicapten zelf en niet voor de cowboys die u
bespieden en u mogelijk als crimineel behandelen.
Marc van Riel
38
Van Dessel Alain
Schilder-, Spuit- en
-Decoratiewerken
Behangwerken
Vloerbekleding
Van Dijckstraat 95
2640 Mortsel
Tel. 03/440.18.81
GSM 0475/41.52.55
PAUL VAN DE WEYER
✦ Ramen en deuren in pvc , aluminium en
hout
✦ Binnenhuisinrichting: laminaat, binnendeuren,
valse plafonds
✦ Kasten, dressings, badkamerkasten
✦ Keukens en renovatie van bestaande
keukens
✦ Service aan doe-het-zelvers: wij zagen,
frezen en schaven volgens uw plan!
RECENT VERNIEUWDE
TOONZAAL
ma-woe-vrij: 13.30u tot 17.00u
di-vrij: 09.00u tot 12.00u
woe: 18.30u tot 20.30u
zat: na afspraak aub
Oudebaan 126 - 2610 Wilrijk
Tel : 03 828 37 80 - gsm : 0476 40 68 69
mail: schrijnwerkerij@vandeweyerp.be
www.vandeweyerp.be