Protocollaire behandelingen in de ambulante geestelijke ... - Springer

zijn bedoeld voor praktijkmensen. Beide bundels zijn thans volledig herzien en
geactualiseerd. Bovendien zijn vijf nieuwe bijdragen opgenomen. In de huidige,
herziene druk zijn in deel I de protocollaire behandelingen opgenomen voor
patie«nten met paniekstoornis, obsessieve-compulsieve stoornis, gegeneraliseerde
angststoornis, acute stress-stoornis, depressie, onverklaarde lichamelijke klachten,
migraine en spanningshoofdpijn, ongewenste gewoonten, ticstoornissen en
het syndroom van Gilles de la Tourrette, protocollaire behandeling voor pedoseksuele
delictplegers en voor paren met relatieproblemen. Het eerste hoofdstuk uit
deze bundel biedt voorts een kritische bespreking van protocollaire psychologische
behandelingen in de geestelijke gezondheidszorg. In deel II zijn de protocollaire
behandelingen opgenomen voor patie«nten met posttraumatische stressstoornis,
sociale fobie, speci¢eke fobie, depressie, hypochondrie, chronische-vermoeidheidssyndroom,
conversieve £uisterspraak, burnout, alcoholproblemen en
boulimia nervosa. In totaal bieden de bundels samen eenentwintig ambulant
uitvoerbare, stoornisspeci¢eke protocollaire behandelingen.
Na een beschrijving van de stoornis en een wetenschappelijke verantwoording
van de gepresenteerde behandeling volgt in ieder hoofdstuk een gedetailleerde
beschrijving van de behandeling, verduidelijkt en toegelicht met voorbeelden,
tips en valkuilen en aangevuld met registratieformulieren, meetinstrumenten
en patie«nteninformatie. Het streven was steeds om de behandeling zo compleet
mogelijk te presenteren. De vormgeving van de hoofdstukken werd zo veel mogelijk
gelijk gehouden. Bij de selectie van de behandelprotocollen speelde een
aantal overwegingen. Het streven was om protocollaire behandelingen te bundelen
van stoornissen die geregeld in de ambulante geestelijke gezondheidszorg
voorkomen. Voorts dienden de behandelingen te steunen op up-to-date wetenschappelijke
bevindingen. En ten slotte hing de selectie samen met het vinden
van specialisten die bereid waren om een bijdrage aan de bundels te leveren. De
specialisten dienden als onderzoeker deskundig te zijn op het gebied van de
stoornis en als behandelaar en trainer nauw betrokken te zijn (geweest) bij de
ontwikkeling en uitvoering van de protocollaire behandeling.
Wij hopen dat wij met beide bundels opnieuw tegemoetkomen aan de wens van
velen te kunnen beschikken over een aantal aantrekkelijke, laagdrempelige en
gebruikersvriendelijk gepresenteerde protocollaire behandelingen die steunen op
empirische bevindingen.
Nijmegen,
Ger Keijsers
Agnes van Minnen
Kees Hoogduin
IX