Editie 03 van 2012 - t Periodiekske

Games-Corner
Assassins Creed: Revelations
Een titel die vorig jaar verscheen
(klinkt ver, maar als ik zeg 14 november
2011, is het al een stuk
minder ver), was het nieuwe deel
uit de Assassin’s Creed-serie. Dit
deel staat weer centraal rondom
Ezio die jij vanuit Desmond mag
besturen, om met Ezio de sleutels te gaan vinden die Altaïr en de
Tempeliers hebben. Snap je het nog?
Ja, hetzelfde had ik een beetje. Deel een en twee heb ik wel kort
gespeeld. Met Revelations was het voor het eerst dat ik me verdiepte
in de wereld van Ezio. Ezio is in ieder geval stukken ouder
geworden. Je begint gewoon als de hedendaagse speler (Desmond)
die op een soort eiland gevangen zit, samen met een ander
lijdend voorwerp die al in de vergetelheid zit. Hij legt je uit dat je
het geheim en de sleutels moet vinden van je voorvaderen, want
anders blijf je daar ook zitten. Persoonlijk moest ik erg denken aan
de film Inception. Daar zat je ook gevangen op een soort eiland
(dat je zelf dan kon maken) waar je met moeite uit moest komen.
Jouw vijanden in het spel zijn voornamelijk de Tempeliers. Er is
al jarenlang sprake van een vete tussen de Assassins (jij dus) en
de Tempeliers. Ezio is in de tussentijd echter wel wat ouder geworden.
Dat is niet aan zijn handelingen te merken. Zijn rollator
heeft hij nog gewoon thuis laten staan. Maar is zijn uiterlijk nu van
een sluwe vos, hij heeft zijn streken nog niet verleerd. In Istanbul
gaat Ezio namelijk op pad voor de sleutels. Daarbij komt hij Yusuf
tegen. Deze ziet je ook als mentor. Yusuf is ook een Assassin en
van hem leer je wat extra trucjes. Zo kan je nu bommen maken om
bewakers (Tempeliers) te misleiden of te doden. Daarnaast leer je
hoe je jezelf weer in de mensenmassa kan bewegen. Dat is handig
om ongemerkt publiekelijk langs wachters te komen. Van Yusuf
krijg je ook nog eens de Hookblade. Hiermee kan je via touwen
van dak naar dak zweven. Dit attribuut geeft je daarnaast net een
stukje extra lichaamslengte dat van pas kan komen als je van dak
naar dak toe springt.
Het zogenoemde freeroaming is erg vet gedaan. Je rent als een
gazelle over de daken om al sprintend en springend bewakers naar
het land met de eeuwige jachtvelden te helpen. En, voilà weer een
openbaring, want hoe de mannetjes neergaan is ook vet gedaan.
Zo heb je vaak in gevechten met meerdere mannetjes er eentje
tussen (de laatste) die in slowmotion tegen de vlakte gaat. Goed,
waar hebben we dit niet eerder gezien? Maar toch, Ubisoft heeft
dit leuk toegepast.
Als je echter te veel opvalt door al rennend door Istanbul een
hoop ellende te schoppen zal je ‘heat’-meter gevuld raken. Met als
risico dat de Tempeliers
een schuilplaats
van de Assassins te
lijf gaan. Als dat gebeurt,
krijg je in één
keer een soort minigame.
Hierin speel je
zelf een soort tower
defense. Terwijl be-
32
neden de Tempeliers dichter bij je schuilplaats proberen te komen,
zorg jij vanaf de daken ervoor dat ze er niet doorkomen. Dit doe
je door je manschappen tactisch te plaatsen zodat ze met pijlen
de Tempeliers op een afstandje houden. Ook kan je blokkades
bouwen die de boel vertragen. Als beloning krijgen Assassins die
meevechten punten.
Gaandeweg door het spel krijg je namelijk de beschikking over Assassins
die onder je gaan werken. Deze kan je over een minimap
heen sturen. Afhankelijk hoe moeilijk de missie is, duurt het langer
voordat je weer de beschikking over ze hebt, maar is je beloning
ook groter. Daarnaast vergaren ze ervaringspunten. Wat ook belangrijk
is, de macht van de Tempeliers kan je ook in die gebieden
waar je jouw Assassins naartoe stuurt, doen afnemen.
Het systeem is verder erg vergelijkbaar met GTA. Zo is het een
freeroaming wereld, je kunt overal gaan en staan waar je wil.
Persoonlijk ben ik hier niet zo’n liefhebber van. Zo kan het lang
duren voordat je van punt A naar punt B bent, maar gelukkig heeft
Ubisoft hieraan gedacht. Er zijn een soort van ondergrondse tunnels,
waardoor je niet steeds door de stad heen hoeft. Toch doe
je dit vaker wel, want als je door de stad zelf loopt, maak je meer
mee. Je kunt dan namelijk gesnapt worden door de bewakers,
zaakjes in de stad opknappen zodat je de omzet krijgt of zelfs
onverwacht neergestoken worden door irritante mannetjes. Deze
mannetjes zien de Assassins ook liever niet en kunnen in één keer
uit het niet verschijnen. De eerste keer dat dit gebeurde, schrok
ik me rot. Ik liep al in een steegje waar niemand meer liep, om
vervolgens in één keer van achteren aangevallen te worden. Door
meteen op de actieknop te drukken, kan je dit voorkomen.
Sowieso kom je een heel eind door alleen op de actieknoppen
te drukken. De handelingen die Ezio verricht, zien er allemaal
even soepel uit. Dat maakt het voor mij wel een gemakkelijk spel.
Beetje op de slaanknop
drukken en Ezio regelt het
wel. Hij hakt zo een legertje
Tempeliers in elkaar en
het hoofd van een Den.
Die Den is een soort van
pilaar waar je in moet klimmen
als je de belangrijkste
Tempelier van die omgeving omgelegd hebt. Heb je moeilijkheden
om de betreffende Tempelier te vinden dan kan je op een soort
van ‘All-seeing Eye’, Eagle Vision, klikken. Hierdoor lichten belangrijke
mensen/elementen uit de omgeving op. Kind kan dus de was
doen. Klim vervolgens in de Den, steek de top in de fik en die omgeving
is van jou en je Assassins. Doe in de tussentijd GTA-achtige
missies en dat is Assassin’s Creed in een notendop.
De graphics zijn net als elk deel in de serie prima in orde. Zelf
vond ik het geheel supermooi om te zien. De omgevingen ogen
oosters, de kleding van Ezio ziet er gelikt uit (is ook nog anders
samen te stellen) en de karakters, zoals vijanden en vrienden, zijn
van een mooi likje verf voorzien.
De multiplayer is nog eens veel leuker. Als je dit eenmaal gespeeld
hebt, dan laat je de singleplayer waarschijnlijk (een tijdje) voor
wat het is. Je begint de multiplayer met zachtjes aan de controls
te beheersen. Dit is op zich vrij eenvoudig, waarna je jezelf in het
echte online geweld kan gooien. Doel is om andere Assassins een
kopje kleiner te maken. Je krijgt een hitlist van diegenen die je
moet omleggen. Maar op hetzelfde moment zit er ook een Assassin
op jouw hielen. Dit zorgt ervoor dat je constant op je hoede
bent. Deze speloptie kan je ook in teamverband spelen. Erg leuk
is het om continu de concurrentie een stapje voor te zijn. Zo kan
je bijvoorbeeld een dubbelganger van jezelf inzetten, waardoor de
Assassin die het op jou gemunt heeft er net naast zit. Het is tevens
zaak om zo lang mogelijk jouw target in de gaten te hebben. Hier-