ON VAN HEENVLIET - De Hoge Heerlijkheid Heenvliet - Nieuwesluis

verre van mij dat ik 's Konings magt eeniger mate aan grenzen zou
willen beperken; ook zelfs bij de in dezen niet bestaande bevoegdheid
daartoe, zou de eerbied voor Zijne Majesteit mij het stilzwijgen opleggen."
,.Het oordeel van de gemeenteraad als ongevraagd en ook niet voor~
geschreven mag niet benadelen het recht der Ambachtsheren. Geen :1
ingezetene kan de geschiktheid beoordelen van mijn zoon, die alleen \1
in zijn kind5che jaren Heenvliet heeft bewoond." ','
Hij schreef voorts, dat de adressen van sommige ingezetenen aan
de Gouverneur een uitvloeisel waren van opruiing en tegenwerking en
dat hij er niet aan dacht aan de ingezetenen om medewerking te vragen
door adressen ten gunste van zijn voordracht te verzenden. Tevens gaf
hij kennis van de verzending van zijn request. Baron de Vos van
Steenwijk als Vrijheer van Abbenbroek schreef in dezelfde geest.
Intussen verzonden enige ingezetenen van Heenvliet op 20 November
toch een adre5 aan de Koning ten gunste van Lamaison. Baron George
August Tindal. de schoonzoon van Johannes LamaisGn en toen reeds
adjudant des Konings. heeft zeer waarschijnlijk de requesten bij de
Koning toegelicht ten gunste van zijn zwager, want Mr. J. L. M. C.
Lamaison van Heenvliet werd op 11 Januari 1844 bij K.B. benoemd
tot Burgemeester en Secretaris van Heenvliet en Abbenbroek op voor~
waarde. dat hij ontslag zou vragen als Griffier bij de rechtbank te
Brielle. welk ontslag hij op 20 Februari 1844 ontving. Uit deze kwestie
blijkt. dat de Heren van Heenvliet en Abbenbroek niet zozeer door
hun beroep op het heerlijk recht van voordracht van een hogere
gemeentefunctionari5 de overwinning hebben behaald op de Gouver~
neur der Provincie, maar dat zij zo hardnekkig bij hun voordracht
persisteerden, omdat zij bijna zeker waren van de Koninklijke steun,
welke veeleer gebaseerd was op sympathie dan op zakelijke over~
wegingen.
Toen nu Johannes Lamaison van Heenvliet in 1849 overleed. ware
de toestand ontstaan die art. 13 van het reglement voor het bestuur
ten platten lande bedoelde te voorkomen, n.l. dat de Ambachtsheer
tevens Burgemeester was, en had ook Mr. J. L. M. C. Lamaison van
Heenvliet tussen beide functie5 moeten kiezen. indien niet de Grond~
wet van 1848 bij art. 4 der Additionele Bepalingen alle ..heerlijke
rechten betreffende voordracht of aanstelling van peronen tot open~
bare betrekkingen" had afgeschaft. De Heer Lamaison van Heenvliet
kon dus ongestoord het ambt van Burgemeester van Heenvliet blijven
waarnemen. De Heerlijkheid behoorde rechtens tot het verleden.
Richten wij thans het oog op Heenvliet en zijn bewoners tijdens de
1ge eeuw. Het aantal inwoners had in de Middeleeuwen zeker de 500
niet overschreden. want ondanks de betrekkelijke bloei na het diepte~
251
I